Listening as a skill may be extreme

Listening as a skill may be extremely similar to reading, but the text the listener has to deal with is considerably different from the written one. Most obviously, the listener cannot look at what he is trying to hear. Whereas the written word stays on the page and can be looked at more than once, the spoken word, unless recorded on tape or record cannot be repeated. Of course in a conversation it is possible to ask someone to say something again, but the fact remains that while a reader can look back at something as many times as he wants, the listener cannot.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การฟัง เป็นทักษะอาจมากคล้ายกับการอ่าน การฟังข้อความที่มีการจัดการกับเป็นอย่างมากต่างจากการเขียน สุดเห็นได้ชัด ฟังไม่สามารถดูสิ่งที่เขาพยายามฟัง ในขณะที่คำที่เขียนอยู่บนหน้า และสามารถมองที่มากกว่าครั้งเดียว คำพูด ยกเว้นที่บันทึกไว้บนเทป หรือระเบียนไม่ซ้ำกัน แน่นอนในการสนทนา เป็นไปได้ขอคนที่จะบอกอะไรอีก แต่ความจริงยังคงอยู่ ที่ในขณะที่ผู้อ่านสามารถดูกลับอะไรมากเท่าที่เขาต้องการ ฟังไม่

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การฟังเป็นทักษะที่อาจจะมากคล้ายกับการอ่าน แต่ข้อความที่ผู้ฟังมีการจัดการกับเป็นอย่างมากที่แตกต่างจากคนเขียน ส่วนใหญ่เห็นได้ชัดว่าผู้ฟังไม่สามารถมองสิ่งที่เขาพยายามที่จะได้ยิน ในขณะที่คำที่เขียนอยู่บนหน้าเว็บและสามารถมองที่มากกว่าหนึ่งครั้งคำพูดเว้นแต่เทปหรือบันทึกไม่สามารถทำซ้ำ แน่นอนในการสนทนาก็เป็นไปได้ที่จะถามคนที่จะพูดอะไรบางอย่างอีกครั้ง แต่ความจริงก็ยังคงที่ในขณะที่ผู้อ่านสามารถย้อนกลับไปดูสิ่งที่หลาย ๆ ครั้งตามที่เขาต้องการฟังไม่ได้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การฟังเป็นทักษะอาจจะคล้ายกันมากกับการอ่าน แต่ข้อความที่ฟัง ได้จัดการกับมากแตกต่างจากที่เขียน . ส่วนใหญ่เห็นได้ชัดว่าผู้ฟังไม่สามารถดูสิ่งที่เขาพยายามที่จะได้ยิน ส่วนคําที่เขียนอยู่บนหน้าและสามารถดูได้มากกว่าหนึ่งครั้ง คำพูด นอกจากบันทึกในเทปหรือบันทึกไม่สามารถซ้ำกัน แน่นอนในการสนทนามันเป็นไปได้ที่จะถามคนที่จะพูดอะไรอีก แต่ความเป็นจริงยังคงอยู่ที่ ในขณะที่ผู้อ่านสามารถมองย้อนกลับไปในสิ่งที่หลาย ๆครั้งตามที่เขาต้องการ ฟังไม่ได้