It was easier to control [Nirvana’s

It was easier to control [Nirvana’s Flame] in his Innate State. Yue Yang still couldn’t summon [Nirvana’s Flame] smoothly after he tried hard for a long time. Xiao Wen Li gestured at Yue Yang not to be distressed. She held Yue Yang’s legs tightly with her little hands as she waited for him quietly. Then, suddenly, a dark golden Ancient Rune appeared on Yue Yang’s body and the [Nirvana’s Flame] finally condensed on Yue Yang’s palm. The dead body of the tavern girl was burned into ashes in just a second.

There seemed to be a kind of Runic Circle burning inside the [Nirvana’s Flame] for two seconds.

However, the dead body of the tavern girl had vanished in a puff of smoke and disappeared without a trace as the [Nirvana’s Flame] faded away on Yue Yang’s palm. It was like the tavern girl had never existed in the world before.

Even Innate Rankers couldn’t endure [Nirvana’s Flame], let alone an ordinary lady.

Yue Yang was dumbstruck.

He never thought that he wouldn’t even have time to regret his actions. The dead body of the tavern girl had been burned down within a second.

Seeing that her Resurrection Ritual had failed, Xiao Wen Li couldn’t help but to hug Yue Yang and cried out loudly. It was the first time she had cried out so dejectedly. From her point of view, she had not only destroyed the chance to resurrect the lady, she had also wasted a lot of Yue Yang’s blood. For a moment, she couldn’t accept her failure and cried out loudly as she threw herself into Yue Yang’s arm. Her tears spilled all over Yue Yang.

“It’s ok. Don’t cry. This is her fate. It’s not your fault!” Yue Yang was very sad too, but resurrecting a dead person couldn’t be forced. It was the lady’s fate that she couldn’t be revived. It was not Xiao Wen Li’s fault.

“Wuwuwu…” Xiao Wen Li cried broken-heartedly.

This was the first time she cried like a child in front of Yue Yang. It was so different from her usual image as a little god of war.

Yue Yang breathed a gentle sigh. He caressed her back lightly and kissed her tears away gently.

He had tried his best, but he had failed…

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ง่ายต่อการควบคุม [ไฟของนิพพาน] ในสถานะ Innate ของเขาได้ Yue ยางยังคงไม่เรียก [เปลวไฟของนิพพาน] ได้อย่างราบรื่นหลังจากที่เขาพยายามอย่างหนักเป็นเวลานาน เสี่ยวเหวินหลี่ gestured ที่ Yue ยางไม่เป็นทุกข์ เธอจับ Yue ยางขาแน่น ด้วยมือเล็ก ๆ ของเธอขณะที่เธอรอให้เขาเงียบ ๆ แล้ว ฉับพลัน ความมืด Rune โบราณทองปรากฏบนร่างกายหยูหยางและ [เปลวไฟของนิพพาน] แบบยบนปาล์ม Yue ยางในที่สุด ตายของสาวโรงเตี๊ยมถูกเผาเป็นเถ้าถ่านในเพียงสองดูเหมือนจะ เป็นแบบวงกลม Runic เขียนภายในมีการ [เปลวไฟของนิพพาน] สองวินาทีอย่างไรก็ตาม หายไปในพัฟของควัน และหายไป โดยไม่มีการสืบค้นกลับเป็นตายของสาวโรงเตี๊ยม [เปลวไฟของนิพพาน] ทันจางหายบนปาล์มหยูหยาง มันก็เหมือนสาวโรงเตี๊ยมไม่ได้มีอยู่ในโลกก่อนแม้ว่า Rankers ไม่ทน [เปลวไฟของนิพพาน] ให้คนเดียวเป็นผู้หญิงธรรมดายาง Yue เป็น dumbstruckเขาไม่เคยคิดว่า เขาแม้จะไม่มีเวลาเสียใจที่การกระทำของเขา ตายของสาวโรงเตี๊ยมก็ได้เขียนลงภายในหนึ่งวินาทีเห็นว่าพิธีกรรมการคืนชีพของเธอล้มเหลว เสี่ยวเหวินหลี่ไม่สามารถช่วยแต่การกอดหยางหยู และร้องออกมาเสียงดัง มันเป็นครั้งแรกที่เธอร้องออกมาดัง dejectedly เธอมอง เธอได้ทำลายเฉพาะโอกาสรื้อฟื้นเลดี้ เธอยังมีเสียเลือดยิวยางเป็นจำนวนมาก สำหรับช่วงเวลา เธอไม่สามารถยอมรับความล้มเหลวของเธอ และร้องออกมาเสียงดัง ตามที่เธอโยนตัวเองเข้าไปในแขนของ Yue ยาง น้ำตาของเธอหกทั้งหมดมากกว่ายางเยว่"ก็ ok อย่าร้องไห้ นี่คือชะตากรรมของเธอ มันไม่ความผิดของคุณ" Yue ยางน่าเศร้ามากเกินไป แต่ resurrecting คนตายไม่สามารถบังคับ ชะตากรรมของผู้หญิงที่เธอไม่สามารถจะฟื้นขึ้นมาได้ มันไม่ใช่ข้อบกพร่องเสี่ยวเหวินหลี่"Wuwuwu..." เสี่ยวเหวินหลี่ร้องไห้ broken-heartedlyนี้เป็นครั้งแรกที่เธอร้องไห้เหมือนเด็กหน้ายางเยว่ ก็แตกต่างจากภาพปกติของเธอเป็นพระเจ้าของสงครามน้อยยาง Yue หายใจด้วย[อ่อนโยน เขาลูบหลังเธอเบา ๆ และจูบเธอน้ำตาออกไปเบา ๆเขาได้พยายามดีที่สุด แต่เขาล้มเหลว...

