MGA: Chapter 613 – Monster“Little F

MGA: Chapter 613 – Monster

“Little Fishy, why do you like eating raw fish? Let me roast them. Cooked fish smells much better!” Chu Feng asked curiously when he saw Little Fishy, who was sitting next to him, handling a raw fish in a very orderly manner.

“Not yummy not yummy.” But after hearing Chu Feng’s question, Little Fishy hurriedly shook her head, then raised the cleaned raw fish in her hand and said, “This is yummy.”

*ah-nom*

After speaking, she opened her mouth, and started to eat while sounds of her lips smacking together were made. At that instant, Chu Feng found out that despite watching her eat raw fish, he did not feel any viciousness nor disgustingness. Rather, he even felt that she was very cute, and it even made some people envy her because she really ate in such an enticing way.

However, at that instant, a question was born in his heart. Little Fishy liked to eat raw foods, and could also survive by drinking seawater. Could she truly be related to the monster that recently came to stir up chaos in the Everlasting Sea of Blood?

*ge ge ge ge ge…*

But just at that moment, from the centermost area in the Everlasting Sea of Blood came a sound very special and strange. That sound seemed to be the creaking of a wooden bed swaying to and fro, but also seemed like the low roar of a certain organism. In any case, on first listen, one wouldn’t feel anything; but, if they listened carefully, their hairs would stand on end, and they would feel very uncomfortable.

“Yiya, yiya, the big monster’s come again! It’s going to catch people to eat again!

“Big brother, let’s go see the big monster eat people!” Hearing that sound, Little Fishy shouted excitedly. She even stopped eating the raw fish in her hands.

“Little Fishy, what did you say? You said that this noise is made by that monster?” Chu Feng was surprised upon hearing those words.

“Huh? Monster? It’s a monster, a monster that eats people! Every time it appears, it makes that sound, then many people afterwards get caught by it.”

Little Fishy blinked and spoke with a giggle. To her, it seemed like people being eaten wasn’t anything scary. Rather, it was like something very amusing.

“Little Fishy, stay here and wait for me. Don’t leave, and especially, do not go towards where the monster is. Got it?” Chu Feng said seriously to Little Fishy as he stood up.

“Yiyayiya, mm~~” The initially happy face that Little Fishy had was instantly replaced by a hint of downcastness after she heard Chu Feng’s words. But, she didn’t say anything more. She bent her small legs and sat cross-legged on the Spirit Formation Chu Feng made, then after resentfully glaring at Chu Feng, she opened up her mouth and continued eating the raw fish.

Although Little Fishy had a very rebellious appearance, her actions told Chu Feng that she chose to listen to him and obediently stay behind.

“Good.” Seeing her so compliant, Chu Feng lightly smiled, then leaped and quickly rushed towards the center of the Everlasting Sea of Blood.

The reason why Chu Feng came to that place wasn’t to use the seawater of the Everlasting Sea of Blood for cultivation, because to Chu Feng, a cultivation resource of that level was simply not useful.

The reason why he came there was to find Qiushui Fuyan, and she came there to capture the monster. So, it was naturally easier to find her in the place where the monster appeared.

Flying quickly, Chu Feng soon returned to the center of the Everlasting Sea of Blood. However, before he even saw the monster, Chu Feng was dumbstruck by the scene at that place.

On the surface of the sea where he fought against the fair-faced and wild man before, a hurricane that pierced the skies appeared. There was also a whirlpool in the regions that the hurricane was at, and the area it covered was extremely enormous.

No one could escape in the places it covered. Chu Feng saw, with his own eyes, countless people engulfed by the hurricane and ultimately taken into the super-large whirlpool in the sea.

Even within the many figures that endlessly cried out in misery, Chu Feng saw three familiar people. They were the fair-faced man and the wild big man who exchanged blows with Chu Feng earlier. Even the rank three Martial Lord was there.

Facing the horrifying hurricane, the rank three Martial Lord old man even attempted to resist it, but it was useless as even he had not the slightest bit of power to fight against it. Like the crowd, he was swept into the hurricane and whirlpool.

