Luang Prabang, or Louangphrabang (L

Luang Prabang, or Louangphrabang (Lao: ຫຼວງພຣະບາງ, literally: "Royal Buddha Image (in the Dispelling Fear mudra)," pronounced [lǔaŋ pʰra.bàːŋ]), is a city in north central Laos, at the confluence of the Nam Khan and Mekong Rivers about 300 km north of Vientiane. It is the capital of Luang Prabang Province. The population of the city is about 50,000.[1]

The city was formerly the capital of a kingdom of the same name. It had also been known by the ancient name of Chiang Thong.[2] Until the communist takeover in 1975, it was the royal capital and seat of government of the Kingdom of Laos. The old town centre is a UNESCO World Heritage Site.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

หลวงพระบาง หรือ Louangphrabang (ลาว: ຫຼວງພຣະບາງ อักษร: "รอยัลปาง (กลัว Dispelling ปางพระพุทธรูป)," ออกเสียง [lǔaŋ pʰra.bàːŋ]), เป็นเมืองเหนือกลางลาว ที่บรรจบของน้ำคานและแม่น้ำโขงประมาณ 300 กิโลเมตรจากเวียงจันทน์ เป็นเมืองหลวงของแขวงหลวงพระบาง ประชากรของเมืองมีประมาณ 50000 [1]เมืองเป็นเมืองหลวงของราชอาณาจักรมีชื่อเดิม มันก็ยังถูกรู้จักกัน โดยชื่อโบราณของเชียงทอง [2] จนกระทั่ง takeover คอมมิวนิสต์ในปี 1975 ได้ทุนหลวงและที่นั่งของรัฐบาลราชอาณาจักรลาว เมืองเดิมเป็นการชิมรส

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หลวงพระบางหรือ Louangphrabang (ลาว: ຫຼວງພຣະບາງ, ตัวอักษร: "พระพุทธรูปหลวงภาพ (ใน Mudra ปัดเป่าความกลัว)," เด่นชัด [lǔaŋpʰra.bàːŋ]) เป็นเมืองในภาคกลางภาคเหนือลาว, ที่บรรจบกันของข่านน้ำและ แม่น้ำโขงประมาณ 300 กิโลเมตรทางเหนือของเวียงจันทน์ มันเป็นเมืองหลวงของแขวงหลวงพระบาง ประชากรของเมืองเป็นเรื่องเกี่ยวกับ 50,000. [1] เมืองที่เคยเป็นเมืองหลวงของอาณาจักรที่มีชื่อเดียวกัน มันได้รับการรู้จักกันโดยชื่อโบราณของจังหวัดอ่างทอง. [2] จนถึงการปฏิวัติของพรรคคอมมิวนิสต์ในปี 1975 มันเป็นเมืองหลวงและที่นั่งของรัฐบาลแห่งราชอาณาจักรลาว ใจกลางเมืองเก่าเป็นมรดกโลก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หลวงพระบาง หรือ louangphrabang ( ลาว : ຫຼວງພຣະບາງ หมาย : " พระพุทธรูป ( ในปัดเป่าความกลัวมุทรา ) ' ออกเสียง [ L ǔเป็นŋ P ʰรา บี àːŋ ] ) เป็นเมืองในภาคเหนือภาคกลางของประเทศลาว ที่จุดบรรจบของแม่น้ำโขงและน้ำคานประมาณ 300 กิโลเมตรทางตอนเหนือของเวียงจันทน์ . มันเป็นเมืองหลวงของ หลวงพระบางจังหวัด ประชากรของเมืองประมาณ 50 , 000 [ 1 ]

เมืองที่เคยเป็นเมืองหลวงของอาณาจักรของชื่อเดียวกัน มันก็ยังเป็นที่รู้จักกันโดยชื่อโบราณของเชียงทอง [ 2 ] จนกระทั่งการปฏิวัติของพรรคคอมมิวนิสต์ในปี 1975 มันเป็นทุนหลวงและที่นั่งของรัฐบาลแห่งราชอาณาจักรลาว ตัวเมืองเก่าเป็นมรดกโลก