The midmorning sky is flushed and p

The midmorning sky is flushed and pale. The sun hangs droopily to the sky with fatigue, like it wants to let go and fall down and bounce off the water. Clouds are plastered to the sky in a sticky fashion, like they might peel off and land on the earth like paper. It is cold and warm at the same time, and the wind feels like people’s breaths blowing as hard as they can against your skin.

Thin, sickly trees spring out of the ground in a scattered fashion, holding onto thin leaves that are losing their color. A few leaves are bright orange, some red, some yellow, and some still green or pale green. It is the middle of a summer day, not a hot summer day in July, but a summer day towards the way end of summer, with autumn whispering in.
You sigh at this day, the end of summer, the time at the end. Soon, everything will change, and you will go back to school. When will you see the others again?

You stare at a tree in front of you and focus really hard, so hard your head hurts. You then laugh.

“Kido, what are you doing out here?”

The taller, masculine female gains a little colour, and stares off into the distance. A swallow sits in a nearby tree, singing softly. Its face is orange, and its eyes beady black. Its breast is a creamy white, and its deep blue wings curve in the most elegant fashion, sharply pointing back at the end.

Its song was a mixture of squeaks and clicks, sounds hard to describe with words. It truly was a song; the bird’s cries were arranged in a quick, rhythmic, pattern. The song moved up and down softy. The swallow looked around itself quickly at its surroundings, at Kido, and at you. You wonder if Kido’s abilities work on animals.

“N-nothing...” Kido murmurs, glancing at the swallow quickly. You just smile and nod her head.

“Where are Kano and Seto and Mary?” you ask her casually.

You had long since admitted to yourself that you had a little crush on Kano. That would probably never happen; he probably liked Kido.

She looks relieved. “I don’t know where Kano is... you should ask Seto. Seto is over there.”

She points to the north. You smile sweetly.

“Thank you, Kido-nee-chan~” you say, bubbly and cheerful. She giggles at the honorifics and nods to you.

You run for about ten minutes. The wind feels cold as you run, and warm when you stop. A stream rushes by. My, how lovely it must be to be a stream. You get to run free all day, going wherever you want to go. You never tire, and you don’t need to be concerned about everyday things like people. You don’t need to be around others, you can be alone for as long as you like, you think.

After a while, a feeling of contradiction grows inside of you. Now that I think about it, a stream bounces off rock for the whole of its life, it never gets to be with others and it cries forever. It must be so lonely to be a stream.
It is not long before you hear the clucking of chickens and mooing of cows. The bark of a dog pierces through the rest of the sound. A few seconds after, you hear the laughter of a young boy. It makes you smile. You push through the brush and past the waterfall that flows into the stream.

“Seto!” you giggle, as the older, taller boy turns around. He carries a puppy in his hands. The small brown puppy wiggles and whines, its fluffy brown fur soaking wet.
He smiles to you. “Good morning [Name], I just gave this dog here a bath. He’s whining, but just wait till’ he becomes a big strong dog! He’ll thank me because all the nice lady dogs will like him!”

You chuckle at Seto’s seemingly pointless explanations of his day. Not really pointless, but unnecessary. Seto laughs with you. He sets the puppy down on the ground, and it shivers. He wraps it in a blanket.

“Aw~ is that better, puppy-wuppy~?” he says in a cutesy, sing-song voice. You laugh again at Seto’s childishness for a boy who’s sixteen.
“So, you’re looking for Kano, huh?” he asks. You blush; glad his back is turned to you. You know it is intuition and not his eye ability when he says that. He would never use it so casually, and he knows you have a crush on Kano.
“Y-yeah...” you mumble. Seto chuckles. “In the barn.”

