- ข้อความ
- ประวัติศาสตร์
The Monkey-PeopleBaloo, the old bro
The Monkey-People
Baloo, the old brown bear, loved teaching Mowgli. He taught him how to speak to the different Jungle-Prople, and he taught him the important Master- Words. But Mowgli sometimes got bored with all the lessons. One day, when he was not listening, Baloo hit him, very softly, on the head, and Mowgli ran away angrily.
Bagheera, the black panther, was not happy about this. ‘Remember how small he is,’ he said to Baloo. ‘How can his little head hold all your long words?’
‘These words will keep him safe form the birds, from the Snake- People, and all the animals that hunt,’ said Baloo. ‘It is true that he is only small. But no one will hurt him, if he remembers all the Master- words. Come, Mowgli!’ he called into the trees. ‘Come and say the words again.’
Mowgli climbed down from a tree and came to sit next to them. ‘I will say the word to Bagheera, not you, fat old Baloo!’ he said crossly.
‘Very well,’ said Baloo sadly. ‘Say the words for the Hunting – Peple.’
We are of one blood, you and I,’ said Mowgli.
‘Good. Now for the bird,’
Mowgli said the same word but with the sound of a bird.
‘Now for the Snake-People,’ said Baloo.
Mowgli then made the long ‘ssss’ sound, which was like no other noise, only the noise of snake.
‘Good,’ said Baloo gently. ‘One day you will thank me for my lessons. Now you will e safe in the jungle, because no snake, no bird, no animal will hurt you. You do not need to be afraid of anyone.
‘And I shall have my people and go with them high up in the trees,’ shouted Mowgli.
‘What did you say, Mowgli?’ asked Baloo, surprised. ‘Have you been with the Bandar-log, the Monkey-People?’
Mowgli could hear that Baloo was angry, and he saw too that Bagheera’s green eyes were cold and hard.
‘When Baloo hurt my head,’ said Mowgli, ‘I went away, and the grey monkeys came down from the trees and talked to me. They were kind to me and gave me nice things to eat. Then they took me up into the trees. They said that I was their brother, and they wanted me to be their leader one day. Why have you never told me about the Monkey-People? Bad old Baloo! They play all day and don’t do lessons, and I will play with them again.’
‘Listen, man- cub,’ said Baloo angrily. ‘I have taught you Law for all the Jungle-people, but not for the Monkey-people. They have Law. Their ways are not our ways. They are noisy and dirty, and they think that they are a great people, but then they forget everything. The read of the Jungle-people do not talk to them, or ever think about them. Remember wath I tall you.
Mowgli listened, and was sorry. But all that time the Bandar-log wear above them in the trees, listening and watching. They followed Mowgli and his friends through the jungle until it was time for the midday rest. Mowgli lay between his friends and went to sleep, saying, ‘I will never talk to or play with the Monkey-people again.’
When he woke up, he was high in a tree and there were hands holding his legs and arms –hard, strong, little hands. Down below Baloo was shouting angrily, and Bagheera was trying to climb up the tree, but he was too heavy for the thin branches. The monkeys, shouting and laughing, carried Mowgli between them and began their journey along the monkey roads, which are high in the trees.
It was a wild, exciting journey. The monkeys jumped from tree-top to tree-top, crashing through the leaves and branches. At first Mowgli was afraid of falling, but then he began to thing. He must tell Baloo and Bagheera where he was. High up in the blue sky he saw Chil the kite. The big bird saw that the monkeys were carrying a man-cub. He flew down to look, and was surprised to hear the bird-call of the kites: ‘We are of the blood, you and I!’
‘Who are you?’ called Chil.
‘Mowgli, the man-cub!’ came the reply. ‘Watch where they take me, and tell Baloo and Bagheera.’
Monkeys can travel fast when they want to, and by now Baloo and Bagheera were a long way behind.
‘We cannot follow the Bandar –log through the trees,’ said Baloo, ‘and we will never catch them. But they are afraid of kaa, the big python. He can climb as easily as the monkeys, and he eats them. Perhaps he will help us.’ And so Baloo and Bagheera went to look for kaa the python.
They found him, lying in the sun-ten of brown-and –yellow snake, beautiful and dangerous.
