control and for other ecosystem ser

control and for other ecosystem services. Direct government payments
for ecosystem services and mitigation markets based on regulations
are two common examples of financial incentives for the
provision of ecosystem services, and market-based mechanisms for
ecosystem services may have an important role to play in ecosystem
protection (Kroeger and Casey, 2007; Murad ian et aI., 2010;
Broughton and Pirard, 2011). These markets can generate financial
resources by providing new revenue streams for landowners, and create
incentives for investment by increasing the involvement of the
private business sector in environmental management (Boyd, 2004;
Heal et aI., 2005). The concept of providing incentives, through market
mechanisms, has helped stimulate interest in market-based programs
for ecosystem services. Although other public policies such as
regulations and zoning, tax credits, conservation easements and
other incentive payments have important policy roles for ecosystem
protection, the recent emergence of market-based incentives for carbon,
water, wetlands and biodiversity has enlisted a broad suite of
new stakeholders. Ecosystem services when considered as "natural
capital" leads land owners and managers to regard landscapes as natural
assets that requires accounting for different ecosystem services
and ensuring the people who rely on these services know their
value and the cost of losing them (Kline. 2006; Collins and Larry.
2008).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ควบคุมและ สำหรับบริการอื่น ๆ ระบบนิเวศ การชำระเงินของรัฐบาลโดยตรงสำหรับระบบนิเวศบรรเทาสาธารณภัยและการบริการตลาดตามระเบียบมีสองตัวอย่างของแรงจูงใจทางการเงินสำหรับการระบบนิเวศบริการ และตลาดกลไกบริการระบบนิเวศอาจมีบทบาทสำคัญในระบบนิเวศการป้องกัน (Kroeger และเคซี่ย์ 2007 ชัดว่าจิตเลือกเอียน et aI. 2010Broughton และ Pirard, 2011) ตลาดเหล่านี้สามารถสร้างเงินทรัพยากร โดยให้รายได้ใหม่กระแสสำหรับที่ดิน และสร้างสิ่งจูงใจสำหรับการลงทุนโดยการเพิ่มการมีส่วนร่วมของการภาคธุรกิจเอกชนในการจัดการสิ่งแวดล้อม (Boyd, 2004รักษา et aI. 2005) แนวคิดของการให้สิ่งจูงใจ ผ่านตลาดกลไก มีส่วนช่วยกระตุ้นความสนใจในโปรแกรมตลาดสำหรับบริการของระบบนิเวศ แม้ว่านโยบายสาธารณะอื่น ๆ เช่นระเบียบข้อบังคับและการแบ่งเขต เครดิตภาษี easements อนุรักษ์ และการชำระเงินจูงใจอื่น ๆ มีบทบาทสำคัญนโยบายสำหรับระบบนิเวศการป้องกัน การเกิดขึ้นของตลาดสิ่งจูงใจสำหรับคาร์บอนน้ำ พื้นที่ชุ่มน้ำ และความหลากหลายทางชีวภาพมีเกณฑ์ชุดสิ่งของเสียใหม่ บริการระบบนิเวศเมื่อถือว่าเป็นธรรมชาติเป้าหมายหลักของเจ้าของและผู้จัดการเรื่องภาพทิวทัศน์ที่เป็นธรรมชาติสินทรัพย์ที่จำเป็นต้องมีบัญชีสำหรับบริการของระบบนิเวศที่แตกต่างกันและรู้ว่าคนที่พึ่งพาบริการเหล่านี้ของพวกเขาค่าและต้นทุนของการสูญเสียพวกเขา (Kline. 2006 คอลลินส์และ Larry2008)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การควบคุมและการให้บริการของระบบนิเวศอื่น ๆ การชำระเงินโดยตรงของรัฐบาล
สำหรับการให้บริการของระบบนิเวศและตลาดการบรรเทาผลกระทบขึ้นอยู่กับกฎระเบียบที่
เป็นสองตัวอย่างที่พบบ่อยของแรงจูงใจทางการเงินสำหรับ
การให้บริการของระบบนิเวศและกลไกการตลาดที่ใช้สำหรับการ
บริการของระบบนิเวศอาจมีบทบาทสำคัญในการเล่นในระบบนิเวศ
การป้องกัน (Kroeger และเคซี่ย์ 2007 ; Murad เอียนและ AI 2010.
