The This and That After the Reunion

The This and That After the Reunion

While the sound of Kouki’s desperate voice subduing the silence, the person whom the words were directed to pretended as though he didn’t hear anything and walked towards Shia’s side, beside the collapsed Meld.

Thinking there was no longer a need to protect Kouki’s party, Yue also walked towards Hajime and Shia. “Ahh, One-sama!,” Suzu’s shout, whose heart was just like a small old man, came from behind her.

“Shia, how’s Meld’s condition?”

“It was almost too late. He would not survive if we were even a little slower… I used “Holy Water” as instructed, but… was it really okay to do that?”

“Ah, I was indebted to this person. Besides, the hole Meld left would be too big in a lot of ways. It’ll be especially problematic if someone weird took over the training of the Hero’s party. Well, seeing their current state, it looks like Meld was unable to finish their training properly… but it isn’t a mistake that he is a man of character. He is a person who will cause regret in various meanings if he died.”

Kouki was currently glaring at Hajime. Supported by Ryuutarou, he walked towards Hajime accompanied by the other classmates. Shia was asking him for the reason of using Holy Water on Meld. Incidentally, what he meant by “someone weird” was the person from Church of the Saints such as Ishtal.

“… Hajime.”

“Yue. Thank you for listening to my request.”

“Nh.”

Yue had arrived at the time he was still speaking to Shia. While gently patting Yue’s cheek who was looking up at him as she called his name, Hajime conveyed his gratitude. Yue’s gaze expressed, “Don’t mind,” while delightedly narrowing her eyes. Naturally, Hajime’s gaze softened and the two were watching each other.

“… You two, please read the mood… Come on, return to your senses! Everyone are almost gathered here!”

Hajime and Yue began to create their own world which could already be called a disease for them. Thus, Shia clapped her hands and retorted to make them return to their senses.

Apparently, the glares coming from Kouki with different meaning had increased and Hajime noticed it. Especially a glare coming from different direction than Kouki and the others. It made him feel a chill running down on his spine.

“Oi, Nagumo. Why did you kill—…”

“Hajime-kun… even though there’s much I want to ask, how’s Meld-san’s condition? From what I see, the injuries had been closed and his breathing is also steady. But, he should’ve been mortally wounded…”

Kouki’s words to press a question onto Hajime was interrupted by Kaori, who came and knelt by Meld’s side with a serious expression and asked Hajime the details of Meld’s condition.

For a moment, Hajime felt the chill in his guts from Kaori’s gaze, but thinking it was just his imagination, he decided to answer Kaori’s question.

“Yeah, that’s because… I used a rather special medicine. The liquid type that will instantly heal a person completely even if the person was dying.”

“S-Such a medicine, how come I’ve never heard of it?”

“That is because it was once only a legend… and no one would be able to obtain it, normally. That’s why, Yaegashi, you need to be healed by magic. And here is the potion to recover magic power.”

“Eh, yes… Thank you.”

Being called by Hajime, Shizuku received the potion and slightly stammered while she said her gratitude due to the gap between the current Hajime and the Hajime in her memory. Hajime didn’t especially mind Shizuku’s reaction and he gave another magic power recovery potion to Kaori. Kaori caught the potion bottle and drunk the content after she said her gratitude to Hajime. With the Lipovitan-like taste spreading inside her mouth, her energy gradually recovered. The classmates should be immediately healed as long as Kaori recovers.

For now, Kaori and the others breathed sighs of relief because they understood there was nothing to worry about in regards to Meld. Then, Kouki once again opened his mouth.

“Oi, Nagumo, I am grateful about Meld-san’s matter, but why did y—…”

“Hajime-kun. Thank you for saving Meld-san. Also, thank you… for saving us.”

Thus, he was once again interrupted by Kaori. Kouki now wore a truly subtle expression. However, Kaori completely not noticing Kouki’s expression since she was looking straight at Hajime. Even though she received a severe shock from Hajime’s changes, there were things she wanted to say. She walked up until she was right before Hajime to say her gratitude about Meld’s matter and how he saved them.

Afterwards, while grasping her skirt with both hands, guh, the things she wanted to say were on the tip of her tongue, but she couldn’t say anything and her tears began to fall. Although she was sobbing, she didn’t look away from Hajime as though to confirm the him before her was not an illusion. Hajime silently returned Kaori’s gaze.

“Hajime-gun… dank God, gusuh, dat you’r alive. Dat time, I am sorry… hic… dat I couldn’t protect you… waaa.”

Amongst the classmates, the girls held warm gazes because they could guess Kaori’s feelings. Some of the boys also had warm gazes, but Kondou and some others had bitter expressions, while Kouki and Ryuutarou were dumbfounded since they could not understand Kaori. The most dense protagonist on earth, Kouki, and the muscle for a brain, Ryuutarou, made it hard for Shizuku and it could be seen in her eyes.

With troubled expression, Shia said, “Uh, by any chance, is she a new rival?,” while Yue was looking at Kaori with the usual silent and expressionlessness.

The Kaori before him was crying which messed her face, and Hajime wore an indescribable expression when he realized Kaori had been worrying about him since the day he fell just as Endou had said.

The truth was, he had told Yue once about his circumstance along with the story about Kaori, but that was when they were still in the abyss, and he had completely forgotten about Kaori until he met Aiko and the others in Ul. That’s why, he was gradually feeling guilty because she thought of him this strongly.

After sporting a troubled and at lost expression, Hajime answered Kaori’s words with a bitter smile.

“…What to say, looks like I’ve made you worried. I am sorry for not immediately telling you about it. Well, just as you see, I am alive… so there’s no need to apologize… Also, umm, please don’t cry.”

Hajime said while looking at Kaori with the same gentle gaze when he was worrying about Kaori and said, “Please protect me.” Upon seeing his gaze, Kaori felt her chest being filled with the memory of the night when they exchanged the promise. Inadvertently, Waahh, she cried and jumped into Hajime’s chest.

At a loss of what to do about Kaori who was crying while clinging on his chest, Hajime held up both of his hands. If it was another classmate, he would have mercilessly threw the person away since he would feel irritated and use yakuza kick to make the person unconscious. However, the pure and never changing goodwill which was the same even before he fell into the abyss made him incapable of treating her coldly.

But with Yue by his side, he couldn’t embrace another woman and could only hold up his hands as though someone had pointed gun’s muzzle at him, becoming a half assed respond since he just let Kaori cry. It was truly not Hajime-like.

“My best friend is crying! So, hug her!,” was what Shizuku’s gaze who was beside him was saying, but it was hard to move because Yue was also watching him in silence. Being helpless, he lightly pat Kaori’s head to stop her after a while. Really, Hajime had became a good for nothing.

