As seen in Table 1, we find some st

As seen in Table 1, we find some studies support the positive impact
of stock-based compensation. For example, Larcker et al. (2007) show
that both cash-based and stock-based compensation have significantly
positive effects on a firm’s future performance, and this result is consistent
within market and accounting performance measures. In addition,
Aboody et al. (2010) test the incentive effect related to re-pricing
underwater options, and find that firm performance, as measured by
operating income or cash flows, is substantially improved. This means
that re-pricing restores the incentive effect in the stock option grants,
which is similar to the incentive effect that occurs with new grants of
stock-based compensation.
On the other hand, some researchers show the negative impact of
stock-based compensation on firm future performance. Core et al.
(1999) find that firms with greater excess compensation perform poorly
relative to those with lower or negative excess compensation. Firms
with weaker governance structures are more likely to have excess compensation.
Therefore, excess compensation resulting from agency problems
has a negative influence on both operating and market
performance. Brick et al. (2006) and Cheng and Farber (2008) provide
similar results with slightly different incentive and performance measures.
Mixed findings on the association between CEO equity compensation
and firm performance have generated considerable interest, with
two especially interesting directions of research. The first investigates
the conditional relation between CEO equity compensation and firm
performance. The second direction examines whether the association
between CEO equity compensation and performance is robust to the
use of the econometric model. In an earlier research survey, Ehrenberg
and Milkovich (1987) mention that some proxies for firm’s performance,
such as firm size or others, are considered in terms of their
effects on a firm’s compensation strategies. In later empirical works,
researchers use simultaneous equations methods to model the endogenous
relationship between firm performance and equity compensation.4
To address the conditional relation between CEO equity compensation
and firm performance, researchers try to use different segmentations
of firms to re-test the incentive effects. Following Murphy (2003),
and Ittner et al. (2003), Kim (2010) finds that new economy, young, or
volatile firms provide a higher incentive from stock-based compensation.
Kim also shows evidence that the major driver for the variation
of the incentive effect is option grants. Hence, to be consistent with theexisting literature, we focus on the stock-based components in the
analysis of the incentive effect in executive compensation.
In contrast to segmentation by firm characteristics, Matolcsy (2000)
analyzes the pay-for-performance sensitivity for cash compensation
using a sample of 100 randomly selected Australian Statex companies.
Within different stages of the economic cycle, the sensitivity of cash
compensation to changes in net profit is asymmetric. Similarly, Frye
(2004) tests the relationship between stock-based compensation and
firm performance by using firm data in different time periods, and
finds a positive impact of stock-based compensation on firm ROA in
the early 1990s, but a negative impact in the late 1990s.
Aggarwal and Samwick (2006) show that Tobin’s q increases with
incentives across different levels of incentives. They use 5 and 25 per
cent as the critical values to separate firms into different segments with
respect to the incentives offered to top managers. Even though the
authors find consistent results for all levels of incentives, it is still possible
that different levels of incentives or firm performance measures
may be an important reason for the different impact of stock-based
compensation on firm performance that is found in the literature.
Following a similar idea, Canarella and Nourayi (2008) utilize the
sign of performance measures and apply the GMM estimation to test
the asymmetric incentive effect in total and cash compensation. They
find a non-linear and asymmetric relationship between executive compensation
and firm performance, and that the non-linearity and asymmetry
depends on the measures of firm performance. Convexity
characterizes the asymmetry of the relationship between executive compensation
and market returns, while concavity distinguishes the asymmetry
of the relationship between executive compensation and
accounting returns.
