The Celebrated Hindu Law-Givers
From time to time, a great law-giver would take his birth. He would codify the existing laws
and remove those which had become obsolete. He would make some alterations, adaptations,
readjustments, additions and subtractions, to suit the needs of the time and see that the way of living
of the people would be in accordance with the teachings of the Veda. Of such law-givers, Manu,
Yajnavalkya and Parasara are the most celebrated persons. Hindu society is founded on, and
governed by, the laws made by these three great sages. The Smritis are named after them.We have
Manu Smriti or Manava Dharma-Sastra (the Laws of Manu or the Institutes of Manu), Yajnavalkya
Smriti and Parasara Smriti. Manu is the greatest law-giver of the race. He is the oldest law-giver as
well. The Yajnavalkya Smriti follows the same general lines as the Manu Smriti and is next in
importance to it. Manu Smriti and Yajnavalkya Smriti are universally accepted at the present time
as authoritative works all over India. Yajnavalkya Smriti is chiefly consulted in all matters of Hindu
Law. Even the Government of India are applying some of these laws.
There are eighteen main Smritis or Dharma Sastras. The most important are those of Manu,
Yajnavalkya and Parasara. The other fifteen are those of Vishnu, Daksha, Samvarta, Vyasa, Harita,
Satatapa, Vasishtha, Yama, Apastamba, Gautama, Devala, Sankha-Likhita, Usana, Atri and
Saunaka.
The laws of Manu are intended for the Satya Yuga, those of Yajnavalkya are for the Treta
Yuga; those of Sankha and Likhita are for the Dvapara Yuga; and those of Parasara are for the Kali
Yuga.
The laws and rules which are based entirely upon our social positions, time and clime, must
change with the changes in society and changing conditions of time and clime. Then only the
progress of the Hindu society can be ensured.
12
ALL ABOUT HINDUISM
Need for a New Law-Code
It is not possible to follow some of the laws of Manu at the present time. We can follow their
spirit and not the letter. Society is advancing. When it advances, it outgrows certain laws which
were valid and helpful at a particular stage of its growth. Many new things which were not thought
out by the old law-givers have come into existence now. It is no use insisting people to follow now
those old laws which have become obsolete.
Our present society has considerably changed. A new Smriti to suit the requirements of this
age is very necessary. Another sage will place before the Hindus of our days a new suitable code of
laws. Time is ripe for a new Smriti. Cordial greetings to this age.
The Inner Voice of Dharma
He who is endowed with a pure heart through protracted Tapas, Japa, Kirtana, meditation
and service of Guru and who has a very clear conscience, can be guided by the inner voice in
matters of Dharma or duty or moral action. The inner voice that proceeds from a clean heart filled
with Sattva is, indeed, the voice of God or Soul or Antaryamin or Inner Ruler. This voice is more
than Smriti. It is Smriti of Smritis. Purify your heart and train yourself to hear this inner voice. Keep
your ear in tune with the ‘voice’.
The Sruti and the Smriti
The Sruti and the Smriti are the two authoritative sources of Hinduism. Sruti literally means
what is heard, and Smriti means what is remembered. Sruti is revelation and Smriti is tradition.
Upanishad is a Sruti. Bhagavad-Gita is a Smriti.
Sruti is direct experience. Great Rishis heard the eternal truths of religion and left a record of
them for the benefit of posterity. These records constitute the Vedas. Hence, Sruti is primary
authority. Smriti is a recollection of that experience. Hence, it is secondary authority. The Smritis or
Dharma Sastras also are books written by sages, but they are not the final authority. If there is
anything in a Smriti which contradicts the Sruti, the Smriti is to be rejected.
THE ITIHASAS
The Friendly Treatises and the Commanding Treatises
There are four books under this heading: The Valmiki-Ramayana, the Yogavasishtha, The
Mahabharata and the Harivamsa. These embody all that is in the Vedas, but only in a simpler
manner. These are called the Suhrit-Samhitas or the Friendly Treatises, while the Vedas are called
the Prabhu-Samhitas or the Commanding Treatises with great authority. These works explain the
great universal truths in the form of historical narratives, stories and dialogues. These are very
interesting volumes and are liked by all, from the inquisitive child to the intellectual scholar.
The Itihasas give us beautiful stories of absorbing interest and importance, through which
all the fundamental teachings of Hinduism are indelibly impressed on one’s mind. The laws of
13
HINDU SCRIPTURES
Smritis and the principles of the Vedas are stamped firmly on the minds of the Hindus through the
noble and marvellous deeds of their great national heroes. We get a clear idea of Hinduism from
these sublime stories.