“…Fuu, Kaori is really gentle. She even cry in joy from her classmate’s survival… However, Nagumo killed a non-resisting person. We need to talk. That’s why, that’s enough and you should get away from Nagumo.”

“You, read the mood!,” was what some of the classmates criticized Kouki with their gazes. Even in such time, this boy was still unable to be considerate to Kaori’s feeling. While glaring at Hajime mixed with condemn, he tried to pull Kaori away from Hajime. Maybe it was simply because he didn’t want others to touch Kaori or because the caution he held from being beside a murderer… or maybe both.

“Wait, Kouki! Isn’t Nagumo-kun the one who saved us? How can you said such things?”

“But, Shizuku. That woman already lost her spirit to fight. There’s no need to kill her. So what Nagumo did is something I can’t allow.”

“See here, Kouki, can you cut it out already? To begin with…”

Kouki’s objection was rebutted by Shizuku. The other classmates were flustered since they didn’t know what to do, but Hiyama’s gang who never liked Hajime began to support Kouki.

Gradually, it became a discussion about Hajime’s action. Kaori had already separated from Hajime’s chest and wiped her tears, but there was still the shock she received from a while ago, so she fell silent with a difficult expression while she was thinking of something.

Suddenly, a voice came to douse them with cold water.

“…What foolish people. Hajime, can we leave now?”

“Ah~, yup, let’s go.”

The one calling Kouki and the others “foolish” with tone so cold as if it was in absolute zero was Yue. Although the voice was spoken in small mutter, it clearly resounded even inside the commotion of Kouki and the others. For a moment, silence wrapped their location, then Kouki and the others moved their gazes towards Yue.

To begin with, the reason Hajime came here after hearing Endou’s story was his obligation to Kaori, and it had been accomplished. Thus, he went out of the room following Yue who pulled his hand. Shia followed after them without minding the others.

As such, the action of Hajime’s party made Kouki and the others stop.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

นี้และที่หลังจากการชุมนุมขณะ subduing ความเงียบเสียง การหมดหวังเสียง Kouki บุคคลมีนำคำ pretended เหมือนเขาไม่ได้ยิน และเดินไปทางด้านข้างของฮฺ ข้าง Meld ยุบคิดไม่มีจำเป็นต้องปกป้องฝ่ายของ Kouki หยูยังเดิน Hajime และฮฺ "ตื่นเต้น หนึ่ง-sama !, " shout ของ Suzu หัวใจไม่เหมือนคนเก่าขนาดเล็ก มาพอเธอ"ฮฺ วิธีของเงื่อนไขของ Meld""ก็สายเกินไปเกือบ เขาจะไม่อยู่รอดถ้าช้าแม้แต่น้อย... ใช้ "น้ำบริสุทธิ์" ตามที่แนะนำ แต่...มีไรจริง ๆ ที่? ""อา ผมถึงบุคคลนี้ นอกจาก หลุมซ้าย Meld จะใหญ่เกินไปในหลากหลายวิธี มันจะมีปัญหาโดยเฉพาะอย่างยิ่งถ้าคนแปลกได้ผ่านการฝึกอบรมของฝ่ายของพระเอก ดี เห็นสถานะปัจจุบัน เหมือน Meld ไม่สามารถเสร็จสิ้นการฝึกอบรมอย่างถูกต้อง... แต่ไม่ผิดว่า เขาเป็นคนของอักขระ เขาคือบุคคลที่จะทำให้ริเกร็ตในหลายความหมายถ้าเขาตาย "Kouki ถูกแกลริงที่ Hajime ปัจจุบัน เขาได้รับการสนับสนุน โดย Ryuutarou เดินเข้าไปหา Hajime พร้อม ด้วยเพื่อนร่วมชั้นอื่น ๆ ฮฺถูกถามเขาด้วยเหตุผลของการใช้น้ำบริสุทธิ์ใน Meld สิ่งที่เขาหมายถึง "คนแปลก" โดยบังเอิญ ถูกคนจากโบสถ์ของนักบุญเช่น Ishtal“… Hajime ""เยว่ ขอบคุณสำหรับฟังคำขอของฉัน"“Nh.”Yue had arrived at the time he was still speaking to Shia. While gently patting Yue’s cheek who was looking up at him as she called his name, Hajime conveyed his gratitude. Yue’s gaze expressed, “Don’t mind,” while delightedly narrowing her eyes. Naturally, Hajime’s gaze softened and the two were watching each other.“… You two, please read the mood… Come on, return to your senses! Everyone are almost gathered here!”Hajime and Yue began to create their own world which could already be called a disease for them. Thus, Shia clapped her hands and retorted to make them return to their senses.Apparently, the glares coming from Kouki with different meaning had increased and Hajime noticed it. Especially a glare coming from different direction than Kouki and the others. It made him feel a chill running down on his spine.“Oi, Nagumo. Why did you kill—…”“Hajime-kun… even though there’s much I want to ask, how’s Meld-san’s condition? From what I see, the injuries had been closed and his breathing is also steady. But, he should’ve been mortally wounded…”Kouki’s words to press a question onto Hajime was interrupted by Kaori, who came and knelt by Meld’s side with a serious expression and asked Hajime the details of Meld’s condition.For a moment, Hajime felt the chill in his guts from Kaori’s gaze, but thinking it was just his imagination, he decided to answer Kaori’s question.“Yeah, that’s because… I used a rather special medicine. The liquid type that will instantly heal a person completely even if the person was dying.”“S-Such a medicine, how come I’ve never heard of it?”“That is because it was once only a legend… and no one would be able to obtain it, normally. That’s why, Yaegashi, you need to be healed by magic. And here is the potion to recover magic power.”“Eh, yes… Thank you.”Being called by Hajime, Shizuku received the potion and slightly stammered while she said her gratitude due to the gap between the current Hajime and the Hajime in her memory. Hajime didn’t especially mind Shizuku’s reaction and he gave another magic power recovery potion to Kaori. Kaori caught the potion bottle and drunk the content after she said her gratitude to Hajime. With the Lipovitan-like taste spreading inside her mouth, her energy gradually recovered. The classmates should be immediately healed as long as Kaori recovers.For now, Kaori and the others breathed sighs of relief because they understood there was nothing to worry about in regards to Meld. Then, Kouki once again opened his mouth.“Oi, Nagumo, I am grateful about Meld-san’s matter, but why did y—…”“Hajime-kun. Thank you for saving Meld-san. Also, thank you… for saving us.”Thus, he was once again interrupted by Kaori. Kouki now wore a truly subtle expression. However, Kaori completely not noticing Kouki’s expression since she was looking straight at Hajime. Even though she received a severe shock from Hajime’s changes, there were things she wanted to say. She walked up until she was right before Hajime to say her gratitude about Meld’s matter and how he saved them.
Afterwards, while grasping her skirt with both hands, guh, the things she wanted to say were on the tip of her tongue, but she couldn’t say anything and her tears began to fall. Although she was sobbing, she didn’t look away from Hajime as though to confirm the him before her was not an illusion. Hajime silently returned Kaori’s gaze.

