“I’ve got this,” I breathe, finding

“I’ve got this,” I breathe, finding my voice. “Thank you,” I mutter awash with humiliation. How could I have misread the situation between us so utterly? I need to get away from him.
“For what?” he frowns. He hasn’t taken his hands off me.
“For saving me,” I whisper.
“That idiot was riding the wrong way. I’m glad I was here. I shudder to think what could have happened to you. Do you want to come and sit down in the hotel for a moment?” He releases me, his hands by his sides, and I’m standing in front of him feeling like a fool.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

"ฉันมีนี้ ฉันหายใจ ค้นหาเสียงของฉัน "ขอบคุณ ฉัน mutter จมอยู่ใต้น้ำกับผู้ทรง วิธีสามารถฉันมีขนบสถานการณ์ระหว่างเราโคตรดังนั้น ฉันจำเป็นต้องได้รับจากเขา"สำหรับอะไร" เขา frowns เขาไม่เอามือปิดฉัน"สำหรับบันทึกฉัน ผมกระซิบ"คนโง่ที่ถูกขี่ผิดวิธีการ ดีใจได้ที่นี่ ฉัน shudder คิดไม่ได้เกิดขึ้นกับคุณ คุณต้อง มานั่งลงในช่วงหรือไม่" เขาออกฉัน มือ โดยด้านข้างของเขา และฉันกำลังยืนอยู่หน้าเขารู้สึกเหมือนคนโง่

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"ฉันมีนี้" ฉันหายใจ, การหาเสียงของฉัน "ขอบคุณ" ผมพึมพำจมอยู่ใต้น้ำที่มีความอัปยศอดสู ฉันจะได้อ่านผิดสถานการณ์ระหว่างเราเพื่อให้อย่างเต็มที่? ฉันต้องการที่จะได้รับไปจากเขา.
"เพื่ออะไร" เขาขมวดคิ้ว เขาไม่ได้เอามือของเขาออกฉัน.
"สำหรับฉันประหยัด" ผมกระซิบ.
"คนโง่ที่ถูกขี่ทางที่ผิด ฉันดีใจที่ฉันอยู่ที่นี่ ฉันตัวสั่นที่จะคิดว่าสิ่งที่อาจจะเกิดขึ้นกับคุณ คุณต้องการที่จะมานั่งลงในโรงแรมสักครู่? "เขาปล่อยฉันมือของเขาโดยด้านข้างของเขาและฉันกำลังยืนอยู่ตรงหน้าเขารู้สึกเหมือนคนโง่

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" ผมเข้าใจ " ฉันหายใจ การหาเสียงของฉัน " ขอบคุณค่ะ " ฉันบ่นจมอยู่ใต้น้ำกับความอับอาย ทำไมฉันต้องอ่านผิดสถานการณ์ระหว่างเราสุดๆ ? ฉันต้องไปจากเขา .
" อะไร ? " เขาขมวดคิ้ว . เขายังไม่ได้เอามือออกจากฉัน .
" ช่วยฉัน " ฉันกระซิบ .
" ไอ้บ้านั่นนั่งผิดวิธี ผมดีใจที่ผมมาที่นี่ ฉันอดคิดไม่ได้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับคุณอยากมานั่งในโรงแรมหน่อยครับ " เขาปล่อยผม มือทั้งสองข้างของเขา และฉันกำลังยืนอยู่ตรงหน้าเขา รู้สึกเหมือนเป็นคนโง่