At the bottom of the tree was a cor

At the bottom of the tree was a corpse, leaning up against the tree and facing a decrepit pill furnace.

There was no one and nothing else in the area, only the great tree and the Golden Crow. No lives were present, nor any life force… nor any presence of death.

Everything was quiet, so quiet that many people would find it terrifying.

Meng Hao focused on the great tree and the Golden Crow. Then he looked at the corpse and the pill furnace. Were it not for the corpse and the pill furnace, Meng Hao would have come to the conclusion that everything Yan Song said was incorrect.

Thoughtfully, Meng Hao flew forward toward the great golden tree.

As he neared, the Golden Crow atop the tree suddenly moved its head. A golden gleam could be seen in its eyes.

Meng Hao stopped and stood stock still. He could sense that it was the golden tree upon which the Golden Crow stood that was calling him.

The Golden Crow glanced at Meng Hao, then closed its eyes. Meng Hao clasped hands in a bow, and then neared it.

He didn’t examine the great tree first. Instead, he looked down at the corpse. There in the corpse’s hand was a jade slip.

Meng Hao picked it up and scanned it with Spiritual Sense. Three characters suddenly appeared in his head.

“Spirit Severing Pill!”

His eyes glittered as he looked down at the pill furnace. As soon as he did, a strange expression could be seen on his face. There on the back of the furnace was a large hole.

Within the pill furnace, no medicinal pill could be seen. However, even though countless years had passed, as a Grandmaster of the Dao of alchemy, Meng Hao could tell from the residue left behind that before being destroyed, there had indeed been a medicinal pill inside.

Looking at the hole, he suddenly had the sense that whatever pill had been concocted inside in ancient times, had burst out of its own accord. “It definitely is of the ancient Dao of alchemy, something from primordial times. But… where did the pill go?

Previous Chapter

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ที่ด้านล่างของต้นไม้ที่เป็นศพพิงขึ้นกับต้นไม้และหันหน้าไปทางเตาเผายาเสื่อม. ไม่มีใครและไม่มีอะไรอื่นในพื้นที่เฉพาะต้นไม้ใหญ่และโกลเด้นเป็นอีกา ไม่มีชีวิตอยู่ในปัจจุบันหรือพลังชีวิตใด ๆ ... มิได้แสดงตนใด ๆ ของการเสียชีวิต. ทุกอย่างก็สงบเงียบเงียบที่หลาย ๆ คนจะพบว่ามันน่ากลัว. เม้งเฮามุ่งเน้นไปที่ต้นไม้ใหญ่และโกลเด้นอีกา จากนั้นเขาก็มองไปที่ศพและเตาเผายา มันไม่ได้สำหรับศพและเตาเผายาเม้งเฮาจะได้มาสรุปว่าทุกอย่างยันเพลงกล่าวว่าไม่ถูกต้อง. พิถีพิถันเม้งเฮาบินไปข้างหน้าตรงต้นทองที่ดี. ในขณะที่เขาใกล้, โกลเด้นอีกาบนต้นไม้ก็ ย้ายหัวของมัน ประกายทองอาจจะเห็นในตา. เม้งเฮาหยุดและยืนหุ้นยังคง เขาอาจจะรู้สึกว่ามันเป็นต้นไม้สีทองตามที่โกลเด้นอีกายืนที่เรียกเขาว่า. โกลเด้นกาเหลือบมองไปที่เม้งเฮาแล้วปิดตา เม้งเฮาพนมมือในคันธนูและจากนั้นมันใกล้. เขาไม่ได้ตรวจสอบต้นไม้ใหญ่ครั้งแรก แต่เขามองลงไปที่ศพ มีอยู่ในมือศพของใบหยกเป็น. เม้งเฮาหยิบมันขึ้นมาและสแกนมันด้วยความรู้สึกทางจิตวิญญาณ ตัวละครทั้งสามก็ปรากฏตัวขึ้นในหัวของเขา. "จิตวิญญาณสั้ยา!" ดวงตาของเขา glittered ในขณะที่เขามองลงไปที่เตาเผายา โดยเร็วที่สุดเท่าที่เขาทำสีหน้าแปลก ๆ อาจจะเห็นบนใบหน้าของเขา มีที่ด้านหลังของเตาหลุมขนาดใหญ่. ภายในเตาเผายาไม่มียาสมุนไพรอาจจะเห็น อย่างไรก็ตามแม้ว่าปีที่ผ่านมานับไม่ถ้วนได้ผ่านการเป็นมาสเตอร์ของดาวของการเล่นแร่แปรธาตุเม้งเฮาสามารถบอกได้จากสารตกค้างทิ้งไว้ข้างหลังว่าก่อนที่จะถูกทำลายมีการได้รับย่อมเป็นยาสมุนไพรภายใน. มองไปที่หลุมเขาก็มี ความรู้สึกว่าสิ่งที่ได้รับยาภายในแต่งในสมัยโบราณได้ระเบิดออกมาจาก Accord ของตัวเอง "แน่นอนมันเป็นของโบราณของดาวเล่นแร่แปรธาตุอะไรบางอย่างจากครั้งแรก แต่ ... ที่ไม่ยาไป? บทก่อนหน้า