“Hajime-gun… dank God, gusuh, dat you’r alive. Dat time, I am sorry… hic… dat I couldn’t protect you… waaa.”

Amongst the classmates, the girls held warm gazes because they could guess Kaori’s feelings. Some of the boys also had warm gazes, but Kondou and some others had bitter expressions, while Kouki and Ryuutarou were dumbfounded since they could not understand Kaori. The most dense protagonist on earth, Kouki, and the muscle for a brain, Ryuutarou, made it hard for Shizuku and it could be seen in her eyes.

With troubled expression, Shia said, “Uh, by any chance, is she a new rival?,” while Yue was looking at Kaori with the usual silent and expressionlessness.

The Kaori before him was crying which messed her face, and Hajime wore an indescribable expression when he realized Kaori had been worrying about him since the day he fell just as Endou had said.

The truth was, he had told Yue once about his circumstance along with the story about Kaori, but that was when they were still in the abyss, and he had completely forgotten about Kaori until he met Aiko and the others in Ul. That’s why, he was gradually feeling guilty because she thought of him this strongly.

After sporting a troubled and at lost expression, Hajime answered Kaori’s words with a bitter smile.

“…What to say, looks like I’ve made you worried. I am sorry for not immediately telling you about it. Well, just as you see, I am alive… so there’s no need to apologize… Also, umm, please don’t cry.”

Hajime said while looking at Kaori with the same gentle gaze when he was worrying about Kaori and said, “Please protect me.” Upon seeing his gaze, Kaori felt her chest being filled with the memory of the night when they exchanged the promise. Inadvertently, Waahh, she cried and jumped into Hajime’s chest.

At a loss of what to do about Kaori who was crying while clinging on his chest, Hajime held up both of his hands. If it was another classmate, he would have mercilessly threw the person away since he would feel irritated and use yakuza kick to make the person unconscious. However, the pure and never changing goodwill which was the same even before he fell into the abyss made him incapable of treating her coldly.

But with Yue by his side, he couldn’t embrace another woman and could only hold up his hands as though someone had pointed gun’s muzzle at him, becoming a half assed respond since he just let Kaori cry. It was truly not Hajime-like.

“My best friend is crying! So, hug her!,” was what Shizuku’s gaze who was beside him was saying, but it was hard to move because Yue was also watching him in silence. Being helpless, he lightly pat Kaori’s head to stop her after a while. Really, Hajime had became a good for nothing.

“…Fuu, Kaori is really gentle. She even cry in joy from her classmate’s survival… However, Nagumo killed a non-resisting person. We need to talk. That’s why, that’s enough and you should get away from Nagumo.”

“You, read the mood!,” was what some of the classmates criticized Kouki with their gazes. Even in such time, this boy was still unable to be considerate to Kaori’s feeling. While glaring at Hajime mixed with condemn, he tried to pull Kaori away from Hajime. Maybe it was simply because he didn’t want others to touch Kaori or because the caution he held from being beside a murderer… or maybe both.

“Wait, Kouki! Isn’t Nagumo-kun the one who saved us? How can you said such things?”

“But, Shizuku. That woman already lost her spirit to fight. There’s no need to kill her. So what Nagumo did is something I can’t allow.”

“See here, Kouki, can you cut it out already? To begin with…”

Kouki’s objection was rebutted by Shizuku. The other classmates were flustered since they didn’t know what to do, but Hiyama’s gang who never liked Hajime began to support Kouki.

Gradually, it became a discussion about Hajime’s action. Kaori had already separated from Hajime’s chest and wiped her tears, but there was still the shock she received from a while ago, so she fell silent with a difficult expression while she was thinking of something.

Suddenly, a voice came to douse them with cold water.

“…What foolish people. Hajime, can we leave now?”

“Ah~, yup, let’s go.”

The one calling Kouki and the others “foolish” with tone so cold as if it was in absolute zero was Yue. Although the voice was spoken in small mutter, it clearly resounded even inside the commotion of Kouki and the others. For a moment, silence wrapped their location, then Kouki and the others moved their gazes towards Yue.

To begin with, the reason Hajime came here after hearing Endou’s story was his obligation to Kaori, and it had been accomplished. Thus, he went out of the room following Yue who pulled his hand. Shia followed after them without minding the others.

As such, the action of Hajime’s party made Kouki and the others stop.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

นี้และนั่นหลังจากที่เรอูนียงในขณะที่เสียงของเสียงหมดหวังของ Kouki ขอแรงเงียบคนที่คำพูดได้รับคำสั่งให้แกล้งทำเป็นเหมือนว่าเขาไม่ได้ยินเสียงอะไรเลยและเดินไปทางด้านของชิข้างทรุด Meld. คิดว่าไม่มี จำเป็นต้องปกป้องบุคคล Kouki ของยูยังเดินไปฮาจิเมะและชิ "อ่า One-sama !," ตะโกน Suzu ของที่มีหัวใจเป็นเหมือนชายชราขนาดเล็กมาจากข้างหลังของเธอ. "ชิสภาพ Meld ของวิธีการที่เป็น?" "มันก็เกือบจะสายเกินไป เขาจะไม่รอดถ้าเราแม้แต่น้อยช้าลง ... ผมใช้ "น้ำศักดิ์สิทธิ์" ตามคำสั่ง แต่ ... มันเป็นโอเคจริงๆที่จะทำเช่นนั้น? "" อาผมเป็นหนี้บุญคุณให้กับบุคคลนี้ นอกจากนี้หลุม Meld ซ้ายจะใหญ่เกินไปในหลายวิธี มันจะเป็นปัญหาโดยเฉพาะอย่างยิ่งถ้ามีคนแปลกเอาไปฝึกอบรมของพรรคฮีโร่ของ ดีเห็นสถานะปัจจุบันของพวกเขาดูเหมือนว่า Meld ก็ไม่สามารถที่จะเสร็จสิ้นการฝึกอบรมของพวกเขาอย่างถูกต้อง ... แต่มันไม่ได้เป็นความผิดพลาดที่เขาเป็นคนของตัวละครได้ เขาเป็นคนที่จะทำให้เกิดความเสียใจในความหมายต่างๆถ้าเขาตาย. "Kouki ถูกจ้องมองขณะที่ฮาจิเมะ สนับสนุนโดย Ryuutarou เขาเดินไปฮาจิเมะมาพร้อมกับเพื่อนร่วมชั้นเรียนอื่น ๆ ชิได้ขอให้เขาด้วยเหตุผลของการใช้น้ำศักดิ์สิทธิ์ใน Meld อนึ่งสิ่งที่เขาหมายถึง "คนแปลก" เป็นคนที่มาจากคริสตจักรแห่งวิสุทธิชนเช่น Ishtal ได้. "... ฮาจิเมะ." "ยู ขอบคุณสำหรับการฟังคำขอของฉัน. "" เอ็นเอช. "ยูได้เดินทางมาถึงในเวลาที่เขายังคงพูดถึงชิ ในขณะที่ตบเบา ๆ ที่แก้มของยูที่ถูกมองขึ้นไปที่เขาขณะที่เธอเรียกชื่อเขาว่าฮาจิเมะขอบคุณเขา สายตาของยูกล่าวว่า "ไม่ทราบ" ในขณะที่ลด delightedly ดวงตาของเธอ ธรรมชาติสายตาของฮาจิเมะนิ่มและทั้งสองกำลังเฝ้าดูแต่ละอื่น ๆ . "... คุณสองโปรดอ่านอารมณ์ ... มาให้กลับไปที่ความรู้สึกของคุณ! ทุกคนมารวมตัวกันที่นี่เกือบ! "ฮาจิเมะและยูเริ่มที่จะสร้างโลกของตัวเองอยู่แล้วซึ่งอาจจะเรียกว่าโรคสำหรับพวกเขา ดังนั้นชิตบมือของเธอและโต้กลับจะทำให้พวกเขากลับไปรู้สึกของพวกเขา. เห็นได้ชัดว่าจ้องมาจาก Kouki ที่มีความหมายที่แตกต่างกันได้ที่เพิ่มขึ้นและฮาจิเมะสังเกตเห็นมัน โดยเฉพาะอย่างยิ่งแสงจ้ามาจากทิศทางที่แตกต่างกันกว่า Kouki และคนอื่น ๆ มันทำให้เขารู้สึกเย็นวิ่งลงบนกระดูกสันหลังของเขา. "เฮ้ย Nagumo ทำไมคุณ kill- ... "" ฮาจิเมะคุง ... แม้ว่าจะมีมากที่ผมอยากจะถามว่าของสภาพ Meld ซังหรือไม่ จากสิ่งที่ผมเห็นการบาดเจ็บที่ได้รับการปิดและการหายใจของเขานอกจากนี้ยังมีอย่างต่อเนื่อง แต่เขาควรจะได้รับบาดเจ็บสาหัส ... "คำKouki ที่จะกดคำถามไปยังฮาจิเมะถูกขัดจังหวะโดยคาโอริที่มาและคุกเข่าข้าง Meld กับการแสดงออกที่รุนแรงและขอให้ฮาจิเมะรายละเอียดของสภาพ Meld ของ. สำหรับช่วงเวลาที่ฮาจิเมะรู้สึก เย็นในความกล้าของเขาจากคาโอริจ้องมอง แต่คิดว่ามันเป็นเพียงจินตนาการของเขาเขาตัดสินใจที่จะตอบคำถามของคาโอริ. "ใช่นั่นเป็นเพราะ ... ผมใช้ยาค่อนข้างพิเศษ ประเภทของเหลวนั้นทันทีจะรักษาคนที่สมบูรณ์แม้ว่าคนที่กำลังจะตาย. "" S-ดังกล่าวยาวิธีมาฉันไม่เคยได้ยินมันได้หรือไม่ "" นั่นเป็นเพราะมันเป็นเพียงครั้งเดียวตำนาน ... และไม่มีใคร จะสามารถที่จะได้รับมันตามปกติ นั่นเป็นเหตุผลที่ Yaegashi คุณจะต้องได้รับการเยียวยาด้วยเวทมนตร์ และนี่ก็เป็นยาในการกู้คืนอำนาจวิเศษ. "" เอ๊ะใช่ ... ขอบคุณ. "ถูกเรียกโดยฮาจิเมะ, ชิสุกะที่ได้รับยาและตะกุกตะกักเล็กน้อยในขณะที่เธอกล่าวว่าความกตัญญูของเธอเนื่องจากการช่องว่างระหว่างฮาจิเมะปัจจุบันและฮาจิเมะในตัวเธอ หน่วยความจำ ฮาจิเมะไม่ได้โดยเฉพาะอย่างยิ่งการเกิดปฏิกิริยาชิสุกะใจของเขาและให้ยาการกู้คืนอำนาจวิเศษอีกครั้งเพื่อให้คาโอริ คาโอริจับขวดยาและเมาเนื้อหาหลังจากที่เธอกล่าวว่าความกตัญญูของเธอที่จะฮาจิเมะ ด้วยรสชาติที่ Lipovitan เหมือนการแพร่กระจายเข้าไปในปากของเธอพลังงานของเธอค่อยๆฟื้นตัว เพื่อนร่วมชั้นเรียนควรได้รับการเยียวยาทันทีตราบเท่าที่กู้ Kaori. สำหรับตอนนี้คาโอริและคนอื่น ๆ สูดลมหายใจถอนหายใจด้วยความโล่งอกเพราะพวกเขาเข้าใจมีอะไรที่จะต้องกังวลเกี่ยวกับในการไปถึง Meld จากนั้น Kouki เปิดอีกครั้งปากของเขา. "เฮ้ย Nagumo ผมรู้สึกขอบคุณเรื่อง Meld ซัง แต่ทำไม y- ... " "ฮาจิเมะคุง ขอบคุณสำหรับการบันทึก Meld ซัง นอกจากนี้ขอขอบคุณ ... สำหรับการบันทึกเรา. "ดังนั้นเขาถูกขัดจังหวะอีกครั้งโดยคาโอริ Kouki ตอนนี้สวมแสดงออกที่ลึกซึ้งอย่างแท้จริง แต่คาโอริสมบูรณ์ไม่ได้สังเกตเห็นการแสดงออก Kouki ตั้งแต่เธอกำลังมองตรงไปที่ฮาจิเมะ แม้ว่าเธอจะได้รับการช็อตอย่างรุนแรงจากการเปลี่ยนแปลงของฮาจิเมะมีสิ่งที่เธออยากจะบอกว่า เธอเดินขึ้นจนกระทั่งเธอก่อนที่ฮาจิเมะที่จะพูดความกตัญญูของเธอเกี่ยวกับเรื่อง Meld และวิธีการที่เขาช่วยให้พวกเขา. หลังจากนั้นในขณะที่จับกระโปรงของเธอด้วยมือทั้งสอง Guh สิ่งที่เธออยากจะบอกว่าอยู่บนปลายลิ้นของเธอ แต่เธอ ไม่สามารถพูดอะไรและน้ำตาของเธอเริ่มที่จะลดลง อย่างไรก็ตามเธอก็ร้องไห้เธอไม่ได้มองออกไปจากฮาจิเมะราวกับว่าเพื่อยืนยันเขาก่อนที่เธอไม่ได้ภาพลวงตา ฮาจิเมะเงียบจ้องมองกลับมาของคาโอริ. "ฮาจิเมะปืนหมาด ๆ ... พระเจ้า gusuh ว่า you'r ยังมีชีวิตอยู่ เวลานั้นผมขอโทษ ... ที่นี่ ... ที่ฉันไม่สามารถปกป้องคุณ ... waaa. "ในบรรดาเพื่อนร่วมชั้นของสาวที่จัดขึ้นgazes