‘What news?’ called kaa when he saw them.
‘We are looking for food,’ said Baloo. He knew that you must not hurry kaa. He is too big.
‘Let me come with you,’ said Kaa hungrily. ‘I have not eaten for day.’
‘We are following the Bandar-log,’ said Baloo. ‘Those noisy, dirty thieves have stolen our man-cub. And we love our man-cub very much, Kaa!’
‘The Bandar-log,’ said Bagheear cle verly, ‘are very much afraid of you, Kaa. But they say bad things about you, and call you “old yellow fist”, I hear.’
‘Tss! Tss! Said Kaa. ‘I will teach them not to call me bad names. Where did they take your man-cub? They will be tired of him quickly, and that is bad for him.’
‘Up! Up! Lookup Baloo!’
Baloo looked up and saw Chil the kite, high in the sky.
‘What is it?’ called Baloo.
‘I have seen Mowgli the man-cub with the Bandar-log. He knew the Master-Word. The have taken him to the monkey-city, the Lost City.’
Baloo and Bagheera knew of the monkey- city. Men lived there once, but they left hundred of years ago. Nobody went there now, only the Bandar-log.
‘We must leave at once,’ said Bagheera. ‘It is a long way.’
‘I will come as fast as I can,’ said Baloo, ‘but you and kaa can go faster. I will follow you.’
The Lost City was very old. There were many beautiful buildings, but the walls were broken and full of holes, and there were tall tree in houses that were now open to the sky. The Monkey-People called the place their city, and run around everywhere, in and of the empty houses, up and down the fruit trees in the old gardens.
Now Mowgli was in their city, and the Monkey-people were very pleased with themselves. ‘This boy can help us,’ they said . ‘He can teach us how to make things, because men are clever with their hands.’ But monkeys make many plans, and always forget them five minutes later.
When Mowgli arrived in the city, he was tired and hungry. ‘Bring me food,’ he said, and twenty or thirty monkeys run to bring him fruit. But they started fighting and forgot to take any fruit back to Mowgli.
Mowgli knew that he was in a bad place. ‘Baloo was right,’ he thought. ‘The Bandar-log have no Law and their ways are not our ways. I must try to get away. Baloo will surely be angry with me, but that is better than life with the Bandar-log.’
But when Mowgli went to the walls of the city, the monkeys pulled him back. ‘You are very happy here with us. We are great. We are wonderful.We all say so, and so it is true,’ they shouted.
‘Don’t they ever sleep? Thought Mowgli. He looked up at the sky. ‘There’s a cloud coming over the moon. Perhaps I can run away when it’s dark.But Iam tired.’
Baloo, the old brown bear, loved teaching Mowgli. He taught him how to speak to the different Jungle-Prople, and he taught him the important Master- Words. But Mowgli sometimes got bored with all the lessons. One day, when he was not listening, Baloo hit him, very softly, on the head, and Mowgli ran away angrily.
Bagheera, the black panther, was not happy about this. ‘Remember how small he is,’ he said to Baloo. ‘How can his little head hold all your long words?’
‘These words will keep him safe form the birds, from the Snake- People, and all the animals that hunt,’ said Baloo. ‘It is true that he is only small. But no one will hurt him, if he remembers all the Master- words. Come, Mowgli!’ he called into the trees. ‘Come and say the words again.’
Mowgli climbed down from a tree and came to sit next to them. ‘I will say the word to Bagheera, not you, fat old Baloo!’ he said crossly.
‘Very well,’ said Baloo sadly. ‘Say the words for the Hunting – Peple.’
We are of one blood, you and I,’ said Mowgli.
‘Good. Now for the bird,’
Mowgli said the same word but with the sound of a bird.
‘Now for the Snake-People,’ said Baloo.
Mowgli then made the long ‘ssss’ sound, which was like no other noise, only the noise of snake.
‘Good,’ said Baloo gently. ‘One day you will thank me for my lessons. Now you will e safe in the jungle, because no snake, no bird, no animal will hurt you. You do not need to be afraid of anyone.
‘And I shall have my people and go with them high up in the trees,’ shouted Mowgli.
‘What did you say, Mowgli?’ asked Baloo, surprised. ‘Have you been with the Bandar-log, the Monkey-People?’