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มันเป็นเรื่องง่ายที่จะควบคุม [นิพพานเป็นเปลวไฟ] ในรัฐธรรมชาติของเขา Yue ยางยังไม่สามารถเรียก [นิพพานเป็นเปลวไฟ] ได้อย่างราบรื่นหลังจากที่เขาพยายามอย่างหนักเป็นเวลานาน เสี่ยวเหวินหลี่ชี้ที่ Yue ยางไม่ได้ที่จะมีความสุข เธอถือขา Yue ยางแน่นด้วยมือเล็ก ๆ ของเธอขณะที่เธอรอให้เขาอย่างเงียบ ๆ แล้วทันใดนั้นมืดทองโบราณ Rune ปรากฏบนร่างกาย Yue ยางและ [นิพพานเป็นเปลวไฟ] ในที่สุดควบแน่นบนฝ่ามือยูยาง ศพของหญิงสาวโรงเตี๊ยมถูกเผาลงในขี้เถ้าในเวลาเพียงสอง. ดูเหมือนจะมีชนิดของรูนวงกลมการเผาไหม้ภายใน [นิพพานเป็นเปลวไฟ] สองวินาที. อย่างไรก็ตามศพของหญิงสาวโรงเตี๊ยมได้หายไปในพัฟ ควันและหายไปอย่างไร้ร่องรอยเป็น [นิพพานเป็นเปลวไฟ] จางหายไปบนฝ่ามือยูยาง มันเป็นเหมือนสาวโรงเตี๊ยมไม่เคยมีชีวิตอยู่ในโลกก่อน. แม้โดยธรรมชาติดินแรงเกอร์ทนไม่ได้ [นิพพานเป็นเปลวไฟ] นับประสาหญิงสามัญ. ยูหยางเป็นเหวอ. เขาไม่เคยคิดว่าเขาจะไม่ได้มีเวลาที่จะเสียใจ การกระทำของเขา ศพของหญิงสาวโรงเตี๊ยมได้รับการเผาภายในสอง. เห็นว่าการฟื้นคืนชีพพิธีกรรมของเธอได้ล้มเหลวเสี่ยวเหวินหลี่ไม่สามารถช่วย แต่จะกอดยูหยางและร้องออกมาเสียงดัง มันเป็นครั้งแรกที่เธอได้ร้องออกมาจึงคอตก จากมุมมองของเธอเธอไม่ได้ถูกทำลายเพียงโอกาสที่จะรื้อฟื้นผู้หญิงเธอก็ยังสูญเสียเลือดมาก Yue ยางของ สำหรับช่วงเวลาที่เธอไม่อาจยอมรับความล้มเหลวของเธอและร้องออกมาเสียงดังขณะที่เธอโยนตัวเองลงไปในแขน Yue ยาง น้ำตาของเธอที่หกรั่วไหลทั่ว Yue ยาง. "มันโอเค อย่าร้องไห้ นี่คือชะตากรรมของเธอ มันไม่ใช่ความผิดของคุณ! "ยูหยางเป็นเรื่องน่าเศร้ามากเกินไป แต่รื้อฟื้นคนตายไม่สามารถบังคับ มันเป็นชะตากรรมของผู้หญิงที่เธอไม่สามารถฟื้นขึ้นมา มันไม่ใช่ความผิดของเสี่ยวเหวินหลี่. "Wuwuwu ... " เสี่ยวเหวินหลี่ร้องไห้เสียใจ. นี้เป็นครั้งแรกที่เธอร้องไห้เหมือนเด็กในด้านหน้าของยูหยาง มันจึงแตกต่างจากภาพปกติเธอเป็นพระเจ้าของสงครามเล็ก ๆ น้อย ๆ . Yue ยางลมหายใจถอนหายใจอ่อนโยน เขาลูบเบา ๆ เธอกลับมาและจูบเธอเบา ๆ น้ำตาออกไป. เขาได้พยายามที่ดีที่สุดของเขา แต่เขาก็ล้มเหลว ...

