Experimental design and samples col

Experimental design and samples collection
As previously described, an important point was the necessity to evaluate the removal efficiency of D. polymorpha independently from any other settling process, which would remove the metals adsorbed on suspended solids. The
filtering action of D. polymorpha was first evaluated on the effluent outflowing secondary settling.
However, since this effluent had a very low COD (10 mg/L) and,consequently, a low suspended solid concentration (on which a relevant amount of MEs is normally adsorbed) [39,40], the following tests were performed with three other different wastewater mixtures, previously filtered through a 1 mm mesh bag filter to remove coarse matter. This allowed us to evaluate the filtration efficiency of D. polymorpha on wastewater with pollutin load and different amounts of suspended particulate, also taking into account that this bivalve selects particles for food with a diameter ranging between 15 and 40 mm [41]. The mixtures used in the tests, in addition to 100% outlet, are the following: 25% inlet/
75% outlet, 50% inlet/50% outlet and 100% inlet (wastewater incoming at WWTP). The ME removal evidence from wastewater were carried out through the measurement of their concentrations in the water samples taken from the pilot-plant with bivalves inside; at the same time, control tests were conducted into the pilot-plant without adhering animals. All tests were performed in triplicate. The ME removal progress was monitored for 4 h, by sampling the wastewaters every 30 min, which enabled to obtain the removal slope for each ME. We chose to evaluate the ME removal within 4 h, taking into account that the treated wastewaters remain in the Milano-Nosedo WWTP for about 24 h; thus,the selected time seemed to be a fair compromise in view of integrating the conventional treatment with limited dimensional requirements. To check the practicability of such assumptions, we carried out further final tests in single for a period of 24 h, taking
only two samples, one at the beginning and one at the end of the tests. The tests were conducted with an initial
flow rate corresponding to 3500 L/h, which would imply 18 min contact time, recirculating the effluent in the pilot-plant 84 times to obtain an overall 24 h contact time. After each test, the entire pilot-plant was washed with tap water, to avoid memory-effects related to the previous tests. For this reason, to minimize this problem, as well as to decrease the bivalve stress, the test schedule started with the most diluted waste (100% outlet) and gradually increased its concentration until 100% inlet. We monitored the wastewater temperature both at the beginning and at the end of each test in
order to take into account its possible interference with the filtration activity of zebra mussels. The wastewater temperature within the pilot-plant during the spring season ranged from 14 to 24 C, comparable with the optimal values for D. polymorpha filtration activity (10–20 C) [42]; we can thus exclude any negative interference of temperature on the
filtration-removal process. Samples were taken from the pilot-plant at the selected times by the use of a 250 mL plastic bottles, acidified with 1% of HNO3 and stored at 4 C at dark until analysis.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ทดลองออกแบบและตัวอย่างการรวบรวมตามที่อธิบายไว้ก่อนหน้านี้ จุดสำคัญคือ ความจำเป็นในการประเมินประสิทธิภาพกำจัดของ D. polymorpha อิสระจากใด ๆ จ่ายกระบวนการอื่น ๆ ซึ่งจะเอาซับบนแข็งโลหะ การกรองการดำเนินการของ D. polymorpha แรกถูกประเมินบนน้ำทิ้ง outflowing รองชำระค่าอย่างไรก็ตาม ตั้งแต่ทิ้งนี้ มี COD ต่ำมาก (10 mg/L) และ จึง ต่ำระงับความเข้มข้นของแข็ง (ซึ่งเป็นจำนวนเงินที่เกี่ยวข้องของ MEs เป็นปกติซับ) [39,40], การทดสอบต่อไปนี้ดำเนินการกับสามอื่น ๆ น้ำเสียแตกต่างกันผสม ก่อนหน้านี้ กรองผ่านถุงกรองตาข่าย 1 มม.เพื่อเอาเรื่องหยาบ นี้ทำให้เราสามารถประเมินประสิทธิภาพการกรองของ polymorpha D. ในน้ำเสียที่มี pollutin โหลดและจำนวนแตกต่างของอนุภาคระงับ ยังว่า bivalve นี้เลือกอนุภาคอาหารมีเส้นผ่าศูนย์กลางตั้งแต่ 15 พิจารณา และ 40 มม. [41] ส่วนผสมที่ใช้ในการทดสอบ นอกเหนือจากเต้า 100% มีดังนี้: ช่อง 25% /ปลั๊ก 75%, 50% inlet/50% ร้าน และทางเข้า 100% (น้ำเสียเข้าที่ wwtp ของชุมชน) ME เอาหลักฐานจากน้ำเสียได้ดำเนินการผ่านการวัดความเข้มข้นของพวกเขาในตัวอย่างน้ำที่นำมาจากโรงงานนำร่องกับแยกภายใน ในเวลาเดียวกัน ควบคุมการทดสอบปฏิบัติในโรงนำร่องโดยไม่มีสัตว์เกาะติด ลข้อถูกทดสอบทั้งหมด ME กำจัดความคืบหน้าแก้ไขตรวจสอบสำหรับ 4 h, wastewaters ทุก 30 นาที ที่เปิดใช้งานการขอรับความชันกำจัดแต่ละฉัน การสุ่มตัวอย่าง เราเลือกที่จะประเมิน ME การกำจัดภายใน 4 ชม. การเข้าบัญชีที่ wastewaters รับการรักษาอยู่ใน wwtp ของชุมชน Milano Nosedo สำหรับประมาณ 24 ชม. ดังนั้น เวลาที่เลือกดูเหมือนจะ ประนีประนอมยุติธรรมในมุมมองรวมการรักษาแบบเดิมกับความต้องการมิติจำกัด เพื่อตรวจสอบระยะยาวอีกของสมมติฐานดังกล่าว เราดำเนินต่อไปสุดท้ายการทดสอบแบบเป็นระยะเวลา 24 ชั่วโมง การตัวอย่างเพียงสอง หนึ่งที่จุดเริ่มต้นและวันที่สิ้นสุดของการทดสอบ ได้ดำเนินการทดสอบกับต้นอัตราการไหลที่สอดคล้องกับ 3500 L/h ซึ่งจะบ่งบอกถึง 18 นาทีเวลาติดต่อ ระบบการหมุนเวียนของน้ำในพืชนำร่อง 84 ครั้งเพื่อขอรับเวลาติดต่อ 24 ชม.โดยรวม หลังจากแต่ละการทดสอบ ทั้งนำร่องโรงถูกล้าง ด้วยน้ำประปา เพื่อหลีกเลี่ยงผลหน่วยความจำที่เกี่ยวข้องกับการทดสอบก่อนหน้านี้ ด้วยเหตุนี้ เพื่อลดปัญหานี้ เพื่อลดความเครียดสามารถ กำหนดการทดสอบเริ่ม ด้วยของเสียเจือจางมากที่สุด (ร้าน 100%) แล้วค่อย ๆ เพิ่มความเข้มข้นจนถึงทางเข้า 100% เราตรวจสอบอุณหภูมิน้ำเสียทั้ง ที่จุดเริ่มต้น และ เวลาสิ้นสุดของแต่ละการทดสอบในเพื่อคำนึงถึงความเป็นไปได้รบกวนกิจกรรมกรองของม้าลายหอยแมลงภู่ อุณหภูมิน้ำเสียภายในโรงงานนำร่องในช่วงฤดูใบไม้ผลิอยู่ในช่วง 14 ถึง 24 C เทียบกับค่าที่เหมาะสมสำหรับกิจกรรมกรอง D. polymorpha (10 – 20 C) [42]; เราจึงสามารถแยกใด ๆ รบกวนลบของอุณหภูมิในการกรองกำจัดกระบวนการ ตัวอย่างที่ถ่ายจากโรงงานนำร่องที่เลือกครั้ง โดยใช้ในขนาด 250 มล.ขวดพลาสติก กรด HNO3 1% และเก็บไว้ที่ C 4 ที่มืดจนวิเคราะห์

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การออกแบบและตัวอย่างการทดลองคอลเลกชัน
ตามที่อธิบายไว้ก่อนหน้านี้เป็นจุดสำคัญคือความจำเป็นในการประเมินประสิทธิภาพในการกำจัดของ D. polymorpha อิสระจากกระบวนการตกตะกอนอื่น ๆ ซึ่งจะเอาโลหะดูดซับบนสารแขวนลอย
กระทำการกรอง D. polymorpha เป็นครั้งแรกที่ได้รับการประเมินในน้ำทิ้งจากการตกตะกอนรอง outflowing.
