“Who is Zhang Ye? I’ve never heard

“Who is Zhang Ye? I’ve never heard of him.”

“You have never watched ‘Lecture Room’? Its viewership in Beijing was so high!”

Some people knew Zhang Ye, but there were also people who had never heard of him. Ignoring those who did not know him, anyone who knew Zhang Ye immediately took a gasp of cold air!

“The author is actually Teacher Zhang Ye?”

“It can’t be! I have seen all his poems before! There’s no such poem!”

“Did you miss one?”

“Impossible! How can I miss any? Zhang Ye’s published works definitely do not have this ‘To The Oak’! I will swear on my personal honor!”

“Did she say the author was Zhang Ye?”

“Don’t tell me Zhang Ye specially wrote it for her? Holy sh*t! That’s impossible, right? Such an awesome poetry piece, and such a dignified poet like Zhang Ye specially wrote a poem for this young lady in her teens? Yet no one has heard of it before? It can’t be that exaggerated, right? Unless they are relatives!”

“That’s right. I’m also wondering. How can a junior high school student like her have Teacher Zhang Ye’s original poem? And one that has not been published yet? Zhang Ye’s poems are worth their weight in gold! It’s not written for anyone!”

Teacher Leng was also muttering this question to herself, “If this poem was written by Teacher Zhang Ye, then it’s not surprising. A work at the level of masters can only be written by Zhang Ye or other few famous authors in the literary scene. However, how did Mengmeng get Teacher Zhang’s unpublished work? Did she get it by chance?”

That Brother Yang was also experiencing an upheaval of emotions. He analyzed, “No, if Mengmeng had this poem to begin with, then she would definitely have recited it for her program, but she first chose ‘Flying bird and fish’ for her program. Why would she have not used such a good piece of work? And had to use it only after experiencing a collision with someone else? This is illogical. Man, why do I feel this ‘To The Oak’ was created on the spot?”

The head teacher of the fifth class was already beside him, “Created on the spot? Writing such a classic poem in a few minutes? Who can do that?” The moment he finished his sentence, he remained stunned, “Eh, to be able to come up with it on the spot in such a short time frame, and yet at the level of a master. Amongst the people I know, only Teacher Zhang Ye matches that possibility, right? No one else except him can do it!”

Teacher Leng carried on, “Unless Teacher Zhang Ye created here on the spot…” Upon saying this, Teacher Leng suddenly froze before turning her head suddenly, and stared at Mengmeng’s brother!

Everyone around her was not dumb either. They also had similar reactions and stared at Mengmeng’s brother with looks of surprise and suspicion. That guy who wore sunglasses despite being in such a dark auditorium!

Brother Yang said with his mouth slightly agape, “You.. You are Zhang Ye!?”

Teacher Leng also said in excitement, “Are you really Teacher Zhang Ye?”

Zhang Ye noticed that he could not hide it any further. Helplessly and out of respect, he took off his sunglasses.

The moment he removed his sunglasses, everyone saw Zhang Ye’s face!

“Wow!”

“It’s really Zhang Ye!”

“Holy mother of god! It’s Zhang Ye!”

Before the teachers and parents could say a word, Mengmeng’s classmates already began shouting!

