In terms of emotional well-being, 9

In terms of emotional well-being, 96 percent of respondents staying in detached houses reported to feel
depressed most of the time followed by 80 percent staying in flats and 73 percent in terrace houses.
Depression could be caused by the feeling of insecure or vulnerable to life uncertainties and most
admitted to be very stressful for not having enough money (χ
2
= 38.08, p = 0.00). The type of housing
was found to be significantly related to the stress level due to problems in relationship with parents (χ
2
=
34.1, p = 0.001) but not statistically significant to problems in relationship with own children (χ
2
= 16.48,
p = 0.17). Respondents who were renting expressed their fear of losing shelter the most, with 81 percent
of those renting from private individuals and 75.5 percent of public housing tenants, compared to those
who were staying in own houses (χ
2
= 9.67, p = 0.046).
Social support in this study were defined as assistance from neighbors for the following situations:
help around the house when a person was down with minor illnesses, help when moving out or in, advice
in making major decisions in life, advice on marital problems, help to babysit children or elderly or
disabled family member while away for work purposes, and help to watch over house or possessions
while away for work or leisure purposes. Social support was found to be significantly related with the
household size (χ
2
= 19.56, p= 0.003). Respondents claimed to receive generous assistance from the
neighborhood but the percentage declines as the household size increases. This could be due to society’s
perception that the family would be more self-contained or self-supported with more family members.
Involvement in social and political activities include among others, giving opinions to the local
councils, writing letters to newspapers, involved in political election campaigns, being active in Parents
and Teachers Association, Housing Residents Association, and voting during political elections. Most
respondents were found to be not actively involved in the society; the involvement rate was less than 10
percent for all activities listed. However, out of those who claimed to be actively involved, most stayed
in flats. Social and peer-pressure due to close proximity of housing could be the underlying motivational
factor for this matter.
Low and Yusof (1991) reported that the City Hall of Kuala Lumpur had been facing serious social
problems among the squatters including high incidence of communicable diseases, teenage pregnancies
and psychological and family stress. This led the government to introduce the Sang Kancil Program, a
program that was developed to reduce squatter problems by resettling them in low-cost housing and also