As shown above, many researchers find that there is an asymmetric
impact of executive compensation on firm performance, and provide
various possible explanations for this. Essentially, they use different
data segmentation methods to identify the factors that could influence
the incentive effect in stock-based compensation. However, in general,
these segmentations are arbitrary and exogenous, and normally they
would change the original distribution of the full sample, which might
invalidate the statistical tests. The QR method is one way to alleviate
these problems, and thus we apply it to test the relationship between
stock-based compensation and firm performance.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เห็นในตารางที่ 1 เราค้นหาบางการศึกษาสนับสนุนผลกระทบในเชิงบวกโดยหุ้นค่าตอบแทน ตัวอย่าง Larcker et al. (2007) แสดงค่าตอบแทนที่ ใช้เงินสด และหุ้นขึ้นอยู่ได้อย่างมีนัยสำคัญบวกผลประสิทธิภาพการทำงานในอนาคตของบริษัท และผลนี้จะสอดคล้องกันภายในตลาดและการบัญชีวัด นอกจากนี้ลักษณะงานที่เกี่ยวข้องกับการกำหนดราคาทดสอบ Aboody et al. (2010)ตัวใต้น้ำ และการค้นหาที่ยืนยันประสิทธิภาพ วัดจากมากขึ้นการทำงานรายได้หรือกระแสเงินสด ซึ่งหมายความว่าราคาที่การคืนค่าผลจูงใจในเงินช่วยเหลือหุ้นซึ่งมีลักษณะคล้ายกับผลจูงใจที่เกิดขึ้นกับทุนใหม่ของโดยหุ้นค่าตอบแทนบนมืออื่น ๆ บางนักวิจัยแสดงผลกระทบเชิงลบของแทนที่หุ้นขึ้นอยู่กับประสิทธิภาพของบริษัทในอนาคต หลัก et alค้นหา (1999) ที่บริษัท มีค่าตอบแทนส่วนเกินมากกว่าทำงานสัมพันธ์กับผู้ที่มีค่าลบ หรือต่ำกว่าค่าตอบแทนส่วนเกิน บริษัทมีการกำกับดูแลกิจการที่แข็งแกร่ง โครงสร้างมีแนวโน้มที่จะมีค่าตอบแทนส่วนเกินดังนั้น ส่วนเกินค่าตอบแทนที่เกิดจากปัญหาตัวแทนมีอิทธิพลเชิงลบทั้งการดำเนินงานและตลาดประสิทธิภาพของ อิฐ et al. (2006) และเฉิง และ Farber (2008)ผลคล้ายกับมาตรการจูงใจและประสิทธิภาพที่แตกต่างกันเล็กน้อยพบผสมในความสัมพันธ์ระหว่างค่าตอบแทนส่วนของ CEOและประสิทธิภาพการทำงานของบริษัทมีสินค้าสนใจมากสองทิศทางที่น่าสนใจโดยเฉพาะอย่างยิ่งงานวิจัย ตรวจสอบครั้งแรกเงื่อนไขความสัมพันธ์ระหว่างค่าตอบแทนส่วนของ CEO และของบริษัทประสิทธิภาพของ เส้นทางที่สองตรวจสอบว่าการเชื่อมโยงระหว่าง CEO