I believe in the characters, becaus

I believe in the characters, because every character is reasonable in narration and author can convey the story well. Such as in story book about Huck: The town's social pariah. Son of an abusive and drunkard father who left town, Huck has failed to have been raised with any parental guidance or authority figures. Because he can smoke a pipe and never has to attend church or school, he is the envy of every schoolboy and the nightmare of every mother in town. I believe all children have a problem, but the expression may be different.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผมเชื่อในตัวอักษร ตัวอักษรทุกตัวเป็นสมเหตุสมผลในคำบรรยาย และผู้เขียนสามารถถ่ายทอดเรื่องราวดี เช่นในหนังสือเรื่องราวเกี่ยวกับ Huck: คนนอกคอกสังคมของเมือง ลูกชายของพ่อเป็นคำผรุสวาทและ drunkard ที่ทิ้งเมือง Huck ล้มเหลวจะได้รับการเลี้ยง ด้วยตัวเลขคำแนะนำหรือหน่วยงานใด ๆ โดยผู้ปกครอง เพราะเขาสามารถสูบท่อ และไม่เคยมีการเข้าโบสถ์หรือโรงเรียน เขาเป็นฝันร้ายของแม่ทุกเมืองและเป็นอิจฉาของทุก schoolboy ผมเชื่อว่า เด็กทุกคนมีปัญหา แต่นิพจน์อาจจะแตกต่างกัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผมเชื่อว่าในตัวละครเพราะตัวละครทุกตัวมีความเหมาะสมในการบรรยายและผู้เขียนสามารถถ่ายทอดเรื่องราวได้เป็นอย่างดี เช่นในหนังสือเรื่องราวเกี่ยวกับ Huck: จรจัดสังคมเมือง บุตรของพ่อที่ไม่เหมาะสมและขี้เมาที่ออกจากเมือง, Huck ล้มเหลวที่จะได้รับการยกด้วยคำแนะนำผู้ปกครองหรือผู้มีอำนาจ เพราะเขาสามารถสูบบุหรี่ท่อและไม่เคยมีที่จะเข้าร่วมคริสตจักรหรือโรงเรียนเขาเป็นที่อิจฉาของเด็กนักเรียนทุกคนและฝันร้ายของแม่ในทุกเมือง ผมเชื่อว่าเด็กทุกคนมีปัญหา แต่การแสดงออกอาจจะแตกต่างกัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผมเชื่อในตัวละคร เพราะตัวละครทุกตัวมีเหตุผลในการเล่าเรื่อง และผู้เขียนสามารถถ่ายทอดเรื่องราวได้ดี เช่น เรื่องหนังสือ เรื่องฮัก : เมืองของสังคมที่น่ารังเกียจของสังคม ลูกชายของพ่อที่ไม่เหมาะสมและขี้เมาออกจากเมือง ฮักได้ล้มเหลวที่จะได้รับการยกกับคำแนะนำใด ๆที่ผู้ปกครองหรือตัวเลขอำนาจ เพราะเขาสามารถสูบบุหรี่ท่อและไม่เคยเข้าโบสถ์หรือโรงเรียนเขาเป็นที่อิจฉาของทุกเด็กนักเรียนและฝันร้ายของแม่ทุกคนในเมือง ผมเชื่อว่าเด็กทุกคนมีปัญหา แต่การแสดงออกอาจจะแตกต่าง