“So powerful. Is this the monster that has been oppressing this place? What state has its power reached?!” Chu Feng stood in the air and was quite frightened. He, who was fearless, also didn’t dare to approach it.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

MGA: บท 613 – มอนสเตอร์"Fishy น้อย ทำไมคุณถึงชอบกินปลาดิบ ผมย่างพวกเขา ปลาสุกมีกลิ่นที่ดีมาก" ชู Feng ถามซอกแซกเมื่อเขาเห็นน้อยคาว ที่นั่งถัดจากเขา จัดการปลาดิบในลักษณะเป็นระเบียบมาก"อร่อยไม่อร่อยไม่" แต่หลังจากได้ยินคำถามชูฮ คาวน้อยรีบส่ายหัวของเธอ แล้วยกทำความสะอาดปลาดิบในมือของเธอ และกล่าว ว่า "นี้ไม่อร่อย"* อา-nom *หลังจากพูด เธอเปิดปากของเธอ และเริ่มที่จะกินในขณะที่เสียงจากริมฝีปากของเธอ smacking กันทำ ในทันทีที่ ฮองชูพบว่า แม้จะดูเธอกินปลาดิบ เขาจึงไม่รู้สึกใด ๆ viciousness หรือ disgustingness ค่อนข้าง เขายังรู้สึกว่า เธอน่ารักมาก และมันทำให้บางคนอิจฉาเธอเนื่องจากเธอจริง ๆ กินวิธีการล่อลวงแม้อย่างไรก็ตาม ในทันทีที่ คำถามเกิดในใจ Fishy น้อยที่ชอบกินอาหารดิบ และยังสามารถอยู่รอด ด้วยการดื่มน้ำทะเล สามารถเธออย่างแท้จริงจะเกี่ยวข้องกับสัตว์ประหลาดที่มาเมื่อเร็ว ๆ นี้ สร้างความโกลาหลในทะเลเลือดนิรันดร์* ge ge ge ge ge... *แต่ที่ช่วงเวลานั้น จาก centermost พื้นที่ในทะเลเลือดนิรันดร์มาเสียงพิเศษ และแปลกมาก เสียงที่ดูเหมือนจะ creaking ของเตียงไม้ไหวดิก ๆ แต่ยัง ดูเหมือนเสียงคำรามต่ำของสิ่งมีชีวิตบางอย่าง ในกรณีใด ๆ ในครั้งแรกฟัง หนึ่งจะไม่รู้สึกอะไร แต่ ถ้าพวกเขาฟังอย่างระมัดระวัง ยืนอยู่ปลายขนของพวกเขา และพวกเขาจะรู้สึกอึดอัดมาก“Yiya, yiya, the big monster’s come again! It’s going to catch people to eat again!“Big brother, let’s go see the big monster eat people!” Hearing that sound, Little Fishy shouted excitedly. She even stopped eating the raw fish in her hands.“Little Fishy, what did you say? You said that this noise is made by that monster?” Chu Feng was surprised upon hearing those words.“Huh? Monster? It’s a monster, a monster that eats people! Every time it appears, it makes that sound, then many people afterwards get caught by it.”Little Fishy blinked and spoke with a giggle. To her, it seemed like people being eaten wasn’t anything scary. Rather, it was like something very amusing.“Little Fishy, stay here and wait for me. Don’t leave, and especially, do not go towards where the monster is. Got it?” Chu Feng said seriously to Little Fishy as he stood up.“Yiyayiya, mm~~” The initially happy face that Little Fishy had was instantly replaced by a hint of downcastness after she heard Chu Feng’s words. But, she didn’t say anything more. She bent her small legs and sat cross-legged on the Spirit Formation Chu Feng made, then after resentfully glaring at Chu Feng, she opened up her mouth and continued eating the raw fish.Although Little Fishy had a very rebellious appearance, her actions told Chu Feng that she chose to listen to him and obediently stay behind.“Good.” Seeing her so compliant, Chu Feng lightly smiled, then leaped and quickly rushed towards the center of the Everlasting Sea of Blood.The reason why Chu Feng came to that place wasn’t to use the seawater of the Everlasting Sea of Blood for cultivation, because to Chu Feng, a cultivation resource of that level was simply not useful.The reason why he came there was to find Qiushui Fuyan, and she came there to capture the monster. So, it was naturally easier to find her in the place where the monster appeared.Flying quickly, Chu Feng soon returned to the center of the Everlasting Sea of Blood. However, before he even saw the monster, Chu Feng was dumbstruck by the scene at that place.On the surface of the sea where he fought against the fair-faced and wild man before, a hurricane that pierced the skies appeared. There was also a whirlpool in the regions that the hurricane was at, and the area it covered was extremely enormous.No one could escape in the places it covered. Chu Feng saw, with his own eyes, countless people engulfed by the hurricane and ultimately taken into the super-large whirlpool in the sea.Even within the many figures that endlessly cried out in misery, Chu Feng saw three familiar people. They were the fair-faced man and the wild big man who exchanged blows with Chu Feng earlier. Even the rank three Martial Lord was there.Facing the horrifying hurricane, the rank three Martial Lord old man even attempted to resist it, but it was useless as even he had not the slightest bit of power to fight against it. Like the crowd, he was swept into the hurricane and whirlpool.“So powerful. Is this the monster that has been oppressing this place? What state has its power reached?!” Chu Feng stood in the air and was quite frightened. He, who was fearless, also didn’t dare to approach it.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

