Autumn wind curled around Mount Daq

Autumn wind curled around Mount Daqing in the north of the State of Zhao. Most of the rattan vines had dried and withered, and leaves floated down from the mountain into the river below. Perhaps they, like that gourd bottle from years ago, would eventually reach the Milky Way Sea and then float on to the Great Tang in the Eastern Lands.

Beneath Mount Daqing lay three counties. Yunjie County was the most flourishing of the three. It wasn’t very large, but it bustled with people. When market day came, people from the whole mountain region gathered there, and a hubbub of voices would fill the air.

On this day, a young man wearing a clean, blue scholar’s robe walked into Yunjie, seemingly restless with emotion. Though he was a stranger, his face looked familiar. It was, of course, Meng Hao.

He walked down the familiar streets, passing houses and shops. As he strolled through the mortal world, he recalled many things from the past. This place contained his memories from childhood, the lonely bitterness of his youth, and his stubborn attachment to his studies. So many unforgettable events.

Passing a large courtyard, he said, “That would be where Miss Sun lives….” The walls which had seemed so tall in the past, now looked somewhat short. Past the walls were Miss Sun’s bedchambers, a place that had been the subject of many fantasies in the past.

He had often imagined that Steward Sun would take a liking to him, and then offer him Lady Sun’s hand in marriage. She was rumored to be as beautiful as a goddess.

Three years had passed, not a very long time, but to Meng Hao, it seemed as if an entire generation had come and gone.

