Day of the Dead (Spanish: Día de Mu

Day of the Dead (Spanish: Día de Muertos) is a Mexican holiday celebrated throughout Mexico, in particular the Central and South regions, and by people of Mexican ancestry living in other places, especially the United States. It is acknowledged internationally in many other cultures. The multi-day holiday focuses on gatherings of family and friends to pray for and remember friends and family members who have died, and help support their spiritual journey. In 2008 the tradition was inscribed in the Representative List of the Intangible Cultural Heritage of Humanity by UNESCO.[1]

The holiday is sometimes called Día de los Muertos[2][3] in Anglophonecountries, a back-translation of its original name, Día de Muertos. It is particularly celebrated in Mexico where the day is a public holiday. Prior to Spanish colonization in the 16th century, the celebration took place at the beginning of summer. Gradually it was associated with October 31, November 1 and November 2 to coincide with the Western Christiantriduum of Allhallowtide: All Saints' Eve,All Saints' Day, and All Souls' Day.[4][5]Traditions connected with the holiday include building private altars calledofrendas, honoring the deceased usingsugar skulls, marigolds, and the favorite foods and beverages of the departed, and visiting graves with these as gifts. Visitors also leave possessions of the deceased at the graves.

Scholars trace the origins of the modern Mexican holiday to indigenous observances dating back hundreds of years and to an Aztec festival dedicated to the goddess Mictecacihuatl. The holiday has spread throughout the world, being absorbed within other deep traditions for honoring the dead. It has become a national symbol and as such is taught (for educational purposes) in the nation's schools. Many families celebrate a traditional "All Saints' Day" associated with the Catholic Church.

Originally, the Day of the Dead as such was not celebrated in northern Mexico, where it was unknown until the 20th century because its indigenous people had different traditions. The people and the church rejected it as a day related tosyncretizing pagan elements with Catholic Christianity. They held the traditional 'All Saints' Day' in the same way as other Christians in the world. There was limited Mesoamericaninfluence in this region, and relatively few indigenous inhabitants from the regions of Southern Mexico, where the holiday was celebrated. In the early 21st century in northern Mexico, Día de Muertos is observed because the Mexican government made it a national holiday based on educational policies from the 1960s; it has introduced this holiday as a unifying national tradition based on indigenous traditions.[6][7][8]