MGA: บทที่ 613 - มอนสเตอร์"ลิตเติ้ลคาวทำไมคุณถึงชอบกินปลาดิบ? ผมขอให้พวกเขาย่าง ปลาสุกมีกลิ่นที่ดีมาก! "จือฮถามซอกแซกเมื่อเขาเห็นเล็ก ๆ น้อย ๆ คาวซึ่งนั่งอยู่ถัดจากเขาจัดการปลาดิบในลักษณะที่เป็นระเบียบเรียบร้อยมาก. " ไม่อร่อยไม่อร่อย. " แต่หลังจากที่ได้ยินคำถามจือฮของเล็ก ๆ น้อย ๆ คาว รีบส่ายหัวของเธอแล้วยกปลาดิบในการทำความสะอาดมือของเธอและพูดว่า "นี่คืออร่อย." * AH-Nom * หลังจากที่พูดเธอเปิดปากของเธอและเริ่มที่จะกินในขณะที่เสียงของริมฝีปากของเธอ smacking ร่วมกันได้ทำ ในทันทีที่ชูฮพบว่าแม้จะดูเธอกินปลาดิบเขาไม่ได้รู้สึกผิดพลาดใด ๆ หรือ disgustingness แต่เขาก็รู้สึกว่าเธอเป็นคนน่ารักมากและมันยังทำให้บางคนอิจฉาเธอเพราะเธอกินจริงๆในเช่นวิธีที่ล่อลวง. อย่างไรก็ตามในทันทีว่าคำถามที่เกิดในหัวใจของเขา ลิตเติ้ลคาวชอบที่จะกินอาหารดิบและยังสามารถอยู่รอดได้ด้วยการดื่มน้ำทะเล สามารถเธออย่างแท้จริงจะเกี่ยวข้องกับมอนสเตอร์ที่เพิ่งมาจะกระตุ้นความวุ่นวายในนิรันดร์ทะเลเลือด? * ge ge ge ge ge ... * แต่ในขณะนั้นจากพื้นที่ตรงกลางในนิรันดร์ทะเลเลือดมาเสียงมาก พิเศษและแปลก เสียงที่ดูเหมือนจะลั่นดังเอี๊ยดเตียงไม้ที่ไหวไปมา แต่ยังดูเหมือนเสียงคำรามต่ำของสิ่งมีชีวิตบางอย่าง ในกรณีใด ๆ ในการฟังครั้งแรกแล้วจะไม่รู้สึกอะไร แต่ถ้าพวกเขาฟังอย่างระมัดระวังขนของพวกเขาจะยืนอยู่บนปลายและพวกเขาจะรู้สึกอึดอัดมาก. "Yiya, Yiya, มอนสเตอร์ขนาดใหญ่มาอีกครั้ง! มันเป็นไปได้ที่จะจับคนที่จะกินอีกครั้ง! "พี่ใหญ่ขอไปดูสัตว์ประหลาดขนาดใหญ่กินคน!" ได้ยินว่าเสียงเล็ก ๆ น้อย ๆ คาวตะโกนพล่าน เธอยังหยุดกินปลาดิบในมือของเธอ. "ลิตเติ้ลคาวคุณพูดว่าอะไร? คุณบอกว่าเสียงนี้จะทำโดยมอนสเตอร์ที่? "จือฮรู้สึกประหลาดใจเมื่อได้ยินคำพูดเหล่านั้น. " หือ? มอนสเตอร์? มันเป็นมอนสเตอร์, มอนสเตอร์ที่กินคน! ทุกครั้งที่มันปรากฏขึ้นก็จะทำให้เสียงที่แล้วหลายคนหลังจากนั้นได้รับการติดโดยมัน. " ลิตเติ้ลคาวกระพริบตาและได้พูดคุยกับขำ ที่เธอก็ดูเหมือนคนถูกกินไม่ได้น่ากลัวอะไร แต่มันเป็นเหมือนสิ่งที่สนุกมาก. "ลิตเติ้ลคาวอยู่ที่นี่และรอฉัน อย่าปล่อยให้และโดยเฉพาะอย่างยิ่งที่ไม่ได้ไปต่อที่มอนสเตอร์ที่เป็น Got It? "จือฮกล่าวอย่างจริงจังกับ Little คาวในขณะที่เขายืนขึ้น. " Yiyayiya มม ~~ "ความสุขครั้งแรกใบหน้าที่เล็ก ๆ น้อย ๆ คาวได้ถูกแทนที่ทันทีโดยคำแนะนำของ downcastness หลังจากที่เธอได้ยินคำจือฮ แต่เธอไม่ได้พูดอะไรมาก เธอก้มขาเล็ก ๆ ของเธอและนั่งไขว่ห้างอยู่บนการก่อพระวิญญาณจือฮทำแล้วหลังจากตาขุ่นตาเขียวจ้องมองจือฮเธอเปิดปากของเธอและยังคงกินปลาดิบ. แต่ไม่ค่อยคาวมีลักษณะดื้อรั้นมากการกระทำของเธอบอกว่า จือฮว่าเธอเลือกที่จะฟังเขาและเชื่อฟังคำสั่งอยู่ข้างหลัง. "ดี." เห็นเธอตามมาตรฐานดังนั้นจือฮเบา ๆ ยิ้มแล้วกระโดดได้อย่างรวดเร็วและรีบวิ่งไปสู่ศูนย์กลางของนิรันดร์ทะเลเลือด. เหตุผลที่ว่าทำไมจือฮมาถึง สถานที่ที่ไม่ได้ใช้น้ำทะเลของนิรันดร์ทะเลเลือดสำหรับการเพาะปลูกเพราะจะจือฮทรัพยากรการเพาะปลูกของระดับที่เป็นเพียงไม่ได้มีประโยชน์. เหตุผลที่ว่าทำไมเขาถึงมาที่นี่คือการหา Qiushui Fuyan และเธอมาที่นี่ ในการจับมอนสเตอร์ ดังนั้นมันเป็นธรรมชาติที่ง่ายต่อการค้นหาของเธอในสถานที่ที่มอนสเตอร์ที่ปรากฏ. บินได้อย่างรวดเร็วจือฮไม่นานก็กลับไปยังศูนย์กลางของนิรันดร์ทะเลเลือด แต่ก่อนที่เขาจะเห็นมอนสเตอร์ชูฮเหวอเป็นฉากในสถานที่ที่ว่า. บนพื้นผิวของน้ำทะเลที่เขาต่อสู้กับคนยุติธรรมเผือดและป่าก่อนที่พายุเฮอริเคนที่เจาะท้องฟ้าที่ปรากฏ นอกจากนี้ยังมีอ่างน้ำวนในภูมิภาคที่พายุเฮอริเคนที่และพื้นที่ที่ได้รับการคุ้มครองเป็นอย่างมากมาก. ไม่มีใครสามารถหนีออกมาในสถานที่ที่มันปกคลุม จือฮเห็นด้วยตาของตัวเองคนนับไม่ถ้วนปกคลุมไปด้วยพายุเฮอริเคนและในที่สุดนำมาลงในอ่างน้ำวนขนาดใหญ่สุดในทะเล. แม้จะอยู่ในตัวเลขจำนวนมากที่ไม่รู้จบร้องออกมาในความทุกข์ยากจือฮเห็นสามคนที่คุ้นเคย พวกเขาเป็นคนยุติธรรมเผือดและชายร่างใหญ่ที่ป่าแลกหมัดกับจือฮก่อนหน้านี้ แม้อันดับสามพระเจ้าต่อสู้อยู่ที่นั่น. หันหน้าไปทางน่ากลัวพายุเฮอริเคน, อันดับสามต่อสู้พระเจ้าชายชราคนหนึ่งพยายามที่จะต่อต้านมัน แต่มันก็ไม่มีประโยชน์เป็นแม้เขาไม่ได้นิดของอำนาจที่จะต่อสู้กับมัน เช่นเดียวกับฝูงชนที่เขาถูกกวาดลงไปในพายุเฮอริเคนและอ่างน้ำวน. "ดังนั้นที่มีประสิทธิภาพ นี่คือมอนสเตอร์ที่ได้รับการกดขี่สถานที่แห่งนี้? สิ่งที่รัฐมีอำนาจของถึง ?! "จือฮยืนอยู่ในอากาศและก็กลัวมากทีเดียว เขาเป็นคนกล้าหาญที่ยังไม่กล้าที่จะเข้าใกล้มัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

MGA : บทที่เจ้าสัตว์ประหลาด –" คาวเล็กน้อย ทำไมถึงชอบกินปลาดิบ ? ให้ฉันเผามัน ปลาสุกกลิ่นได้ดีมาก " ชูเฟิงถามอย่างสงสัยเมื่อเห็นคาวน้อย คนที่นั่งอยู่ข้างๆเขา จัดการปลาดิบมากในลักษณะที่เป็นระเบียบ" ไม่อร่อย ไม่อร่อย แต่หลังจากได้ยินคำถาม ชู ฟง คาวน้อยรีบส่ายหน้าแล้วยกทำความสะอาดปลาดิบในมือของเธอและกล่าวว่า " อร่อย "* * อ๊ะ นมหลังจากพูด เธอเปิดปากของเธอ และเริ่มกิน ในขณะที่เสียงของริมฝีปาก smacking ด้วยกันได้ ตอนนั้น ชู ฟงพบว่าแม้จะดูเธอกินปลาดิบ เขาไม่ได้รู้สึกถึงความชั่วร้ายหรือ disgustingness . แต่เขาก็รู้สึกว่าเธอน่ารักมาก ทำให้บางคนอิจฉาเธอเพราะเธอกินเช่นล่อลวงทางอย่างไรก็ตาม ในตอนนั้น มีคำถามเกิดในใจของเขา ปลาน้อยชอบกินอาหารดิบและยังสามารถอยู่รอดได้ โดยการดื่มน้ำทะเล เธอสามารถอย่างแท้จริงจะเกี่ยวข้องกับปีศาจที่เพิ่ง มาก่อความวุ่นวายในทะเลตลอดกาลของเลือด ?* GE GE GE GE GE . . . . . . . *แต่ ณตอนนั้น จากพื้นที่ centermost ในทะเลตลอดกาลของเลือดมาเสียงที่พิเศษมากและแปลก เสียงที่ดูเหมือนจะเป็นเสียงเอี๊ยดของเตียงไม้แกว่งไปมา แต่ดูเหมือนว่าเสียงต่ำของสิ่งมีชีวิตบางอย่าง ในกรณีใด ๆ ที่ฟังครั้งแรก เขาก็คงไม่ได้รู้สึกอะไร แต่ถ้าฟังดีๆ ผมจะยืนบนปลายและพวกเขาจะรู้สึกอึดอัดมาก" yiya yiya , ใหญ่ , สัตว์ประหลาดมาอีกแล้ว ! มันต้องจับคนกินอีก" พี่ใหญ่ ไปเห็นสัตว์ประหลาดตัวใหญ่กินคน " ได้ยินเสียงปลาน้อยตะโกนด้วยความตื่นเต้น เธอเคยหยุดกินปลาดิบ ในมือของเธอ" คาวเล็กน้อย เธอพูดเรื่องอะไร ? เธอบอกว่าเสียงนี้จะทำโดยสัตว์ประหลาดนั่น " ชูเฟิงประหลาดใจเมื่อได้ยินคำพูดนั้น" หือ ? สัตว์ประหลาด ? มันเป็น สัตว์ประหลาด สัตว์ประหลาดกินคน ทุกครั้งที่มันปรากฏตัว มันฟังดูแล้วหลายคน ภายหลังถูกจับได้โดย .