The common man cannot comprehend the high abstract philosophy of the Upanishads and
the Brahma Sutras. Hence, the compassionate sages Valmiki and Vyasa wrote the Itihasas for the
benefit of common people. The same philosophy is presented with analogies and parables in a
tasteful form to the common run of mankind.
The two well-known Itihasas (histories) are the epics (Mahakavyas), Ramayana and
Mahabharata. They are two very popular and useful Sastras of the Hindus. The Ramayana was
written by the sage Valmiki, and the Mahabharata by Vyasa.
The Ramayana
The Ramayana, the Adi-Kavya or the first epic poem, relates the story of Sri Rama, the ideal
man. It is the history of the family of the solar race descended from Ikshvaku, in which was born Sri
Ramachandra, the Avatara of Lord Vishnu, and his three brothers. The ideal characters like Rama,
Sita, Lakshmana, Bharata and Sri Hanuman that we find in Ramayana firmly establish Hindu
Dharma in our minds. The story of the birth of Rama and his brothers, their education and
marriages, the exile of Sri Rama, the carrying off and recovery of Sita, his wife, the destruction of
Ravana, the Rakshasa King of Lanka, and the reign of Sri Rama, are described in detail in
Ramayana. How aman should behave towards his superiors, equals and inferiors, how a king ought
to rule his kingdom, how a man should lead his life in this world, how he can obtain his release,
freedom and perfection, may be learnt from this excellent epic. The Ramayana gives a vivid picture
of Indian life. Even today our domestic, social and national ideals are copied from the noble
characters in the Ramayana and the Mahabharata. The great national heroes stand even today as
beacon-lights to guide and inspire the people of the whole world. The lives of Rama, Bharata and
Lakshmana provide a model of fraternal affection and mutual service. Sri Hanuman stands as an
ideal unique Karma Yogin. The life of Sita is regarded as the most perfect example of womanly
fidelity, chastity and sweetness. The Ramayana is written in twenty-four thousand verses by Sri
Valmiki.
The Mahabharata
The Mahabharata is the history of the Pandavas and the Kauravas. It gives a description of
the great war, the Battle of Kurukshetra, which broke out between the Kauravas and the Pandavas
who were cousins and descendants of the lunar race. The Mahabharata is an encyclopaedia of
Hindu Dharma. It is rightly called the fifth Veda. There is really no theme in religion, philosophy,
mysticism and polity which this great epic does not touch and expound. It contains very noble moral
teachings, useful lessons of all kinds, many beautiful stories and episodes, discourses, sermons,
parables and dialogues which set forth the principles of morals and metaphysics. The Pandavas
obtained victory through the grace of Lord Krishna. The Mahabharata is written in one hundred
thousand verses by Sri Krishnadvaipayana Vyasa.
14
ALL ABOUT HINDUISM
