Storyteller #1: Once upon a time th

Storyteller #1: Once upon a time there lived a mother and her two young children.
Storyteller #2: The family was very poor. They lived in a tiny cottage at the edge of a small village.
Storyteller #3: Though they were poor, they were always happy for the mother loved her children dearly.
Storyteller #1: The family was never hungry. High on the kitchen shelf sat a very special cooking pot.
Storyteller #3: Whenever anyone was hungry, mother simply placed the pot upon the stove and said…
Mother: Boil, little pot, boil.
Storyteller #3: And within minutes, the tiny pot would be filled with a hot, delicious porridge.
Daughter: So rich, so creamy…mother’s porridge is truly dreamy!
Storyteller #2: When at last everyone had their fill of porridge the mother would say…
Mother: Please stop, Magic Pot.
Storyteller #1: Now one day the mother said to her children…
Mother: Children, dear children. I must go to the village today. I ask only one thing…do not touch the cooking pot. I shall be home soon.
Storyteller #1: The son said…
Son: Dear mother, fear not! I will not touch your cooking pot!
Storyteller #2: Then the daughter said…
Daughter: Oh mother of mine, please believe me…I will let your cooking pot be.
Storyteller #3: So mother walked towards the village leaving her children alone with the magic pot.
Storyteller #2: After a short while the son said…
Son: Sister, dear sister…I am so very hungry. What shall we do?

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Storyteller ที่ #1: กาลครั้งหนึ่งมีอยู่เป็นแม่และลูกสาวสองStoryteller ที่ #2: ครอบครัวได้ดีมาก พวกเขาอาศัยอยู่ในกระท่อมเล็ก ๆ ที่ขอบของหมู่บ้านเล็ก ๆStoryteller ที่ #3: แม้ว่าไม่ดี พวกเขาได้เสมอมีความสุขแม่รักลูก ๆ ของเธออย่างสุดซึ้งStoryteller ที่ #1: ครอบครัวเคยหิว สูงบนหิ้งครัวนั่งหม้อทำอาหารพิเศษStoryteller ที่ #3: มีใครหิว แม่เพียงวางหม้อเมื่อเตา และกล่าวว่า ...แม่: ต้ม หม้อน้อย ต้มStoryteller ที่ #3: และภายในนาที หม้อเล็ก ๆ จะเต็มไป ด้วยการต้มร้อน อร่อยลูกสาว: รวยดังนั้น ดังนั้นครีม...โจ๊กของแม่คือฝันอย่างแท้จริงStoryteller ที่ #2: เมื่อในที่สุดทุกคนมีความโจ๊กแม่จะบอกว่า ...แม่: กรุณาหยุด หม้อวิเศษStoryteller ที่ #1: วันนี้วันหนึ่งแม่กล่าวว่า ลูก ๆ ของเธอ...มารดา: บุตร เด็กเรียน ฉันจะต้องไปหมู่บ้านวันนี้ ฉันขอเพียงสิ่งเดียว...อย่าแตะหม้อทำอาหาร ฉันจะบ้านเร็ว ๆ นี้Storyteller ที่ #1: ลูกชายกล่าวว่า ...ลูกชาย: แม่ที่รัก อย่ากลัวไป ฉันจะไม่สัมผัสหม้อทำอาหารของคุณStoryteller ที่ #2: จากนั้นลูกสาวกล่าวว่า ...ลูกสาว: โอ้ คุณแม่ของฉัน โปรดเชื่อฉัน... ฉันจะให้คุณหม้อทำอาหารได้Storyteller ที่ #3: ดังนั้นแม่เดินไปทางหมู่บ้านออกจากลูก ๆ ของเธอคนเดียวกับหม้อวิเศษStoryteller ที่ #2: หลังจากครู่บุตรกล่าวว่า ...ลูกชาย: น้องสาว น้องสาวที่รัก... มันหิวมากค่ะ เราทำอะไร

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เล่าเรื่อง # 1: กาลครั้งหนึ่งมีชีวิตอยู่แม่และลูกสองคนหนุ่มสาว.
เล่า # 2: คนในครอบครัวก็ยากจนมาก พวกเขาอาศัยอยู่ในกระท่อมเล็ก ๆ ที่ขอบของหมู่บ้านเล็ก ๆ .
เล่า # 3: แม้ว่าพวกเขาจะไม่ดีที่พวกเขามีความสุขเสมอสำหรับแม่รักลูก ๆ ของเธออย่างสุดซึ้ง.
เล่า # 1: คนในครอบครัวก็ไม่เคยหิว สูงบนหิ้งห้องครัวนั่งหม้อปรุงอาหารที่พิเศษมาก.
เล่า # 3: เมื่อใดก็ตามที่ทุกคนหิวแม่เพียงแค่วางหม้อบนเตาและกล่าวว่า ...
แม่: ต้มหม้อเล็ก ๆ น้อย ๆ ต้ม.
เล่า # 3: และภายในไม่กี่นาทีที่ หม้อเล็ก ๆ จะเต็มไปด้วยความร้อน, โจ๊กอร่อย.
ลูกสาว: ดังนั้นที่อุดมไปด้วยครีมดังนั้น ... โจ๊กแม่เป็นฝันอย่างแท้จริง!
เล่า # 2: เมื่อทุกคนที่ผ่านมามีการเติมของโจ๊กแม่จะบอกว่า ...
แม่: โปรดหยุดเมจิก หม้อ.
เล่า # 1: ตอนนี้วันหนึ่งแม่พูดกับลูก ๆ ของเธอ ...
แม่: เด็ก, รักเด็ก ฉันต้องไปที่หมู่บ้านในวันนี้ ฉันขอเพียงสิ่งเดียว ... ไม่ได้สัมผัสหม้อปรุงอาหาร ฉันจะเป็นบ้านเร็ว ๆ นี้.
เล่า # 1: ลูกชายกล่าวว่า ...
บุตร: รักแม่ไม่กลัว! ฉันจะไม่ได้สัมผัสหม้อปรุงอาหารของคุณ!
เล่า # 2: จากนั้นลูกสาวกล่าวว่า ...
ลูกสาว: โอ้แม่ของฉันโปรดเชื่อฉัน ... ฉันจะช่วยให้หม้อปรุงอาหารของคุณจะ.
เล่า # 3: ดังนั้นแม่เดินไปหมู่บ้านออกจากลูก ๆ ของเธอคนเดียว กับหม้อมายากล.
เล่า # 2: หลังจากสั้นในขณะที่บุตรชายกล่าวว่า ...
บุตร: น้องสาวน้องสาวที่รัก ... ผมหิวมาก สิ่งที่เราจะทำอย่างไรดี