ส่วนค่าตอบแทนและประสิทธิภาพการทำงานมีประสิทธิภาพเพื่อการใช้รุ่น econometric ในการสำรวจการวิจัยก่อนหน้านี้ Ehrenbergและพูดถึง Milkovich (1987) ที่บางพร็อกซีสำหรับยืนยัน ประสิทธิภาพเช่นขนาดของบริษัทหรือผู้อื่น มีพิจารณาในแง่ของการลักษณะพิเศษบนกลยุทธ์ค่าตอบแทนของบริษัท ในภายหลังรวมผลงานนักวิจัยใช้วิธีสมการพร้อมแบบที่ endogenousความสัมพันธ์ระหว่างประสิทธิภาพของบริษัทและหุ้น compensation.4การความสัมพันธ์แบบมีเงื่อนไขระหว่าง CEO ส่วนค่าตอบแทนและประสิทธิภาพของบริษัท นักวิจัยพยายามที่จะใช้หลาย segmentationsของบริษัทเพื่อทดสอบผลจูงใจอีกครั้ง ต่อไปนี้เมอร์ฟี (2003),และ Ittner et al. (2003) คิม (2010) พบว่าเศรษฐกิจใหม่ หนุ่ม หรือบริษัทระเหยให้จูงใจสูงขึ้นจากค่าตอบแทนจากหุ้นคิมยัง แสดงหลักฐานที่โปรแกรมควบคุมสำหรับการเปลี่ยนแปลงที่สำคัญของผลจูงใจเป็นตัวเลือกให้ ดังนั้น เพื่อให้สอดคล้องกับเอกสารประกอบการ theexisting เราเน้นหุ้นพื้นฐานส่วนประกอบในการการวิเคราะห์ผลจูงใจในการบริหารค่าตอบแทนตรงข้ามแบ่งตามลักษณะของบริษัท Matolcsy (2000)วิเคราะห์ความไวของค่าจ้างสำหรับประสิทธิภาพสำหรับค่าตอบแทนเงินสดใช้ 100 ตัวอย่างโดยการสุ่มเลือกบริษัทออสเตรเลีย Statexภายในระยะต่าง ๆ ของวงจรเศรษฐกิจ ระดับความสำคัญของเงินสดค่าตอบแทนการเปลี่ยนแปลงของกำไรสุทธิเป็น asymmetric ในทำนองเดียวกัน Frye(2004) ทดสอบความสัมพันธ์ระหว่างค่าตอบแทนจากหุ้น และยืนยันประสิทธิภาพการทำงาน โดยใช้ข้อมูลของบริษัทในรอบระยะเวลาที่แตกต่างกัน และค้นหาผลกระทบของค่าตอบแทนจากหุ้นในราวของบริษัทในในช่วงปี 1990 แต่ผลกระทบเชิงลบในปลายทศวรรษที่ 1990Aggarwal และ Samwick (2006) แสดงว่า Tobin q เพิ่มด้วยแรงจูงใจในระดับต่าง ๆ ของแรงจูงใจ ใช้ 5 และ 25 ต่อร้อยละเป็นค่าวิกฤตบริษัทแบ่งเซ็กเมนต์ที่แตกต่างกันด้วยเคารพสิ่งจูงใจแก่ผู้บริหารสูงสุด แม้ว่าการผู้เขียนพบผลสอดคล้องกันสำหรับระดับของแรงจูงใจ ยังสามารถระดับที่แตกต่างของแรงจูงใจหรือประเมินประสิทธิภาพของบริษัทอาจเป็นต้นเหตุสำคัญผลกระทบแตกต่างกันตามหุ้นค่าตอบแทนกับประสิทธิภาพการทำงานของบริษัทที่พบในวรรณคดีต่อไปนี้เป็นความคิดที่คล้ายกัน Canarella และ Nourayi (2008) ใช้การเข้าสู่ระบบของการประเมินประสิทธิภาพ และใช้การประเมิน GMM เพื่อทดสอบผลจูงใจ asymmetric ในค่าตอบแทนรวมและเงินสด พวกเขาค้นหาความสัมพันธ์แบบไม่เชิงเส้น และ asymmetric ระหว่างค่าตอบแทนผู้บริหารและประสิทธิภาพของบริษัท และที่ไม่ใช่แบบดอกไม้และ asymmetryขึ้นอยู่กับการวัดประสิทธิภาพของบริษัท Convexityระบุลักษณะ asymmetry ของความสัมพันธ์ระหว่างค่าตอบแทนผู้บริหารตลาดที่ส่ง กลับ ขณะ asymmetry แตกต่าง concavityความสัมพันธ์ระหว่างค่าตอบแทนผู้บริหาร และบัญชีส่งคืนตามที่แสดงไว้ข้างต้น นักวิจัยจำนวนมากพบว่า มีมี asymmetricผลกระทบของค่าตอบแทนผู้บริหารประสิทธิภาพของบริษัท และให้คำอธิบายเป็นไปได้ต่าง ๆ สำหรับ หลัก ใช้แตกต่างกันวิธีการแบ่งข้อมูลเพื่อระบุปัจจัยที่อาจส่งผลต่อผลจูงใจในค่าตอบแทนจากหุ้น อย่างไรก็ตาม ในทั่วไปsegmentations เหล่านี้ถูกกำหนด และ บ่อย และปกติพวกเขาจะเปลี่ยนแปลงการกระจายเดิมของตัวอย่างเต็มรูปแบบ ซึ่งอาจทำให้การทดสอบทางสถิติ วิธี QR เป็นวิธีหนึ่งที่จะบรรเทาปัญหาเหล่านี้ และเราใช้การทดสอบความสัมพันธ์ระหว่างค่าตอบแทนจากหุ้นและประสิทธิภาพของบริษัท

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เท่าที่เห็นในตารางที่ 1 เราพบว่าการศึกษาบางส่วนสนับสนุนผลกระทบเชิงบวก
ของการชดเชยหุ้นตาม ตัวอย่างเช่น Larcker และคณะ (2007) แสดงให้เห็น
ว่าทั้งเงินสดและการชดเชยตามหุ้นอย่างมีนัยสำคัญมี
ผลกระทบในเชิงบวกต่อผลการดำเนินงานในอนาคตของ บริษัท และผลนี้มีความสอดคล้อง
ภายในตลาดและมาตรการการปฏิบัติงานการบัญชี นอกจากนี้
aboody และคณะ (2010) ทดสอบผลกระทบแรงจูงใจที่เกี่ยวข้องกับการกำหนดราคาอีกครั้ง
ตัวเลือกใต้น้ำและพบว่าผลการดำเนินงานของ บริษัท ที่วัดจาก
การดำเนินงานรายได้หรือกระแสเงินสดที่ดีขึ้นอย่างมีนัยสำคัญ ซึ่งหมายความ
ว่าการกำหนดราคาอีกครั้งคืนผลกระทบแรงจูงใจในตัวเลือกทุนหุ้น
ซึ่งคล้ายกับผลกระทบแรงจูงใจที่เกิดขึ้นกับทุนใหม่ของ
การชดเชยตามหุ้น.
ในทางตรงกันข้ามนักวิจัยบางคนแสดงผลกระทบเชิงลบของ
การชดเชยหุ้นตาม ในการดำเนินงานในอนาคตของ บริษัท แกน et al.
(1999) พบว่า บริษัท ที่มีการชดเชยส่วนเกินมากขึ้นทำงานได้ไม่ดี
เมื่อเทียบกับผู้ที่มีค่าตอบแทนส่วนเกินที่ลดลงหรือเชิงลบ บริษัท
มีโครงสร้างการกำกับดูแลกิจการที่อ่อนแอมีแนวโน้มที่จะมีการชดเชยส่วนเกิน.
ดังนั้นค่าตอบแทนส่วนเกินที่เกิดจากปัญหาที่หน่วยงาน
มีอิทธิพลทางลบต่อการดำเนินงานทั้งในและตลาด
ประสิทธิภาพ อิฐและคณะ (2006) และเฉิงและฟาร์ (2008) ให้
ผลที่คล้ายกันด้วยแรงจูงใจที่แตกต่างกันเล็กน้อยและมาตรการประสิทธิภาพ.