อย่างไรก็ตามเนื่องจากน้ำทิ้งนี้มีซีโอดีต่ำมาก (10 มิลลิกรัม / ลิตร) และดังนั้นความเข้มข้นต่ำของแข็งระงับ (ซึ่งเป็นจำนวนเงินที่เกี่ยวข้องของ MES จะถูกดูดซับได้ตามปกติ) [39,40] การทดสอบต่อไปนี้ได้รับการดำเนินการกับอีกสามผสมน้ำเสียที่แตกต่างกันกรองก่อนหน้านี้ผ่าน 1 มมถุงกรองตาข่ายที่จะลบเรื่องหยาบ นี้ช่วยให้เราสามารถประเมินประสิทธิภาพในการกรองของ D. polymorpha ในน้ำเสียกับภาระ pollutin และจำนวนเงินที่แตกต่างกันของอนุภาคระงับยังคำนึงถึงว่าหอยนี้จะเลือกอนุภาคสำหรับอาหารที่มีขนาดเส้นผ่าศูนย์กลางตั้งแต่ระหว่างวันที่ 15 และ 40 มม [41] ผสมที่ใช้ในการทดสอบที่นอกเหนือไปจากเต้าเสียบ 100% มีดังต่อไปนี้: 25% เข้า /
75% ร้านขาเข้า 50% / 50% เต้าเสียบและ 100% ขาเข้า (น้ำเสียเข้ามา WWTP) หลักฐานการกำจัดฉันจากน้ำเสียได้ดำเนินการผ่านการตรวจวัดความเข้มข้นของพวกเขาในตัวอย่างน้ำที่นำมาจากโรงงานต้นแบบที่มีหอยภายใน; ในเวลาเดียวกันการทดสอบการควบคุมได้ดำเนินการเข้าสู่โรงงานต้นแบบโดยไม่ต้องยึดมั่นในสัตว์ การทดสอบทั้งหมดถูกดำเนินการในเพิ่มขึ้นสามเท่า ความคืบหน้าการกำจัดผมก็คือการตรวจสอบเป็นเวลา 4 ชั่วโมงโดยการสุ่มตัวอย่างน้ำเสียทุก 30 นาทีซึ่งใช้งานได้รับการกำจัดความลาดชันของแต่ละ ME เราเลือกที่จะประเมินการกำจัด ME ภายใน 4 ชั่วโมงคำนึงถึงว่าน้ำเสียได้รับการรักษายังคงอยู่ใน Milano-Nosedo WWTP ประมาณ 24 ชั่วโมง; ดังนั้นเวลาที่เลือกดูเหมือนจะประนีประนอมยุติธรรมในมุมมองของการบูรณาการการรักษาแบบเดิมที่มีความต้องการมิติ จำกัด เพื่อตรวจสอบความเหมาะสมของสมมติฐานดังกล่าวเราดำเนินการทดสอบขั้นสุดท้ายต่อไปในครั้งเดียวเป็นระยะเวลา 24 ชั่วโมงที่พา
เพียงสองตัวอย่างหนึ่งที่จุดเริ่มต้นและเป็นหนึ่งในตอนท้ายของการทดสอบ การทดสอบได้ดำเนินการด้วยการเริ่มต้น
