Immediate memory for visually prese

Immediate memory for visually presented verbal material is disrupted by
concurrent speech, even when the speech is unattended and in a foreign
language. Unattended noise does not produce a reliable decrement. These
results have been interpreted in terms of a phonological short-term store that
excludes non-speechlike sounds. The characteristics of this exclusion process
were explored by studying the effects of music on the serial recall of sequences
of nine digits presented visually. Experiment 1 compared the effects of
unattended vocal or instrumental music with quiet and showed that both types
of music disrupted STM performance, with vocal music being more disruptive
than instrumental music. Experiment 2 attempted to replicate this result using
more highly trained subjects. Vocal music caused significantly more disruption
than instrumental music, which was not significantly worse than the silent
control condition. Experiment 3 compared instrumental music with unattended
speech and with noise modulated in amplitude, the degree of modulation being
the same as in speech. The results showed that the noise condition did not differ
from silence; both of these proved less disruptive than instrumental music,
which was in turn less disruptive than the unattended speech condition.
Theoretical interpretation of these results and their potential practical implications
for the disruption of cognitive performance by background music are
discussed.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

หน่วยความจำทันทีสำหรับวัสดุวาจาที่นำสายตาจะหยุดชะงักโดยพูดพร้อมกัน แม้ว่าคำพูดเป็นแบบอัตโนมัติ และ ในต่างประเทศภาษา เสียงแบบอัตโนมัติไม่ได้ผลิตลดความน่าเชื่อถือ เหล่านี้ผลลัพธ์มีการตีความในแง่ของการเก็บระยะสั้นโครงสร้างประโยคที่แยกเสียง-speechlike ลักษณะของกระบวนการนี้ยกเว้นมีสำรวจ โดยการศึกษาผลกระทบของเพลงจำลำดับอนุกรมเลขเก้าที่นำเสนอด้วยภาพ ทดลองที่ 1 เปรียบเทียบผลกระทบของเพลงบรรเลง หรือเสียงแบบอัตโนมัติกับเงียบ และแสดงให้เห็นว่าทั้งสองชนิดเพลงหยุดชะงักประสิทธิภาพ STM ด้วยเสียงดนตรีที่ถูกก่อกวนมากขึ้นมากกว่าเพลงบรรเลง พยายามจำลองแบบนี้โดยใช้ผลการทดลอง 2ตัวแบบเพิ่มเติมฝึกอบรม เสียงดนตรีเกิดจากการหยุดชะงักอย่างมากกว่าเพลงบรรเลง ซึ่งไม่มีนัยสำคัญยิ่งกว่า silentควบคุมเงื่อนไข ทดลอง 3 เปรียบเทียบเพลงบรรเลง ด้วยอัตโนมัติคำพูดและสัญญาณรบกวนที่สันทัดในคลื่น ระดับของการกล้ำสัญญาณเหมือนคำพูด ผลการศึกษาพบว่า สภาพเสียงไม่แตกต่างความเงียบ ทั้งสองเหล่านี้พิสูจน์แล้วว่าก่อกวนน้อยกว่าเพลงบรรเลงซึ่งกำลังก่อกวนน้อยกว่าสภาพเสียงอัตโนมัติเปิดอยู่ตีความทฤษฎีของผลลัพธ์เหล่านี้และผลการปฏิบัติของพวกเขามีศักยภาพสำหรับภาวะการขาดประสิทธิภาพขององค์ความรู้โดยเพลงกล่าวถึง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หน่วยความจำได้ทันทีสำหรับวัสดุที่นำเสนอด้วยวาจาสายตาผลกระทบจาก
