around the room. Everybody gave som

around the room. Everybody gave some money—even Jimmy
Johnston, the man who had taken away Jim's license.
Finally, Jim stopped in front of Joe Gould. "I'm sorry, Joe," he
told his old manager.
"What do you have to be sorry about, Jim?" said Joe. "How
much more do you need?"
"One dollar and fifty cents, I think," whispered Jim. Joe placed
the exact amount in Jim's hat.
When Jim left the club, it was dark outside and streetlights lit
the icy sidewalks. Jim walked past a store that had gone out of
business. His face looked back at him from the dark glass of the
store window. He had seen that look before. It was on the face of
the man in his old suit selling apples on the street corner. It was on
the face of the banker waiting in line for hours at the Newark
relief office.
Jim had never understood how a proud man could sink so low.
Now, with the money in his pocket to get his children back, Jim
knew. He finally understood.
•
The next night, Mae opened the apartment door and turned on
the electric light. Jay and Howard ran inside, followed by Jim, who
was carrying the sleeping Rosy.
Jim was happy to see his family together and home again, but
he felt other emotions, too. He knew now how easily their world
could be destroyed.
He couldn't sleep that night. When the sun finally appeared, he
got up and dressed silently. Before he left for another long day of
work, he stood at the door and looked at his family. A boxer
entered the ring alone. If he was knocked down, he alone could
stand up and continue fighting. Jim was alone now, as he left the
house and went looking for work.
26
Chapter 6 One Fight Only
Spring had come to Newark at last, and the Braddock family had
joined other families at the local church. Once a month the priest,
Father Rorick, organized a birthday party for all the children
whose parents couldn't afford a party.
Jim and Mae watched as their children joined all the others
around a large wooden table with two big cakes. Everybody
starting singing, "Happy birthday to you . . . Happy birthday to
you . . ."
Jim put his hand around Mae, happy that the cast was off at last.
When it was time to sing the names, the different families all sang
a different name.
"Happy birthday, dear Jay," sang the Braddocks. "Happy
birthday to you!"
Howard pulled his father's arm. "It was better when we had our
own cake," he said.
Father Rorick heard him. "Do you know I boxed your father a
long time ago?"
Howard couldn't believe it. He looked at his father in surprise.
"You hit Father Rorick?"
"As often as possible," said Jim with a big smile.
Mae Braddock joined the two men. She looked worried.
"Jimmy . . ." She looked across the road. Mike, Jim's work partner
at the docks, was sitting at the end of a long table. His wife, Sara,
held their baby daughter in her arms and she was shouting at
Mike.
"You're always trying to fix the world!" she shouted. "Why
don't you fix your own family? What kind of father are you? Too
proud to let people know that our daughter can't have her own
birthday cake . . ."
Mike stared back angrily. "Are you joking, Sara?"
27