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

"ใครคือจางเย ผมเคยไม่เคยได้ยินของเขา""คุณไม่เคยดู 'ห้องบรรยาย' ของผู้ชมในปักกิ่งเป็นสูงมาก"บางคนรู้ว่าจางเย่ แต่ก็มีคนที่มีไม่เคยได้ยินของเขา ใครรู้ว่าจางเย่ทันทีละเว้น ผู้ที่ไม่รู้เขาเอาความตกใจอากาศเย็น"ผู้เขียนคือจริง ๆ ครูจางเย"มันไม่สามารถ ผมเห็นบทกวีของเขาก่อน มีบทกวีดังกล่าวไม่มี""ข้อผิดพลาดหนึ่ง""เป็นไปไม่ได้ วิธีสามารถฉันพลาดใด ๆ จางเย่ของผลงานเผยแพร่แน่นอนไม่มีนี้ 'ไปโอ๊ค' ข้าพเจ้าจะขอสาบานในเกียรติของฉันส่วนบุคคล""ไม่เธอบอกว่า ผู้เขียนคือจางเย่""อย่าบอกนะจางเยพิเศษเขียนสำหรับเธอ Holy sh * t ที่เป็นไปไม่ได้ ขวา ดังกล่าวชิ้นเป็นบทกวีที่น่ากลัว และกล่าวเปล่งกวีเช่นจางเยพิเศษเขียนบทกวีนี้หญิงสาววัย ยัง ไม่มีใครได้ยินมันก่อน ไม่สามารถที่พูดเกินจริง ขวา เว้นแต่จะเป็นญาติ""ถูกต้อง ฉันยังสงสัย วิธีเป็นนักเรียนมัธยมศึกษาตอนต้นเช่นเธอสามารถครูจางเย่ของบทกวีเดิมได้หรือไม่ และที่ไม่มีการเผยแพร่ได้ จางเย่ของบทกวีมีมูลค่าน้ำหนักของพวกเขาในทอง มันไม่ได้เขียนไว้สำหรับทุกคน"ครูเล้งถูก muttering คำถามนี้กับตัวเอง "ถ้าบทกวีนี้เขียนขึ้น โดยครูจางเย่ แล้วจึงไม่น่าแปลกใจไป สามารถเขียนทำงานในระดับของปริญญาโทเฉพาะ โดยจางเย่หรือผู้เขียนชื่อดังอื่น ๆ ไม่กี่ในฉากวรรณกรรม อย่างไรก็ตาม การไม่รับ Mengmeng ครูจางยกเลิกประกาศงาน ได้เธอรับมันโดยบังเอิญ"ยางพี่ที่ยังประสบกับการเปลี่ยนแปลงของอารมณ์ เขาวิเคราะห์ ว่าง ถ้า Mengmeng มีอิทธิพลกับ แล้วเธอจะแน่นอนมีอัลมันโปรแกรมของเธอ แต่เธอแรกเลือก 'บินนกและปลา' สำหรับโปรแกรมของเธอ ทำไมต้องเธอไม่ได้ใช้ดังกล่าวดีชิ้นงาน และมีการใช้เฉพาะหลังจากประสบความขัดแย้งกับคนอื่น นี้เป็นเรื่องไร้เหตุผล คน รู้สึกนี้ 'ไปโอ๊ค' ถูกสร้างขึ้นบนจุด"ครูใหญ่ของระดับห้าได้แล้วอยู่ข้างเขา "สร้างจุด เขียนบทกวีคลาสสิกดังกล่าวกี่นาที ที่สามารถทำอย่างไร" ในขณะที่เขาจบประโยคของเขา เขายังคงสตัน, " Eh การได้มากับมันในจุดดังกล่าวเป็นช่วงเวลาสั้น ๆ เฟรม และยังอยู่ในระดับของหลัก ในหมู่คนที่ ฉันรู้ เฉพาะครูจางเยตรงที่ความเป็นไปได้ ขวา ไม่มีใครยกเว้นเขาทำได้"ครูเล้งดำเนิน "เว้นแต่ครูจางเยสร้างขึ้นที่นี่ได้ทันที" เมื่อพูดนี้ ครูเล้งก็แช่แข็งก่อนที่จะหันหัวของเธอทันที และจ้องไปที่พี่ชายของ Mengmengทุกคนรอบข้างเธอไม่ได้โง่อย่างใดอย่างหนึ่ง พวกเขายังมีปฏิกิริยาคล้าย และจ้องไปที่พี่ชายของ Mengmeng ด้วยรูปลักษณ์ที่แปลกใจและสงสัย ว่าคนที่สวมแว่นกันแดดแม้จะอยู่ในหอประชุมใหญ่ดังกล่าวมืดยางพี่กล่าว ด้วยปากของเขาอากาเป้เล็กน้อย "คุณ... ท่านจางเย่?"ครูเล้งยังกล่าวว่า ในเมือง, "มีคุณครูจางเย่? "จางเย่สังเกตเห็นว่า เขาอาจไม่ซ่อนใด ๆ เพิ่มเติม ซม และ ความเคารพ ต่อ เขาเอาออกแว่นตากันแดดของเขาเขาเอาแว่นกันแดดของเขา ในขณะที่ทุกคนเห็นจางเย่ของใบหน้า"ว้าว""คือจริง ๆ จางเย่""พระมารดาของพระเจ้า มันเป็นจางเย่! "ก่อนที่ครูและผู้ปกครองสามารถพูด เพื่อนร่วมชั้นของ Mengmeng แล้วเริ่มการตะโกนใส่

