When interviewing for jobs after gr

When interviewing for jobs after graduation, Ford said that he had attended The New School's Parsons division, but concealed that he graduated in architecture, and that his work at Chloe was a low-level public relations position. Despite his lack of experience, Ford called American designer Cathy Hardwick every day for a month in hopes of securing a job at her mid-price sportswear company. Eventually, she agreed to see him. Hardwick later recalled the incident: "I had every intention of giving him no hope. I asked him who his favorite European designers were. He said, 'Armani and Chanel.' Months later I asked him why he said that, and he said, 'Because you were wearing something Armani'. Is it any wonder he got the job?" Ford worked as a design assistant for Hardwick for two years.

In 1988, Ford moved to Perry Ellis, where he knew both Robert McDonald, the company's president, and Marc Jacobs, its designer, socially. He stayed at the company for two years, but grew tired of working in American fashion. In a later interview with the New York Times, he commented, "If I was ever going to become a good designer, I had to leave America. My own culture was inhibiting me. Too much style in America is tacky. It's looked down upon to be too stylish. Europeans, however, appreciate style." Ford would soon have the opportunity to enter the world of European fashion; Gucci, a faltering luxury goods company, was seeking to strengthen its women's ready-to-wear presence as a part of a brand overhaul. At the time, "no one would dream of wearing Gucci," said Dawn Mello, then the company's creative director. Mello hired Ford—then a near-unknown—as the brand's chief women's ready-to-wear designer in 1990. "I was talking to a lot of people, and most didn't want the job," Mello said. "For an American designer to move to Italy to join a company that was far from being a brand would have been pretty risky." Ford and his longtime partner, fashion journalist Richard Buckley, relocated to Milan that September.

Ford's role at Gucci rapidly expanded; he was designing menswear within six months, and shoes soon after that. When Richard Lambertson left as design director in 1992, Ford took over his position, heading the brand's ready-to-wear, fragrances, image, advertising, and store design. In 1993, when he was in charge of designing eleven product lines, Ford worked eighteen-hour days. During these years, there were creative tensions between Ford and Maurizio Gucci, the company's chairman and 50% owner. According to Mello, "Maurizio always wanted everything to be round and brown, and Tom wanted to make it square and black." Though Maurizio Gucci wanted to fire Ford, Domenico De Sole insisted that he remain. Nonetheless, Ford's work during the early 1990s was primarily behind the scenes; his contributions to Gucci were overshadowed by those of Mello, who was the company's public face.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เมื่อสัมภาษณ์งานหลังจบการศึกษา, ฟอร์ดบอกว่าเขาได้เข้าร่วมการแบ่งพาร์สันส์โรงเรียนใหม่ แต่มองไม่เห็นว่าเขาจบการศึกษาในสถาปัตยกรรมและที่ทำงานของเขาที่โคลอี้เป็นตำแหน่งระดับต่ำประชาสัมพันธ์ แม้เขาจะไม่มีประสบการณ์ที่เรียกว่าฟอร์ดนักออกแบบชาวอเมริกันฮาร์ดวิคเคธี่ทุกวันเป็นเวลาหนึ่งเดือนในความหวังของการรักษาความปลอดภัยงานที่ บริษัท กีฬาราคากลางของเธอ ในที่สุดเธอก็ตกลงที่จะเห็นเขา ฮาร์ดวิคเล่าในภายหลังว่าเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นว่า "ผมมีความตั้งใจที่จะทำให้เขาไม่มีความหวังทุกครั้งที่ผมถามเขาว่าที่นักออกแบบยุโรปที่เขาชื่นชอบอยู่เขาบอกว่า.. Armani และชาแนล. เดือนต่อมาผมถามเขาว่าทำไมเขาบอกว่าและเขากล่าวว่า 'เพราะคุณสวมสิ่งที่อาร์มานี่'. มันน่าแปลกใจที่เขาได้งานหรือไม่? " ฟอร์ดทำงานเป็นผู้ช่วยสำหรับการออกแบบฮาร์ดวิคเป็นเวลาสองปี. ในปี 1988 ฟอร์ดย้ายไปอยู่ที่เพอร์รี่เอลลิสที่เขารู้ว่าทั้งโรเบิร์ตแมคโดนัประธาน บริษัท และ Marc Jacobs, นักออกแบบของสังคม เขาอยู่ที่ บริษัท เป็นเวลาสองปี แต่เริ่มเบื่อของการทำงานในแบบอเมริกัน ในการให้สัมภาษณ์ในภายหลังกับนิวยอร์กไทม์สที่เขาให้ความเห็นว่า "ถ้าผมได้เคยไปเป็นนักออกแบบที่ดีผมต้องออกจากอเมริกา. วัฒนธรรมของตัวเองได้รับการยับยั้งฉัน. รูปแบบมากเกินไปในอเมริกาคือไม่มีรสนิยมที่ดี. ก็มองลงมา ให้ทันสมัยมากเกินไป. ยุโรป แต่ชื่นชมสไตล์. " ฟอร์ดในเร็ว ๆ นี้จะมีโอกาสที่จะเข้าสู่โลกของแฟชั่นในยุโรปนั้น กุชชี่ซึ่งเป็น บริษัท เที่ยงสินค้าหรูหรากำลังมองหาที่จะเสริมสร้างสถานะของผู้หญิงพร้อมที่จะสวมใส่เป็นส่วนหนึ่งของการยกเครื่องแบรนด์หนึ่ง ในขณะที่ "ไม่มีใครที่จะฝันของการสวมใส่กุชชี่" รุ่งอรุณ Mello แล้วผู้อำนวยการสร้างสรรค์ของ บริษัท กล่าวว่า เมลโลได้รับการว่าจ้างฟอร์ดแล้วใกล้ไม่รู้จักเป็นผู้หญิงของหัวหน้าของแบรนด์พร้อมที่จะสวมใส่นักออกแบบในปี 1990 "ผมได้พูดคุยกับผู้คนจำนวนมากและส่วนใหญ่ไม่ต้องการที่งาน" เมลโลกล่าวว่า "สำหรับนักออกแบบชาวอเมริกันที่จะย้ายไปอิตาลีเพื่อเข้าร่วม บริษัท ที่ก็ยังห่างไกลจากการเป็นแบรนด์ที่จะได้รับความเสี่ยงสวย." ฟอร์ดและพันธมิตรเก่าแก่ของเขานักข่าวแฟชั่นริชาร์ดบัคลี่ย์ย้ายไปมิลานเดือนกันยายน. บทบาทของฟอร์ดที่กุชชี่ขยายตัวอย่างรวดเร็ว; เขาได้รับการออกแบบเสื้อผ้าบุรุษภายในหกเดือนและรองเท้าหลังจากนั้นไม่นาน เมื่อริชาร์ด Lambertson เหลือในฐานะผู้อำนวยการออกแบบในปี 1992 ฟอร์ดเข้ามาในตำแหน่งของเขามุ่งหน้าของแบรนด์พร้อมที่จะสวมใส่, น้ำหอม, ภาพ, การโฆษณา, การจัดเก็บและการออกแบบ ในปี 1993 เมื่อเขาอยู่ในความดูแลของการออกแบบสายผลิตภัณฑ์สิบเอ็ดฟอร์ดวันทำงานแปดชั่วโมง ในช่วงปีนี้มีความคิดสร้างสรรค์ความตึงเครียดระหว่างฟอร์ดและ Maurizio กุชชี่ประธานกรรมการของ บริษัท และเป็นเจ้าของ 50% ตามที่เมลโล "Maurizio อยากทุกอย่างจะกลมและสีน้ำตาล, และทอมอยากจะทำให้มันตารางและสีดำ." แม้ว่า Maurizio กุชชี่อยากจะยิงฟอร์ด, โดเมนิโก้ De Sole ยืนยันว่าเขายังคงอยู่ อย่างไรก็ตามการทำงานของฟอร์ดในช่วงต้นปี 1990 เป็นหลักอยู่เบื้องหลัง; ผลงานของเขาที่จะกุชชี่ถูกบดบังด้วยบรรดาของเมลโลซึ่งเป็นใบหน้าของ บริษัท ฯ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เมื่อสัมภาษณ์งาน หลังจากเรียนจบ ฟอร์ด กล่าวว่า เขาได้เข้าเรียนโรงเรียนใหม่ของพาร์สัน กอง แต่ปกปิดว่าเขาจบการศึกษาด้านสถาปัตยกรรม และงานของเขาที่โคลอี้ได้ตำแหน่งประชาสัมพันธ์รวม แม้จะขาดประสบการณ์ของเขาของ ฟอร์ด เรียกว่านักออกแบบชาวอเมริกันเคธี่ ฮาร์ดวิค ทุกวันเป็นเวลา 1 เดือนในความหวังของการรักษาความปลอดภัยงานที่เธอราคากลางกีฬาบริษัทในที่สุด เธอก็ตกลงที่จะเจอเขา ฮาร์ดวิค ต่อมาเรียกเหตุการณ์ : " ผมมีเจตนาที่จะให้เขาไม่มีความหวัง ฉันถามเขาว่าใครเป็นนักออกแบบที่ชื่นชอบของเขาในยุโรปเป็น เขากล่าวว่า , ' Armani และ Chanel ' เดือนต่อมาฉันถามเขาว่า ทำไมเขาถึงพูดอย่างนั้น และเขากล่าวว่า ' เพราะคุณใส่ Armani ' มันไม่น่าแปลกใจที่เค้ามีงาน" ฟอร์ด ทำงานเป็นผู้ช่วยออกแบบฮาร์ดวิค 2 ปี

