Lefille made an inhuman noise when

Lefille made an inhuman noise when the man died, while Suimei lowered his face.
… And finally, the kneeling Lefille stood and turned her back towards Suimei. The direction she was facing—
“... Hey, Lefille?”
Suimei asked, but Lefille kept her back towards him for some reason, and uttered words of apology.
“I am sorry, Suimei-kun.”
“Sorry about what, what are you going to do? Why are you facing that way?”
“Do you even need to ask…”
Isn’t that obvious— No, it was indeed something anyone could work out. Because right now, she was facing in a direction of a road they had never taken before.
In the end, Lefille seemed to have made up her mind. She turned towards Suimei, and stated her resolve with determination.
“Suimei-kun, I will be rescuing the people from the caravan.”
“Rescue them? Are you serious?”
“Yes, I have no plans on making jokes.”
“You are going even though you don’t even know where exactly the caravan is!?”
“They are probably along the mountain path. Even if they deviate from the route, it wouldn’t be for too far.”
“But there was no way of telling if they are still alive!”
“That’s right. But someone might still be alive. That’s why—”
That’s why she was going, in order help them, and performed a rescue that could only be said to be reckless. However, she mustn’t, she absolutely mustn’t go there, because—
“Do you understand!? This is the trap of the Mazoku to lure you over!”
“A trap, huh?”
“Yes! They are a bunch that assault people without a second thought! Will they allow someone who is heavily injured to run away!? If you go, you will definitely find Rajas waiting for you!”
That’s correct, this is a trap. An evil trap to bait Lefille, with the knowledge that she will rush over to save the caravan. They allowed this man on the verge of death to escape because they knew how Lefille will react after meeting him.
It was a coincidence that this adventurer came to this place in the secluded forest, but the chances that he was released as bait was high. It wouldn’t be a surprise to find Rajas waiting for Lefille when she rushed over to rescue the caravan.
However, Lefille didn’t listen to what Suimei said, the girl answered in a calm tone.
“... Probably.”
“What do you mean by probably… You should know this is true, Lefille!”
“Yes, that’s true. It’s like you said. I understand how reckless this is.”
“In that case…!!”
“However!! ... Even so, I still want to save everyone! Because of me, everyone is in danger! All because of me! That’s why!”
Lefille’s emotions burst forth as she faced Suimei who couldn’t accept her actions. It was probably the anxiety that had been accumulating in her heart all this while. Her feelings of wanting to help others and the thinking that she had to go were conveyed in her words. But she was just beating herself up too much over this.
“Like I told you, it’s not Lefille’s fault…”
“No, this is my fault. You said it just now right? This man only appeared here because of the trap the Mazoku laid out for me. Rajas only did this because I hid my tracks.”
“That… But even if you go, you will just die in vain!”
That was the truth. The opponent’s ambush wasn’t something so simple. It was a plan made in mind for the enemy that would be coming. For the one who jumps in, it would definitely be at a disadvantage.
That’s why Suimei refuse to give in, and tried to talk Lefille, whose back was towards him, out of this.
“Lefille! Think over it carefully! Calm down and think it through!”
But Lefille didn’t turn back—
“Lefille!! Come back!! You know in your heart it’s true!”
“......”
“Lefille!! Didn’t you say you mustn’t die!? To keep the power of the spirits from dying out! In that case—”
When Suimei was saying that, Lefille who was enduring silently spoke.
“What do you…”
“Hmm?”
“What do you understand about me!!”
“— Ugh!?”
The girl yelled from the bottom of her heart to stop Suimei. She then poured out the feelings in her heart like a torrent.
“You are telling me to pretend I didn’t see that even after all that!? I abandoned the people most dear to me! Even my closest family! Even so, you still want me to throw the people who got into danger because of me away!?”
Lefille’s words reverberated in Suimei’s ears and heart.
Is this thought and feelings weighing down her heart all this while? No one could help her from the pain, no one could save her. She couldn’t restrain her thoughts and screamed, because she earnestly wished to save these people. If that was so, what would Suimei have to do to calm her out of control emotions?
“So I just need to keep running!? Keep ignoring others and leave them to die!? Because I have to cherish my own life!? My thinking resulted in people losing their lives! This kind of thing… I have enough of this!”