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"ใครจางเจ้าคืออะไร? ฉันไม่เคยได้ยินของเขา. "

" คุณยังไม่เคยดู 'ห้องบรรยาย'? ผู้ชมในกรุงปักกิ่งอยู่ในระดับสูงมาก! "

บางคนรู้ว่าจางเจ้า แต่ยังมีคนที่ไม่เคยได้ยินจากเขา ไม่สนใจผู้ที่ไม่ได้รู้ว่าเขาทุกคนที่รู้ว่าจางเจ้าทันทีเอาหอบของอากาศเย็น!

"ผู้เขียนเป็นจริงครูจางเจ้า?"

"มันไม่สามารถ! ฉันได้เห็นบทกวีของเขาทั้งหมดมาก่อน! ไม่มีบทกวีดังกล่าว! "

" คุณพลาดหนึ่ง? "

" เป็นไปไม่ได้! ฉันจะพลาดใด ๆ ? จางเยตีพิมพ์ผลงานแน่นอนไม่ได้นี้ 'to โอ๊ค'! ฉันจะสาบานเกียรติส่วนตัวของฉัน! "

" เธอไม่บอกว่าผู้เขียนได้จางเจ้า? "

" อย่าบอกนะว่าเจ้าจางพิเศษเขียนมันสำหรับเธอ? SH ศักดิ์สิทธิ์ * t! ว่าเป็นไปไม่ได้ใช่ไหม? เช่นบทกวีชิ้นส่วนที่น่ากลัวและเช่นกวีสง่างามเหมือนจางเยพิเศษเขียนบทกวีสำหรับหญิงสาวในช่วงวัยรุ่นของเธอ? ยังไม่มีใครได้เคยได้ยินมันมาก่อนหรือไม่ มันไม่สามารถเป็นไปได้ว่าที่พูดเกินจริงใช่ไหม? จนกว่าพวกเขาจะเป็นญาติ! "

" ที่เหมาะสม ฉันยังสงสัย ว่านักเรียนระดับมัธยมศึกษาตอนต้นเหมือนเธอสามารถมีต้นฉบับบทกวีครูจางเย? และคนที่ยังไม่ได้รับการตีพิมพ์หรือยัง บทกวีจางเยมีมูลค่าน้ำหนักของพวกเขาในทองคำ! มันไม่ได้เขียนขึ้นสำหรับทุกคน! "

ครูเล้งก็ยังบ่นคำถามนี้กับตัวเอง" ถ้าบทกวีนี้ถูกเขียนโดยครูจางเจ้าแล้วก็ไม่น่าแปลกใจ ทำงานในระดับปริญญาโทเท่านั้นที่สามารถเขียนโดย Zhang เจ้าหรือผู้เขียนที่มีชื่อเสียงอื่น ๆ ไม่กี่ในฉากวรรณกรรม แต่วิธีการที่ไม่ Mengmeng ได้รับงานที่ไม่ได้เผยแพร่ครูวอชิงตันโพสต์? เธอไม่ได้รับมันโดยบังเอิญ? "

ว่าพี่ชายของยางก็ยังประสบการเปลี่ยนแปลงของอารมณ์ เขาวิเคราะห์ "ไม่มีถ้า Mengmeng มีกลอนบทนี้จะเริ่มต้นด้วยแล้วเธอจะแน่นอนได้อ่านมันสำหรับโปรแกรมของเธอ แต่แรกที่เธอเลือก 'บินนกและปลา' สำหรับโปรแกรมของเธอ ทำไมเธอไม่ได้ใช้เช่นชิ้นที่ดีของการทำงานหรือไม่ และมีการใช้เฉพาะหลังจากประสบการปะทะกันกับคนอื่น? นี่คือเหตุผล ผู้ชาย, ฉันรู้สึกว่านี่ทำไม 'to โอ๊ค' ถูกสร้างขึ้นในจุดที่? "