อบอุ่นเพราะพวกเขาสามารถคาดเดาความรู้สึกของคาโอริ บางส่วนของเด็กยังมี gazes อบอุ่น แต่ Kondou และอื่น ๆ มีการแสดงออกขมขณะ Kouki Ryuutarou และเป็นตะลึงเพราะพวกเขาไม่เข้าใจคาโอริ ตัวเอกหนาแน่นมากที่สุดในโลก, Kouki และกล้ามเนื้อสำหรับสมอง Ryuutarou ทำให้มันยากสำหรับชิสุกะและมันอาจจะเห็นในดวงตาของเธอ. ด้วยการแสดงออกทุกข์ชิกล่าวว่า "เอ่อโดยโอกาสที่เป็นเธอใหม่ คู่แข่ง ?, "ในขณะที่ยูกำลังมองไปที่คาโอริกับเงียบและปกติการปราศจากความรู้สึก. คาโอริก่อนที่เขาร้องไห้สับสนที่ใบหน้าของเธอและฮาจิเมะสวมแสดงออกสุดจะพรรณนาเมื่อเขาตระหนักคาโอริได้รับการกังวลเกี่ยวกับเขาตั้งแต่วันที่เขาลดลงเพียง Endou ได้กล่าวว่า. ความจริงก็ถูกเขาบอกยูครั้งหนึ่งเกี่ยวกับสถานการณ์ของเขาพร้อมกับเรื่องราวเกี่ยวกับคาโอริ แต่นั่นคือเมื่อพวกเขายังคงอยู่ในนรกและเขาได้ลืมสมบูรณ์เกี่ยวกับคาโอริจนกระทั่งเขาได้พบกับไอโกะและคนอื่น ๆ ใน Ul . นั่นเป็นเหตุผลที่เขาก็ค่อยๆรู้สึกผิดเพราะเธอคิดว่าเขานี้อย่างมาก. หลังจากที่กีฬาที่มีปัญหาและการแสดงออกที่หายไปฮาจิเมะคาโอริคำตอบด้วยรอยยิ้มที่มีรสขม. "... สิ่งที่จะพูดดูเหมือนว่าผมได้ทำคุณเป็นห่วง ฉันขอโทษที่ไม่ได้ทันทีบอกคุณเกี่ยวกับมัน ดีก็ตามที่คุณเห็นผมยังมีชีวิตอยู่ ... จึงมีความจำเป็นที่จะขอโทษไม่ ... นอกจากนี้อืมมโปรดอย่าร้องไห้. "ฮาจิเมะกล่าวว่าในขณะที่กำลังมองหาที่คาโอริกับสายตาที่อ่อนโยนเดียวกันเมื่อเขาได้รับการกังวลเกี่ยวกับคาโอริและกล่าวว่า" โปรดปกป้องฉัน. "เมื่อเห็นสายตาของเขาคาโอริรู้สึกว่าหน้าอกของเธอถูกเต็มไปด้วยความทรงจำของคืนเมื่อพวกเขาแลกเปลี่ยนสัญญา โดยไม่ตั้งใจ Waahh เธอร้องไห้และกระโดดลงไปที่หน้าอกของฮาจิเมะ. ในการสูญเสียของสิ่งที่จะทำอย่างไรกับคาโอริที่กำลังร้องไห้ในขณะที่ยึดมั่นบนหน้าอกของเขาฮาจิเมะจัดขึ้นทั้งสองมือของเขา ถ้ามันเป็นเพื่อนร่วมชั้นอีกเขาจะมีคนอย่างไร้ความปราณีโยนออกไปเพราะเขาจะรู้สึกระคายเคืองและใช้เตะยากูซ่าที่จะทำให้คนที่หมดสติ อย่างไรก็ตามค่าความนิยมที่บริสุทธิ์และไม่เคยมีการเปลี่ยนแปลงซึ่งเป็นเหมือนกันก่อนที่เขาจะตกลงไปในเหวทำให้เขาไม่สามารถรักษาเธออย่างเย็นชา. แต่ด้วยยูโดยด้านข้างของเขาเขาไม่สามารถโอบกอดผู้หญิงคนอื่นและสามารถถือได้ถึงมือของเขาราวกับว่า คนที่มีปากกระบอกปืนชี้ปืนที่เขากลายเป็นตอบสนอง assed ครึ่งนับตั้งแต่ที่เขาเพียงแค่ให้เสียงร้องคาโอริ มันเป็นอย่างแท้จริงไม่เหมือนฮาจิเมะ. "เพื่อนที่ดีที่สุดของฉันคือการร้องไห้! ดังนั้นกอดเธอ !, "เป็นสิ่งที่จ้องมองของชิสุกะซึ่งเป็นข้างเขาพูด แต่มันเป็นเรื่องยากที่จะย้ายเพราะยูก็ยังเฝ้าดูเขาอยู่ในความเงียบ เป็นกำพร้าเขาเบา ๆ ลูบหัวของคาโอริจะหยุดเธอหลังจากที่ในขณะ จริงๆฮาจิเมะได้กลายเป็นที่ดีเพื่ออะไร. "... Fuu, คาโอริอ่อนโยนจริงๆ เธอร้องไห้ในความสุขความอยู่รอดจากเพื่อนร่วมชั้นของเธอ ... แต่ Nagumo ฆ่าคนที่ไม่ต่อต้าน เราต้องคุยกัน. นั่นเป็นเหตุผลที่เพียงพอและคุณควรจะได้ออกไปจาก Nagumo. "" คุณอ่านอารมณ์ !, "เป็นสิ่งที่บางส่วนของเพื่อนร่วมชั้นวิพากษ์วิจารณ์ Kouki กับ gazes ของพวกเขา แม้จะอยู่ในช่วงเวลาดังกล่าวเด็กคนนี้ก็ยังไม่สามารถที่จะมีน้ำใจกับความรู้สึกของคาโอริ ในขณะที่จ้องมองที่ฮาจิเมะผสมกับประณามเขาพยายามที่จะดึงออกไปจากคาโอริฮาจิเมะ บางทีมันอาจจะเป็นเพียงเพราะเขาไม่ต้องการให้คนอื่นสัมผัสคาโอริหรือเพราะความระมัดระวังที่เขาจัดขึ้นจากการข้างฆาตกร ... หรืออาจจะทั้งสอง. "รอ Kouki! ไม่ Nagumo คุงเป็นผู้หนึ่งที่ช่วยให้เรารอดได้หรือไม่? วิธีที่คุณสามารถบอกเรื่องดังกล่าวหรือไม่ "" แต่ชิสุกะ ผู้หญิงที่มีอยู่แล้วหายไปจิตวิญญาณของเธอที่จะต่อสู้ มีความจำเป็นที่จะฆ่าเธอไม่ได้ ดังนั้นสิ่งที่ Nagumo ไม่ได้เป็นสิ่งที่ฉันไม่สามารถให้. "" ดูนี่ Kouki คุณสามารถตัดมันออกมาแล้ว จะเริ่มต้นด้วย ... "คัดค้านKouki ถูก rebutted โดยชิสุกะ เพื่อนร่วมชั้นคนอื่น ๆ ลนเนื่องจากพวกเขาไม่ทราบว่าจะทำ แต่แก๊ง Hiyama ของผู้ที่ไม่ชอบฮาจิเมะเริ่มให้การสนับสนุน Kouki. ทีละน้อยมันก็กลายเป็นการอภิปรายเกี่ยวกับการกระทำของฮาจิเมะ คาโอริได้แยกออกจากกันแล้วจากหน้าอกของฮาจิเมะและเช็ดน้ำตาของเธอ แต่ยังมีช็อตที่เธอได้รับจากขณะที่ผ่านมาเพื่อให้เธอเงียบด้วยการแสดงออกที่ยากลำบากในขณะที่เธอกำลังคิดอะไรบางอย่าง. ทันใดนั้นเสียงมาจะดับพวกเขากับความหนาวเย็น น้ำ. "... สิ่งที่คนโง่ ฮาจิเมะเราในขณะนี้สามารถออก? "" อา ~ ยุบให้เป็นไป. "หนึ่งเรียกKouki และคนอื่น ๆ " โง่ "ด้วยน้ำเสียงเย็นเพื่อให้เป็นถ้ามันอยู่ในศูนย์แน่นอนถูกยู แม้ว่าเสียงที่ถูกพูดในร่ายขนาดเล็กก็ดังก้องอย่างชัดเจนแม้อยู่ภายในความวุ่นวายของ Kouki และคนอื่น ๆ สำหรับช่วงเวลาที่เงียบห่อสถานที่ของพวกเขาแล้ว Kouki และคนอื่น ๆ ย้ายไปอาศัยการมองตาของพวกเขาที่มีต่อยู. เริ่มต้นด้วยเหตุผลที่ฮาจิเมะมาที่นี่หลังจากที่ได้ยินเรื่องราว Endou เป็นภาระหน้าที่ของเขาที่จะคาโอริและจะได้รับความสำเร็จ ดังนั้นเขาก็เดินออกมาจากห้องดังต่อไปนี้ยูที่ดึงมือของเขา ชิตามหลังพวกเขาโดยไม่รังเกียจคนอื่น ๆ . ดังนั้นการกระทำของบุคคลที่ฮาจิเมะที่ทำ Kouki และคนอื่น ๆ หยุด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" . . . . . . . คนโง่ ฮาจิเมะ เราไปได้แล้วใช่มั้ย "