Lefille seemed to be roaring at the mercilessness of the world. It was the cry of a girl who couldn’t vent all this while. That’s right, because she had been betraying her emotions, her self reproach became even more painful. It was even more so, if the feelings she ha

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Lefille ทำเสียงรบกวนผิดมนุษยธรรมเมื่อคนตาย ในขณะที่ Suimei ลดลงใบหน้าของเขา… และในที่สุด Lefille เข่ายืนเปิด และเธอกลับต่อ Suimei ทิศทางเธอเสร็จ —“... เฮ้ Lefille ? "ถาม Suimei แต่ Lefille เก็บเธอกลับต่อเขาด้วยเหตุผลบางอย่าง และพูดคำขออภัย"ฉันขอโทษ Suimei kun. ""ขออภัยเกี่ยวกับอะไร สิ่งคุณจะทำ ทำไมคุณกำลังวิธี""คุณจะต้องถาม..."ไม่ชัดเจนว่า — ไม่ มันเป็นจริงสิ่งที่ทุกคนสามารถทำงานออก เนื่องจากตอนนี้ เธอได้หันไปในทิศทางของถนนที่พวกเขาไม่ได้ดำเนินการก่อนในสุด Lefille ดูเหมือนจะ มีผู้ที่ขึ้นใจของเธอ เธอหันไปทาง Suimei และแก้ไขของเธอมุ่งมั่นที่ระบุไว้"Suimei-kun ฉันจะได้ช่วยคนจากคาราวาน""ช่วยเหลือพวกเขา ท่านจริงจัง""ใช่ ฉันมีแผนการที่ทำให้เรื่องตลก""คุณกำลังแม้ว่าคุณไม่รู้ว่าคาราวานอยู่?""ได้คงไปตามเส้นทางภูเขา แม้ว่าพวกเขาแตกต่างจากกระบวนการผลิต มันจะไม่เป็นสำหรับห่างกัน""แต่ก็ไม่มีทางบอกว่า พวกเขาจะยังมีชีวิตอยู่"ถูกต้อง แต่บางคนอาจยังมีชีวิต จึง — "ให้เธอไป ในสั่งช่วยเหลือพวกเขา และดำเนินการกู้ภัยที่อาจจะกล่าวจะประมาท เธอจะอย่างไรก็ตาม เธอแน่นอนต้องไม่ไปที่นั่น เพราะ —"คุณเข้าใจไหม นี่คือกับดักของ Mazoku ที่ล่อให้คุณมากกว่า""A ดัก ฮะ"ใช่ครับ พวกเขามีพวงที่โจมตีท่านโดยไม่ต้องลังเล พวกเขาจะอนุญาตให้ผู้ที่มากได้รับบาดเจ็บวิ่งหนี ถ้าคุณไป คุณจะแน่นอนพบ Rajas รอคุณ"ที่ถูกต้อง เป็นกับดัก การดักความชั่วร้ายเพื่อเหยื่อ Lefille มีความรู้ที่เธอจะวิ่งผ่านการบันทึกตัวคาราวาน พวกเขาอนุญาตให้ชายคนนี้บนปากเหวแห่งความตายหนี เพราะพวกเขารู้วิธี Lefille จะตอบสนองหลังจากการประชุมเขามันเป็นเรื่องบังเอิญที่นักผจญภัยนี้มาถึงสถานที่นี้ในป่าเงียบสงบ แต่โอกาส ที่เขาได้ออกเป็นเหยื่อสูง มันไม่แปลกใจกับการค้นหารอ Lefille เมื่อเธอรีบวิ่งไปเพื่อช่วยเหลือการคาราวาน Rajasอย่างไรก็ตาม Lefille ไม่ได้ฟังอะไร Suimei กล่าวว่า สาวตอบในโทนสีสงบ“... อาจจะ""คุณหมายถึงอะไรโดยอาจจะ... คุณควรรู้จริง Lefille ! ""ใช่ ที่เป็นความจริง มันเป็นเหมือนที่คุณกล่าวว่า ผมเข้าใจว่าประมาทนี้เป็น"ในกรณีที่...!!""