หัวหน้าครูของชั้นที่ห้าแล้วข้างเขา" ที่สร้างขึ้นในจุดที่? การเขียนเช่นบทกวีคลาสสิกในไม่กี่นาที? ใครจะทำ? "ขณะที่เขาเสร็จสิ้นประโยคของเขาเขาก็ยังคงตะลึง" เอ๊ะจะสามารถที่จะเกิดขึ้นกับที่จุดในกรอบเวลาดังกล่าวเป็นระยะสั้นและยังอยู่ในระดับปริญญาโทที่ ในบรรดาคนที่ผมรู้ว่ามีเพียงครูจางเจ้าตรงกับความเป็นไปได้ว่าใช่มั้ย? ไม่มีใครอื่นนอกจากเขาสามารถทำมัน! "

ครูเล้งดำเนินการเกี่ยวกับ" ถ้าครูจางเจ้าที่สร้างขึ้นที่นี่ในจุดที่ ... "เมื่อคำพูดนี้ครูเล้งจู่ ๆ แช่แข็งก่อนที่จะหันหัวของเธออย่างกระทันหันและจ้องมองมาที่พี่ชายของ Mengmeng!

ทุกคนรอบตัวของเธอไม่ได้โง่อย่างใดอย่างหนึ่ง พวกเขายังมีปฏิกิริยาที่คล้ายกันและจ้องมองมาที่พี่ชาย Mengmeng กับลักษณะของความประหลาดใจและสงสัย ผู้ชายคนนั้นที่สวมแว่นตากันแดดแม้จะเป็นในลักษณะที่หอประชุมมืด!

บราเดอร์ยางกล่าวด้วยปากของเขาอ้าปากค้างเล็กน้อย "คุณ .. คุณมีจางเย !?"

ครูเล้งยังกล่าวอีกว่าในความตื่นเต้นว่า "จริงๆคุณครูจางเจ้า?"

จางเยสังเกตเห็นว่าเขาไม่สามารถซ่อนมันใด ๆ เพิ่มเติม ทำอะไรไม่ถูกและออกจากความเคารพเขาเอาออกแว่นตากันแดดของเขา

ขณะที่เขาถอดแว่นกันแดดของเขาทุกคนเห็นใบหน้าของจางเย!

"ว้าว!"

"มันจริงๆจางเจ้า!"

"แม่บริสุทธิ์ของพระเจ้า! มันจางเจ้า! "

ก่อนที่ครูและผู้ปกครองสามารถพูดคำที่เพื่อนร่วมชั้น Mengmeng อยู่แล้วเริ่มตะโกน!

