What strikes most is that themes an

What strikes most is that themes and subjects chosen in European photorealism differs very much from that in the US. At least that’s what I observed.

“Classical” photorealism icons seem to be cars – mostly old cars, motorbikes and street sceneries, toys, pin ups, casino “still lives”, cityscapes and in most cases these paintings live from colour and extreme contrasts and a multible number of various objects which often turn the paintings in incredibly cluttered scenes (check out the artists of the Louis Meisel gallery, such as Flack, Bell, Gniewek, Chen, Kacere, Spence and others).

What’s the point, in having a painting then instead of a photo, you might ask. In many cases you would not even take a photograph because the motif seems to be quite unappealing – then why paint such a scenery and reverse something to look like the origin, the photo?

But there are other photorealists or I should rather say hyperrealists such as Jacques Bodin, a French painter whose subjects are quite different. The giant photorealist paintings of Gottfried Helnwein are an entirely different species as are Don Eddy’s and Simon Hennessy’s and also Vania Comoretti rather fit into this section of hyperrealist painting.

So if these do not prove to create real original art – who does?

I think we really should leave the ever present question of what is allowed to create true original art behind us. It is definitely not the techniques that define the answer to the question. So what is it then?

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

อะไรนัดส่วนใหญ่เป็นที่เดิม ๆ เลือกสัจนิยมแบบภาพถ่ายยุโรปแตกต่างมากจากที่ในสหรัฐอเมริกา อย่างน้อยนั่นคือสิ่งที่ผมสังเกตไอคอน

"คลาสสิก" สัจนิยมแบบภาพถ่ายดูเหมือนจะ เป็นรถยนต์รถยนต์ส่วนใหญ่เก่า รถมอเตอร์ไซด์ และถนน เสื้อ ของเล่น ตรึง ups คาสิโน "ยังคงชีวิต" พิการ และในกรณีส่วนใหญ่ ภาพวาดเหล่านี้สดจากสี และสัมผัสมาก และหมายเลข multible ของวัตถุต่าง ๆ ซึ่งมักจะเปิดภาพในฉากอย่างเหลือเชื่อ cluttered (เช็คศิลปินของแกลเลอรี่ Louis Meisel เช่นตาแฟล็ก เบลล์ Gniewek, Chen, Kacere สเปนซ์ และอื่น ๆ)

คืออะไรจุด มีภาพวาด แล้วแทนภาพถ่าย คุณอาจถาม ในหลายกรณี คุณจะไม่ได้ถ่ายเนื่องจากแปลนดูเหมือน จะค่อนข้าง unappealing-ทำไมสีสวยงามดังกล่าว แล้วกลับให้เหมือนต้นกำเนิด ภาพ?

แต่มี photorealists อื่น หรือผมควรจะพูด hyperrealists เช่น Jacques Bodin จิตรกรฝรั่งเศสซึ่งจะแตกต่างกัน ภาพ photorealist ยักษ์ของ Gottfried Helnwein มีพันธุ์แตกต่างเป็น Don Eddy และ Simon เฮนเนสซี่วี และ Vania Comoretti ค่อนข้างเหมาะสมลงในส่วนนี้ของ hyperrealist จิตรกรรม

ดังนั้นหากเหล่านี้ได้พิสูจน์การสร้างศิลปะแท้ – ที่ไม่?

คิดเราจริง ๆ ควรปล่อยให้คำถามอยู่ตลอดเวลาของที่ได้รับอนุญาตให้สร้างศิลปะเดิมหลังเรา ไม่แน่นอนเทคนิคที่กำหนดคำตอบของคำถาม ดังนั้น มันคืออะไรแล้ว

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สิ่งที่กัดมากที่สุดคือรูปแบบและวิชาเลือกในยุโรปแตกต่างมากจากที่สมจริงในเรา อย่างน้อยนั่นก็เป็นสิ่งที่ผมสังเกต

" คลาสสิก " ไอคอนสมจริง ดูเหมือนจะเป็น รถเก่า รถส่วนใหญ่ และรถมอเตอร์ไซด์และถนนฉาก , ของเล่น , pin UPS , คาสิโน " ยังมีชีวิตอยู่ "cityscapes และในกรณีส่วนใหญ่ภาพพวกนี้อยู่ จากสีและรุนแรงแตกต่างและหมายเลข multible ของวัตถุต่าง ๆซึ่งมักจะเปิดภาพในฉากรกสุดๆ ( เช็คศิลปินของ หลุยส์ ไมเซิล แกลเลอรี่ เช่น แฟล็ค , ระฆัง , gniewek เฉิน kacere สเปนซ์ , และอื่น ๆ )

มีอะไรจุด ในมีภาพวาดมากกว่าภาพถ่าย คุณอาจถามในหลายกรณีที่คุณจะไม่ได้ถ่ายรูปเพราะแม่ลายดูเหมือนว่าจะค่อนข้างไม่สวย–ทำไมสีเป็นทิวทัศน์และย้อนกลับอะไรเหมือนกำเนิด ภาพถ่าย ?

แต่ก็มี photorealists อื่นๆหรือผมค่อนข้างพูด hyperrealists เช่น ฌาคส์ บดินทร์วร , ฝรั่งเศสจิตรกรที่มีวิชาที่ค่อนข้างแตกต่างการ photorealist ยักษ์ภาพวาดก็ helnwein เป็นชนิดที่แตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง เป็น ไม่ เอ็ดดี้ และ ไซม่อน เฮนเนสซี่ และยัง วาเนีย comoretti ค่อนข้างพอดีกับส่วนนี้ของภาพวาด hyperrealist .

ถ้าไม่พิสูจน์เพื่อสร้างจริงต้นฉบับศิลปะ–ทำไม ?

ฉันว่าเราน่าจะไปถามที่เคยนำเสนอสิ่งที่ได้รับอนุญาตให้สร้างศิลปะต้นฉบับที่แท้จริงที่อยู่เบื้องหลังเรามันไม่ได้เป็นเทคนิคที่กำหนดคำตอบของคำถาม งั้นอะไร