3.2. Pasting propertiesVarious past

3.2. Pasting properties
Various pasting parameters, such as PV, HPV, FV, BD and SB for flours from 79 genotypes ranged between 961–7771 cP, 434–4104 cP, 637–7626 cP, 527–4974 cP, 203–3766 cP, respectively (Table 2). BDR and SBR were observed to be between 33.6–75.8% and 26.1–125.2%, respectively. PV reflects the swelling extent of starch granules. The highest PV among all flours was observed for the mutant genotype 911/S16 (medium amylose content) and the lowest for TKW1 (low amylose content) variety. The proteins in rice protect starch granules from breaking down hence causing an increase in pasting viscosity (Hamaker & Griffin, 1990). Furthermore, the lipids in starch also tend to increase the viscosity by formation of amylose–lipid complexes, which have crystalline nature (Zhou, Robards, Helliwell, & Blanchard, 2002). PV showed a negative correlation with lipid content (r = 0.562, p < 0.05). The lubricating effect of lipids may be attributed for reducing the viscosity in starch systems (Dautant, Simancas, Sandoval, & Muller, 2007).
A significantly positive correlation (r = 0.830, p < 0.01) between PV and flour amylose was observed. Thus, the pasting viscosity of flours might have been affected by the starch pasting characteristics for waxy as well as non waxy flours either through the formation of starch-protein rigid networks in waxy rice flours (Xie et al.,2008) or amylose–lipid complex formation in non waxy rice flours. However, Tan and Corke (2002) obtained a small negative correlation (r = 0.280, p < 0.05) between the pasting viscosity of non-waxy rice flours and their amylose content.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

3.2 การวางคุณสมบัติ
วางพารามิเตอร์ต่าง ๆ PV มะเร็งปากมดลูก FV, BD และ SB สำหรับแป้งจาก 79 ศึกษาจีโนไทป์อยู่ในช่วงระหว่าง 961 – 7771 cP, 434 – 4104 cP, 637 – 7626 cP, 527-4974 cP, 203 – 3766 cP ตามลำดับ (ตารางที่ 2) ลวิและ SBR สุภัคเป็น 33.6-75.8% และ 26.1-125.2% ตามลำดับ PV สะท้อนให้เห็นถึงขอบเขตการบวมของเม็ดแป้ง PV สูงสุดระหว่างแป้งทั้งหมดถูกตรวจสอบในลักษณะทางพันธุกรรมกลายพันธุ์ 911/S16 (กลางและเนื้อหา) และต่ำสุด TKW1 (ปริมาณแอมิโลสต่ำเนื้อหา) หลาย โปรตีนในข้าวป้องกันเม็ดแป้งจากแบ่งจึง ก่อให้เกิดการเพิ่มขึ้นในการวางความหนืด (Hamaker &กริฟฟอน 1990) นอกจากนี้ โครงการในแป้งยังมีแนวโน้มเพิ่มความหนืด โดยการก่อตัวของไขมัน – และสิ่งอำนวยความสะดวก ซึ่งมีลักษณะเป็นผลึก (โจว Robards, Helliwell & Blanchard, 2002) PV แสดงให้เห็นความสัมพันธ์เชิงลบกับเนื้อหากระบวน (r = 0.562, p < 0.05) อาจเกิดจากผลของโครงการหล่อลื่นเพื่อลดความหนืดในระบบแป้ง (Dautant, Simancas แฟ &มูลเลอร์ 2007) .
ความสัมพันธ์ในเชิงบวกอย่างมีนัยสำคัญ (r = 0.830, p < 0.01) ระหว่าง PV และแป้ง และถูกตรวจสอบ ดังนั้น ความหนืดของแป้งวางที่อาจได้รับผลกระทบ โดยแป้งวางลักษณะสำหรับแป้งแว็กซี่แว็กซี่ รวมทั้งไม่อาจผ่านการก่อตัวของเครือข่ายแข็งแป้งโปรตีนในแป้งข้าวแว็กซี่ (เจีย et al., 2008) หรือก่อตัวที่ซับซ้อนและ – ไขมันในแป้งข้าวแว็กซี่ไม่ได้ อย่างไรก็ตาม Tan และ Corke (2002) ได้รับความสัมพันธ์ของค่าลบเล็ก (r = 0.280, p < 0.05) ระหว่างวางความหนืดของแป้งข้าวที่ไม่แว็กซี่และเนื้อหาและการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

3.2 . คุณสมบัติต่าง ๆวางพารามิเตอร์
เช่น PV , FV BD HPV และแป้งจาก SB สำหรับ 79 พันธุ์อยู่ระหว่างผมและ 7771 CP , 434 สำหรับ 4104 CP , CP 7626 637 ( 527 ) 4974 CP , CP 3766 203 ) ตามลำดับ ( ตารางที่ 2 ) และพบว่าปริมาณ bdr ระหว่าง 33.6 –– 125.2 ระดับ 75.8 เปอร์เซ็นต์ ตามลำดับ แสงอาทิตย์สะท้อนบวมขอบเขตของเม็ดแป้งสูงที่สุดในบรรดาแป้งเป็น PV ) กลายพันธุ์ทางพันธุกรรม 911 / s16 ( อมิโลสปานกลาง ) และต่ำสุดสำหรับ tkw1 ( อมิโลสต่ำ ) ความหลากหลาย โปรตีนในข้าวป้องกันเม็ดแป้งจากหมดสภาพจึงก่อให้เกิดการเพิ่มความหนืด ( ฮาเมอร์เคอร์&กริฟฟิน , 1990 ) นอกจากนี้ไขมันในแป้งยังมีแนวโน้มที่จะเพิ่มความหนืดโดยการก่อตัวของอะไมโลสและลิพิดเชิงซ้อน ซึ่งผลึกธรรมชาติ ( โจว helliwell โรบาร์ดส์ , , , &ชาร์ด , 2002 ) PV มีความสัมพันธ์กับปริมาณไขมัน ( r =  0.562 , p < 0.05 ) ที่เป้นผลของไขมัน อาจจะเกิดจากการลดความหนืดของแป้งในระบบ ( dautant Simancas โกร์& Muller , , , ,
) )มีความสัมพันธ์ทางบวกอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ( r = 0.830 , p < 0.01 ) ระหว่าง PV และแป้งอะไมโลสถูกสังเกต ดังนั้น ความหนืดของแป้งอาจจะได้รับผลกระทบจากแป้งข้าวเหนียววางคุณลักษณะเช่นเดียวกับแป้ง waxy ไม่ผ่านการก่อตัวของแป้งโปรตีนแข็งเครือข่ายในแป้งข้าวเหนียวแป้ง ( เซี่ย et al . , 2008 ) หรืออาจเกิดในไม่–ลิพิดเชิงซ้อนแป้งข้าวเหนียวแป้งอย่างไรก็ตาม แตน และ corke ( 2002 ) ได้รับขนาดเล็กความสัมพันธ์ทางลบ ( r =  0.280 , p < 0.05 ) ระหว่างความหนืดของแป้ง และ ไม่มีข้าวเหนียวปริมาณอะไมโลส .