ปลาน้อยกระพริบตาและพูดกับหัวเราะ . เธอดูเหมือนคนถูกกิน ไม่ใช่เรื่องน่ากลัว แต่มันเหมือนมีอะไรที่ตลกมาก" คาวเล็กน้อย รอผมอยู่นี่ก่อนนะ ทิ้งไม่และโดยเฉพาะอย่างยิ่ง ไม่ได้ไปต่อที่มอนสเตอร์คืออะไร เข้าใจมั้ย ? " ชู ฟงกล่าวอย่างจริงจังจะคาวเล็กน้อย เขาลุกขึ้นยืน" yiyayiya อืม ~ ~ " มีความสุขในตอนแรกหน้าคาวน้อยได้ทันทีแทนที่ด้วยคำใบ้ของ downcastness หลังจากที่เธอได้ยิน ชู ฟงพูด แต่เธอไม่ได้พูดอะไรอีก เธองอขาเล็ก และนั่งไขว้ขาในจิตวิญญาณของการพัฒนา ชู ฟงทำแล้วหลังจากตาขวางจ้อง ชู ฟง เธอเปิดปากของเธอและยังคงกินปลาดิบแม้ว่าคาวน้อยมีลักษณะกระด้างมาก การกระทำของเธอบอก ชู ฟง ที่เธอเลือกที่จะฟังเขา และคอยอยู่ข้างหลัง" ดี " เห็นเธอเข้าแล้ว ชู ฟงเบาๆ ยิ้มแล้วกระโดดอย่างรวดเร็วและวิ่งเข้าสู่ศูนย์กลางของทะเลที่นิรันดร์ของเลือดเหตุผลที่ ชู ฟงมาถึงสถานที่ที่ไม่ได้ใช้น้ำทะเลทะเลนิรันดร์ของเลือดได้ดีเพราะ ชู ฟง การเพาะปลูก ทรัพยากรของระดับนั้น ก็ไม่ได้ประโยชน์เหตุผลที่เขามาที่นี่ก็เพื่อหาชิวซุ่ยฟูยัน เธอมาที่นี่เพื่อจับสัตว์ประหลาด ดังนั้นมันเป็นธรรมชาติง่ายต่อการค้นหาในสถานที่ที่ปีศาจปรากฎตัวขึ้นบินเร็ว ชู ฟงกลับมาสู่ใจกลางทะเล นิรันดร์ ของเลือด อย่างไรก็ตาม ก่อนที่เขาจะเจอมอนสเตอร์ ชู ฟง dumbstruck ตามฉากที่สถานที่นั้นบนพื้นผิวของทะเลที่เขาต่อสู้กับงานเผชิญและป่าชายก่อนที่พายุเฮอริเคนที่ทิ่มแทงท้องฟ้าปรากฏ มันก็เป็นวังวนในพื้นที่ที่พายุเฮอริเคนที่ และพื้นที่ปกคลุมมันใหญ่หลวงมากไม่มีใครสามารถหนีจากในสถานที่ มันครอบคลุม ชู ฟง เห็น ด้วยตาของเขาเอง คนนับไม่ถ้วนปกคลุมโดยพายุเฮอริเคนและในที่สุดถ่ายลงในน้ำวนขนาดใหญ่สุดในทะเลแม้แต่ภายในหลายตัวเลขที่ไม่รู้จบร้องในความทุกข์ยาก ชู ฟงเห็นสามคนที่คุ้นเคย พวกเขาเป็นคนยุติธรรม เผชิญและป่าชายใหญ่ที่แลกพัดกับชูเฟิงก่อนหน้านี้ แม้อันดับสามต่อสู้พระเยโฮวาห์ที่นั่นเผชิญหน้ากับพายุเฮอริเคนน่ากลัว อันดับสาม ศิลปะพระชราพยายามที่จะต่อต้านมัน แต่มันก็ไร้ประโยชน์ เขาไม่ได้เป็นแม้แต่นิดเดียว พลังที่จะต่อสู้กับมัน เหมือนฝูงชน เขาถูกกวาดเป็นพายุเฮอริเคนและน้ำวน" ที่มีประสิทธิภาพมาก เป็นสัตว์ประหลาดที่ถูกกดขี่ สถานที่นี้ ? สิ่งที่รัฐมีอำนาจถึง ? ! ! ! " ชู ฟงยืนอยู่ในอากาศ และค่อนข้างตกใจ เขา ผู้กล้า ก็ไม่กล้าเข้าใกล้มัน