" อ๊า ~ อืม ไปกันเถอะ "

บอกโคคิและคนอื่น " โง่ " ด้วยน้ำเสียงเย็นชาราวกับว่ามันคือศูนย์สัมบูรณ์คือเย่ แม้ว่าเสียงที่พูดพึมพำเล็กน้อย มันดังก้องไปถึงข้างในที่วุ่นวายของโคคิ และคนอื่นๆ ชั่วครู่ ความเงียบถูก สถาน ที่นี้และหลังจากงานเลี้ยงรุ่น

ในขณะที่เสียงของโคคิกำลังสิ้นหวังเสียงบนความเงียบ คนที่พูดคือ ที่ทำราวกับว่าเขาไม่ได้ยินและเดินข้างชิ , ข้างยุบรวมกัน

คิดถึงมีไม่ต้องปกป้องโคกิ ของพรรค ยูเอะก็เดินไป ฮาจิเมะชิและ . " อ้า หนึ่งซามะ ! " ตะโกนซูสุ ,หัวใจก็เหมือนคนแก่ขนาดเล็กออกมาจากข้างหลังเธอ

" ชิ แล้วประกาศเป็นเงื่อนไขหรือ "

" มันสายไปแล้ว เขาจะไม่รอดถ้าเราจะช้าลงเล็กน้อย . . . . . . . ผมใช้ " น้ำศักดิ์สิทธิ์ " ตามคำสั่ง แต่ . . . . . . . มันก็จริงนะ โอเคไหม "

" ฉันเป็นหนี้บุญคุณคนๆ นี้ นอกจากนี้ หลุมประกาศซ้ายมันดูใหญ่หลายอย่างมันก็จะเป็นปัญหาอย่างมาก ถ้าใครแปลกมาฝึกอบรมของวีรบุรุษของพรรค อืม เห็นสถานะปัจจุบันของพวกเขา ดูเหมือนว่าประกาศไม่สามารถที่จะเสร็จสิ้นการฝึกอบรมของพวกเขาอย่างถูกต้อง . . . . . . . แต่ไม่ใช่ผิดว่าเขาเป็นผู้ชายของตัวละคร เขาเป็นคนที่จะทำให้ต้องเสียใจในความหมายต่างๆ ถ้าเขาตาย "

โคคิก็กำลังจ้อง ฮาจิเมะ สนับสนุนโดย ryuutarou ,เขาเดินไปที่ฮาจิเมะพร้อมกับเพื่อนร่วมชั้นอื่น ๆ ชิถามเค้าให้เหตุผลของการใช้น้ำมนต์ในประกาศ อนึ่ง เขาหมายถึงอะไร " ใครคือคนที่แปลกจากโบสถ์ของนักบุญเช่น ishtal .

" . . . . . . . ฮาจิเมะ "

" เย่ ขอบคุณที่รับฟังคำขอของฉัน . "

" NH "

เย่ได้เดินทางมาถึงในเวลาที่เขายังพูดกับชิ .ในขณะที่ค่อยๆลูบแก้มที่ยูเอะมองมาที่เขาอย่างที่เธอเรียกชื่อของเขา ฮาจิเมะถ่ายทอดความกตัญญูของเขา ยูเอะมองกล่าวว่า " ไม่ทราบ " ในขณะที่ delightedly การกวดขันตา ธรรมชาติ , ฮาจิเมะมองนิ่มและสองดูแต่ละอื่น ๆ .