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สถานห้องพัก ทุกคนให้เงินบางตัวแม้แต่จิมมี่จอห์นสตัน คนเก็บได้นำลิขสิทธิ์ของจิมสุดท้าย จิมหยุดหน้า Gould โจ "ผมเสียใจ โจ, " เขาบอกผู้จัดการเก่าของเขา"ท่านมีอะไรจะเสียใจ จิม" กล่าวว่า โจ "อย่างไรยิ่งคุณต้องการหรือไม่""หนึ่งดอลลาร์ และ 50 เซ็นต์ คิดว่า กระซิบจิม วางโจยอดเงินที่แน่นอนในหาดใหญ่ของจิมเมื่อจิมคลับ มันเป็นสีเข้มด้านนอก และสว่างริมถนนกรณีที่เป็นน้ำแข็ง จิมเดินผ่านร้านค้าที่มีการหายไปของธุรกิจ ใบหน้าของเขามองไปที่เขาจากกระจกมืดของการหน้าต่างร้านค้า เขาได้เห็นที่ดูก่อน ก็ใน face ของชายในชุดเก่าเขาขายแอปเปิ้ลบนหัวมุมถนน นั้นอยู่ใบหน้าของนายรอในบรรทัดในชั่วโมงที่นวร์กสำนักงานบรรเทาทุกข์จิมก็ไม่เข้าใจว่าคนภูมิใจสามารถจมต่ำดังนั้นตอนนี้ มีเงินในกระเป๋าของเขาจะได้รับลูกกลับ จิมรู้ว่า เขาก็เข้าใจ•คืนถัดไป แม่เปิดประตูอพาร์ทเมนท์ และเปิดไฟ เจย์และ Howard วิ่งภายใน ตามจิม ที่มีการถือครองโรซี่นอนJim มีความสุขไปดูครอบครัวเข้าด้วยกัน และบ้านอีก แต่เขารู้สึกอารมณ์อื่น ๆ เกินไป เขารู้ว่าตอนนี้วิธีง่าย ๆ โลกของพวกเขาไม่สามารถถูกทำลายเขาไม่สามารถนอนคืนนั้น เมื่อดวงอาทิตย์สุดท้ายปรากฏ เขามีค่า และแต่งตัวเงียบ ๆ ก่อนคงเหลือสำหรับวันอื่นงาน เขายืนที่ประตู และมองที่ครอบครัวของเขา นักมวยใส่แหวนเพียงอย่างเดียว ถ้าเขามีโบว์ลิ่งลง เขาคนเดียวได้ยืนขึ้น และต่อสู้ต่อไป จิมได้คนเดียวตอนนี้ เป็นเขาบ้าน และไปหางานทำ26บทที่ 6 หนึ่งต่อสู้เท่านั้นฤดูใบไม้ผลิได้มานวร์กในที่สุด และมีครอบครัวแบรดด็อคเข้าร่วมครอบครัวอื่น ๆ ที่คริสตจักรท้องถิ่น เดือนละครั้งพระสงฆ์พ่อ Rorick จัดงานวันเกิดสำหรับเด็ก ๆผู้ปกครองไม่สามารถจ่ายงานเลี้ยงจิมและแม่ดูเหมือนเด็กเข้าร่วมอื่น ๆตารางไม้ที่มีขนาดใหญ่มีเค้กใหญ่สองรอบ ทุกคนเริ่มต้นร้องเพลง "อวยพรให้คุณ... อวยพรให้คุณ... "จิมใส่มือรอบแม่ ความสุขที่หล่อที่ถูกปิดในที่สุดเมื่อเวลาร้องเพลงชื่อ สร้างครอบครัวแตกต่างกันทั้งหมดชื่ออื่น"สุขสันต์วันเกิด เจรัก สัง Braddocks "มีความสุขวันเกิดคุณ"Howard ดึงแขนพ่อ "ก็ดีเมื่อเราได้ของเราเองเค้ก เขากล่าวว่าพ่อ Rorick ได้ยินเขา "คุณรู้จักฉันกล่องกล่องของคุณพ่อเป็นนานมาแล้ว"Howard ไม่เชื่อมัน เขามองบิดาในความประหลาดใจ"คุณตี Rorick พ่อ""ได้บ่อยที่สุด กล่าวว่า จิมกับยิ้มแบรดด็อคแม่ร่วมสองคน เธอดูกังวล"จิมมี่.. " เธอมองข้าม ไมค์ คู่งานของจิมที่ท่า นั่งที่ท้ายตารางยาว ภรรยาของเขา ซาร่าจัดลูกสาวทารกของพวกเขาในอ้อมแขนของเธอ และเธอตะโกนที่ไมค์"คุณจะพยายามแก้ไขโลก" เขาตะโกนขึ้น "ทำไมdon't you fix your own family? What kind of father are you? Tooproud to let people know that our daughter can't have her ownbirthday cake . . ."Mike stared back angrily. "Are you joking, Sara?"27

