Prior to bottling, bench testing of

Prior to bottling, bench testing of the 2010 wines revealed a
very strong sourness due to a cold ripening period which impeded
acid degradation in the grapes. Similar to commercial winemaking
in 2010, an acidity adjustment was applied using potassium bicarbonate
(KHCO3) aiming for a final titratable acidity of 8 g/L in
Riesling and 7 g/L in Gewürztraminer. Diminishing the excessive
sourness prevented a confounding effect on bitterness perception
due to dumping effects during TI analysis and overwhelming dominance
of sourness during TDS analysis. Potassium bicarbonate
(Kalinat, Erbslöh Geisenheim AG, Geisenheim, Germany) was chosen
for acidity adjustment instead of the more common calcium
carbonate, because its use is recommended for acid adjustments
in the wine stage, while treatment with calcium carbonate should
be done at the juice stage. An early acid adjustment in the juice
was not feasible, as we could not predict further precipitation of
potassium bi-tartrate during fermentation caused by the ethanol
increase and varying potassium content due to different skin
contact times. Furthermore, calcium salts of acids such as lactate
or gluconate exhibited a bitter taste (Laweless, Rapacki, Horne, &
Hayes, 2003) which would have confounded our investigation of
bitterness, while potassium salts are tasteless. Wines remained at
their natural residual sugar levels of 0.6–2.5 g/L, in order to limit
the bitterness masking effect of glucose and fructose. Wines were
bottled in 750 mL glass bottles closed by MCA screw caps and
stored at 15 C until chemical and sensory analysis.
Chemical analysis
Grape juice and bottled wines were analyzed by FT-MIR (FT 120
GrapeScan, FT 120 WineScan, FOSS, Hillerød, Denmark) for all
chemical parameters except for potassium, calcium, magnesium
and total phenols. Determination of alkaline metals was carried
out with atomic absorption spectroscopy (AAnalyst 700, PerkinElmer,
Rodgau, Germany). Total phenols were analyzed via the
Folin–Chiocalteau-method which was conducted on an automatic
analyzer (Konelab Arena 30, Thermo Fischer Scientific, Vantaa,Finland).