You walk away noticeably. After a few minutes down a dirt path, you find a huge barn. The rusty red paint is faded, and the barn is sickly looking but structurally sound and intact. Sometimes you fear it might blow away one windy day, though. The barn smells... like a barn. You wouldn’t expect anything more or less than that. Animal sounds occupy the place; piggy oinks, sheep “baaa”s, cows’ moos. The place is a mess, considering Kano plays with the animals more than doing his job of cleaning the joint up.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ท้องฟ้า midmorning จะล้าง และซีด ดวงอาทิตย์ค้าง droopily ฟ้าด้วยความอ่อนเพลีย เหมือนมันอยากให้ไป และล้มลง และตีกลับออกจากน้ำ เมฆมีปูนฟ้าในเหนียว เช่นพวกเขาอาจหลุด และที่ดินบนโลกเช่นกระดาษ มันเป็นเย็น และอบอุ่นในเวลาเดียวกัน และบรรยากาศที่ลมหายใจของคนที่พัดอย่างหนักเป็นอย่างกับผิวของคุณบาง sickly ฤดูใบไม้ผลิต้นไม้จากพื้นดินระเกะระกะ กดค้างไว้บนใบบางที่มีการสูญเสียสีของพวกเขา บางใบมีสีส้มสดใส สีแดง เหลืองบาง และบางส่วนยังคงเขียว หรือวใส กลางวันร้อน ไม่ร้อนวันในเดือนกรกฎาคม วันฤดูร้อน ฤดูร้อนกับฤดูใบไม้ร่วงที่วิสเปอริงในสิ้นวิธี แต่ได้คุณถอนหายใจที่วันนี้ จุดสิ้นสุดของฤดูร้อน จุดสิ้นสุด เร็ว ๆ นี้ ทุกอย่างจะเปลี่ยนแปลง และคุณจะกลับไปโรงเรียน เมื่อจะคุณเห็นคนอื่น ๆ อีกหรือไม่คุณมองดูต้นไม้หน้าและโฟกัสยากจริง ๆ ดังนั้นยากเจ็บหัวของคุณ คุณแล้วหัวเราะ"คิโดะ อะไรคุณทำที่นี่? "เพศหญิงความสูง ผู้ชายรับมีสีน้อย และ stares ออกเป็นระยะทาง สวอลโล่อยู่ในต้นไม้ใกล้เคียง ร้องเพลงเบา ๆ ใบหน้าของมันเป็นสีส้ม และสีดำของ beady ตา เต้านมเป็นสีขาวครีม และเส้นโค้งของปีกครามในแฟชั่นสุดหรู ชี้ไปที่จุดสิ้นสุดอย่างรวดเร็วเพลงถูกผสมระยิบระยับและคลิ ยากที่จะอธิบาย ด้วยคำเสียง มันเป็นเพลง อย่างแท้จริง เสียงร้องของนกถูกจัดรูปแบบด่วน จังหวะ เพลงย้ายขึ้นคนอ่อนแอแพะ สวอลโล่ที่มองรอบ ๆ ตัวเองอย่างรวดเร็ว ในสภาพแวดล้อม คิโดะ และ ที่คุณ คุณสงสัยถ้า ของคิโดะความสามารถทำงานกับสัตว์"N-ไม่..." คิโดะ murmurs ทิวทัศน์ที่สวอลโล่รวดเร็ว คุณเพียงยิ้ม แล้วผงกหัวของเธอ"ที่เป็นกนก และไค และแมรี" คุณถามเธอตั้งใจคุณมีนานชมตัวเองว่า คุณมีความสนใจน้อยในกนก ที่จะไม่เกิดขึ้น เขาคงชอบคิโดะเธอมีลักษณะเบา "ผมไม่ทราบว่าที่หมู่เกาะกนก... คุณควรถามไค ไคอยู่ที่โน่น"เธอชี้ไปทิศเหนือ คุณยิ้มเพราะ"ขอบคุณ คิโดะณีย์จันทร์ ~ " คุณพูด bubbly ที่ ดี เธอ giggles ที่ honorifics และคุณ nodsคุณเรียกใช้ประมาณสิบนาที ลมรู้สึกเย็นรัน และอบอุ่นเมื่อคุณหยุด กระแสวิ่งตาม ฉัน ดีว่าจะต้องเป็น กระแส คุณได้ทำฟรีตลอดทั้งวัน ไปทุกที่ที่คุณต้องการไป คุณไม่เคยล้า และคุณไม่ต้องเป็นกังวลกับสิ่งต่าง ๆ ประจำวันเช่นคน คุณไม่จำเป็นต้องมีสถานที่อื่น ๆ คุณสามารถเพียงอย่างเดียวสำหรับตราบเท่าที่คุณต้องการ คุณคิดว่าหลัง ความรู้สึกของความขัดแย้งขึ้นภายในของคุณ ที่คิดเกี่ยวกับมัน กระแสตีกลับปิดหินสำหรับทั้งหมดของชีวิต มันไม่เคยได้รับให้กับผู้อื่น และก็ทุกคนได้ยินตลอด ต้องโดดเดี่ยวเพื่อให้ กระแสไม่นานก่อนที่คุณได้ยิน clucking ไก่และ mooing ของวัว การเห่าของสุนัขเป็นช่องของเสียง ไม่กี่วินาทีหลังจาก คุณยินเสียงหัวเราะของชายหนุ่ม มันทำให้คุณยิ้ม คุณผลักดัน ผ่านแปรง และน้ำตกที่ไหลเป็นลำธารที่ผ่านมา"ไค" คุณหัว เป็นเด็กเก่า สูงหมุนรอบ เขานำลูกสุนัขในมือของเขา ลูกสุนัขสีน้ำตาลขนาดเล็ก wiggles และ whines ของขนสีน้ำตาลนุ่มที่เปียกแฉะยิ้มให้คุณ "สวัสดี [ชื่อ], ฉันเพียงให้สุนัขนี้อาบน้ำ เขาเป็น whining แต่รอจนถึง ' เขากลายเป็นสุนัขขนาดใหญ่แข็งแรง เขาจะขอบคุณเรา เพราะสุนัขดีผู้หญิงจะชอบเขา"คุณหัวเราะในคำอธิบายที่ดูเหมือนว่าประเด็นของไคของ ประเด็นจริง ๆ ไม่ แต่ไม่จำเป็น เซะโตะหัวเราะทีกับคุณ เขาตั้งลูกสุนัขลงบนพื้นดิน และมัน shivers เขาตัดมันในผ้าห่ม"สะสม ~ เป็นลูกสุนัข-wuppy ที่ดีกว่า ~ ? " เขากล่าวว่า ในเสียงเพลงสิงห์ cutesy คุณหัวเราะอีกที่ของไค childishness เด็กชายที่ sixteen"ดังนั้น อำนวยกนก ฮะ" เขาถามขึ้น คุณหน้าแดง ดีใจเขาถูกคุณ คุณรู้ว่า มันเป็นสัญชาตญาณและไม่เขาเต็มตาเมื่อเขาบอกว่า เขาจะไม่ได้ใช้ดังนั้นลวก ๆ และเขารู้ว่า คุณมีความสนใจในกนก"วายใช่..." คุณ mumble ไค chuckles "อยู่ในยุ้งข้าว"คุณเดินอย่างเห็นได้ชัด หลังจากครู่ลงเส้นทางวิบาก หายุ้งข้าวขนาดใหญ่ สีแดงสนิมจางลง และยุ้งข้าวเป็น sickly แต่ structurally เสียง และสมบูรณ์ บางครั้งคุณกลัวมันอาจพัดไปหนึ่งวันวินดี้ แม้ว่า ยุ้งข้าวมีกลิ่น...คล้ายกับยุ้งข้าว คุณจะไม่หวังอะไรมากกว่าหรือน้อยกว่าที่ เสียงสัตว์ครอบครองสถานที่ oinks กระปุก แกะ "หรือ" s, moos วัว เป็นระเบียบ กนกเล่นกับสัตว์มากกว่าการทำงานของการล้างร่วมพิจารณา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ท้องฟ้าเป็นช่วงสายแดงและสีซีด ดวงอาทิตย์แฮงค์ droopily ไปบนท้องฟ้าด้วยความเหนื่อยล้าเหมือนมันต้องการที่จะปล่อยให้ไปและล้มลงและกระเด็นน้ำ เมฆจะถูกฉาบไปบนท้องฟ้าในแฟชั่นเหนียวเช่นพวกเขาอาจจะลอกออกและที่ดินที่อยู่ในแผ่นดินเหมือนกระดาษ มันหนาวและอบอุ่นในเวลาเดียวกันและลมรู้สึกเหมือนลมหายใจของผู้คนเป่าเป็นเรื่องยากที่พวกเขาสามารถกับผิวของคุณ. บางต้นไม้อ่อนแองอกขึ้นมาจากพื้นดินในลักษณะกระจัดกระจายถือลงบนใบบางที่มีการสูญเสียสีของพวกเขา . ใบไม้ไม่กี่สีส้มสดใส, สีแดงบาง, สีเหลืองบางส่วนและบางส่วนยังคงสีเขียวสีเขียวหรือสีซีด มันเป็นช่วงกลางของฤดูร้อนวันที่ไม่ได้เป็นวันฤดูร้อนในเดือนกรกฎาคม แต่วันในฤดูร้อนในช่วงปลายทางของฤดูร้อน, ฤดูใบไม้ร่วงกับเสียงกระซิบใน. คุณถอนหายใจในวันนี้สิ้นสุดของฤดูร้อนที่เวลาที่สิ้นสุด ในไม่ช้าทุกอย่างจะเปลี่ยนไปและคุณจะกลับไปโรงเรียน เมื่อคุณจะเห็นคนอื่น ๆ อีกครั้งหรือไม่คุณจ้องมองที่ต้นไม้ในหน้าของคุณและมุ่งเน้นหนักจริงๆอย่างหนักหัวของคุณเจ็บ จากนั้นคุณหัวเราะ. "Kido สิ่งที่คุณทำออกจากที่นี่?" สูงหญิงชายได้รับสีเล็ก ๆ น้อย ๆ และจ้องมองออกไปไกล กลืนนั่งอยู่ในต้นไม้ใกล้ร้องเพลงเบา ๆ ใบหน้าของมันคือสีส้มและตาสีดำวาว เต้านมของมันคือสีขาวครีมและโค้งปีกสีฟ้าลึกลงไปในแฟชั่นที่หรูหราที่สุดอย่างรวดเร็วชี้กลับไปในตอนท้าย. เพลงมันเป็นส่วนผสมของ squeaks และคลิกเสียงยากที่จะอธิบายด้วยคำพูด แท้จริงมันเป็นเพลง; เสียงร้องของนกที่ถูกจัดให้อยู่ในที่รวดเร็วจังหวะรูปแบบ เพลงที่ขยับขึ้นและลงคนอ่อนแอ กลืนมองไปรอบ ๆ ตัวเองได้อย่างรวดเร็วในสภาพแวดล้อมที่ Kido และคุณ คุณสงสัยว่าความสามารถในการทำงาน Kido ในสัตว์. "N อะไร ... " พึมพำ Kido, glancing ที่กลืนได้อย่างรวดเร็ว คุณเพียงแค่รอยยิ้มและพยักหน้าหัวของเธอ. "ที่ไหนมีคาโนและเซโตะและแมรี่?" คุณถามเธอตั้งใจ. คุณมานานนับตั้งแต่เข้ารับการรักษาตัวเองว่าคุณมีความสนใจเพียงเล็กน้อยในคาโน นั่นก็อาจจะไม่เคยเกิดขึ้น เขาอาจจะชอบ Kido. เธอดูโล่งใจ "ผมไม่ทราบว่าคาโนคือ ... ที่คุณควรถาม Seto Seto มากกว่ามี. "เธอชี้ไปทางทิศเหนือ คุณยิ้มหวาน. "ขอบคุณ Kido-nee จัง ~" คุณจะพูดว่าฟองและร่าเริง เธอ giggles ที่สุภาพและพยักหน้าให้กับคุณ. คุณเรียกใช้ประมาณสิบนาที ลมรู้สึกเย็นขณะที่คุณทำงานและอบอุ่นเมื่อคุณหยุด รีบกระแสโดย ฉันว่าน่ารักก็จะต้องให้เป็นกระแส คุณจะได้รับการเรียกใช้ฟรีตลอดทั้งวันไปทุกที่ที่คุณต้องการไป ที่คุณไม่เคยยาง, และคุณไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับสิ่งที่ในชีวิตประจำวันเช่นคน คุณไม่จำเป็นต้องที่จะเป็นรอบคนอื่น ๆ ที่คุณสามารถอยู่คนเดียวได้นานเท่าที่คุณต้องการคุณคิด. หลังจากที่ในขณะความรู้สึกของความขัดแย้งเติบโตภายในของคุณ ตอนนี้ที่ผมคิดเกี่ยวกับมันกระแสตีกลับปิดร็อคสำหรับทั้งชีวิตของตนก็ไม่เคยได้รับจะอยู่กับคนอื่น ๆ และมันก็ร้องไห้ตลอดไป มันจะต้องเหงามากที่จะสตรีม. มันไม่นานก่อนที่คุณได้ยิน clucking ของไก่และมอของวัว เปลือกของสุนัขทะลุผ่านส่วนที่เหลือของเสียง ไม่กี่วินาทีหลังจากที่คุณได้ยินเสียงหัวเราะของเด็กหนุ่ม มันจะทำให้คุณยิ้มได้ คุณผลักดันผ่านแปรงและที่ผ่านมาเป็นน้ำตกที่ไหลเข้าไปในกระแส. "เซโตะ!" คุณขำเป็นที่มีอายุมากกว่าเด็กสูงหันไปรอบ ๆ เขาถืออยู่ในมือของลูกสุนัขของเขา ตระหนกตกใจลูกสุนัขสีน้ำตาลขนาดเล็กและ whines ขนปุยสีน้ำตาลที่เปียกโชก. เขายิ้มให้กับคุณ "สวัสดี [ชื่อ] ฉันให้สุนัขตัวนี้ที่นี่อาบน้ำ เขาหอน แต่เพียงรอจนกว่าเขาจะกลายเป็นสุนัขที่แข็งแกร่งใหญ่! เขาจะขอบคุณฉันเพราะทุกสุนัขผู้หญิงที่ดีจะชอบเขา! "คุณหัวเราะที่Seto ของคำอธิบายที่ดูเหมือนไม่มีจุดหมายของวัน ไม่มีจุดหมายไม่ได้จริงๆ แต่ที่ไม่จำเป็น Seto หัวเราะกับคุณ เขากำหนดลูกสุนัขลงบนพื้นดินและมันสั่น เขาตัดมันอยู่ในผ้าห่ม. "อ๊ะ ~ คือการที่ดีกว่าลูกสุนัข wuppy ~?" เขากล่าวว่าใน cutesy เสียงร้องเพลงเพลง คุณหัวเราะอีกครั้งที่เป็นเด็ก Seto สำหรับเด็กที่เป็นสิบหก. "ดังนั้นคุณกำลังมองหาคาโนฮะ?" เขาถาม คุณอาย; ดีใจที่กลับมาของเขาจะหันไปหาคุณ คุณจะรู้ว่ามันเป็นสัญชาตญาณและความสามารถไม่ได้ตาของเขาเมื่อเขากล่าวว่า เขาไม่เคยจะใช้มันเพื่อลวกและเขารู้ว่าคุณมีความสนใจในคาโน. "Y-ใช่ ... " คุณพึมพำ Seto หัวเราะเบา ๆ "ในยุ้งฉาง." คุณเดินออกไปอย่างเห็นได้ชัด หลังจากนั้นไม่กี่นาทีลงเส้นทางสกปรกคุณจะพบโรงนาขนาดใหญ่ สีแดงสนิมจะจางหายไปและยุ้งข้าวจะอ่อนแอมอง แต่เสียงและโครงสร้างเหมือนเดิม บางครั้งคุณกลัวมันอาจจะพัดไปหนึ่งวันที่ลมแรง แต่ ยุ้งข้าวมีกลิ่น ... เหมือนโรงนา คุณจะไม่ได้คาดหวังอะไรมากหรือน้อยกว่านั้น เสียงสัตว์ครอบครองสถานที่; Oinks ลูกหมูแกะ "baaa" s, มอวัว สถานที่ที่เป็นระเบียบพิจารณาคาโนเล่นกับสัตว์มากกว่าการทำงานของเขาในการทำความสะอาดร่วมกันขึ้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การ midmorning ฟ้าหน้าแดงแล้วซีด ดวงอาทิตย์จะ droopily บนท้องฟ้าด้วยล้า เหมือนมันต้องการที่จะปล่อยให้ไปและล้มลงและตีกลับปิดน้ำ เมฆจะฉาบท้องฟ้าเป็นแฟชั่นเหนียวเหมือนจะลอกออก และที่ดินบนแผ่นดินโลกเหมือนกระดาษ มันหนาวและอบอุ่นในเวลาเดียวกัน ลมรู้สึกเหมือนคนอื่นๆพัดมากเท่าที่พวกเขาสามารถกับผิวของคุณ .

