When I was young I was very happy I

When I was young I was very happy I did not like going to school, it's boring, annoying.The school is not to me to return home to help the parents feel proud to lighten the burden on his parents and I was studying very stupid to have the final sequence of the routine, just a simple question that first year. How many days I portrayals.The answer is not in crisis, but it also had the good fortune to have a good friend who taught me so much, he called home to f.He taught me a straw house. He said the test for me. I love him so much. But after the end of the year.Dispersed to six different people learn that I had never met him again when I moved to school, I have many new fields as the most fun for me to have friends who know me. Study was to understand.I caught the first five centers of parent I am very angry. I blame my mother until I run out of the center. After this, my life was not interesting anymore

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เมื่อผมยังเป็นเด็กผมมีความสุขมากฉันไม่ชอบที่จะไปโรงเรียนก็น่าเบื่อโรงเรียน annoying.the ไม่ได้ที่จะให้ผมกลับบ้านไปช่วยพ่อแม่รู้สึกภูมิใจที่จะแบ่งเบาภาระให้กับพ่อแม่ของเขาและฉันกำลังเรียนโง่มากที่จะ มีลำดับสุดท้ายของงานประจำเพียงคำถามง่ายๆว่าปีแรก กี่วันผม portrayals.the คำตอบไม่ได้อยู่ในภาวะวิกฤตแต่มันก็ยังมีความโชคดีที่จะมีเพื่อนที่ดีที่สอนให้ฉันมากที่เขาเรียกว่าบ้าน f.​​he สอนให้ฉันบ้านฟาง เขากล่าวว่าการทดสอบสำหรับฉัน ฉันรักเขามาก แต่หลังจากการสิ้นสุดของ year.dispersed ถึงหกคนที่แตกต่างกันได้เรียนรู้ว่าฉันไม่เคยได้พบกับเขาอีกครั้งเมื่อฉันย้ายไปเรียนที่โรงเรียนฉันมีเขตข้อมูลใหม่มากที่สุดเท่าที่สนุกที่สุดสำหรับผมที่จะมีเพื่อนที่รู้จักผม การศึกษาคือการเข้าใจผมจับครั้งแรกห้าศูนย์ของผู้ปกครองผมโกรธมาก ผมตำหนิแม่ของฉันจนกว่าฉันจะวิ่งออกจากศูนย์ หลังจากนี้ชีวิตของฉันคือไม่น่าสนใจอีกต่อไป

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เมื่อหนุ่ม ผมมีความสุขมากไม่ได้ไม่ชอบไปโรงเรียน ไม่น่าเบื่อ น่ารำคาญโรงเรียนไม่ให้กลับบ้านเพื่อช่วยให้พ่อแม่ภูมิใจเพื่อแบ่งเบาภาระของพ่อแม่ และเรียนโง่มากให้ลำดับสุดท้ายของประจำ เพียงคำง่าย ๆ ถามว่าปีแรก กี่วันฉันและคำตอบไม่ได้อยู่ในภาวะวิกฤต แต่มันยังมีโชคดีมีเพื่อนที่ดีที่สอนฉันมาก เขาเรียกหน้าแรก f.He สอนบ้านฟาง เขากล่าวว่า การทดสอบสำหรับฉัน ฉันรักเขามาก แต่หลัง จากสิ้นสุดปีกระจายไปหกคนเรียนว่า ผมก็ไม่เคยเจออีกครั้งเมื่อฉันย้ายไปโรงเรียน มีหลายสาขาใหม่เป็นสนุกที่สุดสำหรับฉันมีเพื่อนที่รู้ว่าฉัน ศึกษาทำ ความเข้าใจได้ผมติดของศูนย์แรกห้าแม่ ฉันโกรธมาก ผมโทษแม่จนไม่เพียงพอตัว หลังจากนี้ ชีวิตไม่สนใจอีกต่อไป

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ตอนที่ผมยังเด็กผมก็มีความสุขมากผมไม่อยากจะไปโรงเรียนให้น่าเบื่อ,ความรำคาญ.ที่โรงเรียนไม่ให้ผมกลับไปบ้านเพื่อช่วยให้ผู้ปกครองจะรู้สึก ภูมิใจ ในการแบ่งเบา ภาระ ของบิดามารดาและผมเรียนเป็นอย่างมากว่าโง่เง่าจะมีครั้งสุดท้ายตามลำดับของที่ประจำการอยู่ที่เรียบง่ายคำถามว่าปีแรก. จำนวนวันผมดุดแม่เหล็กอันยาก.ตอบไม่ได้อยู่ใน ภาวะ วิกฤตแต่ก็ยังมีดีที่จะได้มีเพื่อนที่ดีที่สอนให้ผมมากเขาเรียกว่าบ้านไปยัง F .เขาสอนให้ผมที่บ้านฟาง เขากล่าวว่าการทดสอบสำหรับผม ผมรักเขามากนัก แต่หลังจากที่สิ้นสุดของปีที่แล้วก็แยกย้ายกันไปถึงหกคนที่แตกต่างกันโปรดดูข้อมูลที่ผมไม่เคยพบกับเขาอีกครั้งเมื่อผมย้ายไปโรงเรียนผมมีฟิลด์ใหม่จำนวนมากและความสนุกสนานที่มากที่สุดสำหรับผมที่จะได้มีเพื่อนที่รู้ว่า การศึกษาคือการทำความเข้าใจผมก็ห้าศูนย์แรกของแม่ผมโกรธเป็นอย่างมาก ผมตำหนิแม่ของฉันจนฉันวิ่งออกจากศูนย์กลาง หลังจากนี้ชีวิตของฉันก็น่าสนใจไม่ได้อีกต่อไป