อัตราการไหลที่สอดคล้องกับ 3500 L / H ซึ่งจะบ่งบอก 18 เวลาติดต่อนาทีหมุนเวียนน้ำทิ้งในโรงงานต้นแบบ 84 ครั้งจะได้รับการติดต่อเวลา 24 ชั่วโมงโดยรวม หลังจากการทดสอบแต่ละนักบินทั้งโรงงานถูกล้างด้วยน้ำประปาเพื่อหลีกเลี่ยงผลกระทบที่หน่วยความจำที่เกี่ยวข้องกับการทดสอบก่อนหน้านี้ ด้วยเหตุนี้เพื่อลดปัญหานี้เช่นเดียวกับการลดความเครียดหอยกำหนดการทดสอบเริ่มต้นด้วยการเสียเจือจางมากที่สุด (เต้าเสียบ 100%) และเพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ จนความเข้มข้น 100% เข้า เราตรวจสอบอุณหภูมิของน้ำเสียทั้งที่จุดเริ่มต้นและในตอนท้ายของการทดสอบในแต่ละ
เพื่อที่จะคำนึงถึงการรบกวนที่เป็นไปได้กับกิจกรรมการกรองของหอยแมลงภู่ม้าลาย อุณหภูมิน้ำเสียภายในโรงงานต้นแบบช่วงฤดูใบไม้ผลิอยู่ระหว่าง 14-24 องศาเซลเซียสเมื่อเทียบกับค่านิยมที่เหมาะสมที่สุดสำหรับกิจกรรมดีกรอง polymorpha (10-20 องศาเซลเซียส) [42]; เราจึงสามารถยกเว้นการรบกวนเชิงลบใด ๆ ของอุณหภูมิใน
ขั้นตอนการกรองกำจัด ตัวอย่างที่ถูกนำมาจากโรงงานต้นแบบในช่วงเวลาที่เลือกโดยการใช้ขวดพลาสติก 250 มิลลิลิตร, กรด 1% ของ HNO3 และเก็บไว้ที่ 4? C ที่มืดจนการวิเคราะห์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การออกแบบการทดลองและการเก็บตัวอย่างตามที่อธิบายไว้ก่อนหน้านี้ จุดสำคัญคือความจำเป็นที่จะประเมินประสิทธิภาพของ D . โดยอิสระจากอื่น ๆกระบวนการตกตะกอน ซึ่งจะเอาโลหะที่ดูดซับบนของแข็งแขวนลอย . ที่กรองการกระทำของ D . โดยเป็นครั้งแรกที่ประเมินในน้ำทิ้ง outflowing รองตะกอนอย่างไรก็ตาม เนื่องจากน้ำมีต่ำมาก คอด ( 10 mg / L ) และ , จึง , ของแข็งแขวนลอยที่ความเข้มข้นต่ำ ( ซึ่งเป็นจำนวนเงินที่เกี่ยวข้องของ mes จะดูดซับ ) [ 39,40 ] การทดสอบต่อไปนี้แสดงกับสามอื่น ๆน้ำเสียผสมก่อนหน้านี้กรองผ่านถุงตาข่ายกรองเพื่อเอา 1 มม. วัตถุหยาบ นี้ช่วยให้เราเพื่อประเมินประสิทธิภาพในการกรองของ D . โดยน้ำเสียและโหลด pollutin แตกต่างกันปริมาณฝุ่น ยังเอาเข้าบัญชีนี้จะเลือกอาหารที่มีอนุภาคที่มีเส้นผ่าศูนย์กลางตั้งแต่อายุ 15 และ 40 มิลลิเมตร [ 41 ] ส่วนผสมที่ใช้ในการทดสอบ นอกจากนี้ 100 % ร้าน มีดังนี้ : 25% / ขาเข้า75% 50% ขาเข้า / ขาออกและขาเข้าขาออก 