" . . . . . . . คุณ 2 คน กรุณาอ่านอารมณ์ . . . . . . . เอาน่า กลับมาที่ความรู้สึกของคุณ ! ทุกคนจะมารวมตัวกันที่นี่ ! "

ฮาจิเมะและยุยเริ่มสร้างโลกของตัวเอง ซึ่งอาจจะเรียกว่าโรคสำหรับพวกเขา ดังนั้น ไชอา ตบมือให้เธอและสวนกลับเพื่อให้พวกเขากลับไปยังความรู้สึก

Apparently , ถลึงตามาจากโคกิกับความหมายที่แตกต่างกันได้เพิ่มขึ้นและฮาจิเมะสังเกตเห็นมัน โดยเฉพาะแสงที่มาจากทิศทางที่แตกต่างกันมากกว่า โคคิ และคนอื่นๆใครมาคุกเข่าโดยการรวมตัวกันด้วยสีหน้าเคร่งเครียดและถามฮาจิเมะ รายละเอียดของประกาศเงื่อนไข

สักพัก ฮาจิเมะรู้สึกเย็นในความกล้าของเขาจากคาโอริมอง แต่คิดว่ามันเป็นจินตนาการของเขาเขาตัดสินใจที่จะตอบคำถามคาโอริ

" ใช่ นั่นเพราะ . . . . . . . ผมใช้แต่ยาพิเศษมันทำให้เขารู้สึกเย็นวิ่งลงบนกระดูกสันหลัง

" เฮ้ย นางุโมะ . ทำไมคุณถึงฆ่า - . . . . . . . "

" ฮาจิเมะคุง . . . . . . . แม้มีมาก อยากถามว่า จะประกาศเงื่อนไขของชาน จากที่ผมเห็น บาดเจ็บได้รับการปิดและการหายใจของเขาก็ยังมั่นคง แต่เขาควรได้รับบาดเจ็บสาหัส . . . . . . . "

โคคิพูดกดถามไปยัง ฮาจิเมะถูกขัดจังหวะโดย คาโอริของเหลวชนิดนั้นทันทีจะรักษาคนที่สมบูรณ์ถ้าคนที่กำลังจะตาย "

" s-such ยา ทำไมฉันไม่เคยได้ยินเลย "

" เพราะมันเคยเป็นแค่ตำนาน . . . . . และไม่มีใครสามารถที่จะได้รับมันได้ตามปกติ นั่นทำไม ยาเอกาชิ คุณต้องได้รับการรักษาด้วยเวทมนตร์ และนี่คือยาที่จะฟื้นพลังเวทย์ . . . "

" เอ่อ ครับ "

. . . ขอบคุณมากครับถูกเรียกโดย ฮาจิเมะ ชิซุคุได้รับยาเพียงแค่พูดตะกุกตะกักขณะที่เธอกล่าวว่า เธอขอบคุณเนื่องจากช่องว่างระหว่างฮาจิเมะปัจจุบันและฮาจิเมะในความทรงจำของเธอ ฮาจิเมะไม่ได้โดยเฉพาะอย่างยิ่งใจปฏิกิริยาชิซุคุและเขาให้ยาฟื้นพลังเวทย์อีก คาโอริ คาโอริ จับขวดยาพิษและเนื้อหาเมาหลังจากที่เธอกล่าวว่า เธอขอบคุณ ฮาจิเมะกับ lipovitan ชอบรสชาติกระจายภายในปากของเธอ พลังของเธอค่อยๆหาย เพื่อนร่วมชั้นจะหายทันทีตราบใดที่คาโอริกู้

ตอนนี้คาโอริและคนอื่นหายใจถอนหายใจโล่งอก เพราะพวกเขาเข้าใจแล้ว ไม่มีอะไรต้องกังวลเกี่ยวกับการประกาศ แล้วโคคิอีกครั้งเปิดปากของเขา . . . . . .

" เฮ้ย นางุโมะ ฉันรู้สึกขอบคุณเกี่ยวกับประกาศเรื่องของซานแต่ทำไม . . . . . . . . . "

" ฮาจิเมะคุง ขอบคุณที่ช่วยประกาศซาน ยัง . . . . ขอบคุณ ที่ช่วยชีวิตเรา "

ดังนั้นเขาอีกครั้งเพราะคาโอริ โคกิ ตอนนี้ใส่นิพจน์ที่ลึกซึ้งจริงๆ อย่างไรก็ตาม คาโอริไม่สังเกตเห็นสีหน้า โคคิก็เพราะ เธอมองตรงไปที่ฮาจิเมะ แม้เธอจะตกใจที่รุนแรงจากการเปลี่ยนแปลง ฮาจิเมะ มีสิ่งที่เธออยากพูดเธอเดินมาจนถึงเธอก่อนฮาจิเมะพูดความกตัญญูของเธอเกี่ยวกับประกาศเรื่องและวิธีการที่เขาได้ช่วยชีวิตพวกเขา .

หลังจากนั้น ในขณะที่จับกระโปรงเธอด้วยสองมือ โก สิ่งที่เธอต้องการจะพูดคือ ปลายลิ้นของเธอ แต่เธอไม่สามารถพูด และน้ำตาของเธอก็เริ่มที่จะตก ถึงแม้ว่าเธอสะอื้น ,เธอดูไม่ห่างจากฮาจิเมะราวกับจะยืนยันเขามาก่อนเธอไม่ใช่ภาพลวงตา ฮาจิเมะเงียบกลับคาโอริมอง

" ฮาจิเมะปืน . . . . . . . ขอบคุณพระเจ้า gusuh , คือคุณจะมีชีวิตอยู่ เวลา คือ ฉันขอโทษ . . . . . . . ที่นี่ . . . . . . . คือ ฉันปกป้องเธอไม่ได้ . . . . . . . ตุ๊กตา "

ในหมู่เพื่อนร่วมชั้นหญิงจัดขึ้น gazes อบอุ่นเพราะสามารถเดาความรู้สึกของคาโอริ . บางส่วนของเด็กยังมีสายการบิน อบอุ่นแต่คอนโดะและบางคนอื่น ๆมีสีหน้าขม ในขณะที่โคคิ ryuutarou กำลังอึ้งและตั้งแต่พวกเขาอาจไม่เข้าใจ คาโอริ ที่หนาแน่นมากที่สุดในโลก โคคิ และกล้ามเนื้อสำหรับสมอง ryuutarou ทำให้มันยากสำหรับชิซุคุ และอาจจะเห็นในสายตาของเธอ . . . . .

กับปัญหาการแสดงออก ชิกล่าวว่า " เอ่อ หรือว่า นางจะเป็นคู่แข่งใหม่ ," ในขณะที่ยูเอะมองคาโอริกับปกติเงียบและ expressionlessness .