Broughton และ Pirard 2011) ตลาดเหล่านี้สามารถสร้างทางการเงิน
ทรัพยากรโดยการให้กระแสรายได้ใหม่สำหรับเจ้าของที่ดินและสร้าง
แรงจูงใจในการลงทุนโดยการเพิ่มการมีส่วนร่วมของ
ภาคธุรกิจเอกชนในการจัดการสิ่งแวดล้อม (บอยด์ 2004;
. Heal et AI 2005) แนวคิดของการให้แรงจูงใจผ่านตลาด
กลไกได้มีส่วนช่วยกระตุ้นความสนใจในโปรแกรมการตลาดที่ใช้
สำหรับการให้บริการของระบบนิเวศ แม้ว่านโยบายสาธารณะอื่น ๆ เช่น
กฎระเบียบและการแบ่งเขตเครดิตภาษี easements อนุรักษ์และ
การชำระเงินกระตุ้นอื่น ๆ ที่มีบทบาทนโยบายที่สำคัญสำหรับระบบนิเวศ
การป้องกันการเกิดที่ผ่านมาของแรงจูงใจการตลาดที่ใช้สำหรับคาร์บอน
น้ำพื้นที่ชุ่มน้ำและความหลากหลายทางชีวภาพได้เกณฑ์ชุดกว้างของ
ใหม่ ผู้มีส่วนได้เสีย บริการของระบบนิเวศเมื่อพิจารณาเป็น "ธรรมชาติ
ทุน" นำไปสู่การเป็นเจ้าของที่ดินและผู้บริหารที่จะเชื่อว่าภูมิประเทศที่เป็นธรรมชาติ
สินทรัพย์ที่ต้องบัญชีสำหรับการบริการของระบบนิเวศที่แตกต่างกัน
และสร้างความมั่นใจคนที่พึ่งพาบริการเหล่านี้รู้ว่าพวกเขา
คุ้มค่าและค่าใช้จ่ายของการสูญเสียพวกเขา (Kline 2006. คอลลินและลาร์รี่.
2008)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ควบคุมและบริการอื่น ๆ เงินที่รัฐบาลโดยตรงบริการระบบนิเวศและการตลาดตามกฎระเบียบสองตัวอย่างที่พบโดยทั่วไปของแรงจูงใจทางการเงินสำหรับการให้บริการของระบบนิเวศและกลไกตลาดที่ใช้สำหรับบริการอาจมีบทบาทในการเล่นในระบบนิเวศป้องกัน ( โครเกอร์ และเคซี่ , 2007 ; มูรัด เอียน และ ไอ , 2010และ pirard Broughton , 2011 ) ตลาดเหล่านี้สามารถสร้างทางการเงินทรัพยากร โดยให้กระแสรายได้ใหม่สำหรับเจ้าของที่ดิน และสร้างแรงจูงใจสำหรับการลงทุน โดยเพิ่มการมีส่วนร่วมของธุรกิจเอกชนในการจัดการสิ่งแวดล้อม ( บอยด์ , 2004 ;รักษาและ AI . , 2005 ) แนวคิดของการให้สิทธิประโยชน์ ผ่านตลาดกลไก ได้ช่วยกระตุ้นความสนใจในตลาดที่ใช้โปรแกรมบริการระบบนิเวศ แม้ว่านโยบายสาธารณะอื่นๆ เช่นเครดิตภาษี กฎระเบียบ และการแบ่งเขต อนุรักษ์ easements และการชำระเงินแรงจูงใจอื่น ๆบทบาทนโยบายสำคัญสำหรับระบบนิเวศการป้องกัน , การสร้างแรงจูงใจสำหรับล่าสุดของตลาดจากคาร์บอนน้ำ พื้นที่ชุ่มน้ำและความหลากหลายทางชีวภาพ มีเกณฑ์คร่าว ๆแต่งงานของเสียใหม่ ระบบนิเวศบริการ เมื่อถือว่าเป็น " ธรรมชาติทุน " นำเจ้าของที่ดิน และผู้จัดการ เรื่องภูมิประเทศที่เป็นธรรมชาติทรัพย์สินที่ต้องบัญชีสำหรับบริการต่าง ๆและมั่นใจว่าคนที่พึ่งพาบริการเหล่านี้รู้ว่าพวกเขาคุณค่าและต้นทุนของการสูญเสียพวกเขา ( ไคลน์ . 2006 ; คอลลินส์และแลร์รี่2008 )