4 Uniqueness, stability and the ‘re

4 Uniqueness, stability and the ‘representative agent’
To see what is going on, suppose for the moment that we put to one side
the debate as to what constitutes rationality and that we accept the standard
axioms of rationality for economic agents and wish to build our
macromodels on that basis. Why would this pose a problem? The
simple answer is that, even under these very restrictive assumptions,
there is no guarantee that the economy would ever attain the equilibrium
states which are analysed in such detail by macroeconomists. In other
words, the key to the problem lies in the stability of the equilibrium
states. We make the usual rationality assumptions for our individuals
because this enables us to prove the existence of equilibrium states.
These can be shown to be characterized by an efficient allocation of
resources by the well-known ‘fundamental theorems of welfare economics’.
It is often asserted that somehow, an economy in equilibrium, if
knocked out of that state, will return to it, as a result of some adjustment
process. Typically, the Walrasian tatonnement process, which increases the prices of those goods for which demand exceeds supply and decrease
the prices of those for which the opposite is true, has been used as an
example. Let us assume for a moment that we define some such process,
which adjusts prices when they are not in equilibrium. This would not help
us at all, because the fundamental problem is that the conditions which are
known to guarantee the stability of such a process cannot be obtained
from assumptions on the behaviour of the individuals. To be absolutely
clear, what Sonnenschein (1972), Mantel (1974) and Debreu (1974)
showed is that there is no hope of a general result for stability nor
indeed of uniqueness of equilibria, if we wish to build a model based
only on individuals who satisfy the standard axioms of rationality.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

4 เอกลักษณ์ ความเสถียร และ 'ตัวแทน'เกิดอะไรขึ้น คือสมมติว่า ในขณะที่ เราใส่ไปข้างหนึ่งถกเถียงอะไรเป็นเหตุผลและที่เราได้รับมาตรฐานสัจพจน์ของเหตุผลสำหรับเศรษฐศาสตร์และต้องสร้างของเราmacromodels การ เหตุนี้จะเกิดปัญหาหรือไม่ การตอบง่าย ๆ ก็คือที่ แม้ภายใต้สมมติฐานเหล่านี้เข้มงวดมากมีการรับประกันว่า เศรษฐกิจจะเคยบรรลุความสมดุลอเมริกาซึ่งจะวิเคราะห์ในรายละเอียดดังกล่าว โดย macroeconomists ในที่อื่น ๆคำ กุญแจสำคัญปัญหาอยู่ที่เสถียรภาพของสมดุลการอเมริกา เราทำให้สมมติฐานปกติเหตุผลบุคคลของเราเนื่องจากนี้ช่วยให้เราสามารถพิสูจน์การดำรงอยู่ของอเมริกาสมดุลเหล่านี้สามารถแสดงให้เป็นลักษณะการจัดสรรที่มีประสิทธิภาพของทรัพยากร โดยการรู้จัก 'พื้นฐาน theorems ของเศรษฐศาสตร์สวัสดิการ'มันคือมักจะยืนยันว่า อย่างใด เศรษฐกิจในสมดุล ถ้าเคาะออกจากรัฐ จะกลับไป เป็นผลมาจากการปรับปรุงบางอย่างกระบวนการ โดยทั่วไป Walrasian tatonnement กระบวนการ ซึ่งราคาของสินค้าที่ต้องการเกินกว่าอุปทานและลดลงมีการใช้ราคาของผู้ซึ่งตรงกันข้ามเป็นความจริง เป็นการตัวอย่าง ให้เราสมมติสำหรับช่วงเวลาที่เรากำหนดกระบวนดังกล่าวที่ปรับราคาเมื่อพวกเขาไม่ได้อยู่ในสมดุล นี้จะไม่ช่วยที่ เนื่องจากเป็นปัญหาพื้นฐานที่มีเงื่อนไขซึ่งเป็นที่รู้จักกันเพื่อรับประกันความมั่นคงของกระบวนการไม่สามารถรับจากสมมติฐานเกี่ยวกับพฤติกรรมของบุคคล มีแน่นอนล้าง Sonnenschein อะไร (1972), หิ้ง (1974) และ Debreu (1974)แสดงให้เห็นคือไม่หวังผลทั่วไปสำหรับความเสถียรและ ไม่แน่นอนจากเอกลักษณ์ของ equilibria หากเราต้องการสร้างแบบจำลองในบุคคลที่ตอบสนองมาตรฐาน axioms ของเหตุผลเท่านั้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