อย่างไรก็ตาม!! ... ดังนั้นแม้ ฉันยังคงต้องการบันทึกทุกคน เนื่องจากฉัน ทุกคนตกอยู่ในอันตราย เนื่องจากตัวฉัน ที่ว่าทำไม"ของ Lefille อารมณ์ระเบิดออกมา ตามที่เธอต้องเผชิญกับ Suimei ที่ไม่สามารถยอมรับการกระทำของเธอ มันคงเป็นความวิตกกังวลที่มีการสะสมอยู่ในหัวใจของเธอทั้งหมดนี้ในขณะที่ ความรู้สึกของเธออยากช่วยผู้อื่นและคิดว่าเธอต้องไปถูกถ่ายทอดคำพูดของเธอ แต่เธอก็แค่เต้นตัวเองมากเกินกว่านี้"เหมือนฉันบอกคุณ ไม่ผิดของ Lefille...""ไม่ นี้เป็นความผิดของฉัน คุณบอกว่า ขวาตอนนี้ คนนี้เพียงปรากฏที่นี่เนื่องจากกับดัก Mazoku ที่วางสำหรับฉัน Rajas เท่านั้นทำอย่างนี้ เพราะฉันซ่อนแทร็คของฉัน"ที่... แต่ถ้าคุณไป คุณจะก็ตายเปล่า ๆที่เป็นความจริง ฝ่ายซุ่มไม่ใช่สิ่งที่ง่ายจึง มันเป็นแผนการทำในใจสำหรับศัตรูที่จะมา สำหรับคนหนึ่งที่กระโดดใน มันแน่นอนจะเป็นรองว่า ของทำไม Suimei ปฏิเสธที่จะให้ใน และพยายามพูดคุย Lefille ที่เป็น เขาจากนี้"Lefille คิดไว้อย่างระมัดระวัง สงบลง และคิดว่า ผ่าน"แต่ Lefille ไม่กลับ —"Lefille !! ย้อนกลับมา!! คุณรู้ว่าในหัวใจของคุณเป็นจริง"“......”"Lefille !! คุณไม่ได้คุณต้องไม่ตาย เพื่อให้พลังของวิญญาณตายออก ในกรณีที่ — "เมื่อ Suimei พูดว่า Lefille ที่ถูกยืนยงเงียบพูด"สิ่งที่คุณทำ...""อืมม""อะไรคุณเข้าใจเกี่ยวกับฉัน!!"" — เดลิ? "สาวตะโกนจากด้านล่างของหัวใจของเธอหยุด Suimei เธอแล้วเทออกความรู้สึกในหัวใจของเธอเช่นฝนตกหนัก"คุณจะบอกฉันฉันไม่เห็นที่แม้หลังจากที่แกล้งทำ ผมทิ้งคนที่ผมรักมากที่สุด แม้แต่ครอบครัวที่ใกล้ที่สุด ดังนั้นแม้ คุณยังต้องฉันไปโยนคนที่เป็นอันตรายได้เนื่องจากฉันไป?"คำพูดของ Lefille reverberated ในหูและหัวใจของ Suimeiนี่คือความคิด และความรู้สึกให้เธอหัวใจทั้งหมดนี้ในขณะที่ ไม่มีใครสามารถช่วยเธอจากความเจ็บปวด ไม่มีใครสามารถช่วยชีวิตเธอ เธอไม่สามารถยับยั้งความคิดของเธอ และ เพราะเธออยากบันทึกคนเหล่านี้จริงจัง กรีดร้อง หากที่นั้น จะ Suimei ต้องทำอะไรเพื่อความสงบของเธอจากควบคุมอารมณ์"ดังนั้นฉันเพียงต้องการให้ทำงาน ให้ละเว้นอื่น ๆ และปล่อยให้ตาย เพราะหวงแหนชีวิตของตัวเอง ความคิดของผมเกิดในคนที่สูญเสียชีวิต ชนิดของสิ่งนี้... ผมมีพอนี้"Lefille ดูเหมือนจะ เป็นคำรามที่เวณซูเมอร์เกือบพันปีของโลก มันเป็นเสียงร้องของหญิงสาวที่ไม่สามารถระบายทั้งหมดนี้ในขณะที่ ใช่ เนื่องจากเธอได้ว่าอารมณ์ของเธอ เธอประณามตนเองกลายเป็นความเจ็บปวดยิ่งขึ้น แก้ไขเพิ่มเติม ดังนั้นถ้าความรู้สึกเธอฮา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Lefille ทำเสียงทารุณเมื่อชายคนนั้นเสียชีวิตในขณะที่ Suimei ลดลงใบหน้าของเขา.
... และในที่สุดก็คุกเข่า Lefille ยืนและหันกลับมาของเธอที่มีต่อ Suimei ทิศทางเธอเป็น facing- "
... เฮ้ Lefille?"
Suimei ถาม แต่ Lefille ทำให้เธอกลับไปกับเขาด้วยเหตุผลบางอย่างและเอ่ยคำขอโทษ.
"ผมขอโทษ Suimei คุง."