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" ใครคือจาง " ฉันไม่เคยได้ยินจากเขา "" คุณไม่เคยดูในห้องเรียน " ของพวกเขาในกรุงปักกิ่งถูกสูงมาก ! "บางคนรู้ว่าจางเย แต่ยังมีคนที่ไม่เคยได้ยินชื่อเขา ไม่สนใจใคร ไม่รู้เขา ใครรู้ว่าจางเยทันทีเอาหอบอากาศหนาว" ผู้เขียนเป็นอาจารย์จาง " "" มันไม่ได้เป็น ฉันได้เห็นบทกวีของเขาก่อน ไม่มีกลอน "" คุณไม่ได้หนึ่ง "" เป็นไปไม่ได้ ! วิธีสามารถฉันพลาดอะไรไป ? จางจงเผยแพร่ผลงานแน่นอนไม่ได้มี ' โอ๊ค ' ! ฉันขอสาบานต่อเกียรติยศส่วนตัวของฉัน "" เธอว่าผู้เขียนคือจาง " "" อย่าบอกนะว่าจางเยเป็นพิเศษเขียนให้เธอ t sh * ศักดิ์สิทธิ์ คงเป็นไปไม่ได้ใช่มั้ย ? เป็นสุดยอดบทกวีชิ้นและเป็นเกียรติกวีชอบจางเยเป็นพิเศษเขียนกลอนนี้ สาวน้อยวัยรุ่นของเธอ ? ยังไม่มีใครเคยได้ยินมันมาก่อน มันไม่สามารถที่พูดเกินจริง , ใช่มั้ย ? จนกว่าพวกเขาจะเป็นญาติ "" ใช่แล้ว ฉันยังสงสัย ทำไมรุ่นน้องนักเรียนอย่างเธอมีครูจางเยต้นฉบับบทกวี และหนึ่งที่ไม่ได้รับการตีพิมพ์หรือยัง จางเย บทกวีมีมูลค่าน้ำหนักของพวกเขาในทองคำ มันไม่ได้เขียนไว้ให้ใคร "ครูเล้งยังพึมพำถามตัวเอง , " ถ้ากลอนนี้เขียนโดยอาจารย์จางเย ก็ไม่ใช่เรื่องแปลก งานในระดับปริญญาโทสามารถเขียนโดยจางเย หรือ ผู้เขียนที่มีชื่อเสียงอื่น ๆบางอย่างในฉากวรรณกรรม แต่ทำไม mengmeng รับอาจารย์เตีย พิมพ์งาน เธอเข้าใจมั้ย ? "ที่พี่หยางยังประสบกับการเปลี่ยนแปลงของอารมณ์ เขาวิเคราะห์ " ไม่ ถ้า mengmeng มีกลอนบทนี้เริ่มด้วย แล้วเธอจะได้อ่านมันสำหรับโปรแกรมของเธอ แต่เธอเลือก ' บินนก และปลา สำหรับโปรแกรมของเธอ ทำไม เธอไม่ได้ใช้เช่นชิ้นส่วนของงาน และต้องใช้เพียงหลังจากประสบปัญหาขัดแย้งกับคนอื่น นี่มันไม่มีเหตุผลเลย ทำไมฉันถึงรู้สึกแบบนี้กับ ' โอ๊ค ' ถูกสร้างขึ้นในจุดที่ ? "ครูหัวหน้าระดับ 5 อยู่ข้างๆ เขา " สร้างขึ้นในจุดที่ ? การเขียนบทกวีคลาสสิกในไม่กี่นาที ที่สามารถทำแบบนั้นได้ ? " พอเค้าพูดจบประโยค เขายังคงตะลึง " เอ๋ สามารถมากับมันในจุดในเวลาอันสั้น เฟรม และยัง ระดับอาจารย์ ท่ามกลางผู้คน ผมรู้ แต่อาจารย์จางเย ตรงกับที่เป็นไปได้ , ใช่มั้ย ? ไม่มีใครนอกจากเขาสามารถทำมันได้ ! "อาจารย์เล้ง ดำเนินการ , " ถ้าท่านอาจารย์จางขึ้นมาบนจุด . . . . . . . " เมื่อพูดแบบนี้ อาจารย์เล้ง พลันชะงัก ก่อนจะหันหัวเธอทันที และจ้องมองพี่ชาย mengmeng !ทุกคนรอบข้างก็ไม่ได้โง่เหมือนกัน พวกเขามีปฏิกิริยาที่คล้ายกัน และจ้อง mengmeng พี่ชายด้วยดูแปลกใจและสงสัย คนที่สวมแว่นกันแดดแม้จะเป็นในหอประชุมมืด !พี่หยางกล่าวด้วยปากเล็กน้อยตกใจ " คุณ . . . . . . . คุณจาง เย ! ? "อาจารย์เล้ง ยังกล่าวอย่างตื่นเต้น " คุณครูจาง " "จางจงสังเกตว่าเขาไม่สามารถซ่อนมันได้อีกต่อไป หมดหนทาง และด้วยความเคารพ เขาถอดแว่นตาของเขาทันทีที่เขาถอดแว่น ทุกคนเห็นหน้าจาง เย !" ว้าว ! ! ! "" มันก็จาง เย ! "" พระแม่ของพระเจ้า มันจาง เย ! "ก่อนที่ครูและผู้ปกครองไม่สามารถพูดอะไรได้ mengmeng เป็นเพื่อนร่วมชั้นแล้วเริ่มตะโกน