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ไปรอบ ๆ ห้อง ทุกคนให้เงินบางส่วนแม้จิมมี่
จอห์นสัน, ผู้ชายคนหนึ่งที่ได้รับใบอนุญาตไปจิม.
ในที่สุดจิมหยุดในด้านหน้าของโจโกลด์ "ฉันขอโทษโจ" เขา
บอกกับผู้จัดการเก่าของเขา.
"คุณมีอะไรที่จะต้องเสียใจเกี่ยวกับจิม?" โจกล่าวว่า "วิธีการที่
คุณไม่จำเป็นต้องมากขึ้น? "
"หนึ่งดอลลาร์และห้าสิบเซ็นต์ผมคิดว่า" จิมกระซิบ โจวาง
จำนวนเงินที่แน่นอนในหมวกของจิม.
เมื่อจิมออกจากสโมสรมันเป็นที่มืดข้างนอกและถนนไฟ
ทางเท้าน้ำแข็ง จิมเดินผ่านร้านค้าที่ได้ออกไปจาก
ธุรกิจ ใบหน้าของเขามองกลับมาที่เขาจากกระจกมืดของ
หน้าต่างร้านค้า เขาได้เห็นก่อนที่จะดูว่า มันเป็นบนใบหน้าของ
ชายคนหนึ่งในชุดเก่าของเขาขายแอปเปิ้ลที่มุมถนน มันเป็น
ใบหน้าของนายธนาคารรอคอยในสายสำหรับชั่วโมงที่นวร์ก
สำนักงานบรรเทา.
จิมไม่เคยเข้าใจว่าเป็นคนที่ภาคภูมิใจที่จะจมลงต่ำเพื่อให้.
ขณะนี้มีเงินในกระเป๋าของเขาที่จะได้รับลูกของเขากลับมาจิม
รู้ เขาเข้าใจในที่สุด.
•
ในคืนถัดมาแม่เปิดประตูพาร์ทเมนท์และเปิด
ไฟ เจย์ฮาวเวิร์ดและวิ่งภายในตามด้วยจิมผู้
ถือนอน Rosy.
จิมมีความสุขที่จะเห็นครอบครัวของเขาเข้าด้วยกันและที่บ้านอีกครั้ง แต่
เขารู้สึกว่าอารมณ์ความรู้สึกอื่น ๆ ด้วย เขารู้ว่าตอนนี้วิธีที่ง่ายโลกของพวกเขา
จะถูกทำลาย.
เขาไม่สามารถนอนหลับได้ในคืนนั้น เมื่อดวงอาทิตย์ในที่สุดก็ปรากฏตัวขึ้นเขา
ลุกขึ้นและแต่งตัวเงียบ ก่อนที่เขาจะเหลืออีกวันที่ยาวนานของ
การทำงานที่เขายืนอยู่ที่ประตูและมองไปที่ครอบครัวของเขา นักมวย
เข้าแหวนเพียงอย่างเดียว ถ้าเขาล้มลงเขาคนเดียวที่สามารถ
ยืนขึ้นและต่อสู้ต่อไป จิมเป็นคนเดียวในขณะนี้ในขณะที่เขาออกจาก
บ้านและไปหางานทำ.
26
บทที่ 6 การต่อสู้เพียงหนึ่ง
ฤดูใบไม้ผลิมาถึงนวร์กที่ผ่านมาและครอบครัวแบรดด็อกได้
เข้าร่วมครอบครัวอื่น ๆ ที่คริสตจักรท้องถิ่น เดือนละครั้งปุโรหิต
พ่อ Rorick จัดงานเลี้ยงวันเกิดสำหรับเด็กทุกคน
ที่พ่อแม่ไม่สามารถบุคคล.
จิมและแม่ดูเป็นเด็กของพวกเขาเข้าร่วมคนอื่น ๆ
รอบโต๊ะไม้ขนาดใหญ่ที่มีสองเค้กขนาดใหญ่ ทุกคน
เริ่มต้นการร้องเพลง "สุขสันต์วันเกิดให้คุณ... สุขสันต์วันเกิดให้
คุณ... "
จิมใส่มือของเขาไปรอบ ๆ แม่มีความสุขที่หล่อถูกปิดที่สุดท้าย.
เมื่อมันเป็นเวลาที่จะร้องเพลงชื่อครอบครัวที่แตกต่างกันทั้งหมดร้องเพลง
ชื่อที่แตกต่างกัน.
"สุขสันต์วันเกิดที่รักเจย์" ร้องเพลง Braddocks "ความสุข
วันเกิดกับคุณ! "
ฮาวเวิร์ดดึงแขนของพ่อของเขา "มันเป็นเรื่องที่ดีขึ้นเมื่อเรามีของเรา
เองเค้ก "เขากล่าว.
พ่อ Rorick ได้ยินเขา "คุณรู้ว่าฉันชนิดบรรจุกล่องคุณพ่อของคุณ
มานานแล้ว "
ฮาวเวิร์ดไม่อยากจะเชื่อเลย เขามองไปที่พ่อของเขาในความประหลาดใจ.
"คุณพ่อตี Rorick?"
"ในฐานะที่เป็นมักจะเป็นไปได้" จิมมีรอยยิ้มขนาดใหญ่. กล่าวว่า
แม่แบรดด็อกเข้าร่วมทั้งสองคน เธอดูกังวล.
"จิมมี่..." เธอมองข้ามถนน ไมค์คู่การทำงานของจิม
ที่ท่าเทียบเรือที่กำลังนั่งอยู่ที่ปลายสุดของโต๊ะยาว ภรรยาของเขาซาร่า
จัดขึ้นลูกสาวทารกของพวกเขาอยู่ในอ้อมแขนของเธอและเธอก็ตะโกนใส่
ไมค์.
"คุณมักจะพยายามที่จะแก้ไขโลก!" เธอตะโกน "ทำไม
คุณไม่แก้ไขในครอบครัวของคุณเองหรือชนิดของพ่อของคุณเป็นอย่างไรบ้างเกินไป
ความภูมิใจที่จะให้คนรู้ว่าลูกสาวของเราไม่สามารถมีเธอเอง
เค้กวันเกิด... "
ไมค์จ้องกลับมาด้วยความโกรธ "คุณล้อเล่นซาร่า"
27