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มันง่ายที่จะควบคุม [ เปลวไฟ ] สภาพของนิพพานโดยธรรมชาติของเขา เยว่หยางยังไม่ได้เรียก [ นิพพานของเปลว ] ได้อย่างราบรื่น หลังจากที่เขาพยายามอย่างหนักเป็นเวลานาน เสี่ยวเยว่หยางเหวินหลี่ชี้นิ้วบอกว่า ที่ไม่ต้องเป็นกังวล เธอจับมือเยว่หยางขาไว้แน่นด้วยมือเล็กๆของเธอขณะที่เธอรอเขาอย่างเงียบๆ แล้วอยู่ๆก็มีสีทองเข้มรูนโบราณปรากฏบนร่างกายของเยว่หยางและเปลวไฟ [ เป็น ] ในที่สุดก็ย่อบนนิพพานเยว่หยาง ปาล์ม ศพของร้านเหล้าสาวถูกเผากลายเป็นเถ้าถ่านในเพียงสองมีดูเหมือนจะเป็นชนิดของการเผาไหม้เวทย์รูนภายใน [ เปลวไฟ ] นิพพาน 2 วินาทีอย่างไรก็ตาม ศพของร้านเหล้าสาวได้หายไปในกลุ่มควัน และหายตัวไปอย่างไร้ร่องรอยเป็นเปลวไฟ [ เป็น ] เลือนลางบนนิพพาน เยว่หยาง ปาล์ม มันเหมือนโรงเตี๊ยมสาวไม่เคยมีตัวตนในโลกมาก่อนแม้โดยธรรมชาติ rankers ทน [ นิพพานเป็นเปลวไฟ ] ให้คนเดียวเป็นหญิงธรรมดาเยว่หยาง dumbstruck .เขาไม่เคยคิดว่าเขาคงไม่มีเวลาที่จะเสียใจในการกระทำของเขา ศพของร้านเหล้าสาวถูกเผาภายในหนึ่งวินาทีเห็นว่าเธอฟื้นพิธีกรรมล้มเหลว เสี่ยวเหวินลี่เลยอดไม่ได้ที่จะกอดเยว่หยาง และร้องออกมาเสียงดัง มันเป็นครั้งแรกที่เธอร้องไห้แล้วกอดเข่าเจ่าจุก . จากมุมมองของเค้า เธอไม่เพียงทำลายโอกาสที่จะฟื้นคืนชีพท่านหญิง เธอยังเสียเลือดมากของเยว่หยาง สักครู่ เธอไม่สามารถยอมรับความล้มเหลวของเธอ และร้องออกมาเสียงดังเมื่อเธอโยนตัวเองลงในเยว่หยาง อาร์ม น้ำตาของเธอหยดทั่วเยว่หยาง" ไม่เป็นไร อย่าร้องไห้ มันเป็นโชคชะตาของเธอ มันไม่ใช่ความผิดของคุณ " เยว่หยางก็เศร้ามากเหมือนกัน แต่ปลุกคนตายไม่สามารถบังคับได้ มันเป็นโชคชะตาที่เธอผู้หญิงไม่สามารถฟื้นฟูได้ มันไม่ได้เป็นความผิดของเสี่ยวเหวิน หลี่" wuwuwu . . . . . . . " เสี่ยวเหวินลี่ร้องไห้เสียใจนี่เป็นครั้งแรกที่เธอร้องไห้เหมือนเด็กต่อหน้าเยว่หยาง มันช่างแตกต่างจากภาพลักษณ์ตามปกติของเธอเป็นพระเจ้าของสงครามเยว่หยางถอนใจเบาๆ เขาลูบหลังเธอเบาๆ และจูบน้ำตาของเธอออกไปเบา ๆเขาพยายามของเขาที่ดีที่สุด แต่เขาก็ล้มเหลว . . . . . . .