การเฉลิมฉลองฮินดูกฎหมาย-Giversเวลา giver กฎหมายดีจะใช้เวลาเกิดของเขา เขาจะประมวลกฎหมายที่มีอยู่และบรรดาผู้ซึ่งได้กลายเป็นล้าสมัย เขาจะทำให้บางอย่างเปลี่ยนแปลง ท้องปรับ เพิ่ม และ ลบ เหมาะสมกับความต้องการของเวลา และเห็นว่าวิถีชีวิตคนจะเป็นไปตามคำสอนของเวทการ ของดังกล่าวกฎหมาย-givers มนูYajnavalkya และ Parasara เป็นคนเฉลิมฉลองมากที่สุด มีการก่อตั้งสังคมฮินดูบน และควบคุม โดย กฏหมายโดยลอินเตอร์ดีสามเหล่านี้ Smritis ตั้งชื่อพวกเขา เรามีมนู Smriti หรือ Manava ธรรม-Sastra (กฎหมายของมนู) หรือสถาบันของมนู YajnavalkyaSmriti และ Parasara Smriti มนูเป็นกฎหมาย-giver ยิ่งใหญ่ที่สุดของการแข่งขัน เป็นกฎหมายเก่าแก่ที่สุด-giver เป็นดี Yajnavalkya Smriti ตามทั่วไปบรรทัดเดียวกับ Smriti มนู และต่อไปในความสำคัญกับ มนู Smriti และ Yajnavalkya Smriti แบบยอมรับในขณะเป็นงานไทม์ทั่วอินเดีย Yajnavalkya Smriti ส่วนใหญ่ได้รับคำแนะนำในทุกเรื่องของฮินดูกฎหมาย แม้รัฐบาลอินเดียจะใช้กฎหมายเหล่านี้อย่างใดอย่างหนึ่งมีสิบแปดหลัก Smritis หรือ Sastras ธรรม สำคัญสุดคือของมนูYajnavalkya และ Parasara อื่น ๆ fifteen คือนารายณ์ Daksha, Samvarta ฤๅษีวยาส HaritaSatatapa, Vasishtha ยา Apastamba โคดม Devala, Sankha Likhita ต้องยูซานา Atri และSaunakaกฎหมายของมนูมีวัตถุประสงค์สำหรับปรยุคสัตยา ของ Yajnavalkya สำหรับการ Tretaปรยุค ของ Sankha และ Likhita อยู่ในทวาปรยุค และบรรดา Parasara สำหรับกาลีปรยุคกฎหมายและกฎซึ่งจะขึ้นอยู่ทั้งหมดตำแหน่งของสังคม เวลาและ clime ต้องเปลี่ยนแปลงในสังคมและเปลี่ยนแปลงเงื่อนไขเวลาและ clime แล้วเท่าความก้าวหน้าของสังคมฮินดูสามารถจะมั่นใจ12เกี่ยวกับศาสนาฮินดูต้องการรหัสกฎหมายใหม่ไม่เป็นไปตามกฎหมายของมนูบางในขณะ เราสามารถทำตามความจิตวิญญาณและไม่ตัวอักษร สังคมก้าวหน้า เมื่อนั้นความก้าวหน้า มัน outgrows บางกฎหมายซึ่งได้ถูกต้อง และเป็นประโยชน์ในขั้นตอนใดของการเจริญเติบโต สิ่งใหม่ ๆ มากมายซึ่งมีความคิดออก โดยกฎหมายเก่า-givers ได้มามีอยู่ตอนนี้ จึงไม่ใช้ insisting คนทำตามขั้นตอนนี้ที่กฎหมายเก่าซึ่งได้กลายเป็นล้าสมัยสังคมปัจจุบันได้เปลี่ยนแปลงไปมาก Smriti ใหม่ให้เหมาะสมกับความต้องการนี้อายุมีความจำเป็นมาก ปราชญ์ที่อื่นจะทำก่อนฮินดูของเรารหัสเหมาะสมใหม่ของตามกฎหมาย เวลาเป็นสุกสำหรับ Smriti ใหม่ คำทักทายอย่างอบอุ่นอายุนี้เสียงภายในของธรรมผู้ที่มา ด้วยหัวใจบริสุทธิ์ผ่านหยั่ง Japa, Kirtana ทำสมาธิ ทาปาสและบริการของกูรูและผู้มีจิตสำนึกอย่างชัดเจน สามารถแนะนำได้ โดยเสียงภายในเรื่องของธรรม หรือหน้าที่ หรือการกระทำทางศีลธรรม เสียงภายในที่ดำเนินการจากหัวใจสะอาดเติมมี Sattva ได้ แน่นอน เสียงของพระเจ้า หรือจิตใจ หรือ Antaryamin หรือไม้ บรรทัดภายใน เสียงนี้จะเพิ่มมากขึ้นกว่า Smriti Smriti Smritis ได้ บริสุทธิ์ใจ และฝึกตัวเองให้ได้ยินเสียงนี้ภายใน ให้หูของคุณในการปรับแต่งด้วย 'เสียง'การ Sruti และ Smritiการ Sruti และ Smriti ได้สองเชื่อถือแหล่งที่มาของศาสนาฮินดู Sruti ความหมายอะไรไม่ได้ยิน และ Smriti หมายถึง สิ่งที่จดจำ Sruti วิวรณ์ และ Smriti ประเพณีUpanishad เป็นการ Sruti Bhagavad-Gita เป็นการ SmritiSruti เป็นประสบการณ์โดยตรง Rishis ดีได้ยินจริงนิรันดร์ของศาสนา และจากข้อมูลพวกเขาเพื่อประโยชน์ไว้ เรกคอร์ดเหล่านี้เป็นเวท ดังนั้น Sruti เป็นหลักหน่วยงาน Smriti เลือนของประสบการณ์นั้นได้ ดังนั้น จึงเป็นหน่วยงานรอง การ Smritis หรือSastras ธรรมยังเป็นหนังสือที่เขียน โดยลอินเตอร์ แต่พวกเขาไม่ได้สุดท้ายอำนาจ ถ้ามีอะไรใน Smriti ซึ่งทุก Sruti, Smriti จะถูกปฏิเสธITIHASASTreatises เป็นมิตรและ Treatises นั่งมี 4 เล่มภายใต้หัวข้อนี้: ฤๅษีวาลมีกิรามายนะ Yogavasishtha การมหาภารตะและ Harivamsa เหล่านี้รวบรวมทั้งหมดที่เวท แต่ ในความเรียบง่ายลักษณะการ เหล่านี้เรียกว่า Suhrit Samhitas หรือ Treatises เป็นมิตร ในขณะที่เรียกว่าเวทPrabhu Samhitas หรือ Treatises ซึ่ง มีอำนาจมาก อธิบายผลงานสัจธรรมสากลดีในรูปแบบของประวัติศาสตร์ narratives