ที่ตั้งพีระมิดที่โดดเด่นที่สุดแห่งหนึ่งในเม็กซิโกคือ เตโอติอัวกัน. ตั้งอยู่ห่างออกไปประมาณ 50 กิโลเมตรทางตะวันออกเฉียงเหนือของกรุงเม็กซิโกซิตี เตโอติอัวกันยังคงเป็นสิ่งลึกลับสำหรับนักมานุษยวิทยาและนักโบราณคดี. ผู้สร้างทิ้งมหานครโบราณนี้กว่า 500 ปีก่อนที่วัฒนธรรมแอซเทกกำเนิดขึ้น. ชื่อเตโอติอัวกัน จากภาษานาอัวเติล หมายความว่า “นครแห่งเทพเจ้า” หรือ “ที่ซึ่งมนุษย์กลายเป็นเทพเจ้า.” คิดกันว่าชนเผ่าแอซเทกตั้งชื่อให้นครแห่งนี้เมื่อพวกเขามาเยือนที่นี่.
จอร์จ สจ็วต บรรณาธิการคนหนึ่งของวารสารแนชันแนล จีโอกราฟิก อธิบายว่า “เตโอติอัวกันเป็นศูนย์กลางแรกที่เป็นเมืองจริง ๆ ในซีกโลกตะวันตก นครนี้เกิดขึ้นมาราว ๆ ตอนเริ่มต้นของยุคคริสเตียน ดำรงอยู่ประมาณเจ็ดศตวรรษ แล้วก็เสื่อมสลายกลายเป็นตำนาน. ในช่วงที่นครนี้รุ่งเรืองที่สุดราว ๆ ปี ค.ศ. 500 ประมาณกันว่ามีประชากรอาศัยอยู่ระหว่าง 125,000 คนถึง 200,000 คน.”
เกือบใจกลางเมืองมีมหาพีระมิดพระอาทิตย์ตั้งอยู่. พีระมิดนี้มีฐานกว้าง 220 เมตรยาว 225 เมตร มีห้าชั้นและในปัจจุบันสูงประมาณ 63 เมตร. คนที่จะขึ้นไปถึงยอดพีระมิดต้องปีนบันไดกว่า 240 ขั้น. ทางด้านเหนือของนครโบราณนี้คือพีระมิดพระจันทร์ ซึ่งมีความสูง 40 เมตร. เมื่อก่อนเคยมีวิหารอยู่ชั้นบนสุดของพีระมิดหลักทั้งสอง.
ในช่วงไม่กี่สิบปีมานี้ มีการเรียนรู้หลายอย่างเกี่ยวกับพีระมิดเหล่านี้. อย่างไรก็ตาม สจ็วตกล่าวว่า “เรายังแทบไม่รู้อะไรเลยเกี่ยวกับต้นกำเนิดของชาวเตโอติอัวกัน, พวกเขาใช้ภาษาอะไร, สังคมของพวกเขาได้รับการจัดระเบียบอย่างไร, และอะไรทำให้พวกเขาเสื่อมสูญไป.”