With the resounding of the frantic

With the resounding of the frantic voice of the woman called Lemia, Myuu’s face bloomed and shone. Then, as loud as she could, she called out to the woman in her mid twenties, who had collapsed at the entrance door, while running.

“Mama~~!!”

“—!? Myuu!? Myuu!”

Running with all her might and with an expression full of smile Myuu jumped into the bosom of the woman — her mother, Lemia, who tried to steady her legs before the front door.

Seeing the figures of a mother closely and tightly embracing her daughter, expressing she didn’t want to be separated again from her child made the surrounding people look at them warmly.

For so many, many times Lemia repeatedly said, “I am sorry,” to Myuu. It was either because she had lost sight of Myuu or her incapability to come looking for her or may both.

Tears fell as Lemia both feel relieved from her daughter’s safety and also the grief from being incapable of protecting hear. Looking at Lemia with anxious eyes, Myuu gently patted her mother’s head.

“It’s okay. Mama, Myuu is here. So there’s nothing to worry.”

“Myuu…”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

กับที่ดังก้องของเสียงคลั่งของผู้หญิงเรียกว่า Lemia ใบหน้าของ Myuu เฟื่องฟู และส่อง แล้ว เป็นเสียงดังเหมือนเธอทำ เธอเรียกผู้หญิงในกลางกะทำ ที่มียุบที่ประตูทางเข้า ในขณะที่ทำ การ"มาม่า ~ ~ !! "“—!? Myuu Myuu "ทำงานทั้งหมดของเธอด้วย และ ด้วยการแสดงออกที่เต็มไปด้วยรอยยิ้ม Myuu รีบกระโดดจากคู่หูของผู้หญิง — แม่ของเธอ Lemia ผู้พยายามคงขาของเธอก่อนประตูหน้าเห็นตัวเลขของคุณแม่อย่างใกล้ชิด และแน่นกอดลูกสาวของเธอ การแสดงเธอไม่ต้องให้แบ่งอีกครั้งจากลูกของเธอทำ คนรอบข้างมองพวกเขาอย่างอบอุ่นมาก หลายครั้งที่ Lemia ซ้ำ ๆ กล่าวว่า "ฉันขอโทษ กับ Myuu ก็อย่างใดอย่างหนึ่ง เพราะเธอได้สูญเสียสายตา Myuu หรือเยาว์ของเธอจะมาหาเธอ หรืออาจทั้งสองน้ำตาตก Lemia ทั้งสองรู้สึกปลดปล่อยจากความปลอดภัยของลูกสาวของเธอ และยัง ความเศร้าโศกจากความสามารถในการปกป้องการได้ยิน กำลังดู Lemia ตากังวล Myuu เบา ๆ โรคกลัวหัวแม่ของเธอ"ก็โอเค มาม่า Myuu ได้ที่นี่ มีอะไรต้องกังวล""Myuu..."

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ด้วยดังก้องของเสียงคลั่งของผู้หญิงที่เรียกว่า Lemia ใบหน้า Myuu ของดอกและส่อง จากนั้นเป็นดังเช่นที่เธอสามารถทำได้เธอเรียกว่าออกมากับผู้หญิงในวัยยี่สิบกลางของเธอที่ได้ทรุดตัวลงที่ประตูทางเข้าในขณะที่ทำงาน.

"แม่ ~~ !!"

"- !? Myuu !? ! Myuu "

เล่นมีทั้งหมดอาจของเธอและมีการแสดงออกที่เต็มไปด้วยรอยยิ้ม Myuu กระโดดลงไปในอกของหญิง -. แม่ของเธอ Lemia ที่พยายามจะคงที่ขาของเธอก่อนที่ประตูด้านหน้า

เห็นร่างของแม่อย่างใกล้ชิดและแน่นกอด ลูกสาวของเธอแสดงว่าเธอไม่ได้ต้องการที่จะแยกออกจากกันอีกครั้งจากลูกของเธอทำให้คนรอบมองพวกเขาอย่างอบอุ่น.

สำหรับจำนวนมากดังนั้นหลายครั้ง Lemia ซ้ำ ๆ กล่าวว่า "ฉันขอโทษ" เพื่อ Myuu มันเป็นอย่างใดอย่างหนึ่งเพราะเธอได้สูญเสียสายตาของ Myuu หรือหย่อนความสามารถของเธอที่จะมาหาเธอหรืออาจจะทั้งสอง.

น้ำตาลดลง Lemia ทั้งรู้สึกโล่งใจจากความปลอดภัยของลูกสาวของเธอและยังความเศร้าโศกจากการเป็นความสามารถในการปกป้องได้ยิน มองไปที่ Lemia ด้วยตากังวล Myuu เบา ๆ ตบหัวแม่ของเธอ.

"มันโอเค Mama, Myuu อยู่ที่นี่ จึงไม่มีอะไรต้องกังวล. "

" Myuu ... "

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ด้วยความดังของเสียงคลั่งของผู้หญิงที่เรียกว่า lemia ใบหน้าของ myuu เมื่อส่อง แล้วดังเท่าที่เธอจะทำได้ เธอโทรไปหาผู้หญิงในวัยยี่สิบกลางของเธอที่หมดสติไปที่ประตูทางเข้า ขณะที่วิ่ง" แม่ ~ ~ ~ ! "" - ! ? myuu ! ? myuu ! "วิ่งด้วยแรงทั้งหมดที่มี และด้วยการแสดงออกที่เต็มไปด้วย myuu ยิ้มเข้าหาอ้อมอกของหญิงแม่ lemia ที่พยายามประคองขาของเธอ ก่อนที่ประตูด้านหน้าเห็นตัวเลขของแม่อย่างใกล้ชิดและแน่นกอดลูกสาวของเธอออกมา เธอไม่อยากแยกอีกครั้งจากลูกของเธอทำให้คนรอบข้างมองพวกเขาอย่างอบอุ่นเพราะหลายครั้งหลาย lemia ซ้ำๆว่า " ฉันขอโทษ " myuu . มันเป็นเพราะว่าเธอได้สูญเสียสายตาของ myuu หรือเธอ incapability เพื่อมาหาเธอ หรืออาจจะทั้งสองอย่างน้ำตาไหลเป็น lemia ทั้งสองรู้สึกโล่งใจจากความปลอดภัยของลูกสาวของเธอและยังความเศร้าโศกจากการไร้ความสามารถในการได้ยิน ดู lemia ด้วยสายตากังวล myuu ค่อยๆลูบหัวของแม่ใหญ่" ไม่เป็นไร แม่ myuu ที่นี่เลย ดังนั้น ไม่มีอะไรต้องกังวล" myuu . . . . . . . "