3.4. Correlation of Py–GC–MS to tra

3.4. Correlation of Py–GC–MS to traditional methods
3.4.1. Protein analysis
The protein content of the 26 microalgae strains was analysed using the Lowry method and plotted in Fig. 3a on the X-axis. The same microalgae samples were also pyrolysed using the analytical pyrolyser and GC–MS. The peak areas of Indole were quantified and divided by the mass of sample pyrolysed (mg) in order to normalise the data points between samples. This resulting peak area value was plotted on the Y-axis and a linear relationship between the two analysis techniques was calculated. The linear regression of the two methods is shown to fit very well with a R2 value of 0.8. This value surpasses that obtained by comparing two traditional and commonly accepted methods for protein analysis presented by Laurens et al. [7]. The equation provided, now allows researchers to estimate the absolute protein content of any microalgae sample with reasonable accuracy. The advantage of this technique over others is that only 0.1 mg of sample is required. This is beneficial when microalgal growth trials are conducted on small scale and the scientist wants to know the change in protein content over time. Fig. 3b shows the data points for Scenedesmus and Chlorella samples only. It is expected that the same strains of microalgae have an improved relationship when this novel technique is applied. The data shows that R2 values now increase slightly compared to when the entire range of microalgae samples are investigated. This suggests that different amino acid profiles of different microalgae strains could have an effect on this proposed analysis technique. It is therefore beneficial to have a unique linear equation for each microalgae strain. Nevertheless this simple technique is expected to allow a quick estimation of any microalgae strain, even though only 26 different samples were investigated.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

3.4 ความสัมพันธ์ของ Py-GC-MS to วิธีการแบบเดิม
3.4.1 การวิเคราะห์โปรตีน
ปริมาณโปรตีน 26 สายพันธุ์สาหร่ายที่ได้มาวิเคราะห์โดยใช้วิธีโลว์รีย์และพล็อตในรูป 3a บนแกน X ตัวอย่างสาหร่ายเดียวกันยังถูกใช้ pyrolysed ไพโรไลเซอร์วิเคราะห์และ GC-MS พื้นที่จุดสูงสุดของอินโดลถูกวัดและหารด้วยมวลของกลุ่มตัวอย่าง pyrolysed (มก.) เพื่อที่จะปรับจุดข้อมูลระหว่างกลุ่มตัวอย่าง ค่านี้ส่งผลให้พื้นที่สูงสุดถูกจุดบนแกน Y และความสัมพันธ์เชิงเส้นระหว่างทั้งสองเทคนิคการวิเคราะห์ที่คำนวณได้ การถดถอยเชิงเส้นของทั้งสองวิธีจะแสดงเพื่อให้พอดีกับเป็นอย่างดีกับค่า R2 0.8 ค่านี้เกินกว่าที่ได้รับจากการเปรียบเทียบสองวิธีการแบบดั้งเดิมและเป็นที่ยอมรับกันทั่วไปสำหรับการวิเคราะห์โปรตีนที่นำเสนอโดยลอเรนและอัล [7] สมการให้ขณะนี้ช่วยให้นักวิจัยที่จะประเมินปริมาณโปรตีนที่แน่นอนของตัวอย่างสาหร่ายใด ๆ ที่มีความถูกต้องเหมาะสม ประโยชน์ของเทคนิคนี้มากกว่าคนอื่น ๆ คือเพียง 0.1 มก. ของกลุ่มตัวอย่างจะต้อง นี้จะเป็นประโยชน์เมื่อการทดลองการเจริญเติบโตของสาหร่ายจะดำเนินการในขนาดเล็กและนักวิทยาศาสตร์ที่ต้องการทราบการเปลี่ยนแปลงในปริมาณโปรตีนเมื่อเวลาผ่านไป มะเดื่อ 3b แสดงให้เห็นจุดข้อมูลสำหรับตัวอย่าง Scenedesmus และคลอเรลล่าเท่านั้น เป็นที่คาดว่าสายพันธุ์เดียวกันของสาหร่ายมีความสัมพันธ์ที่ดีขึ้นเมื่อเทคนิคนวนิยายเรื่องนี้ถูกนำไปใช้ ข้อมูลแสดงให้เห็นว่าค่า R2 ในขณะนี้เพิ่มขึ้นเล็กน้อยเมื่อเทียบกับเมื่อช่วงทั้งหมดของกลุ่มตัวอย่างสาหร่ายจะถูกตรวจสอบ นี้แสดงให้เห็นว่ารูปแบบกรดอะมิโนที่แตกต่างของสายพันธุ์สาหร่ายที่แตกต่างกันอาจมีผลกระทบต่อการใช้เทคนิคการวิเคราะห์นี้เสนอ มันจึงเป็นประโยชน์ที่จะมีสมการเชิงเส้นที่ไม่ซ้ำกันในแต่ละสายพันธุ์สาหร่าย อย่างไรก็ตามเทคนิคง่ายๆนี้คาดว่าจะช่วยให้การประเมินอย่างรวดเร็วของสายพันธุ์สาหร่ายใด ๆ แม้เพียง 26 ตัวอย่างที่แตกต่างกันได้รับการตรวจสอบ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