50 % 100 % ( น้ำที่เข้ามาใน wwtp ) ผมเอาหลักฐานจากน้ำเสีย ได้ดำเนินการผ่านการวัดความเข้มข้นของน้ำตัวอย่างจากโรงงานต้นแบบกับน้ำภายใน ในเวลาเดียวกัน , การทดสอบการควบคุมการทดลองในโรงงานต้นแบบ โดยยึดมั่นในสัตว์ การทดสอบทั้งหมดได้ดำเนินการทั้งสามใบ ฉันเอาความคืบหน้าการตรวจสอบ 4 ชั่วโมง โดยการเก็บตัวอย่างน้ำทิ้งทุก 30 นาที ซึ่งเปิดใช้งานที่จะได้รับการกำจัดของแต่ละชั้น เราเลือกที่จะศึกษาการกำจัดฉันภายใน 4 ชั่วโมง โดยคำนึงถึงกิจกรรมที่ปฏิบัติอยู่ในมิลาน nosedo wwtp ประมาณ 24 ชั่วโมง ดังนั้น เวลาเลือกดูจะเป็นประนีประนอมยุติธรรมในมุมมองของการรวมการรักษาแบบเดิมที่มี จำกัด ของความต้องการ เพื่อตรวจสอบความเหมาะสมของสมมติฐานเช่น เราทำการทดสอบขั้นสุดท้ายเพิ่มเติมในเดียวเป็นระยะเวลา 24 ชั่วโมง สละเพียงสองตัวอย่างหนึ่งที่จุดเริ่มต้นและที่สิ้นสุดของการทดสอบ การทดสอบได้ดำเนินการกับการเริ่มต้นอัตราการไหลที่สอดคล้องกัน , 500 ลิตรต่อชั่วโมง ซึ่งจะบ่งบอก 18 นาทีติดต่อเวลาหมุนเวียนน้ำทิ้งในโรงงานต้นแบบ 84 ครั้ง ได้รับทั้งหมด 24 ชั่วโมง เวลาสัมผัส หลังจากการทดสอบแต่ละโรงงานต้นแบบทั้งหมดถูกล้างด้วยน้ำประปา เพื่อหลีกเลี่ยงผลหน่วยความจำที่เกี่ยวข้องกับการทดสอบก่อน ด้วยเหตุผลนี้ เพื่อลดปัญหานี้ รวมทั้งเพื่อลดอารมณ์ร้อนแรงทดสอบตารางเริ่มเจือจางของเสียมากที่สุด ( ร้อยละ 100 ร้าน ) และค่อยๆ เพิ่มความเข้มข้นของจนถึง 100% ปากน้ำ เราตรวจสอบน้ำเสียอุณหภูมิทั้งสองที่จุดเริ่มต้นและที่สิ้นสุดการทดสอบแต่ละในเพื่อเข้าบัญชีของการรบกวนเป็นไปได้ด้วยการกรองกิจกรรมของม้าลาย หอยแมลงภู่ น้ำอุณหภูมิภายในโรงงานต้นแบบในช่วงฤดูใบไม้ผลิระหว่าง 14 ถึง 24 องศาเซลเซียส เปรียบกับค่านิยมที่ดีโดยการกรองกิจกรรม ( 10 - 20 C ) [ 42 ] ; เราจึงสามารถแยกใด ๆรบกวนลบของอุณหภูมิต่อกระบวนการถอดกรอง ตัวอย่างที่นำมาจากโรงงานต้นแบบที่เลือกเวลาโดยการใช้ 250 ml ขวดพลาสติกที่ปรับด้วย 1% ของกรดดินประสิวและเก็บไว้ที่ 4 องศาเซลเซียสในที่มืดจนกว่าการวิเคราะห์