I layed in bed thinking about how a

I layed in bed thinking about how all this happened. I tried to fall asleep, but my head was so full of questions, that it was impossible.

‘I don’t understand how I got here in the first place...’ I sighed once again as I rose from the bed that Aria lended me. I looked towards the window that the moon was shining through.

‘How do I even get back home? Hell, if I can’t get home, then what am I supposed to do here? I don’t even know if I should Tatsumi what’s going on here even!’ I slowly rose my hand to cover my forehead.

‘Man, all this confusion is giving me a headache…..wait a second..’ I see something move outside as I direct my gaze towards it. Five people standing on small strings, five people that seem famili- …………………...

‘Yeah…..kinda forgot about them...’ I then sprinted towards the exit door with a palm shaped red mark on my face. As I open the back doors, I head over to the storehouse.

‘Now if I remember correctly, Tatsumi’s friend Ieyasu should be in here.’ I then check my surroundings before opening the doors. First thing I notice is the smell. I cover my mouth as I try not to lose whatever’s in my stomach.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผม layed ในเตียงคิดเกี่ยวกับวิธีการทั้งหมดนี้เกิดขึ้น พยายามหลับ แต่หัวก็เต็มของ มันเป็นไปไม่ได้ 'ฉันไม่เข้าใจว่าผมมีนี่เป็นที่แรก...' ฉัน sighed อีกครั้งหนึ่งที่ผมกุหลาบจากเตียงที่อา lended ฉัน ผมมองไปทางหน้าต่างที่ดวงจันทร์ถูกส่องผ่าน ' แม้จะกลับบ้านหรือไม่ Hell ถ้าไม่ได้รับบ้าน แล้วฉันอะไรจะทำที่นี่ แม้ไม่รู้ว่า ฉันควรคังทัตสึมิจะเกิดอะไรขึ้นนี่แม้!' ฉันค่อย ๆ กุหลาบมือครอบคลุมหน้าผากของฉัน' คน ความสับสนนี้ให้ฉันปวดหัว...รอสอง... ' เห็นสิ่งที่ย้ายอยู่ตรงสายตาของฉันเสมอ ห้าคนที่ยืนอยู่บนสายเล็ก ห้าคนที่ดูเหมือน famili - ...' ใช่...ลืมนะเกี่ยวกับพวกเขา...' ฉันแล้ว sprinted ไปประตูทางออก มีปาล์มเป็นรูปเครื่องหมายสีแดงบนใบหน้า ในขณะที่ฉันเปิดประตูหลัง ฉันตรงไปโกดังเก็บ'ตอนนี้ถ้าผมจำอย่างถูกต้อง เพื่อนของคังทัตสึมิอิเอะยะซุควรนี่' จากนั้นตรวจสอบสภาพแวดล้อมของฉันก่อนที่จะเปิดประตู สิ่งแรกที่ผมสังเกตคือ กลิ่น ผมครอบปากของฉันฉันจะพยายามไม่ให้สูญเสียมีในกระเพาะอาหารของฉัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ฉันวางในเตียง คิดว่ามันเกิดอะไรขึ้น ผมพยายามจะหลับ แต่ในหัวฉันมีแต่คำถาม ว่ามันเป็นไปไม่ได้" ข้าไม่เข้าใจ ทำไมฉันถึงมาที่นี่ในสถานที่แรก . . . . . . . " ผมถอนหายใจอีกครั้งเมื่อผมลุกขึ้นจากเตียงที่อาเรีย lended ฉัน ผมมองไปยังหน้าต่างที่ดวงจันทร์กำลังส่องแสงผ่าน" ทำไมฉันถึงกลับมาบ้าน ? ถ้าผมไม่กลับบ้าน แล้วผมควรจะทำยังไงดี ? ฉันไม่รู้ว่าฉันควรจะ ทัตสึมิ นี่มันเกิดอะไรขึ้น ! " ฉันค่อยๆลุกขึ้นมือปกหน้าผากของฉัน" ผู้ชาย ทั้งหมดนี้สับสนทำให้ฉันปวดหัว . . . . . เดี๋ยว . . . . . . . " ที่สองผมเห็นบางสิ่งที่ย้ายออกไปข้างนอก ผมตรงสายตาของฉันกับมัน ห้าคนห้าคนยืนอยู่บนเชือกขนาดเล็กที่ดูเหมือนวงศ์ - ........................" ใช่ . . . . . . ลืม . . . . . . . " ฉันก็วิ่งหนีจุกตูดทางออกประตูกับปาล์มรูปเครื่องหมายสีแดงบนใบหน้าของฉัน . ฉันเปิดประตู ฉันตรงไปที่โกดัง" แล้วถ้าผมจำไม่ผิด เพื่อนของทัตสึมิสึ ควรจะอยู่ที่นี่ ผมตรวจสอบแล้ว รอบๆตัวฉัน ก่อนจะเปิดประตู สิ่งแรกที่ผมสังเกตเห็นคือ กลิ่น ผมครอบปากของฉัน ฉันพยายามที่จะไม่สูญเสียสิ่งที่อยู่ในท้องฉัน