Mowgli could hear that Baloo was angry, and he saw too that Bagheera’s green eyes were cold and hard.
‘When Baloo hurt my head,’ said Mowgli, ‘I went away, and the grey monkeys came down from the trees and talked to me. They were kind to me and gave me nice things to eat. Then they took me up into the trees. They said that I was their brother, and they wanted me to be their leader one day. Why have you never told me about the Monkey-People? Bad old Baloo! They play all day and don’t do lessons, and I will play with them again.’
‘Listen, man- cub,’ said Baloo angrily. ‘I have taught you Law for all the Jungle-people, but not for the Monkey-people. They have Law. Their ways are not our ways. They are noisy and dirty, and they think that they are a great people, but then they forget everything. The read of the Jungle-people do not talk to them, or ever think about them. Remember wath I tall you.
Mowgli listened, and was sorry. But all that time the Bandar-log wear above them in the trees, listening and watching. They followed Mowgli and his friends through the jungle until it was time for the midday rest. Mowgli lay between his friends and went to sleep, saying, ‘I will never talk to or play with the Monkey-people again.’
When he woke up, he was high in a tree and there were hands holding his legs and arms –hard, strong, little hands. Down below Baloo was shouting angrily, and Bagheera was trying to climb up the tree, but he was too heavy for the thin branches. The monkeys, shouting and laughing, carried Mowgli between them and began their journey along the monkey roads, which are high in the trees.
It was a wild, exciting journey. The monkeys jumped from tree-top to tree-top, crashing through the leaves and branches. At first Mowgli was afraid of falling, but then he began to thing. He must tell Baloo and Bagheera where he was. High up in the blue sky he saw Chil the kite. The big bird saw that the monkeys were carrying a man-cub. He flew down to look, and was surprised to hear the bird-call of the kites: ‘We are of the blood, you and I!’
‘Who are you?’ called Chil.
‘Mowgli, the man-cub!’ came the reply. ‘Watch where they take me, and tell Baloo and Bagheera.’
Monkeys can travel fast when they want to, and by now Baloo and Bagheera were a long way behind.
‘We cannot follow the Bandar –log through the trees,’ said Baloo, ‘and we will never catch them. But they are afraid of kaa, the big python. He can climb as easily as the monkeys, and he eats them. Perhaps he will help us.’ And so Baloo and Bagheera went to look for kaa the python.
They found him, lying in the sun-ten of brown-and –yellow snake, beautiful and dangerous.
‘What news?’ called kaa when he saw them.
‘We are looking for food,’ said Baloo. He knew that you must not hurry kaa. He is too big.
‘Let me come with you,’ said Kaa hungrily. ‘I have not eaten for day.’
‘We are following the Bandar-log,’ said Baloo. ‘Those noisy, dirty thieves have stolen our man-cub. And we love our man-cub very much, Kaa!’
‘The Bandar-log,’ said Bagheear cle verly, ‘are very much afraid of you, Kaa. But they say bad things about you, and call you “old yellow fist”, I hear.’
‘Tss! Tss! Said Kaa. ‘I will teach them not to call me bad names. Where did they take your man-cub? They will be tired of him quickly, and that is bad for him.’
‘Up! Up! Lookup Baloo!’
Baloo looked up and saw Chil the kite, high in the sky.
‘What is it?’ called Baloo.
‘I have seen Mowgli the man-cub with the Bandar-log. He knew the Master-Word. The have taken him to the monkey-city, the Lost City.’
Baloo and Bagheera knew of the monkey- city. Men lived there once, but they left hundred of years ago. Nobody went there now, only the Bandar-log.
‘We must leave at once,’ said Bagheera. ‘It is a long way.’
‘I will come as fast as I can,’ said Baloo, ‘but you and kaa can go faster. I will follow you.’
The Lost City was very old. There were many beautiful buildings, but the walls were broken and full of holes, and there were tall tree in houses that were now open to the sky. The Monkey-People called the place their city, and run around everywhere, in and of the empty houses, up and down the fruit trees in the old gardens.
Now Mowgli was in their city, and the Monkey-people were very pleased with themselves. ‘This boy can help us,’ they said . ‘He can teach us how to make things, because men are clever with their hands.’ But monkeys make many plans, and always forget them five minutes later.
