Background[edit]In 1950, Alan Turin

Background[edit]
In 1950, Alan Turing's famous article "Computing Machinery and Intelligence" was published,[2] which proposed what is now called the Turing test as a criterion of intelligence. This criterion depends on the ability of a computer program to impersonate a human in a real-time written conversation with a human judge, sufficiently well that the judge is unable to distinguish reliably—on the basis of the conversational content alone—between the program and a real human. The notoriety of Turing's proposed test stimulated great interest in Joseph Weizenbaum's program ELIZA, published in 1966, which seemed to be able to fool users into believing that they were conversing with a real human. However Weizenbaum himself did not claim that ELIZA was genuinely intelligent, and the Introduction to his paper presented it more as a debunking exercise:

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

[แก้] พื้นหลังในปี 1950 ของทัวริง Alan บทความชื่อ "การใช้งานเครื่องจักรและข่าวกรอง" ถูกเผยแพร่, [2] ซึ่งสิ่งที่นำเสนอเรียกว่าตอนนี้การทดสอบทัวริงเป็นปัจจัยของปัญญา เงื่อนไขนี้ขึ้นอยู่กับความสามารถของโปรแกรมคอมพิวเตอร์เพื่อเลียนแบบมนุษย์ในการสนทนาเขียนแบบเรียลไทม์กับผู้พิพากษามนุษย์ พอดีว่า ผู้พิพากษาไม่สามารถแยกแยะได้ — ถกเนื้อหาสนทนาเพียงอย่างเดียว — ระหว่างโปรแกรมและมนุษย์จริง ยนต์สารคดีของทัวริงนำเสนอทดสอบกระตุ้นความสนใจในโปรแกรมโจเซฟ Weizenbaum ELIZA เผยแพร่ใน 1966 ซึ่งดูเหมือนจะสามารถหลอกผู้ใช้ให้หลงเชื่อที่พวกเขาได้สนทนากับมนุษย์จริง อย่างไรก็ตาม Weizenbaum ตัวเองไม่ได้เรียกร้องว่า อีไลอัจฉริยะจริง ๆ และการนำกระดาษของเขานำเสนอเพิ่มเติมเป็นการออกกำลังกาย debunking:

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

พื้นหลัง [แก้ไข]
ในปี 1950 บทความที่มีชื่อเสียงของอลันทัวริง "การประมวลผลเครื่องจักรและหน่วยสืบราชการลับ" ถูกตีพิมพ์ [2] ซึ่งนำเสนอสิ่งที่เรียกว่าตอนนี้การทดสอบทัวริงเป็นเกณฑ์ของหน่วยสืบราชการลับ เกณฑ์นี้ขึ้นอยู่กับความสามารถของโปรแกรมคอมพิวเตอร์ที่จะปลอมตัวเป็นมนุษย์ในการสนทนาแบบ real-time เขียนด้วยผู้พิพากษามนุษย์พอว่าผู้พิพากษาไม่สามารถแยกความแตกต่างได้อย่างน่าเชื่อถือบนพื้นฐานของเนื้อหาการสนทนาเพียงอย่างเดียวระหว่างโปรแกรมและ มนุษย์ที่แท้จริง ประพฤติของการทดสอบที่นำเสนอทัวริงกระตุ้นความสนใจอย่างมากในโจเซฟ Weizenbaum โปรแกรมเอไลซาตีพิมพ์ในปี 1966 ซึ่งดูเหมือนว่าจะสามารถที่จะหลอกให้ผู้ใช้เชื่อว่าพวกเขากำลังคุยกับมนุษย์ที่แท้จริง อย่างไรก็ตาม Weizenbaum ตัวเองไม่ได้อ้างว่าเอไลซาเป็นอัจฉริยะอย่างแท้จริงและความรู้เบื้องต้นเกี่ยวกับกระดาษของเขานำเสนอมันขึ้นเป็นออกกำลังกาย debunking: