Parts of Speech (พาร์ท ออฟ สปีช)
Part of Speech หมายความว่า คำชนิดต่างๆในภาษาอังกฤษ เป็นการนำคำต่างๆมาเรียงให้เป็นวลี หรือประโยคที่มีความหมาย สามารถนำไปใช้ในบทสนทนา หรือนำไปเขียนหนังสือได้ มีทั้งหมด 7 ชนิด โดยในแต่ละชนิดนั้นจะมีหน้าที่แตกต่างกันออกไป ได้แก่
1.Noun (คำนาม)
เป็นคำที่ใช้เรียกคน ชื่อคน สิ่งของ สัตว์ ทั้งที่มีชีวิตและไม่มีชีวิต มีรูปร่างหรือไม่มีรูปร่าง และยังรวมไปไปถึงสถานที่ และความรู้สึกต่างๆ
คน: boy, girl, father, mother, teacher
สัตว์: cat, dog, bird, elephant, horse
สิ่งของ: pencil, book, table, car
ชื่อคน: Tom, John, Mary, Anny
สถานที่: school, hospital, house, store
ความรู้สึก: happiness, sadness
2.Pronoun (สรรพนาม)
เป็นคำที่ใช้เรียกแทนคำนามของสิ่งที่ถูกพูดมาก่อนแล้ว มีจุดหมายเพื่อเลี่ยงการเรียกชื่อคำนามซ้ำๆ เช่น ผม คุณ เธอ เขา ท่าน มัน และสามารถใช้เรียกสิ่งที่ไม่รู้ก็ได้ เป็นต้น
I = ผม, ฉัน He = เขา She = เธอ, หล่อน
It = มัน(สิ่งของ หรือสัตว์) They = พวกเขา You = คุณ, พวกคุณ
We = พวกเรา, เรา Something = สิ่งใดสิ่งหนึ่ง(ที่เราไม่รู้)
3.Adjective (คำคุณศัพท์)
เป็นคำที่มีหน้าที่อธิบายหรือขยายคำนามหรือคำสรรพนาม ที่เป็นการลงรายละเอียดบอกคุณสมบัติของสิ่งนั้น จำพวก สี ขนาด รูปร่าง ท่าทาง เช่น
She bought a new toy. : เธอซื้อของเล่นใหม่ (ขยายคำสรรพนาม)
That bird is blue. : นกตัวนั้นมีสีน้ำเงิน (ขยายคำนาม)
He is a rich man. : เขาเป็นคนรวย (ขยายคำสรรพนาม)
My school is very old. : โรงเรียนของฉันเก่ามาก (ขยายคำนาม)
4.Verb (คำกริยา)
เป็นคำที่บอกการกระทำ, ความเป็นอยู่, สภาวะความเป็นอยู่ของคำนาม หรือคำสรรพนาม
He kicks the ball. : เขาเตะลูกบอล
The dog barks at a boy. : สุนัขเห่าใส่เด็กผู้ชาย
Tom is a teacher. : ทอมเป็นคุณครู
She seems alright. : เธอดูสบายดีนะ
5.Adverb (วิเศษณ์ หรือกริยาวิเศษณ์)
เป็นคำที่มีหน้าที่อธิบายหรือขยายคุณศัพท์ คำกริยา หรือแม้แต่คำวิเศษณ์เอง
My school is very old. : โรงเรียนของฉันเก่ามาก (ขยายคำคุณศัพท์)
He works hard. : เขาทำงานหนัก (ขยายคำกริยา)
He works very hard. : เขาทำงานหนักมาก (ขยายคำวิเศษณ์)
6.Preposition (คำบุพบท)
เป็นคำที่วางอยู่หน้าคำนามหรือคำสรรพนาม เพื่อบ่งบอกว่าคำนามหรือคำสรรพนามนั้นมีความเกี่ยวข้องกับคำอื่นๆในประโยคอย่างไรบ้าง เช่น in, on, at, with, within
He comes with me. : เขามากับฉัน
Cat is on the tree: แมวอยู่บนต้นไม้
He is in the toilet: เขาอยู่ในห้องน้ำ
7.Conjunction (คำสันธาน)
เป็นคำที่ใช้เชื่ยมคำหรือประโยคเข้าด้วยกันเพื่อให้ประโยคมีความสมบูรณ์มากขึ้น เช่น and, or, but, for
Tom and Tim are good friends. : ทอมและจิมเป็นเพื่อนที่ดี
Would you like tea or coffee? : คุณจะเอาชาหรือกาแฟ
I want to help him, but I can’t. : ผมก็อยากช่วยเขาแต่ผมทำไม่ได้
8.Interjection (คำอุทาน)
เป็นคำที่ใช้แสดงถึงอารมณ์ และความรู้สึกที่เกิดขึ้น แต่เป็นคำที่ไม่เกี่ยวข้องกับคำประเภทอื่นๆเลย
Wow! You are very beautiful. : ว้าว! เธอสวยมากเลย