by improving the housing conditions of the squatter sites. The program also includes a number of social
and community development projects to provide the poor with health, family planning, youth guidance,
employment and consumers education.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในด้านอารมณ์สุขภาพ 96 เปอร์เซ็นต์ของผู้ตอบที่อยู่ในบ้านเดี่ยวบ้านรายงานความรู้สึกส่วนใหญ่ที่ตกแล้วตาม ด้วยร้อยละ 80 อยู่ในแฟลตและร้อยละ 73 ในบ้านระเบียงภาวะซึมเศร้าอาจเกิดจากความรู้สึกไม่ปลอดภัย หรือเสี่ยงชีวิตไม่แน่นอนและส่วนใหญ่ชมจะเครียดมากที่ไม่พอจ่าย (χ2 = 38.08, p = 0.00) ชนิดของที่อยู่อาศัยพบมากเกี่ยวข้องกับระดับความเครียดจากปัญหาในความสัมพันธ์กับผู้ปกครอง (χ2 =34.1, p = 0.001) แต่ไม่ทางสถิติอย่างมีนัยสำคัญเกี่ยวกับความสัมพันธ์กับเด็กเอง (χ2 = 16.48p = 0.17) ผู้ตอบที่มีให้เช่าแสดงความกลัวของพวกเขาสูญเสียพักอาศัยมากสุด มี 81 เปอร์เซ็นต์ผู้ให้เช่าส่วนตัวบุคคลและร้อยละ 75.5 ของผู้เช่าในการเคหะ การเปรียบเทียบที่มีอยู่ในบ้านของตัวเอง (χ2 = 9.67, p = 0.046)สนับสนุนทางสังคมในการศึกษานี้กำหนดไว้เป็นการช่วยเหลือจากเพื่อนบ้านในสถานการณ์ต่อไปนี้:ช่วยรอบบ้านเมื่อบุคคลลง ด้วยการเจ็บป่วยเล็กน้อย ช่วยย้ายออก หรือ คำแนะนำในการตัดสินใจที่สำคัญในชีวิต คำแนะนำเกี่ยวกับปัญหาชีวิตสมรส ช่วย babysit เด็กหรือผู้สูงอายุ หรือปิดการใช้งานของสมาชิกในครอบครัวในขณะที่เก็บสำหรับวัตถุประสงค์ในการทำงาน และช่วยดูแลบ้านหรือทรัพย์สินขณะที่เก็บสำหรับวัตถุประสงค์ในการทำงานหรือพักผ่อน สนับสนุนทางสังคมที่พบมากเกี่ยวข้องกับการขนาดครัวเรือน (χ2= 19.56, p = 0.003) อ้างว่า ได้รับน้ำใจความช่วยเหลือจากผู้ตอบแบบย่านแต่เปอร์เซ็นต์ลดลงเป็นเพิ่มขนาดในครัวเรือน อาจเป็น เพราะสังคมของรับรู้ว่า ครอบครัวจะมีอยู่ในตัวเองมากขึ้น หรือสนับสนุนตนเองกับสมาชิกในครอบครัวเพิ่มมากขึ้นมีส่วนร่วมในกิจกรรมเพื่อสังคม และการเมืองรวมหมู่คนอื่น ๆ ให้ความเห็นเพื่อท้องถิ่นสภา การเขียนจดหมายถึงหนังสือพิมพ์ เกี่ยวข้องกับการเลือกตั้งทางการเมืองส่งเสริมการขาย การใช้งานในครอบครัวครูสมาคม สมาคมผู้พักอาศัยที่อยู่อาศัย และลงคะแนนเสียงในช่วงเลือกตั้งทางการเมืองด้วย มากที่สุดตอบพบไม่ได้มีส่วนร่วมอย่างแข็งขันในสังคม อัตราการมีส่วนร่วมไม่น้อยกว่า 10เปอร์เซ็นต์สำหรับกิจกรรมทั้งหมดที่แสดงรายการ อย่างไรก็ตาม จากผู้ ที่อ้างว่า มีส่วนร่วมอย่างแข็งขัน ดีที่สุดในแฟลต สังคมและเพื่อนความดันเนื่องจากของที่อยู่อาศัยอาจเป็นต้นแบบหัดตัวสำหรับเรื่องนี้ต่ำและ Yusof (1991) รายงานว่า ศาลาว่าการเมืองกัวลาลัมเปอร์ได้รับการเผชิญกับสังคมอย่างจริงจังปัญหา squatters รวมทั้งอุบัติการณ์สูง communicable โรค ตั้งครรภ์วัยรุ่นและความเครียดทางจิตใจ และครอบครัว นี้นำรัฐบาลแนะนำโปรแกรม Kancil สัง การโปรแกรมที่ถูกพัฒนาขึ้นเพื่อลดปัญหา squatter โดย resettling พวกเขาในบ้านต้นทุนต่ำ และโดยการปรับปรุงสภาพที่อยู่อาศัยของอเมริกา squatter โปรแกรมยังมีจำนวนของสังคมและโครงการพัฒนาชุมชนเพื่อให้คนจน มีสุขภาพ วางแผนครอบครัว คำแนะ นำเยาวชนศึกษางานและผู้บริโภค

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในแง่ของอารมณ์ความเป็นอยู่ร้อยละ 96