The Mexican Day of the Dead celebration is similar to other culture's observances of a time to honor the dead. The Spanish tradition included festivals and parades, as well as gatherings of families at cemeteries to pray for their deceased loved ones at the end of the day.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วันแห่งความตาย (สเปน: Día ผลิต) มีการเฉลิมฉลองวันหยุดเม็กซิกันทั่วเม็กซิโก เฉพาะกลางและใต้ภูมิภาค และคนมีเชื้อสายเม็กซิกันที่อาศัยอยู่ในสถานอื่น ๆ สหรัฐอเมริกา มันเป็นที่ยอมรับในระดับสากลในวัฒนธรรมอื่น ๆ วันหยุดหลายวันเน้นการสังสรรค์ของครอบครัว และเพื่อนเพื่ออธิษฐาน และจำเพื่อนและสมาชิกในครอบครัวที่เสียชีวิต และช่วยสนับสนุนการเดินทางทางจิตวิญญาณ ในปี 2551 ประเพณีถูกจารึกไว้ในรายการตัวแทนของมรดกทางวัฒนธรรมของมวลมนุษยชาติที่ไม่มีตัวตน โดยยูเนสโก [1]วันหยุดบางครั้งเรียกว่า Día de los ผู้ผลิต [2] [3] ใน Anglophonecountries คำแปลหลังของชื่อเดิม Día ผู้ผลิต โดยเฉพาะอย่างยิ่งมีการเฉลิมฉลองในเม็กซิโกที่วันที่เป็นวันหยุดราชการ ก่อนที่จะล่าอาณานิคมสเปนในศตวรรษที่ 16 การเฉลิมฉลองเกิดขึ้นที่จุดเริ่มต้นของฤดูร้อน ค่อย ๆ ถูกเชื่อมโยงกับ 31 ตุลาคม 1 พฤศจิกายนและวันที่ 2 พฤศจิกายนร่วมกับ Christiantriduum ตะวันตกของ Allhallowtide: ทั้งหมดยุคเก่า วันวิสุทธิชนทั้งหมด และวันชีวิตทั้งหมด [4] [5] เชื่อมต่อกับวันหยุดประเพณีได้แก่อาคาร calledofrendas ส่วนตัวแท่นบูชา เคารพกะโหลก usingsugar ถึงแก่กรรม ดอกดาว เรือง และชื่นชอบอาหาร และเครื่องดื่มของภารกิจโหด และในการเยี่ยมสุสานเหล่านี้เป็นของขวัญ ผู้เข้าชมออกจากทรัพย์สินของผู้ตายที่หลุมฝังศพยังนักวิชาการติดตามต้นกำเนิดของวันหยุดเม็กซิกันสมัยโปลิเนเซี่ยนชนย้อนหลังหลายร้อยปี และเทศกาล Aztec ทุ่มเทเทพธิดา Mictecacihuatl วันหยุดได้แพร่กระจายไปทั่วโลก การดูดซึมภายในอื่น ๆ ประเพณีลึกสำหรับเคารพคนตาย มันได้กลายเป็น สัญลักษณ์แห่งชาติ และเช่นสอน (สำหรับศึกษา) ในโรงเรียนของประเทศ หลายครอบครัวเฉลิมฉลองแบบดั้งเดิม "ทั้งนักบุญวัน" เกี่ยวข้องกับโบสถ์คาทอลิกแต่เดิม วันแห่งความตายเช่นถูกไม่เฉลิมฉลองในเม็กซิโกตอนเหนือ ที่มันเป็นที่รู้จักจนถึงศตวรรษที่ 20 เพราะคนพื้นเมืองมีประเพณีที่แตกต่าง คริสตจักรและผู้คนถูกปฏิเสธนั้นเป็นวันที่เกี่ยวข้องกับศาสนาคริสต์คาทอลิกองค์ศาสนา tosyncretizing พวกเขาจัดขึ้นแบบดั้งเดิม 'หมดยุค 'วัน' ในลักษณะเดียวกับคริสเตียนอื่น ๆ ในโลก มีจำกัด Mesoamericaninfluence ในภูมิภาคนี้ และชาวพื้นเมืองค่อนข้างน้อยจากภาคของภาคใต้เม็กซิโก ที่มีการเฉลิมฉลองวันหยุด ในช่วงต้นศตวรรษที่ 21 ในเม็กซิโกตอนเหนือ ผู้ผลิต Día เป็นที่สังเกต เพราะรัฐบาลเม็กซิโกทำเป็นนักขัตฤกษ์อิงการศึกษานโยบายจากปี 1960 จะได้นำเสนอวันหยุดนี้เป็นประเพณีชาติรวมตามประเพณีพื้นเมือง [6] [7] [8]วันตายของเม็กซิกันจะคล้ายกับโปลิเนเซี่ยนวัฒนธรรมอื่น ๆ เวลาจะให้เกียรติคนตาย ประเพณีภาษาสเปนรวมเทศกาล และขบวนพาเหรด