When Mowgli arrived in the city, he was tired and hungry. ‘Bring me food,’ he said, and twenty or thirty monkeys run to bring him fruit. But they started fighting and forgot to take any fruit back to Mowgli.
Mowgli knew that he was in a bad place. ‘Baloo was right,’ he thought. ‘The Bandar-log have no Law and their ways are not our ways. I must try to get away. Baloo will surely be angry with me, but that is better than life with the Bandar-log.’
But when Mowgli went to the walls of the city, the monkeys pulled him back. ‘You are very happy here with us. We are great. We are wonderful.We all say so, and so it is true,’ they shouted.
‘Don’t they ever sleep? Thought Mowgli. He looked up at the sky. ‘There’s a cloud coming over the moon. Perhaps I can run away when it’s dark.But Iam tired.’
0/5000
คนลิงBaloo หมีสีน้ำตาลเก่า รักสอน Mowgli เขาสอนให้เขารู้วิธีการพูดแตกต่างกันจังมีชื่อเสียง และเขาสอนเขาสำคัญหลัก - คำ แต่ Mowgli บางครั้งได้เบื่อหน่ายการเรียน วันหนึ่ง เมื่อเขาไม่ฟัง Baloo ตีเขา เบามาก หัว และ Mowgli วิ่งเก็บ angrilyBagheera เสือดำดำ ไม่มีความสุขเกี่ยวกับเรื่องนี้ 'จำเล็กวิธีกำลัง เขากล่าวกับ Baloo 'วิธีสามารถศีรษะน้อยเก็บคำยาวทั้งหมดของคุณ"' คำเหล่านี้จะทำให้เขาปลอดภัยแบบนก งู - คน และสัตว์ล่า Baloo กล่าวว่า ' มันเป็นความจริงว่า เขาเป็นเพียงขนาดเล็ก แต่ไม่มีใครจะทำร้าย เขาถ้าเขาจดจำทุกหลักคำ มา Mowgli !' เขาเรียกว่าเป็นต้น 'มา และคำพูดอีก'Mowgli ปีนลงจากต้นไม้ และมานั่งติดกับพวกเขา 'ฉันจะพูดคำเพื่อ Bagheera ไม่ใช่คุณ Baloo ไขมันเก่า ' เขากล่าวว่า crossly'ดี กล่าว Baloo เศร้า 'พูดคำสำหรับล่าสัตว์ – Peple 'เราเป็นหนึ่งเลือด คุณ และ ฉัน Mowgli กล่าวว่า' ดี สำหรับนกMowgli กล่าวว่า คำเดียวกันแต่ มีเสียงของนก'ตอนนี้สำหรับงูคน กล่าวว่า BalooMowgli แล้วกลายเป็น 'ssss' เสียง ซึ่งเหมือนไม่อื่น ๆ เสียงรบกวน เสียงรบกวนของงู'ดี กล่าวว่า Baloo เบา ๆ ' หนึ่งวันคุณจะขอบคุณฉันเรียนฉัน ตอนนี้คุณจะปลอดภัยในป่า อีเนื่องจากงูไม่ ไม่นก สัตว์ไม่ทำร้ายคุณ คุณไม่จำเป็นต้องกลัวใคร'และฉันจะมีคนของฉันไปด้วยสูงขึ้นต้นไม้ ตะโกน Mowgli' สิ่งที่ได้คุณพูด Mowgli ?' ถาม Baloo ประหลาดใจ 'มากับบันบันทึก คนลิง'Mowgli อาจได้ยินว่า Baloo โกรธ และเขาเห็นมากเกินไปของ Bagheera ตาสีเขียวเย็น และแข็ง'เมื่อ Baloo เจ็บศีรษะ Mowgli กล่าวว่า "ฉันออกไป และลิงสีเทาลงมาจากต้นไม้ และพูดคุยกับผม พวกเขาก็ดีกับฉัน และให้ฉันสิ่งดีกิน แล้ว ก็เอาผมขึ้นเป็นต้น พวกเขากล่าวว่า ผมเป็นพี่ชายของพวกเขา และพวกเขาต้องการให้ผมเป็นผู้นำของพวกเขาวันหนึ่ง ทำไมคุณไม่บอกคนลิง Baloo เก่าไม่ดี พวกเขาเล่นทุกวัน และไม่ได้ทำบทเรียน และฉันจะเล่นกับพวกเขาอีก ''ฟัง คน-cub กล่าวว่า Baloo angrily ' ผมมีสอนคุณกฎหมาย สำหรับทุกป่าคน แต่ สำหรับ คนลิงไม่ มีกฎหมาย วิธีการไม่ใช่วิธีของเรา เสียงดัง และสกปรก และพวกเขาคิดว่า พวกเขาเป็นคนดี แต่แล้ว ก็ลืมทุกอย่าง อ่านของคนป่าไม่พูดคุยกับพวกเขา หรือเคยคิดว่า พวกเขา จำ wath ฉันสูงคุณMowgli ฟัง และถูกขออภัย แต่เวลาที่บันทึกบันสวมใส่ด้านในต้นไม้ ฟัง และดู พวกเขาตาม Mowgli และเพื่อนของเขาผ่านป่าจนกระทั่งมันเป็นเวลาพักผ่อนตอนกลางวัน Mowgli วางระหว่างเพื่อนของเขา และไปนอน บอกว่า 'ฉันจะไม่คุย หรือเล่นกับคนลิงอีก'เมื่อเขาตื่นขึ้น เขาสูงต้นไม้ และมีขาและแขนของเขามือ-มือแข็ง แข็งแรง น้อย ลงด้านล่าง Baloo ถูกตะโกน angrily และ Bagheera พยายามปีนขึ้นต้นไม้ แต่เขาหนักเกินไปสำหรับบางสาขา ลิง ตะโกน และ หัวเราะ ดำเนิน Mowgli ระหว่างพวกเขา และเริ่มเดินทางตามถนนลิง ซึ่งมีต้นไม้สูงเดินป่า น่าตื่นเต้นได้ ลิงไปจากบนต้นไม้เพื่อต้นไม้สัญญาณ crashing ใบไม้และสาขา ที่แรก Mowgli กลัวล้ม แต่แล้ว เขาก็เริ่มสิ่ง เขาต้องแจ้ง Baloo และ Bagheera ตำแหน่ง สูงขึ้นในท้องฟ้าเห็น Chil ว่าว นกใหญ่เห็นว่า ลิงมีกำลังคน-cub เขาบินเพื่อดู และมากจะได้ยินเสียงเรียกนกของ kites: 'เรามีเลือด คุณ และฉัน ''คุณคือใคร ' เรียก Chil'Mowgli, cub คน ' มาพร้อมการตอบ 'ดูที่จะฉัน แล้วบอก Baloo และ Bagheera'ลิงสามารถเดินทางได้อย่างรวดเร็วเมื่อต้องการ และตอน Baloo Bagheera นำแบบหลัง' เราไม่ทำตามบัน – ล็อกผ่านต้นไม้ Baloo กล่าวว่า ' และเราจะไม่เคยจับพวกเขา แต่จะกลัวข่า งูเหลือมขนาดใหญ่ เขาสามารถปีนป่ายได้อย่างง่ายดายเป็นลิง และเขากินพวกเขา บางทีเขาจะช่วยให้เรา ' และ Baloo และ Bagheera มาก ๆ หาข่า งูเหลือมพวกเขาพบเขา อยู่ในแสงแดด 10 สีน้ำตาล- และ - งูเหลือง สวยงาม