ใน 1988 ฟอร์ดย้ายไปเพอร์รี่เอลลิส ที่เขารู้ว่า ทั้ง โรเบิร์ต แมคโดนัลด์ ประธานของบริษัท และ มาร์ค จาคอบส์ ดีไซเนอร์ ของสังคม เขาอยู่ที่บริษัทเป็นเวลาสองปี แต่เหนื่อยกับการทำงานในวงการแฟชั่นอเมริกัน ในการสัมภาษณ์กับภายหลัง นิวยอร์กไทม์ส เขาให้ความเห็นว่า " ถ้าผมจะเป็นนักออกแบบที่ดีผมต้องไปอเมริกา วัฒนธรรมของตัวเองถูกขัดขวางฉัน สไตล์มากในอเมริกาจะเหนียว มันดูถูกต้องทันสมัยด้วย ชาวยุโรป แต่ชื่นชมสไตล์ " ฟอร์ดจะเร็ว ๆนี้จะมีโอกาสที่จะเข้าสู่โลกของแฟชั่นยุโรป กุชชี่ พลาดสินค้าหรูหรา บริษัท กำลังมองหาที่จะเสริมสร้างความสามารถของผู้หญิงพร้อมที่จะสวมใส่ตนเป็นส่วนหนึ่งของแบรนด์ overhaul ในเวลา" ไม่มีใครจะฝันใส่ Gucci , " กล่าวว่าดอนเมลโล แล้ว บริษัท ครีเอทีฟ ผู้กำกับ เมลโลจ้างฟอร์ดแล้วใกล้ที่ไม่รู้จักเป็นแบรนด์ของหัวหน้าของผู้หญิงพร้อมที่จะสวมใส่นักออกแบบใน 1990 . ผมคุยกับคนมากมาย และส่วนใหญ่ไม่ได้ต้องการงาน " เมลโล กล่าว สำหรับนักออกแบบชาวอเมริกัน ย้ายไปอิตาลีเพื่อเข้าร่วม บริษัท ที่อยู่ห่างไกลจากการเป็นแบรนด์จะต้องค่อนข้างมีความเสี่ยง" ฟอร์ดและคู่ค้ามานานของเขา นักข่าวแฟชั่น ริชาร์ด บัคลี่ย์ ย้ายไปมิลานที่กันยายน

ฟอร์ดบทบาทที่กุชชี่ขยายไปอย่างรวดเร็ว เขาออกแบบเสื้อผ้าบุรุษรองเท้าภายในหกเดือน และไม่นานหลังจากนั้น เมื่อริชาร์ด แลมเบิร์ตสันด้านซ้ายเป็นผู้อำนวยการออกแบบในปี 1992 ฟอร์ดยึดตำแหน่งหัวของแบรนด์ พร้อมที่จะสวมใส่ เครื่องหอม ภาพ โฆษณา ออกแบบร้าน ในปี พ.ศ. 2536