"ขออภัยเกี่ยวกับสิ่งที่ สิ่งที่คุณจะทำอย่างไร ทำไมคุณกำลังเผชิญกับวิธีการที่? "
" คุณไม่จำเป็นต้องถาม ... "
ไม่ว่า obvious- ไม่มีมันเป็นจริงสิ่งที่ทุกคนสามารถทำงานออก เพราะตอนนี้เธอก็หันหน้าไปในทิศทางของถนนที่พวกเขาไม่เคยมาก่อนได้.
ในท้ายที่สุด Lefille ดูเหมือนจะได้ขึ้นใจของเธอ เธอหันไปทาง Suimei และระบุเธอแก้ปัญหาด้วยความมุ่งมั่น.
"Suimei-kun ผมจะช่วยคนที่มาจากกองคาราวาน."
"ช่วยพวกเขา? คุณจริงจัง? "
" ใช่ฉันมีไม่มีแผนในการทำเรื่องตลก. "
" คุณจะไปถึงแม้ว่าคุณไม่ได้รู้ว่าที่ว่ากองคาราวานเป็น !? "
" พวกเขาอาจจะไปตามเส้นทางภูเขา แม้ว่าพวกเขาจะเบี่ยงเบนไปจากเส้นทางมันจะไม่ไกลเกินไป. "
" แต่มีวิธีการบอกว่าพวกเขายังมีชีวิตอยู่ไม่ได้! "
" ที่เหมาะสม แต่บางคนอาจจะยังคงมีชีวิตอยู่ นั่นเป็น why- "
นั่นเป็นเหตุผลที่เธอกำลังเพื่อช่วยให้พวกเขาและดำเนินการช่วยเหลือที่อาจได้รับการกล่าวว่าเป็นประมาท แต่เธอไม่ต้องเธออย่างจะต้องไม่ไปที่นั่น because-
"คุณเข้าใจ!? นี่คือกับดักของ Mazoku เพื่อล่อให้คุณมากกว่า! "
" กับดักฮะ? "
" ใช่! พวกเขาเป็นพวงที่คนโจมตีโดยไม่คิดที่สอง! พวกเขาจะช่วยให้คนที่ได้รับบาดเจ็บอย่างหนักที่จะหนีออก !? ถ้าคุณไปคุณแน่นอนจะพบ Rajas รอคุณอยู่! "
นั่นเป็นที่ถูกต้องนี้เป็นกับดัก กับดักความชั่วร้ายเหยื่อ Lefille, มีความรู้ว่าเธอจะรีบไปบันทึกคาราวาน พวกเขาได้รับอนุญาตให้ชายคนนี้อยู่บนปากเหวแห่งความตายที่จะหลบหนีเพราะพวกเขารู้วิธีที่จะตอบสนอง Lefille หลังจากการประชุมเขา.
มันเป็นเรื่องบังเอิญที่ฉวยโอกาสนี้มาถึงที่นี่ในป่าที่เงียบสงบ แต่โอกาสที่เขาได้รับการปล่อยตัวเป็นเหยื่ออยู่ในระดับสูง มันจะไม่แปลกใจที่จะหา Rajas รอให้ Lefille เมื่อเธอรีบวิ่งไปช่วยกองคาราวาน.
อย่างไรก็ตาม Lefille ไม่ได้ฟังสิ่งที่ Suimei กล่าวว่าหญิงสาวตอบด้วยน้ำเสียงสงบ.
" ... น่าจะเป็น."
" คุณหมายถึงอะไรโดยอาจจะ ... ที่คุณควรรู้นี้เป็นจริง Lefille! "
" ใช่ว่าเป็นความจริง มันก็เหมือนกับการที่คุณกล่าวว่า ผมเข้าใจว่านี่เป็นประมาท. "
" ในกรณีที่ว่า ... !! "
" แต่ !! ... ดังนั้นแม้ฉันยังคงต้องการที่จะบันทึกทุกคน! เพราะเราทุกคนตกอยู่ในอันตราย! ทั้งหมดเป็นเพราะฉัน! นั่นเป็นเหตุผลที่ "
อารมณ์ Lefille ของระเบิดออกมาในขณะที่เธอต้องเผชิญกับ Suimei ที่ไม่สามารถยอมรับการกระทำของเธอ มันอาจจะเป็นความวิตกกังวลที่ได้รับการสะสมในหัวใจของเธอทั้งหมดในขณะนี้ ความรู้สึกของเธอที่อยากจะช่วยเหลือผู้อื่นและความคิดที่ว่าเธอได้ไปถูกลำเลียงในคำพูดของเธอ แต่เธอก็เป็นเพียงการตีตัวเองขึ้นมากเกินไปกว่านี้.