และเป็นอันตราย'อะไรข่าว ' เรียกว่าข่าเมื่อเขาเห็นพวกเขา'เรากำลังมองหาอาหาร กล่าว Baloo เขารู้ว่า ต้องรีบข่า เขามีขนาดใหญ่เกินไป'ผมมากับ กล่าวว่า ข่า hungrily 'ฉันไม่กินวันนั้น''เราจะต่อดาร์ล็อก กล่าว Baloo ' ขโมยคะ สกปรกเหล่านั้นได้ถูกขโมย cub คนของเรา และเรารักเราคน cub ข่ามาก !'Bagheear เกรด verly กล่าวว่า "บันล็อก ' กลัวมากคุณ ข่า แต่พวกเขาพูดสิ่งที่ไม่ดีเกี่ยวกับคุณ และเรียกคุณ "เก่าเหลืองกำปั้น" ฟัง '' Tss ! Tss ! กล่าวว่า ข่า "จะสอนให้ไม่โทรฉันเสียชื่อ ที่ได้จะ cub คนของคุณ พวกเขาจะต้องเหนื่อยของเขาอย่างรวดเร็ว และที่ไม่ดีสำหรับเขา '' ค่า ค่า ค้นหา Baloo !'Baloo มองขึ้น และเห็น Chil ว่าว สูงในท้องฟ้า'มันคืออะไร ' เรียก Baloo' ผมเห็น Mowgli cub คนกับบันล็อก เขารู้คำหลัก การมีชีวิตของเขาลิงเมือง เมือง Lost 'Baloo และ Bagheera รู้เมืองลิง คนที่นั่นครั้ง แต่พวกเขาซ้ายร้อยปีที่ผ่านมา ไม่มีใครไปมีตอนนี้ เฉพาะดาร์ล็อก'เราต้องปล่อยครั้ง กล่าว Bagheera 'มันเป็นแบบ''จะมาเร็วที่สุดเท่าที่ฉันสามารถ กล่าวว่า Baloo, ' แต่คุณและข่าสามารถไปได้เร็วขึ้น จะติดตามคุณ 'เมือง Lost เก่ามาก มีอาคารสวยงามหลาย แต่ผนังถูกหัก และเต็มไปด้วยหลุม และมีต้นไม้สูงอยู่ในบ้านที่ตอนนี้เปิดท้องฟ้า คนลิงเรียกว่าเมืองของพวกเขา และวิ่งทุก ใน และ บ้านว่าง ขึ้นต้นไม้ผลไม้ในสวนเก่าตอนนี้ Mowgli ในเมือง และลิงคนถูกหรรษากับตัวเอง "เด็กชายคนนี้สามารถช่วยเหลือเรา พวกเขากล่าวว่า 'เขาสามารถสอนเราทำสิ่งที่ เพราะคนฉลาด ด้วยฝ่ามือ' แต่ลิงทำแผนหลาย และมักจะลืมในภายหลัง 5 นาทีเมื่อ Mowgli มาถึงในเมือง เขาได้เหนื่อย และหิว 'นำฉันอาหาร เขากล่าวว่า และลิงยี่สิบ หรือสามสิบทำงานจะทำให้เขาผลไม้ แต่เริ่มต้นการต่อสู้ และลืมที่จะนำผลไม้ใด ๆ กลับไป MowgliMowgli รู้ว่า เขาอยู่ในที่ไม่ดี 'Baloo ถูก เขาคิดว่า "กฎหมายไม่มีล็อกดาร์ และวิธีการไม่ใช่วิธีของเรา ฉันต้องพยายามที่จะได้รับ Baloo ย่อมจะโกรธกับฉัน แต่ที่ดีกว่าชีวิตกับบันทึกบัน 'แต่เมื่อ Mowgli ไปกำแพงเมือง ลิงดึงเขากลับมา "คุณมีความสุขมากที่นี่กับเรา เรามีดี ยอดเยี่ยมได้ เราพูดได้ และดังนั้น มันเป็นความจริง พวกเขาตะโกน' ไม่ก็เคยนอน Mowgli คิด เขามองขึ้นท้องฟ้า ' มีก้อนเมฆมาผ่านดวงจันทร์ บางทีฉันสามารถวิ่งไปเมื่อมืด แต่ Iam เหนื่อย '
การแปล กรุณารอสักครู่..