คาโอริก่อนเขาร้องไห้ซึ่งทำให้ใบหน้าของเธอและฮาจิเมะสวมการแสดงออกคลุมเครือเมื่อเขาตระหนักว่าคาโอริได้รับกังวลเกี่ยวกับเขา ตั้งแต่วันที่เขารู้สึกเช่นเดียวกับเอนโดครับ

ความจริงคือ เขาได้บอกเว่ครั้ง เกี่ยวกับสถานการณ์ของเขาพร้อมกับเรื่องคาโอริขอโทษที่ไม่ได้ทันทีบอกคุณเกี่ยวกับมัน อืม ก็อย่างที่เห็นฉันยังมีชีวิตอยู่ . . . . . . . ไม่ต้องขอโทษ . . . . . . . ยัง เอ่อ อย่าร้องไห้นะ "

ฮาจิเมะพูดขณะที่มองคาโอริกับสายตาอ่อนโยนเมื่อเขาเป็นห่วงคาโอริและพูดว่า " ได้โปรดปกป้องฉัน . " เมื่อเห็นสายตาของเขาแต่นั่นคือเมื่อพวกเขาอยู่ในนรก และเขาก็ลืมเรื่องคาโอริ จนกระทั่งเขาได้พบกับ ไอโกะและคนอื่นๆใน UL นั่นทำไม เขาก็ค่อย ๆรู้สึกผิดเพราะเธอคิดว่าเขาอย่างนี้

หลังจากกีฬาที่มีปัญหาและหายไปที่แสดงออก , ฮาจิเมะตอบคาโอริพูดด้วยรอยยิ้มขม .

" . . . . . . . จะพูดอะไร ดูเหมือนผมทำให้คุณเป็นห่วงคาโอริรู้สึกว่าหน้าอกของเธอที่เต็มไปด้วยความทรงจำของคืนเมื่อพวกเขาแลกเปลี่ยนสัญญา ตั้งใจ ว้าว เธอร้องไห้และกระโดดเข้าไปในหน้าอก ฮาจิเมะ .

ที่สูญเสียสิ่งที่ต้องทำเกี่ยวกับคาโอริที่ร้องไห้ในขณะที่ยึดมั่นบนหน้าอกของเขา ฮาจิเมะจับทั้งสองมือของเขา ถ้าเป็นเพื่อนร่วมชั้นอื่นเขาจะหนำใจ โยนเขาไปเขาจะรู้สึกหงุดหงิด และใช้ยากุซ่าเตะเพื่อให้คนไม่ได้สติ อย่างไรก็ตาม บริสุทธิ์ และไม่เคยเปลี่ยนค่าความนิยมที่เหมือนกันก่อนที่เขาจะตกลงไปในเหวลึก ทำให้เขาไม่สามารถปฏิบัติกับเธออย่างเย็นชา

แต่กับยูเอะอยู่ข้างๆเขาเขาไม่สามารถโอบกอดผู้หญิงอื่นและสามารถถือขึ้นมือของเขาราวกับมีคนจ่อปืนกระบอกที่เขากลายเป็นครึ่งผสมตอบสนองเพราะเขาแค่ให้คาโอริ ร้องไห้ มันเป็นอย่างแท้จริงไม่ ฮาจิเมะเหมือน

" เพื่อนสนิทของฉันกำลังร้องไห้ ดังนั้น กอดเธอ " คือว่า ชิซุคุมองคนที่อยู่ข้างๆ เขากำลังพูดอยู่ แต่มันก็ยากที่จะย้าย เพราะยูเอะก็ยังเห็นเขาอยู่ในความเงียบ การหมดหนทางเขาเบา ๆลูบหัวของ คาโอริ หยุดเธอ หลังจากที่ในขณะ จริงๆ ฮาจิเมะได้กลายเป็นไม่มีอะไรดีเลย

" . . . . . . . ฟู คาโอริซังใจดีจริงๆ เธอร้องไห้ในความสุขจากการเพื่อนร่วมชั้นของเธอ . . . . . . . แต่ไม่ขัดขืน นางุโมะ ฆ่าคน เราต้องคุยกัน นั่นคือเหตุผลที่เพียงพอ และคุณควรจะได้รับไปจากนางุโมะ "

" คุณ อ่านอารมณ์ ," คือว่าบางส่วนของเพื่อนร่วมชั้นว่าโคคิกับสายการบินของพวกเขา แม้แต่ในเวลาแบบนี้ เด็กยังไม่สามารถเข้าใจถึงความรู้สึกของ คาโอริ . ในขณะที่จ้อง ฮาจิเมะ ผสมกับ ประณาม เขาพยายามที่จะดึง คาโอริ ห่างจาก ฮาจิเมะ บางทีมันอาจเป็นเพียงเพราะเขาไม่อยากให้คนอื่นแตะต้องคาโอริ หรือ เพราะเขาจัดเป็นข้อควรระวังข้างฆาตกร . . . . . . . หรืออาจจะทั้งคู่

" เดี๋ยว โคคิ !ไม่ นางุโมะคุง คนที่ช่วยเรา ทำไมคุณพูดอย่างนั้น ? "

" แต่ชิซุกุ ผู้หญิงคนนั้นหายไปแล้ว วิญญาณของเธอเพื่อต่อสู้ ไม่ต้องฆ่าเธอ แล้วนางุโมะ นี่เป็นสิ่งที่ผมไม่สามารถช่วยให้ "

" ดูที่นี่ โคกิ คุณสามารถตัดมันออกแล้วเหรอ เริ่มด้วย . . . . . . . "

โคคิก็คัดค้าน คือ rebutted โดย ชิซุกุ เพื่อนร่วมชั้นเรียนคนอื่นสับสนเนื่องจากพวกเขาไม่ได้รู้ว่าสิ่งที่ต้องทำแต่ ฮิยามะ แก๊งที่ไม่เคยชอบฮาจิเมะเริ่มสนับสนุน โคคิ

ค่อยๆกลายเป็นการอภิปรายเกี่ยวกับฮาจิเมะก็กระทำ คาโอริได้แยกออกจากหน้าอก ฮาจิเมะ และเช็ดน้ำตาให้เธอ แต่ยังคงมีช็อตที่เธอได้รับจากเมื่อครู่นี้ เธอจึงลดลงเงียบด้วยสีหน้าที่ยากในขณะที่เธอกำลังคิดอะไรอยู่

อยู่ๆเสียงก็ดับได้ด้วยน้ำเย็น

" . . . . . . . คนโง่ ฮาจิเมะ เราไปได้แล้วใช่มั้ย "

" อ๊า ~ อืม ไปกันเถอะ "

บอกโคคิและคนอื่น " โง่ " ด้วยน้ำเสียงเย็นชาราวกับว่ามันคือศูนย์สัมบูรณ์คือเย่ แม้ว่าเสียงที่พูดพึมพำเล็กน้อย มันดังก้องไปถึงข้างในที่วุ่นวายของโคคิ และคนอื่นๆ ชั่วครู่ ความเงียบถูก สถาน ที่