3.4 . ความสัมพันธ์ของ py ( GC ) MS วิธีการดั้งเดิม
3.4.1 . การวิเคราะห์โปรตีน
ปริมาณโปรตีนของสาหร่ายสายพันธุ์ 26 วิเคราะห์โดยใช้วิธีวางแผนในรูปเบส 3A ในแกน X ตัวอย่างสาหร่ายขนาดเล็กเดียวกันยังไพโรไลซ์ที่ใช้ pyrolyser วิเคราะห์ GC –คุณยอดพื้นที่ของอินโดลมี quantified และแบ่งโดยมวลของตัวอย่างไพโรไลซ์ ( มก. ) เพื่อที่จะทำให้เป็นมาตรฐานข้อมูลจุดระหว่างตัวอย่าง นี้ส่งผลให้ยอดพื้นที่ค่าคือวางแผนบนแกน Y และความสัมพันธ์เชิงเส้นตรงระหว่างสองเทคนิคการวิเคราะห์คำนวณ . การถดถอยเชิงเส้นของทั้งสองวิธีการแสดงให้พอดีกับได้ดีมากกับค่า R2 0.8 .นี้มีค่าเกินกว่าที่ได้รับการยอมรับโดยทั่วไปสองแบบดั้งเดิมและวิธีการสำหรับการวิเคราะห์โปรตีนที่นำเสนอโดยลอเรินส์ et al . [ 7 ] สมการที่ให้นี้จะช่วยให้นักวิจัยเพื่อประเมินปริมาณโปรตีนของสาหร่ายขนาดเล็กใด ๆตัวอย่างแน่นอน มีความถูกต้องเหมาะสม ข้อดีของเทคนิคนี้มากกว่าคนอื่น ๆคือเพียง 0.1 มิลลิกรัม ของตัวอย่างจะต้องนี้จะเป็นประโยชน์เมื่อการทดสอบการเจริญเติบโตของสาหร่ายขึ้นอยู่กับขนาดเล็กและนักวิทยาศาสตร์ต้องการทราบการเปลี่ยนแปลงโปรตีนในช่วงเวลา รูปที่ 3B แสดงจุดข้อมูลสำหรับซีนเดสมัส และตัวอย่างสาหร่ายเท่านั้น คาดว่าสายพันธุ์เดียวกันของสาหร่ายขนาดเล็กมีการปรับปรุงความสัมพันธ์เมื่อเทคนิคใหม่นี้จะใช้ข้อมูลแสดงให้เห็นว่า R2 ค่าตอนนี้เพิ่มขึ้นเล็กน้อยเมื่อเทียบกับเมื่อช่วงทั้งหมดของตัวอย่างสาหร่าย ) ได้แก่ นี้แสดงให้เห็นว่ารูปแบบของกรดอะมิโนที่แตกต่างกันของสายพันธุ์สาหร่ายขนาดเล็กที่แตกต่างกันจะมีผลต่อนี้เสนอการวิเคราะห์เทคนิค มันจึงเป็นประโยชน์ที่จะมีเฉพาะสมการเชิงเส้นสำหรับแต่ละสาหร่ายสายพันธุ์อย่างไรก็ตาม เทคนิคง่ายๆนี้ คาดว่า จะช่วยให้ประเมินอย่างรวดเร็วของสาหร่ายสายพันธุ์ใด ๆแม้เพียง 26 ที่แตกต่างกัน ตัวอย่าง คือ