ลิงคน
Baloo หมีสีน้ำตาลเก่า รักสอนเมาคลี . เขาสอนเขาวิธีการพูดกับผู้คนในป่าที่แตกต่างกัน และที่สำคัญอาจารย์เขาสอนให้เขาพูด แต่เมาคลีบางครั้งเบื่อกับบทเรียนทั้งหมด วันหนึ่ง เมื่อเขาไม่ฟัง บาลู ตีเขามาก เบาๆ บนศีรษะ และเมาคลีหนีไปด้วยความโมโห
บากีร่า , เสือดำ , ไม่ได้มีความสุขกับมันจำได้ว่าเขาเป็น ' เล็ก ' เขาพูดกับบาลู . ทำไมหัวของเขาถือคำยาวทั้งหมด '
คำ 'these จะให้เขานกปลอดภัยรูปแบบจากงู - ประชาชน และบรรดาสัตว์ที่ล่า ' บาลู . มันเป็นความจริงที่เขาเป็นเพียงเล็กน้อย แต่จะไม่มีใครทำร้ายเขา ถ้าเขาจำทุกหลัก - คำ มา , เมาคลี ! ' เขาเรียกเข้าไปในต้นไม้ ' มาพูดอีก '
.เมาคลีปีนลงจากต้นไม้ และมานั่งข้างๆ มัน ผมจะพูดกับบากีร่า ไม่ใช่คุณ ไขมันเก่าบาลู ! ' เขาบอกว่า crossly .
'very ดี ' บาลูอย่างเศร้าสร้อย ' คำพูดสำหรับล่าสัตว์– peple '
เราเป็นสายเลือดเดียวกัน คุณและฉัน ' Mowgli
ความดี . ตอนนี้นก '
เมาคลีพูดคำเดิม แต่ด้วยเสียงของนก
ตอนนี้สำหรับงูคน '
บาลู .เมาคลีก็ทำ . ' ' เสียง ซึ่งเป็นเสียงที่ไม่เหมือนใคร มีแต่เสียงของงู
ความดี ' บาลูเบาๆ ' วันนึงคุณจะขอบคุณฉันสำหรับการเรียนของฉัน ตอนนี้คุณจะและปลอดภัยในป่า เพราะไม่มีงู ไม่มีนก ไม่มีสัตว์จะทำร้ายคุณ คุณไม่ต้องไปกลัวใคร และฉันก็มีคนของฉัน
และไปกับพวกเขาขึ้นสูงในต้นไม้ ' ตะโกน Mowgli
' ว่าไงนะ เมาคลี ? ' ถามบาลู ประหลาดใจ ' คุณเคยกับบันดาร์เข้าสู่ระบบ , ลิงคน ? '
เมาคลีได้ยินว่าบาลูโกรธ และเขาก็เห็นเหมือนกันว่า บากีร่าของดวงตาสีเขียวเย็นชาและแข็งกระด้าง
เมื่อ Baloo เจ็บหัว ' ครั้ง ' ฉันไปและลิงสีเทาลงมาจากต้นไม้และคุยกับฉัน พวกเขาใจดีกับฉันและให้ฉันมีสิ่งที่ดีที่จะกินแล้วพวกเขาก็พาฉันเข้าไปในต้นไม้ พวกเขาบอกว่าฉันเป็นพี่ชายของตน และพวกเขาอยากให้ฉันเป็น ผู้นำของพวกเขาในวันหนึ่ง ทำไมคุณไม่เคยบอกฉันเกี่ยวกับลิงด้วยคน เลวร้ายเก่าบาลู ! พวกเขาเล่นทั้งวัน ไม่เรียน จะเล่นกับพวกเขาอีกครั้ง . '
'listen เพื่อน - ลูก ' บาลูอย่างโกรธเกรี้ยว ผมจะสอนคุณกฎ ทุก คน ป่า แต่ไม่ใช่ลิงด้วยคน
Baloo หมีสีน้ำตาลเก่า รักสอนเมาคลี . เขาสอนเขาวิธีการพูดกับผู้คนในป่าที่แตกต่างกัน และที่สำคัญอาจารย์เขาสอนให้เขาพูด แต่เมาคลีบางครั้งเบื่อกับบทเรียนทั้งหมด วันหนึ่ง เมื่อเขาไม่ฟัง บาลู ตีเขามาก เบาๆ บนศีรษะ และเมาคลีหนีไปด้วยความโมโห
บากีร่า , เสือดำ , ไม่ได้มีความสุขกับมันจำได้ว่าเขาเป็น ' เล็ก ' เขาพูดกับบาลู . ทำไมหัวของเขาถือคำยาวทั้งหมด '
คำ 'these จะให้เขานกปลอดภัยรูปแบบจากงู - ประชาชน และบรรดาสัตว์ที่ล่า ' บาลู . มันเป็นความจริงที่เขาเป็นเพียงเล็กน้อย แต่จะไม่มีใครทำร้ายเขา ถ้าเขาจำทุกหลัก - คำ มา , เมาคลี ! ' เขาเรียกเข้าไปในต้นไม้ ' มาพูดอีก '
.เมาคลีปีนลงจากต้นไม้ และมานั่งข้างๆ มัน ผมจะพูดกับบากีร่า ไม่ใช่คุณ ไขมันเก่าบาลู ! ' เขาบอกว่า crossly .