บางต้นไม้ที่ผลิออกจากพื้นดินในกระจายแฟชั่น ถือใบบางๆที่สูญเสียสีของพวกเขา ไม่กี่ใบ สีส้มสดใส มีสีแดง มีสีเหลือง และบางส่วนยังคงสีเขียวหรือเขียวอ่อน มันอยู่ตรงกลางของฤดูร้อนไม่ร้อนวันฤดูร้อนในเดือนกรกฎาคม แต่หน้าร้อนต่อวิธีที่สิ้นสุดของฤดูร้อนกับฤดูใบไม้ร่วงกระซิบ .
คุณถอนหายใจ ที่วันนี้ จุดสิ้นสุดของฤดูร้อนเวลาที่สิ้นสุด แล้วทุกอย่างจะเปลี่ยนไป และคุณจะกลับไปที่โรงเรียน เมื่อคุณจะเห็นคนอื่น ๆอีก

คุณมองดูต้นไม้ในหน้าของคุณและโฟกัสจริงๆ ยาก ยากปวดหัวบ่อยๆ แล้วก็หัวเราะ

" คิโด้ คุณมาทำอะไรที่นี่ ? "

สูง ผู้ชาย หญิง เพิ่มสีเล็กน้อย และจ้องมองออกไปไกล แมงดานั่งในต้นไม้ใกล้เคียง ร้องเพลงเบาๆหน้าของส้ม และดวงตาของมันเหมือนลูกปัดสีดำ เต้านมเป็นครีมสีขาวและปีกสีฟ้าเข้มโค้งในแฟชั่นที่หรูหราที่สุดอย่างรวดเร็วชี้กลับไปที่จุดสิ้นสุด

ของเพลงเป็นส่วนผสมของมันและคลิกที่ เสียง ยากที่จะอธิบายด้วยคำพูด มันอย่างแท้จริงคือเพลง ของนกร้องถูกจัดในรูปแบบเร็ว จังหวะ , . เพลง ย้ายขึ้นและลง คนอ่อนแอนกนางแอ่นมองไปรอบๆตัวเอง ได้อย่างรวดเร็ว ในสภาพแวดล้อมที่คิโด้ และ ที่คุณ คุณสงสัยว่าคิโดะ ความสามารถในการทำงานในสัตว์

" เปล่า . . . . . . . " คิโดะ พึมพำ แหงนที่กลืนอย่างรวดเร็ว เธอแค่ยิ้มและผงกหัวของเธอ

" ส่วนเซโตะที่ไหนและแมรี่ ? " คุณถามเธอนะ

คุณเคยยอมรับกับตัวเองว่าเธอปิ๊งคาโน่ที่อาจจะไม่เกิดขึ้น เขาคงชอบคิโด้

เธอดูสบายใจ " ผมไม่รู้ว่าคาโน่ . . . . . . . คุณควรถามเซ . เซโตะอยู่ตรงนั้น "

เธอชี้ไปทางทิศเหนือ เธอยิ้มหวาน

" ขอบคุณ คิโด้นี่จัง ~ " เธอพูด ฟองและร่าเริง เธอหัวเราะคิกคัก ที่ให้เกียรติ และพยักหน้าให้คุณ