ของผู้ตอบแบบสอบถามที่อยู่ในบ้านไปรายงานตัวที่รู้สึกมีความสุขมากที่สุดของเวลาตามด้วยร้อยละ80 อยู่ในแฟลตและร้อยละ 73 อยู่ในบ้านระเบียง.
อาการซึมเศร้าอาจจะเกิดจากความรู้สึกของความไม่ปลอดภัยหรือความเสี่ยงที่จะ
ความไม่แน่นอนในชีวิตและส่วนใหญ่เข้ารับการรักษาจะเครียดมากไม่ได้มีเงินมากพอ(χ
2
= 38.08, p = 0.00) ประเภทของที่อยู่อาศัยที่ถูกพบว่ามีความสัมพันธ์กับระดับความเครียดเนื่องจากปัญหาในความสัมพันธ์กับผู้ปกครอง (χ 2 = 34.1, p = 0.001) แต่ไม่นัยสำคัญทางสถิติในการแก้ไขปัญหาในความสัมพันธ์กับลูกของตัวเอง (χ 2 = 16.48, p = 0.17) ผู้ตอบแบบสอบถามที่ได้รับการให้เช่าของพวกเขาแสดงความกลัวของการสูญเสียที่พักพิงมากที่สุดมีร้อยละ 81 ของผู้ที่เช่าจากเอกชนและร้อยละ 75.5 ของผู้เช่าที่อยู่อาศัยของประชาชนเมื่อเทียบกับผู้ที่ได้รับการเข้าพักในบ้านของตัวเอง(χ 2 = 9.67, p = 0.046) การสนับสนุนทางสังคมในการศึกษาครั้งนี้ได้ถูกกำหนดให้เป็นความช่วยเหลือจากเพื่อนบ้านสำหรับสถานการณ์ต่อไปนี้: ความช่วยเหลือรอบ ๆ บ้านเมื่อคนลดลงที่มีอาการเจ็บป่วยเล็ก ๆ น้อย ๆ ช่วยให้เมื่อย้ายออกหรือคำแนะนำในการตัดสินใจสำคัญในชีวิตคำแนะนำเกี่ยวกับปัญหาการสมรสช่วยที่จะช่วยดูแลเด็กหรือผู้สูงอายุหรือสมาชิกในครอบครัวผู้พิการขณะที่ออกไปเพื่อวัตถุประสงค์ในการทำงานและช่วยในการเฝ้าบ้านหรือทรัพย์สินขณะที่ออกไปทำงานหรือวัตถุประสงค์ที่เดินทางมาพักผ่อน การสนับสนุนทางสังคมพบว่ามีความสัมพันธ์อย่างมีนัยสำคัญที่มีขนาดครัวเรือน (χ 2 = 19.56, p = 0.003) ผู้ตอบแบบสอบถามอ้างว่าจะได้รับความช่วยเหลือใจกว้างจากพื้นที่ใกล้เคียง แต่ร้อยละลดลงในขณะที่การเพิ่มขึ้นของขนาดครัวเรือน ซึ่งอาจจะเป็นเพราะสังคมรับรู้ว่าครอบครัวจะมีมากขึ้นในตัวเองหรือได้รับการสนับสนุนตัวเองกับสมาชิกในครอบครัวมากขึ้น. การมีส่วนร่วมในกิจกรรมทางสังคมและการเมืองรวมถึงหมู่คนให้ความเห็นต่อท้องถิ่นเทศบาลเขียนจดหมายถึงหนังสือพิมพ์มีส่วนร่วมในทางการเมืองหาเสียงเลือกตั้ง, การใช้งานในพ่อแม่ผู้ปกครองและสมาคมครู, สมาคมที่อยู่อาศัยที่อยู่อาศัยและการออกเสียงลงคะแนนในช่วงการเลือกตั้งทางการเมือง ส่วนใหญ่ผู้ตอบแบบสอบถามพบว่ามีไม่ได้มีส่วนร่วมในสังคม อัตราการมีส่วนร่วมน้อยกว่า 10 เปอร์เซ็นต์สำหรับกิจกรรมทั้งหมดที่ระบุไว้ อย่างไรก็ตามจากผู้ที่อ้างว่าจะมีส่วนร่วมอย่างแข็งขันส่วนใหญ่อยู่ในแฟลต สังคมและเพียร์ดันเนื่องจากการปิดความใกล้ชิดของที่อยู่อาศัยอาจจะสร้างแรงบันดาลใจที่อยู่ภายใต้ปัจจัยสำหรับเรื่องนี้. ต่ำและ Yusof (1991) รายงานว่าซิตี้ฮอลล์ของกรุงกัวลาลัมเปอร์ได้รับการหันหน้าไปทางสังคมที่ร้ายแรงปัญหาในหมู่ไพน์วูดรวมถึงอุบัติการณ์สูงของโรคติดต่อ, การตั้งครรภ์วัยรุ่นและจิตใจและความเครียดในครอบครัว นี้นำไปสู่รัฐบาลที่จะแนะนำ Sang Kancil Program ซึ่งเป็นโปรแกรมที่ถูกพัฒนาขึ้นเพื่อลดปัญหาบุกรุกโดยจัดแจงพวกเขาในที่อยู่อาศัยที่มีราคาต่ำและโดยการปรับปรุงสภาพที่อยู่อาศัยของเว็บไซต์ทุกที โปรแกรมนี้ยังรวมถึงจำนวนของสังคมโครงการพัฒนาชุมชนและเพื่อให้คนยากจนที่มีสุขภาพวางแผนครอบครัวให้คำแนะนำเด็กและเยาวชนการจ้างงานและการศึกษาผู้บริโภค

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในแง่ของอารมณ์เป็นอยู่ที่ดี , 96 เปอร์เซ็นต์ของผู้ตอบแบบสอบถามอยู่ในบ้านเดี่ยวรายงานรู้สึก
หดหู่มากที่สุดของเวลา รองลงมา คือ ร้อยละ 80 อยู่ในแฟลต และร้อยละ 73 ในระเบียงบ้าน .