"เหมือนที่ผมบอกคุณมันไม่ใช่ความผิดของ Lefille ... "
"ไม่มีนี้เป็นความผิดของฉัน คุณบอกว่ามันเป็นเพียงแค่ตอนนี้ใช่มั้ย? ผู้ชายคนนี้ปรากฏตัวที่นี่เพราะกับดักที่วาง Mazoku ออกสำหรับฉัน Rajas เพียงทำเช่นนี้เพราะฉันซ่อนแทร็คของฉัน. "
" นั่น ... แต่แม้ว่าคุณจะไปคุณก็จะตายในไร้สาระ! "
นั่นคือความจริง การซุ่มโจมตีของฝ่ายตรงข้ามไม่ได้บางสิ่งบางอย่างเพื่อให้ง่าย มันเป็นแผนการที่เกิดขึ้นในใจสำหรับศัตรูที่จะมา สำหรับคนที่กระโดดในแน่นอนมันจะเป็นเบี้ยล่าง.
นั่นเป็นเหตุผลที่ Suimei ปฏิเสธที่จะให้ในและพยายามที่จะพูดคุย Lefille ซึ่งกลับมาเป็นต่อเขาออกจากนี้.
"Lefille! คิดไปคิดมาอย่างระมัดระวัง! สงบลงและคิดว่ามันผ่าน! "
แต่ Lefille ไม่ได้เปิดภูมิหลัง
" Lefille !! กลับมา!! คุณจะรู้ว่าในหัวใจของคุณมันเป็นความจริง! "
" ...... "
" Lefille !! ไม่ได้คุณบอกว่าคุณต้องไม่ตาย !? เพื่อให้อำนาจของวิญญาณที่ตายออก! ใน CASE- ว่า "
เมื่อ Suimei ได้รับการบอกว่า Lefille ที่ถูกยั่งยืนเงียบพูด.
สิ่งใดที่คุณ ... " "
" อืม? "
" สิ่งที่คุณเข้าใจเกี่ยวกับฉัน !!
" " - ฮึ !? "
หญิงสาวตะโกนจากด้านล่าง ของหัวใจของเธอที่จะหยุด Suimei จากนั้นเธอก็เทลงมาความรู้สึกในหัวใจของเธอเช่นฝนตกหนัก.
"คุณจะบอกผมที่จะหลอกฉันไม่เห็นว่าแม้หลังจากที่ !? ฉันทอดทิ้งคนที่รักที่สุดของผม! แม้ครอบครัวสนิทที่สุดของฉัน! ดังนั้นแม้คุณยังคงต้องการให้ฉันไปโยนคนที่ได้เป็นอันตรายเพราะฉันไป !? "
คำ Lefille ของก้องในหู Suimei และหัวใจ.
เป็นความคิดและความรู้สึกนี้ชั่งน้ำหนักลงหัวใจของเธอทั้งหมดในขณะนี้หรือไม่? ไม่มีใครสามารถช่วยเธอจากความเจ็บปวดไม่มีใครสามารถช่วยเธอ เธอไม่สามารถยับยั้งความคิดของเธอและกรีดร้องอย่างจริงจังเพราะเธออยากจะช่วยชีวิตผู้คนเหล่านี้ ถ้าเป็นเช่นนั้นสิ่งที่ Suimei จะต้องทำเพื่อความสงบของเธอออกจากอารมณ์การควบคุม?
"ดังนั้นผมก็ต้องให้ทำงาน !? ให้ละเว้นผู้อื่นและปล่อยให้พวกเขาที่จะตาย !? เพราะฉันมีจะหวงแหนชีวิตของตัวเอง !? ความคิดของฉันส่งผลให้คนที่สูญเสียชีวิตของพวกเขา! ชนิดของสิ่งนี้ ... ฉันมีมากพอที่นี้! "
Lefille ดูเหมือนจะคำรามในความโหดร้ายของโลก มันเป็นเสียงร้องของหญิงสาวคนหนึ่งที่ไม่สามารถระบายทั้งหมดในขณะนี้ ที่เหมาะสมเพราะเธอได้รับการทรยศต่อความรู้สึกของเธอตำหนิเธอเองก็ยิ่งเจ็บปวดมากขึ้น มันเป็นมากยิ่งขึ้นดังนั้นถ้าความรู้สึกที่เธอ ha