เรื่องราว และประเด็น เหล่านี้มีมากไดรฟ์ข้อมูลที่น่าสนใจ และชอบ โดยทั้งหมด จากเด็กอยากรู้อยากเห็นทางปัญญานักวิชาการItihasas ให้เรื่องราวสวยงามสนใจและความสำคัญ ซึ่งการดูดซับแรงกระแทกการสอนพื้นฐานของศาสนาฮินดูมี indelibly ประทับใจในใจ กฎหมายของ13คัมภีร์ศาสนาฮินดูSmritis และหลักการของเวทที่ประทับอย่างแน่นหนาในจิตใจของฮินดูผ่านการโนเบิล และมกราคมกระทำของวีรบุรุษแห่งชาติของพวกเขาดี เราได้รับความคิดที่ชัดเจนของศาสนาฮินดูจากเรื่องราวเหล่านี้ดีเยี่ยมคนทั่วไปไม่เข้าใจปรัชญานามธรรมสูงของ Upanishads และSutras พรหม ดังนั้น ลอินเตอร์สังเวชฤๅษีวาลมีกิและฤๅษีวยาสเขียน Itihasas สำหรับการประโยชน์ของคนทั่วไป นำเสนอปรัชญาเดียวกันกับ analogies parables ในการแบบฟอร์มที่รสนิยมการใช้งานทั่วไปของมนุษย์Itihasas รู้จักสอง (ประวัติ) เป็น epics (Mahakavyas), รามายณะ และมหาภารตะ พวกเขามีสองยอดนิยม และมีประโยชน์ Sastras ของฮินดู รามายนะถูกเขียน โดยปราชญ์ฤๅษีวาลมีกิ และมหาภารตะ โดยฤๅษีวยาสในรามายณะในรามายณะ Kavya อาดิ หรือมหากาพย์ กลอนแรก เกี่ยวข้องเรื่องศรีพระราม กับชาย มันคือประวัติศาสตร์ของการแข่งขันแสงสืบเชื้อสายจาก Ikshvaku ที่เกิดศรีRamachandra, Avatara พระนารายณ์ และน้องชายสาม ตัวอักษรที่สะดวกเช่นพระรามSita, Lakshmana, Bharata and Sri Hanuman that we find in Ramayana firmly establish HinduDharma in our minds. The story of the birth of Rama and his brothers, their education andmarriages, the exile of Sri Rama, the carrying off and recovery of Sita, his wife, the destruction ofRavana, the Rakshasa King of Lanka, and the reign of Sri Rama, are described in detail inRamayana. How aman should behave towards his superiors, equals and inferiors, how a king oughtto rule his kingdom, how a man should lead his life in this world, how he can obtain his release,freedom and perfection, may be learnt from this excellent epic. The Ramayana gives a vivid pictureof Indian life. Even today our domestic, social and national ideals are copied from the noblecharacters in the Ramayana and the Mahabharata. The great national heroes stand even today asbeacon-lights to guide and inspire the people of the whole world. The lives of Rama, Bharata andLakshmana provide a model of fraternal affection and mutual service. Sri Hanuman stands as anideal unique Karma Yogin. The life of Sita is regarded as the most perfect example of womanlyfidelity, chastity and sweetness. The Ramayana is written in twenty-four thousand verses by SriValmiki.The MahabharataThe Mahabharata is the history of the Pandavas and the Kauravas. It gives a description ofthe great war, the Battle of Kurukshetra, which broke out between the Kauravas and the Pandavaswho were cousins and descendants of the lunar race. The Mahabharata is an encyclopaedia ofHindu Dharma. It is rightly called the fifth Veda. There is really no theme in religion, philosophy,mysticism and polity which this great epic does not touch and expound. It contains very noble moralteachings, useful lessons of all kinds, many beautiful stories and episodes, discourses, sermons,parables and dialogues which set forth the principles of morals and metaphysics. The Pandavasobtained victory through the grace of Lord Krishna. The Mahabharata is written in one hundredthousand verses by Sri Krishnadvaipayana Vyasa.14ALL ABOUT HINDUISM
การแปล กรุณารอสักครู่..