เป็นงานสังสรรค์ของครอบครัวที่สุสานจะอธิษฐานสำหรับรักของพวกเขาถึงแก่กรรมในตอนท้ายของวัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วันแห่งความตาย (สเปน: เดียเด Muertos) เป็นวันหยุดที่โด่งดังไปทั่วเม็กซิโกเม็กซิกันโดยเฉพาะในภาคกลางและภาคใต้และโดยคนเชื้อสายเม็กซิกันที่อาศัยอยู่ในสถานที่อื่น ๆ โดยเฉพาะอย่างยิ่งสหรัฐอเมริกา เป็นที่ยอมรับในระดับนานาชาติในวัฒนธรรมอื่น ๆ อีกมากมาย วันหยุดหลายวันมุ่งเน้นไปที่การชุมนุมของครอบครัวและเพื่อนเพื่ออธิษฐานขอให้จำและเพื่อน ๆ และสมาชิกในครอบครัวที่มีผู้เสียชีวิตและช่วยสนับสนุนการเดินทางทางจิตวิญญาณของพวกเขา ในปี 2008 ประเพณีที่ถูกจารึกไว้ในรายชื่อตัวแทนของมรดกทางวัฒนธรรมที่ไม่มีตัวตนของมนุษยชาติโดยยูเนสโก. [1] วันหยุดบางครั้งเรียกว่าเดียเดอลอส Muertos [2] [3] ใน Anglophonecountries, กลับแปลของชื่อเดิมของตน เดียเด Muertos มันมีการเฉลิมฉลองโดยเฉพาะอย่างยิ่งในประเทศเม็กซิโกวันที่เป็นวันหยุดราชการ ก่อนที่จะมีการล่าอาณานิคมของสเปนในศตวรรษที่ 16, การเฉลิมฉลองที่เกิดขึ้นที่จุดเริ่มต้นของฤดูร้อน ค่อยๆมันก็เกี่ยวข้องกับวันที่ 31 ตุลาคมที่ 1 พฤศจิกายนถึง 2 พฤศจิกายนให้ตรงกับเวสเทิร์ Christiantriduum ของ Allhallowtide:. 'อีฟ, All Saints' All Saints Day และวัน All Souls '[4] [5] ประเพณีเชื่อมต่อกับวันหยุด ได้แก่ การสร้างแท่นบูชา calledofrendas ส่วนตัวเคารพกะโหลก usingsugar ตายดอกดาวเรืองและชื่นชอบอาหารและเครื่องดื่มของผู้ตายและการเยี่ยมชมหลุมฝังศพเหล่านี้เป็นของขวัญ ผู้เข้าชมยังปล่อยให้ทรัพย์สินของผู้ตายที่หลุมฝังศพ. นักวิชาการร่องรอยของวันหยุดเม็กซิกันที่ทันสมัยเพื่อการเฉลิมฉลองพื้นเมืองย้อนหลังไปหลายร้อยปีและเทศกาลแอซเท็กที่ทุ่มเทให้กับเทพธิดา Mictecacihuatl วันหยุดที่มีการแพร่กระจายไปทั่วโลกถูกดูดซึมภายในประเพณีลึกอื่น ๆ สำหรับการเคารพความตาย มันได้กลายเป็นสัญลักษณ์ประจำชาติและเป็นเช่นนี้การเรียนการสอน (เพื่อการศึกษา) ในโรงเรียนของประเทศ หลายครอบครัวเฉลิมฉลองประเพณี "All Saints 'Day" ที่เกี่ยวข้องกับคริสตจักรคาทอลิก. ต้นวันแห่งความตายดังกล่าวไม่ได้มีการเฉลิมฉลองในภาคเหนือของเม็กซิโกที่มันเป็นที่รู้จักจนกระทั่งศตวรรษที่ 20 เพราะคนพื้นเมืองมีประเพณีที่แตกต่างกัน ผู้คนและคริสตจักรปฏิเสธมันเป็นวันที่เกี่ยวข้องกับองค์ประกอบ tosyncretizing ศาสนากับศาสนาคริสต์คาทอลิก พวกเขาจัดแบบวัน '' All Saints 'ในลักษณะเดียวกับคริสตชนอื่น ๆ ในโลก มี Mesoamericaninfluence จำกัด ในภูมิภาคนี้และชาวพื้นเมืองค่อนข้างน้อยจากภูมิภาคของภาคใต้ของเม็กซิโกที่วันหยุดได้รับการเฉลิมฉลอง ในช่วงต้นศตวรรษที่ 21 ในภาคเหนือของเม็กซิโกเดียเด Muertos เป็นที่สังเกตเพราะรัฐบาลเม็กซิกันทำให้มันเป็นวันหยุดขึ้นอยู่กับนโยบายการศึกษาจากชาติ 1960; ได้นำวันหยุดนี้เป็นประเพณีของชาติรวมขึ้นอยู่กับประเพณีพื้นเมือง. [6] [7] [8] วันเม็กซิกันของการเฉลิมฉลองตายมีลักษณะคล้ายกับการเฉลิมฉลองวัฒนธรรมอื่น ๆ ของเวลาที่จะให้เกียรติคนตาย ประเพณีสเปนรวมถึงเทศกาลและขบวนพาเหรดเช่นเดียวกับการชุมนุมของครอบครัวที่สุสานที่จะอธิษฐานสำหรับคนที่พวกเขารักตายในตอนท้ายของวัน