Damn it! I forgot my wallet. : ให้ตายสิ! ฉันลืมกระเป๋าตัง
Oops! I’m sorry. : อุ๊ยตาย! ฉันขอโทษ
ส่วนของการพูด (พาร์ทออฟสปีช) ของหมายความว่าคำชนิดต่างๆในภาษาอังกฤษเป็นการนำคำต่างๆมาเรียงให้เป็นวลีหรือประโยคที่มีความหมายสามารถนำไปใช้ในบทสนทนาหรือนำไปเขียนหนังสือได้มีทั้งหมด 7 สิ่งโดยในแต่ละชนิดนั้นจะมีหน้าที่แตกต่างกันออกไปได้แก่1.คำนาม (คำนาม)เป็นคำที่ใช้เรียกคนชื่อคนสิ่งของสัตว์ทั้งที่มีชีวิตและไม่มีชีวิตมีรูปร่างหรือไม่มีรูปร่างและยังรวมไปไปถึงสถานที่และความรู้สึกต่าง ๆคน: เด็กชาย เด็กหญิง พ่อ แม่ ครูสัตว์: แมว สุนัข นก ช้าง ม้าสิ่งของ: ดินสอ สมุด ตาราง รถยนต์ชื่อคน: ทอม จอห์น แมรี่ Annyสถานที่: โรงเรียน โรงพยาบาล บ้าน ร้านค้าความรู้สึก: ความสุข ความโศกเศร้า 2.คำสรรพนาม (สรรพนาม)เป็นคำที่ใช้เรียกแทนคำนามของสิ่งที่ถูกพูดมาก่อนแล้วมีจุดหมายเพื่อเลี่ยงการเรียกชื่อคำนามซ้ำ ๆ เช่นผมคุณเธอเขาท่านมันและสามารถใช้เรียกสิ่งที่ไม่รู้ก็ได้เป็นต้น ผม =ผม ฉันเขา =เขาเธอ =เธอ หล่อน มัน =มัน (สิ่งของหรือสัตว์) พวกเขา =พวกเขาคุณ =คุณ พวกคุณ เรา =พวกเรา เราสิ่ง =สิ่งใดสิ่งหนึ่ง(ที่เราไม่รู้) 3.คำคุณศัพท์ (คำคุณศัพท์)เป็นคำที่มีหน้าที่อธิบายหรือขยายคำนามหรือคำสรรพนามที่เป็นการลงรายละเอียดบอกคุณสมบัติของสิ่งนั้นจำพวกสีขนาดรูปร่างท่าทางเช่นเธอซื้อของเล่นใหม่ : เธอซื้อของเล่นใหม่ (ขยายคำสรรพนาม)นกที่เป็นสีน้ำเงิน : นกตัวนั้นมีสีน้ำเงิน (ขยายคำนาม)เขาเป็นคนรวย : เขาเป็นคนรวย (ขยายคำสรรพนาม)โรงเรียนของฉันมีมาก : โรงเรียนของฉันเก่ามาก (ขยายคำนาม) 4.กริยา (คำกริยา)เป็นคำที่บอกการกระทำ ความเป็นอยู่ สภาวะความเป็นอยู่ของคำนามหรือคำสรรพนามเขา kicks ลูก : เขาเตะลูกบอลสุนัข barks ที่เด็กผู้ชาย : สุนัขเห่าใส่เด็กผู้ชายทอมเป็นครู : ทอมเป็นคุณครูเธอดูครับ : เธอดูสบายดีนะ 5.คำกริยาวิเศษณ์ (วิเศษณ์หรือกริยาวิเศษณ์)เป็นคำที่มีหน้าที่อธิบายหรือขยายคุณศัพท์คำกริยาหรือแม้แต่คำวิเศษณ์เอง โรงเรียนของฉันมีมาก : โรงเรียนของฉันเก่ามาก (ขยายคำคุณศัพท์) เขาทำงานหนัก : เขาทำงานหนัก (ขยายคำกริยา) เขาทำงานหนักมาก : เขาทำงานหนักมาก (ขยายคำวิเศษณ์)6.วิเศษณ์ (คำบุพบท)เป็นคำที่วางอยู่หน้าคำนามหรือคำสรรพนาม เพื่อบ่งบอกว่าคำนามหรือคำสรรพนามนั้นมีความเกี่ยวข้องกับคำอื่นๆในประโยคอย่างไรบ้าง เช่น in, on, at, with, within He comes with me. : เขามากับฉัน Cat is on the tree: แมวอยู่บนต้นไม้ He is in the toilet: เขาอยู่ในห้องน้ำ 7.Conjunction (คำสันธาน)เป็นคำที่ใช้เชื่ยมคำหรือประโยคเข้าด้วยกันเพื่อให้ประโยคมีความสมบูรณ์มากขึ้น เช่น and, or, but, for Tom and Tim are good friends. : ทอมและจิมเป็นเพื่อนที่ดี Would you like tea or coffee? : คุณจะเอาชาหรือกาแฟ I want to help him, but I can’t. : ผมก็อยากช่วยเขาแต่ผมทำไม่ได้ 8.Interjection (คำอุทาน)เป็นคำที่ใช้แสดงถึงอารมณ์ และความรู้สึกที่เกิดขึ้น แต่เป็นคำที่ไม่เกี่ยวข้องกับคำประเภทอื่นๆเลย ว้าว เธอสวยมาก : ว้าว เธอสวยมากเลย ให้ตายสิ! ฉันลืมกระเป๋า : ให้ตายสิ ฉันลืมกระเป๋าตัง โอ๊ะ ขอโทษ : อุ๊ยตาย ฉันขอโทษ
การแปล กรุณารอสักครู่..