Shaking his head emotionally, he was about to move on, when suddenly the main doors of the Sun mansion opened and a sedan chair emerged. Meng Hao stopped. How often in the past had he looked into the courtyard, hoping to catch a glimpse into Lady Sun’s bedchamber? His eyes flickered as he gazed at the sedan chair. The wind suddenly lifted the screen curtain of the sedan, and he saw an extremely fat girl inside, her face covered with dark spots. She was young. Meng Hao’s jaw dropped.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ฤดูใบไม้ร่วงลมม้วนรอบต้าชิ่งภูเขาทางเหนือของรัฐ Zhao ส่วนเถาวัลย์หวายมากแห้ง และเหี่ยว และใบลอยลงจากภูเขาลงในแม่น้ำด้านล่าง บางทีพวกเขา เช่นขวดมะระที่จากปีที่ผ่านมา จะจนถึงซีทางช้างเผือก แล้วลอยไปแทงดีในดินแดนตะวันออกใต้ต้าชิ่งเมาท์วางเขตสาม เขต Yunjie มีความเจริญรุ่งเรืองมากที่สุดใน 3 มันไม่ได้ใหญ่มาก แต่ก็สะดุดกับคน เมื่อวันที่ตลาดมา รวบรวมผู้คนจากภูมิภาคภูเขาทั้งหมดมี และแหล่งรวมของเสียงจะเติมอากาศวัน ชายหนุ่มสวมเสื้อคลุมสะอาด สีฟ้าของนักวิชาการเดินเข้าไปใน Yunjie กระสับกระส่ายดูเหมือน มีอารมณ์ ว่าเขาเป็นคนแปลกหน้า ใบหน้าของเขาดูคุ้นเคย มันเป็น แน่นอน เฮาเมงเขาเดินลงถนนคุ้นเคย ผ่านบ้านและร้านค้า ขณะที่เขาเล่นนำแถบผ่านโลกมนุษย์ เขาเรียกหลายสิ่งจากอดีต สถานนี้อยู่ความทรงจำของเขาจากเด็ก ขมโดดเดี่ยวของพระองค์ และสิ่งที่แนบของเขาปากแข็งการศึกษาของเขา เหตุการณ์ที่แก่มากผ่านลานใหญ่ เขากล่าว "ที่จะเป็นนางสาวอาทิตย์อยู่ที่ใด..." ผนังที่ได้ประจักษ์สูงดังนั้นในอดีต ตอนนี้ดูค่อนข้างสั้น ผนังที่ผ่านมาถูกนางสาวอาทิตย์ bedchambers สถานที่ที่ได้รับเรื่องของจินตนาการมากมายในอดีตนอกจากนี้เขามักจะที่คิดว่า ดูแลแสงแดดจะใช้ตาเขา และเสนอเขามือผู้หญิงดวงในการแต่งงาน เธอมีข่าวลือว่า จะสวยงามเหมือนเทพธิดาที่สามปีได้ ผ่าน ไม่เป็นเวลานาน แต่การเมงเฮา มันดูเหมือนเป็นถ้าการผลิตทั้งหมดได้มา และหายไปสั่นศีรษะของเขาอารมณ์ เขาจะถูกย้าย เมื่อจู่ ๆ ประตูหลักของคฤหาสน์ซันเปิดและเก้าอี้เก๋งโผล่ออกมา เฮา เมงหยุดทำงาน ถี่ในอดีต ได้เขามองเข้าไปในลาน หวังจับเหลือบเข้าไปในห้องบรรทมเลดี้อาทิตย์ ตาของเขา flickered เขาจ้องเก้าอี้เก๋ง ลมก็ยกม่านจอเป็นตัวเก๋ง และเขาเห็นเป็นสาวอ้วนมากภายใน ใบหน้ามีจุดด่างดำ เธอเป็นสาว เมงเฮากรามลดลง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ลมฤดูใบไม้ร่วงขดรอบภูเขา Daqing ในภาคเหนือของรัฐจ้าว ส่วนใหญ่ของ หวาย เถาวัลย์ และเหี่ยว แห้ง และใบไม้ลอยลงมาจากภูเขาลงสู่แม่น้ำด้านล่าง บางทีพวกเขา เหมือนขวดน้ำเต้าจากปีก่อน ในที่สุดก็จะถึงทางช้างเผือกทะเลแล้วลอยในถังที่ยิ่งใหญ่ในดินแดนตะวันออกใต้ภูเขา Daqing วางสามมณฑล yunjie เขตกำลังเฟื่องฟูที่สุดของทั้งสาม มันไม่ได้ใหญ่มาก แต่มัน bustled ด้วยคน เมื่อวันตลาดมา ผู้คนจากพื้นที่ภูเขาทั้งหมดรวมกันที่นั่น และเสียงเอะอะจะเติมอากาศในวันนี้ ชายหนุ่มสวมเสื้อคลุมสีฟ้าสะอาด บัณฑิตก็เดินเข้าไป yunjie ดูเหมือนจะหงุดหงิดกับอารมณ์ แม้ว่าเขาเป็นคนแปลกหน้า หน้าตาเขาดูคุ้นๆ มันเป็น แน่นอน เมิ่งฮ่าวเขาเดินไปตามถนนที่คุ้นเคย ผ่านบ้านและร้านค้า เมื่อเขากลับมาถึงโลกมนุษย์ เขาจำสิ่งต่าง ๆจากอดีต ที่นี่มีความทรงจำจากวัยเด็ก ความขมขื่นเหงาของเยาวชนของเขา , และสิ่งที่แนบที่ดื้อรั้นของเขาเพื่อการศึกษาของเขา เหตุการณ์ที่ยากจะลืมเลือนมากมายผ่านสนามใหญ่ เขากล่าวว่า " มันเป็นชีวิตที่คุณ ซัน . . . . . . . " ผนังที่ดูสูงมากในอดีต ตอนนี้ดูค่อนข้างสั้น ผ่านผนังที่คุณซัน bedchambers สถานที่ที่ได้รับเรื่องของจินตนาการมากมายในอดีตเขามักจะคิดว่าพ่อบ้านซุนจะชอบเขา แล้วให้เขาส่งซันเลดี้ในการแต่งงาน เธอมีข่าวลือว่าจะต้องสวยเหมือนนางฟ้าเลยสามปีผ่านไป ไม่ยาวมาก เวลา แต่ เมิง หาว ดูเหมือนว่าการสร้างทั้งหมดที่มีมาและหายไปเขย่าหัวใจ เขากำลังจะย้ายไป เมื่ออยู่ๆ ประตูหลักของดวงอาทิตย์ แมนชั่น เปิด และ เกี้ยวเกิด เมิ่งเฮ่าหยุด บ่อยในที่ผ่านมาเขาดูในลาน , หวังที่จะจับเหลือบเป็นซุนฮูหยินเป็นห้องบรรทม ดวงตาของเขาริบหรี่ลงเมื่อเขาจ้องมองเสลี่ยง อยู่ๆลมก็ยกจอม่านเกี้ยวและเขาเห็นสาวมากไขมันภายใน ใบหน้าของเธอเต็มไปด้วยจุดด่างดำ . เธอยังเด็ก เหม็ง เฮากรามลดลง