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

รอบห้อง ทุกคนให้สตางค์แม้แต่จิมมี่
จอห์นสตัน คนที่เอาใบขับขี่ของจิม
ในที่สุด จิม หยุดตรงหน้าโจ โกลด์ " ขอโทษนะ โจ " เขา

บอกผู้จัดการเก่าของเขา . " คุณมีอะไรที่ต้องขอโทษ จิม ? บอกว่า โจ " วิธีการ
มากคุณต้อง ? "
" หนึ่งดอลลาร์ห้าสิบเซนต์ ฉันคิดว่า " กระซิบ จิม โจ อยู่ในหมวกแน่นอน

เมื่อจิม จิม ออกจากคลับมันมืดและสว่าง
ภายนอกติดไฟที่ถนนทางเท้าเย็นฉ่ำ จิม เดินผ่านร้านที่ได้ไปออกจาก
ธุรกิจ ใบหน้าของเขามองกลับไปที่เขาจากกระจกมืดของ
หน้าต่างร้าน เขาได้เห็นสีหน้าแบบนั้นมาก่อน มันบนใบหน้าของชายในชุดสูทของเขาเก่า
ขายแอปเปิ้ลบนมุมถนน มันอยู่บนใบหน้าของเจ้ามือ
เข้าแถวรอเป็นชั่วโมงในนวร์ก

โล่งอกที่สำนักงานจิมไม่เคยเข้าใจว่าผู้ชายภูมิใจสามารถจมลงต่ำมาก .
ตอนนี้ กับเงินในกระเป๋าที่จะรับเด็กหลังเขา จิม
รู้ ในที่สุดเขาก็เข้าใจ
-
คืนถัดไป แม่เปิดประตูห้องและเปิด
แสงไฟฟ้า เจย์และโฮเวิร์ด วิ่งเข้าไปข้างใน ตามด้วยจิมที่
อุ้มนอน Rosy
จิมมีความสุขที่เห็นครอบครัวด้วยกัน และบ้านอีกครั้งแต่
เขารู้สึกถึงอารมณ์ต่าง ๆ ด้วย เขารู้ว่าตอนนี้วิธีที่ง่ายของพวกเขาสามารถทำลายโลก
.
เขานอนไม่หลับเลยคืนนั้น เมื่อดวงอาทิตย์ก็ปรากฏ เขา
ตื่นและแต่งตัวอย่างเงียบๆ ก่อนที่เขาจะจากไปอีกวัน
ทำงาน เขายืนอยู่ที่ประตูและมองที่ครอบครัวของเขา นักมวย
ใส่แหวนอย่างเดียว ถ้าเขาล้มลง เขาคนเดียวสามารถ
ยืนขึ้นและต่อสู้ต่อไป . จิมเป็นคนเดียวตอนนี้