'very ดี ' บาลูอย่างเศร้าสร้อย ' คำพูดสำหรับล่าสัตว์– peple '
เราเป็นสายเลือดเดียวกัน คุณและฉัน ' Mowgli
ความดี . ตอนนี้นก '
เมาคลีพูดคำเดิม แต่ด้วยเสียงของนก
ตอนนี้สำหรับงูคน '
บาลู .เมาคลีก็ทำ . ' ' เสียง ซึ่งเป็นเสียงที่ไม่เหมือนใคร มีแต่เสียงของงู
ความดี ' บาลูเบาๆ ' วันนึงคุณจะขอบคุณฉันสำหรับการเรียนของฉัน ตอนนี้คุณจะและปลอดภัยในป่า เพราะไม่มีงู ไม่มีนก ไม่มีสัตว์จะทำร้ายคุณ คุณไม่ต้องไปกลัวใคร และฉันก็มีคนของฉัน
และไปกับพวกเขาขึ้นสูงในต้นไม้ ' ตะโกน Mowgli
' ว่าไงนะ เมาคลี ? ' ถามบาลู ประหลาดใจ ' คุณเคยกับบันดาร์เข้าสู่ระบบ , ลิงคน ? '
เมาคลีได้ยินว่าบาลูโกรธ และเขาก็เห็นเหมือนกันว่า บากีร่าของดวงตาสีเขียวเย็นชาและแข็งกระด้าง
เมื่อ Baloo เจ็บหัว ' ครั้ง ' ฉันไปและลิงสีเทาลงมาจากต้นไม้และคุยกับฉัน พวกเขาใจดีกับฉันและให้ฉันมีสิ่งที่ดีที่จะกินแล้วพวกเขาก็พาฉันเข้าไปในต้นไม้ พวกเขาบอกว่าฉันเป็นพี่ชายของตน และพวกเขาอยากให้ฉันเป็น ผู้นำของพวกเขาในวันหนึ่ง ทำไมคุณไม่เคยบอกฉันเกี่ยวกับลิงด้วยคน เลวร้ายเก่าบาลู ! พวกเขาเล่นทั้งวัน ไม่เรียน จะเล่นกับพวกเขาอีกครั้ง . '
'listen เพื่อน - ลูก ' บาลูอย่างโกรธเกรี้ยว ผมจะสอนคุณกฎ ทุก คน ป่า แต่ไม่ใช่ลิงด้วยคน
การแปล กรุณารอสักครู่..
ภาษาอื่น ๆ
การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.
- ความสนุกของเรากำลังจะเกิดขึ้น
- ฉันคิดว่าทริปท่องเที่ยวครั้งนี้จะทำให้เพ
- ธุรการผลิต
- transmitting
- accomplished singer, having sung several
- สำลี
- คุณน่ารัก
- ฉันไม่มีเวลามากพอที่จะเรียนรู้
- เข้าเล่ม เย็บมุงหลังคา
- จนติดนิสัยพูดขอโทษ
- ฉันรักพ่อเเม่ของฉันมาก
- ที่อยู่ 145 ซอย.รามคำแหง 24 แยก8
- มันยาก สำหรับฉัน
- delicious brown nectar.
- ฉันรักพ่อเเม่ของฉันมาก
- Some people are quick to forgive after a
- taking your own life is one of the bigge
- ไม่มีขยะอยู่ในบริเวณงาน
- Did you straighten your hair?
- สายไฟเชื่อมต่อปกติ
- bor
- 模
- get better soon
- Effect of Motivational Enhancement Thera