4 เอกลักษณ์ความมั่นคงและ 'ตัวแทนตัวแทน'
เพื่อดูสิ่งที่เกิดขึ้นคิดว่าสำหรับช่วงเวลาที่เราใส่ไปอีกด้านหนึ่ง
การอภิปรายเป็นสิ่งที่ก่อเหตุเป็นผลและที่เรายอมรับมาตรฐาน
หลักการของความมีเหตุผลสำหรับตัวแทนทางเศรษฐกิจและต้องการที่จะสร้าง เรา
macromodels บนพื้นฐานที่ว่า ทำไมเรื่องนี้จะก่อให้เกิดปัญหาหรือไม่
คำตอบง่ายๆก็คือว่าแม้ภายใต้สมมติฐานที่เข้มงวดมากเหล่านี้
มีการรับประกันว่าเศรษฐกิจจะเคยบรรลุสมดุลไม่มี
รัฐซึ่งมีการวิเคราะห์ในรายละเอียดดังกล่าวโดย macroeconomists ในอื่น ๆคำสำคัญในการแก้ไขปัญหาที่อยู่ในความมั่นคงของความสมดุลของรัฐ เราทำให้สมมติฐานที่เป็นเหตุเป็นผลตามปกติสำหรับบุคคลของเราเพราะช่วยให้เราสามารถพิสูจน์ได้ว่าการดำรงอยู่ของรัฐสมดุล. เหล่านี้สามารถแสดงให้เห็นว่าโดดเด่นด้วยการจัดสรรที่มีประสิทธิภาพของทรัพยากรโดยที่รู้จักกันดี 'ทฤษฎีพื้นฐานของเศรษฐศาสตร์สวัสดิการ'. มันมักจะเป็น ถูกกล่าวหาว่าอย่างใดเศรษฐกิจอยู่ในภาวะสมดุลถ้าเคาะออกจากรัฐที่จะกลับไปมันเป็นผลมาจากการปรับบางขั้นตอน โดยปกติกระบวนการ tatonnement Walrasian ซึ่งจะเป็นการเพิ่มราคาของสินค้าเหล่านั้นที่มีความต้องการสูงกว่าอุปทานและการลดราคาของผู้ที่ตรงข้ามเป็นจริงที่ถูกนำมาใช้เป็นตัวอย่าง ให้เราคิดว่าในขณะที่เรากำหนดบางกระบวนการดังกล่าวซึ่งปรับราคาเมื่อพวกเขาไม่ได้อยู่ในภาวะสมดุล นี้จะไม่ช่วยให้เราเลยเพราะปัญหาพื้นฐานคือเงื่อนไขที่มีการรู้จักที่จะรับประกันความมั่นคงของกระบวนการดังกล่าวไม่สามารถได้รับจากสมมติฐานเกี่ยวกับพฤติกรรมของบุคคล จะเป็นอย่างที่ชัดเจนสิ่งที่ Sonnenschein (1972), แมนเทล (1974) และ Debreu (1974) แสดงให้เห็นว่ามีความหวังของผลทั่วไปเพื่อความมั่นคงไม่มีมิได้แน่นอนของเอกลักษณ์ของสมดุลถ้าเราต้องการที่จะสร้างรูปแบบขึ้นอยู่เฉพาะใน บุคคลที่ตอบสนองความหลักการมาตรฐานของความมีเหตุผล