อาการซึมเศร้าอาจเกิดจากความรู้สึกที่ไม่ปลอดภัย หรือมีความเสี่ยงต่อชีวิตของความไม่แน่นอนและที่สุด
ยอมรับเคร่งเครียดมาก ไม่เงิน พอ ( χ
2
= 38.08 , p = 0.00 )ประเภทของที่อยู่อาศัย
พบว่ามีความสัมพันธ์กับระดับความเครียด เนื่องจากปัญหาในความสัมพันธ์กับพ่อแม่ ( χ
2
=
34.1 , p = 0.001 ) แต่ไม่มีนัยสำคัญทางสถิติ ปัญหาความสัมพันธ์กับเด็กเอง ( χ
2

นาน 14 หรือ 21 วัน = , p = 0.17 ) สอบถามผู้ที่เคยเช่าแสดงความกลัวของการสูญเสียของพวกเขาที่อยู่อาศัยมากที่สุด ร้อยละ 81
ด้วยของผู้ที่เช่าจากเอกชน และร้อยละ 75.5 ของประชาชนที่อยู่อาศัยผู้เช่า เมื่อเทียบกับผู้ที่พักอยู่ในบ้านเอง
( χ
2
= 9.67 , p = 0.046 ) .
การสนับสนุนทางสังคมในการศึกษาครั้งนี้กำหนดเป็นความช่วยเหลือจากเพื่อนบ้านในสถานการณ์ต่อไปนี้ :
ช่วยให้รอบบ้าน เมื่อบุคคลถูกลง กับการเจ็บป่วยเล็กน้อย ช่วยเมื่อย้ายออกหรือคำแนะนำ
ในการตัดสินใจหลักในชีวิตคำแนะนำเกี่ยวกับปัญหาการสมรส ช่วยเป็นพี่เลี้ยงเด็ก หรือผู้สูงอายุ หรือผู้พิการ ครอบครัว
ขณะอยู่เพื่อทำงาน และช่วยเฝ้าบ้าน หรือทรัพย์สิน
ในขณะที่ไปทำงานหรือเพื่อสันทนาการ การสนับสนุนทางสังคม พบว่า มีความสัมพันธ์กับขนาดของครัวเรือน ( χ

2
= 19.56 , p = 0.003 ) ผู้ตอบแบบสอบถามอ้างว่าได้รับความช่วยเหลือจาก
ใจดีย่านแต่จำนวนลดลงตามขนาดของครัวเรือนเพิ่มขึ้น นี้อาจจะเนื่องจากการรับรู้ของสังคม ครอบครัว จะเป็นแบบ
ที่มากขึ้นกับสมาชิกในครอบครัวหรือตนเองได้รับการสนับสนุนเพิ่มเติม .
การมีส่วนร่วมในกิจกรรมทางสังคมและการเมือง รวมถึงหมู่คนอื่น ๆที่ให้ความคิดเห็นกับเทศบาลท้องถิ่น
, เขียนจดหมายถึงหนังสือพิมพ์ , มีส่วนร่วมในแคมเปญการเลือกตั้งทางการเมืองถูกใช้งานในสมาคมครูและผู้ปกครอง
สมาคมถิ่นที่อยู่อาศัย และการลงคะแนนเสียงในการเลือกตั้งทางการเมือง ผู้ตอบแบบสอบถามส่วนใหญ่
ถูกพบว่าไม่มีส่วนร่วมในสังคม การมีส่วนร่วมคะแนนน้อยกว่า 10
% สำหรับทุกกิจกรรมที่ระบุไว้ อย่างไรก็ตาม จากผู้ที่อ้างว่าเป็นส่วนเกี่ยวข้อง ส่วนใหญ่อยู่
ในแฟลตสังคมและความกดดันเนื่องจากใกล้ชิดของที่อยู่อาศัยอาจเป็นปัจจัยแรงจูงใจพื้นฐานสำหรับเรื่องนี้
.
ต่ำและดำเนินธุรกิจผ่าน ( 1991 ) รายงานว่า ศาลากลางจังหวัดกัวลาลัมเปอร์ได้เผชิญกับปัญหาร้ายแรงของสังคม
Squatters รวมทั้งอุบัติการณ์สูงของโรคติดต่อ
วัยรุ่น การตั้งครรภ์และความเครียด และครอบครัวนี้ทำให้รัฐบาลแนะนำซังกันจิลโปรแกรม ,
โปรแกรมที่ถูกพัฒนาขึ้น เพื่อช่วยลดปัญหาที่อยู่อาศัย โดย resettling พวกเขาในราคาที่อยู่อาศัยและยัง
โดยการปรับปรุงสภาพที่อยู่อาศัยของบ้านเว็บไซต์ โปรแกรมนี้ยังรวมถึงจำนวนของสังคมและการพัฒนาชุมชนโครงการ
ให้คนจนกับสุขภาพ การวางแผนครอบครัว
แนะแนวเยาวชน ,การศึกษาและการจ้างงาน ผู้บริโภค