คุณวิ่งประมาณ 10 นาที ลมเย็น เย็น ตามที่คุณเรียกใช้ และอบอุ่นเมื่อคุณหยุดกระแสวิ่งโดย ฉันว่ามันจะต้องน่ารักเป็นกระแส คุณจะได้ใช้ฟรีทั้งวัน ไปที่ที่คุณต้องการไป คุณเคยเหนื่อย และคุณไม่จำเป็นต้องกังวลเกี่ยวกับสิ่งที่ทุกวันเหมือนคน คุณไม่ต้องการที่จะเป็นรอบ ๆ คุณสามารถอยู่คนเดียวได้นานเท่าที่คุณต้องการ คุณคิดว่า

หลังจากที่ในขณะที่ความรู้สึกของความขัดแย้งขึ้นภายในตัวคุณ ตอนนี้ที่ผมคิดเกี่ยวกับมันกระแสเด้งหินสำหรับทั้งหมดของชีวิต มันไม่เคยเป็นกับคนอื่น ๆและก็ร้องไห้ตลอด มันต้องเหงาต้องกระแส .
ไม่นานก่อนที่เธอจะได้ยินเสียงกระต๊ากของไก่และหมู งวัว เสียงเห่าของสุนัขพุ่งผ่านส่วนที่เหลือของเสียง ไม่กี่วินาทีหลังจาก ได้ยินเสียงหัวเราะของเด็กหนุ่ม มันทำให้คุณยิ้มได้คุณผลักดันผ่านแปรงและผ่านน้ำตกที่ไหลเป็นสาย

" เซโตะ ! " เธอหัวเราะคิกคักเหมือนเก่า สูง เด็กชายหันไปรอบ ๆ เขาอุ้มลูกหมาอยู่ในมือของเขา เล็กสีน้ำตาลลูกสุนัขไจและ whines ของปุยสีน้ำตาลขนเปียก .
เขายิ้มให้คุณ " อรุณสวัสดิ์ [ ชื่อ ] ฉันเพียงแค่ให้สุนัขตัวนี้มาอาบ เขาบ่น แต่แค่รอจนกระทั่งเขากลายเป็นตัวใหญ่ แข็งแรง สุนัข !เขาจะต้องขอบคุณผม เพราะบรรดาสตรีดีสุนัขจะชอบเขา "

เธอหัวเราะหึๆที่ดูเหมือนไร้จุดหมาย เซโตะเป็นคำอธิบายของวันของเขา ไม่มีจุดหมาย แต่ไม่จำเป็น เซโตะหัวเราะกับคุณ เขาชุดสุนัขลงบนพื้นดิน และสั่นสะท้าน เขาตัดมันในผ้าห่ม

" อี๋ ~ จะดีกว่า ลูกสุนัข wuppy ~ ~ ~ ~ " เขากล่าวว่าในน่ารัก ร้องเพลงด้วยเสียงเพลงเธอหัวเราะอีกครั้งที่ childishness เซโตะเป็นเด็กที่ 16 .
" ดังนั้น คุณกำลังมองหา คาโนะ ใช่มั้ย ? " เขาถาม เธอหน้าแดง ; ดีใจของเขากลับจะกลายเป็นคุณ คุณรู้ว่ามันเป็นสัญชาตญาณ ไม่ใช่ตาความสามารถของเขาเมื่อเขากล่าวว่า เขาไม่เคยใช้มันแบบง่ายๆ และเขารู้ว่าคุณมีความสนใจใน Kano .
" อืม . . . . . . . " เธอพึมพำ เซโตะ . . . . . . " โรงนา "

เธอเดินจากไปอย่างเห็นได้ชัดหลังจากไม่กี่นาทีลงทางเดินดิน คุณหาบ้านขนาดใหญ่ สีสีแดงสนิมเป็นสีจาง และยุ้งฉางเป็นขี้โรคดูแต่โครงสร้างเสียงเหมือนเดิม บางครั้งก็กลัวมันอาจจะระเบิดออกไปหนึ่งลมแรงด้วย โรงนากลิ่น . . . . . . . เหมือนเป็นฟาร์ม คุณไม่คาดหวังอะไรมากหรือน้อยกว่านั้น เสียงสัตว์ครอบครองสถานที่ ; ลูกหมู oinks แกะ " baaa " s ร้องวัว ที่กำลังยุ่งเหยิงพิจารณาคาโน่เล่นกับสัตว์มากกว่าทำงานทำความสะอาด
ร่วมขึ้น