คำพูดพร้อมกันแม้ในขณะที่พูดคือไม่ได้ตั้งใจและในต่างประเทศ
ภาษา เสียงแบบอัตโนมัติไม่ได้ก่อให้เกิดความน่าเชื่อถือลดลง เหล่านี้
ผลที่ได้รับการตีความในแง่ของการจัดเก็บในระยะสั้นเสียงที่
ไม่รวมเสียงไม่ใช่ speechlike ลักษณะของขั้นตอนการยกเว้นนี้
ได้รับการสำรวจโดยการศึกษาผลกระทบของเพลงในการเรียกคืนอนุกรมของลำดับ
เก้าหลักที่นำเสนอทางสายตา การทดลองที่ 1 เมื่อเทียบกับผลของการ
ไม่ต้องใส่เสียงดนตรีหรือการใช้เครื่องมือที่มีความเงียบสงบและแสดงให้เห็นว่าทั้งสองประเภท
ของเพลงกระจัดกระจายประสิทธิภาพ STM กับเสียงดนตรีที่ถูกทำลายมากขึ้น
กว่าเพลงบรรเลง การทดลองที่ 2 พยายามที่จะทำซ้ำผลนี้โดยใช้
อาสาสมัครการฝึกอบรมอย่างมากขึ้น เสียงดนตรีที่เกิดจากการหยุดชะงักอย่างมีนัยสำคัญมากขึ้น
กว่าเพลงบรรเลงซึ่งไม่ได้มีนัยสำคัญยิ่งกว่าเงียบ
สภาพการควบคุม การทดลองที่ 3 เมื่อเทียบกับเพลงบรรเลงแบบอัตโนมัติ
และการพูดกับเสียงปรับความกว้างในระดับของการปรับเป็น
เช่นเดียวกับในคำพูด ผลการศึกษาพบว่าสภาพเสียงไม่แตกต่าง
จากความเงียบ; ทั้งสองคนนี้ได้รับการพิสูจน์ก่อกวนน้อยกว่าเพลงบรรเลง,
ซึ่งเป็นในทางกลับก่อกวนน้อยกว่าสภาพการพูดแบบอัตโนมัติ.
ตีความทฤษฎีของผลลัพธ์เหล่านี้และผลกระทบที่อาจเกิดขึ้นจริงของพวกเขา
สำหรับการหยุดชะงักของการทำงานขององค์ความรู้โดยเพลงพื้นหลังที่มีการ
กล่าวถึง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความจำทันทีสำหรับสายตาที่นำเสนอด้วยวาจา โดยวัสดุกระจัดกระจายพูดพร้อมกัน แม้การพูดแบบอัตโนมัติ และ ในต่างประเทศภาษา เสียงแบบไม่ผลิตลดความน่าเชื่อถือ เหล่านี้ผลลัพธ์ที่ได้ถูกตีความในแง่ของทางร้านว่า ระยะสั้นรวม speechlike ที่ไม่ใช่เสียง คุณลักษณะของกระบวนการการยกเว้นนี้ถูกสำรวจโดยศึกษาผลของดนตรีต่ออนุกรม จำลำดับเก้าหลักที่นำเสนอสามารถมองเห็นได้ การทดลองที่ 1 เปรียบเทียบผลของไม่มีเสียงหรือดนตรีกับเงียบ และพบว่าทั้ง 2 ประเภทเพลงหยุดงาน STM , กับเสียงเพลงที่ถูกทำลายมากขึ้นกว่าเพลง . การทดลองที่ 2 พยายามที่จะทำซ้ำผลนี้ใช้ขอฝึกวิชาเพิ่มเติม . เพลงที่เกิดจากการหยุดชะงักอย่างมีนัยสำคัญมากขึ้นกว่าเพลงซึ่งอยู่ในระดับที่แย่กว่าเงียบสภาพควบคุมได้ การทดลองที่ 2 เปรียบเทียบดนตรีกับแบบอัตโนมัติคำพูดและเสียง modulated ในขนาด , ระดับของการเป็นเช่นเดียวกับในการพูด ผลการศึกษา พบว่า เสียง ภาพ ไม่แตกต่างกันจากความเงียบ ทั้งสองเหล่านี้พิสูจน์แล้วว่ายุ่งยากน้อยกว่า บรรเลงเพลงซึ่งจะยุ่งยากน้อยกว่าเงื่อนไขการพูดแบบอัตโนมัติการตีความทางทฤษฎีของผลลัพธ์เหล่านี้และความหมายของพวกเขาที่มีศักยภาพจริงการหยุดชะงักของการรับรู้สมรรถนะ ด้วยเพลงพื้นหลังเป็นกล่าวถึง