Tang Gu continued to stare at me, “

Tang Gu continued to stare at me, “Xiao Yao, I hear you fought with Liu Ying and his gang and that you even beat all four of them by yourself! Is that true?”

I smiled, “Where’d you hear that from? Don’t joke around.”

“Was that really not you? Liu Ying won’t admit it, but students saw it…”

“I’m going for a midnight snack, you think what you want!”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แทงกูยังคงจ้องมองฉัน "เสี่ยวยาว ฟังคุณสู้กับคุณหญิงเล่า และแก๊งของเขาและคุณจะชนะ 4 ทั้งหมดของพวกเขาเอง คือที่จริงฉันยิ้ม "ที่จะคุณได้ยินว่าจาก ไม่เล่นรอบ""ไม่ที่จริง ๆ คุณ หยิงหลิวไม่ยอมรับมัน แต่นักเรียนเห็น... ""ฉันจะสำหรับเป็นอาหารว่างเที่ยงคืน คุณคิดว่า สิ่งที่คุณต้อง"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Tang Gu ยังคงจ้องมองมาที่ผม "Xiao Yao, ฉันได้ยินคุณต่อสู้กับหลิวหยิงและแก๊งของเขาและคุณจะเอาชนะพวกเขาทั้งสี่ด้วยตัวเอง! คือว่าจริงหรือไม่? " ฉันยิ้ม "หมอนที่คุณได้ยินมาจากไหน? อย่าตลก ๆ . " "คือการที่มันไม่คุณ? หลิวหญิงจะไม่ยอมรับมัน แต่นักเรียนเห็นมัน ... " "ฉันจะเป็นอาหารว่างเที่ยงคืนที่คุณคิดว่าสิ่งที่คุณต้องการ"

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แทงกูยังคงจ้องฉัน " Xiao Yao , ฉันได้ยินว่าเธอทะเลาะกับ หลิว หยิงและแก๊งของเขา และคุณจะชนะทั้งสี่ของพวกเขาด้วยตัวคุณเอง จริงเหรอ ? "

ฉันยิ้ม " นายได้ยินมาจากไหน ไม่ตลกเลยนะ . . . "

" นั่นไม่ใช่คุณเหรอ Liu Ying ไม่ยอมรับ แต่คนเห็นมัน . . . . . . . "

" ฉันกำลังจะเป็นอาหารว่าง คุณคิดว่าสิ่งที่คุณต้องการ ! "