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ก่อนที่จะมีการบรรจุขวดทดสอบม้านั่งของปี 2010
ไวน์เปิดเผยเปรี้ยวที่แข็งแกร่งมากเนื่องจากเป็นช่วงเวลาที่สุกเย็นซึ่งขัดขวางการย่อยสลายกรดในองุ่น
คล้ายกับการผลิตไวน์ในเชิงพาณิชย์ในปี 2010 ปรับความเป็นกรดถูกนำไปใช้โดยใช้โพแทสเซียมไบคาร์บอเนต (KHCO3) เล็งสำหรับปริมาณกรดสุดท้ายของ 8 กรัม / ลิตรในRiesling และ 7 กรัม / ลิตรในGewürztraminer ลดลงมากเกินไปเปรี้ยวป้องกันไม่ให้เกิดผลรบกวนต่อการรับรู้รสขมเนื่องจากการทิ้งระหว่างการวิเคราะห์ผลกระทบTI และการปกครองที่ครอบงำของเปรี้ยวระหว่างการวิเคราะห์TDS ไบคาร์บอเนตโพแทสเซียม(Kalinat, Erbslöhไกเซนไฮม์แบงก์ไกเซนไฮม์, เยอรมนี) ได้รับเลือกสำหรับการปรับความเป็นกรดแทนแคลเซียมร่วมกันมากขึ้นคาร์บอเนตเพราะการใช้งานเป็นที่แนะนำสำหรับการปรับกรดในขั้นตอนไวน์ในขณะที่การรักษาด้วยแคลเซียมคาร์บอเนตควรจะทำในน้ำผลไม้ระยะ. การปรับกรดในช่วงต้นของน้ำผลไม้ก็ไม่ได้เป็นไปอย่างที่เราไม่สามารถคาดการณ์ปริมาณน้ำฝนต่อไปของโพแทสเซียมสองtartrate ระหว่างการหมักเอทานอลที่เกิดจากการเพิ่มขึ้นและปริมาณโพแทสเซียมที่แตกต่างกันอันเนื่องมาจากผิวที่แตกต่างครั้งติดต่อ นอกจากนี้เกลือแคลเซียมของกรดเช่นนมหรือ gluconate แสดงรสขม (Laweless, Rapacki ฮอร์นและเฮย์ส, 2003) ซึ่งจะมีการตรวจสอบของเราสับสนของความขมขื่นในขณะที่เกลือโพแทสเซียมที่มีรสจืด ไวน์ยังคงอยู่ที่ระดับน้ำตาลที่เหลือของพวกเขาตามธรรมชาติของ 0.6-2.5 กรัม / ลิตรเพื่อที่จะ จำกัด การขมขื่นกำบังผลของกลูโคสและฟรุกโตส ไวน์ถูกบรรจุขวด 750 มิลลิลิตรขวดแก้วปิดโดยเอ็มสกรูหมวกและเก็บไว้ที่15 องศาเซลเซียสจนสารเคมีและการวิเคราะห์ทางประสาทสัมผัส. การวิเคราะห์ทางเคมีองุ่นไวน์น้ำผลไม้และดื่มบรรจุขวดมาวิเคราะห์โดย FT-MIR (FT 120 GrapeScan, FT 120 WineScan, ฟอสส์, Hillerød , เดนมาร์ก) สำหรับทุกพารามิเตอร์เคมียกเว้นโพแทสเซียมแคลเซียมแมกนีเซียมและฟีนอลรวม ความมุ่งมั่นของโลหะอัลคาไลน์ได้ดำเนินการออกมาพร้อมกับสเปคโทรดูดซึมอะตอม (AAnalyst 700 PerkinElmer, Rodgau, เยอรมนี) ฟีนอลทั้งหมดที่ได้มาวิเคราะห์ทางFolin-Chiocalteau-วิธีการที่ได้ดำเนินการในอัตโนมัติวิเคราะห์ (Konelab Arena 30, เทอร์โมฟิชเชอร์วิทยาศาสตร์ Vantaa, ฟินแลนด์)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ก่อนบรรจุขวด ทดสอบม้านั่งของ 2010 ไวน์เปิดเผย
แรงมาก ) เพราะเป็นหวัดระยะเวลาในการบ่มที่ขัดขวาง
การย่อยสลายด้วยกรดใน องุ่น คล้ายกับการผลิตไวน์เชิงพาณิชย์
ในปี 2010 เป็นกรดปรับประยุกต์การใช้โพแทสเซียมไบคาร์บอเนต
( khco3 ) เป้าหมายสุดท้ายของเมปริมาณ 8 กรัม / ลิตรใน
Riesling และ 7 กรัม / ลิตรในกิ่วü rztraminer .
ลดลงมากเกินไป) เป็นการป้องกันผลกระทบต่อความขมขื่น confounding รับรู้
เนื่องจากทิ้งผลในการวิเคราะห์และ
การปกครองยุ่งยาก ) Ti ในระหว่างการวิเคราะห์ TDS . โพแทสเซียมไบคาร์บอเนต
( kalinat erbsl ö H St . , AG , Oberwesel , เยอรมนี ) ถูกเลือกเพื่อปรับความเป็นกรด ด่าง
แทนของแคลเซียมคาร์บอเนต
ทั่วไปมากขึ้น เพราะการใช้แนะนำสำหรับการปรับกรด
ในไวน์ที่เวทีในขณะที่การรักษาด้วยแคลเซียมคาร์บอเนตควร
จะทำในน้ำขั้นตอน ก่อนปรับกรดในน้ำผลไม้
ไม่ได้เป็นไปได้อย่างที่เราไม่สามารถคาดการณ์ปริมาณน้ำฝนเพิ่มเติมของโพแทสเซียมทาร์เทรต
บีระหว่างการหมักเกิดจากเอทานอลที่เพิ่มขึ้น และปริมาณโพแทสเซียมที่แตกต่าง

เนื่องจากครั้งติดผิวแตกต่างกัน นอกจากนี้ เกลือแคลเซียมกรดแลค
เช่นหรือกลูโคเนตมีรสขม ( laweless rapacki ฮอร์น , , ,
&เฮย์ส , 2003 ) ซึ่งจะได้อับอาย การสืบสวนของเรา
ความขมขื่น ในขณะที่เกลือโพแทสเซียมจะจืด ไวน์จากธรรมชาติของน้ำตาลที่เหลือ
ระดับ 0.6 – 2.5 กรัมต่อลิตร เพื่อจํากัด
ความขมบดบังผลของกลูโคสและฟรักโทส . ไวน์ถูก
ในขวด 750 มล. ขวดแก้วปิดฝาและ
โดยเอ็มสกรูเก็บรักษาที่อุณหภูมิ 15  C จนถึงการวิเคราะห์ทางเคมีและประสาทสัมผัส การทำน้ำองุ่น

การวิเคราะห์ทางเคมีและบรรจุขวดไวน์ โดยใช้ ft-mir ( FT 120
grapescan , ฟุต 120 winescan ฟอส , denmark counties . kgm , เดนมาร์ก ) สำหรับตัวแปรทางเคมีทั้งหมด
ยกเว้นโพแทสเซียม แคลเซียม และแมกนีเซียม
ฟีนอลทั้งหมด การหาปริมาณด่าง โลหะการ
กับ Atomic absorption spectroscopy ( aanalyst 700 , Perkinelmer
รอดเกา , ,เยอรมนี ) ฟีนอลทั้งหมดมาวิเคราะห์ผ่าน
folin – chiocalteau วิธีการในเครื่องวิเคราะห์อัตโนมัติ
( konelab เวที 30 , เทอร์โมฟิชเชอร์ทางวิทยาศาสตร์ วันทา ฟินแลนด์ )