ผลการวิจัยเกี่ยวกับการผสมความสัมพันธ์ระหว่างซีอีโอส่วนของค่าตอบแทน
และผลการดำเนินงานของ บริษัท ได้สร้างความสนใจมากกับ
สองทิศทางที่น่าสนใจโดยเฉพาะอย่างยิ่งของการวิจัย ครั้งแรกที่สำรวจ
ความสัมพันธ์ระหว่างเงื่อนไขค่าตอบแทนผู้ถือหุ้นและซีอีโอ บริษัท
ประสิทธิภาพ ทิศทางที่สองตรวจสอบว่าการเชื่อมโยง
ระหว่างการชดเชยซีอีโอทุนและประสิทธิภาพการทำงานที่มีประสิทธิภาพเพื่อ
การใช้แบบจำลองทางเศรษฐมิติ ในการสำรวจการวิจัยก่อนหน้านี้ Ehrenberg
และ Milkovich (1987) ระบุว่าผู้รับมอบฉันทะบางอย่างสำหรับผลการดำเนินงานของ บริษัท ,
เช่นขนาดของ บริษัท หรือผู้อื่นได้รับการพิจารณาในแง่ของ
ผลกระทบต่อ บริษัท กลยุทธ์การชดเชย ในผลงานเชิงประจักษ์ต่อมา
นักวิจัยใช้วิธีการสมการพร้อมกันกับรูปแบบภายนอก
ความสัมพันธ์ระหว่างผลการดำเนินงานของ บริษัท และผู้ถือหุ้น compensation.4
เพื่อแก้ไขความสัมพันธ์ระหว่างเงื่อนไขการชดเชยส่วนของซีอีโอ
และประสิทธิภาพการทำงานของ บริษัท นักวิจัยพยายามที่จะใช้ segmentations ที่แตกต่างกัน
ของ บริษัท เพื่อทดสอบอีกครั้งแรงจูงใจ ผลกระทบ หลังจากที่เมอร์ฟี่ (2003)
และ Ittner และคณะ (2003), คิม (2010) พบว่าเศรษฐกิจใหม่หนุ่มสาวหรือ
บริษัท ที่มีความผันผวนให้แรงจูงใจที่เพิ่มขึ้นจากการชดเชยตามหุ้น.
คิมยังแสดงให้เห็นหลักฐานที่แสดงว่าคนขับรถที่สำคัญสำหรับการเปลี่ยนแปลง
ของผลกระทบแรงจูงใจเป็นทุนตัวเลือก ดังนั้นเพื่อให้สอดคล้องกับวรรณกรรม theexisting เรามุ่งเน้นไปที่องค์ประกอบหุ้นที่ใช้ใน
การวิเคราะห์ผลกระทบที่เกิดแรงจูงใจในการบริหารค่าตอบแทน.
ในทางตรงกันข้ามกับการแบ่งส่วนตามลักษณะ บริษัท Matolcsy (2000)
การวิเคราะห์ความไวจ่ายสำหรับผลการดำเนินงานเป็นเงินสดได้ ชดเชย
โดยใช้กลุ่มตัวอย่าง 100 สุ่มเลือก บริษัท ออสเตรเลีย Statex.
ภายในแต่ละขั้นตอนของวัฏจักรเศรษฐกิจ, ความไวของเงินสด
ชดเชยให้กับการเปลี่ยนแปลงในส่วนของกำไรสุทธิที่ไม่สมมาตร ในทำนองเดียวกันฟราย
(2004) การทดสอบความสัมพันธ์ระหว่างการชดเชยหุ้นที่ใช้และ
ผลการดำเนินงานของ บริษัท โดยใช้ข้อมูลที่ บริษัท ในช่วงเวลาที่แตกต่างกันและ
พบว่าผลกระทบเชิงบวกของการชดเชยหุ้นขึ้นอยู่กับ ROA ของ บริษัท ใน
ช่วงปี 1990 แต่ผลกระทบในเชิงลบ ปลายปี 1990.
Aggarwal และ Samwick (2006) แสดงให้เห็นว่าการเพิ่มขึ้นของโทบินคิวที่มี
แรงจูงใจในระดับที่แตกต่างกันของแรงจูงใจ พวกเขาใช้ที่ 5 และ 25 ต่อ
ร้อยเป็นค่าที่สำคัญให้กับ บริษัท แยกออกเป็นส่วนที่แตกต่างกันด้วย
ความเคารพต่อการสร้างแรงจูงใจให้แก่ผู้บริหารระดับสูง แม้ว่า
ผู้เขียนพบว่าผลที่สอดคล้องกันในทุกระดับของแรงจูงใจก็ยังคงเป็นไปได้
ว่าระดับที่แตกต่างกันของแรงจูงใจหรือมาตรการการปฏิบัติงานของ บริษัท
อาจจะเป็นเหตุผลที่สำคัญสำหรับผลกระทบที่แตกต่างกันของสต็อกตาม
ค่าตอบแทนในการปฏิบัติงานของ บริษัท ที่พบในวรรณคดี
ต่อไปนี้เป็นความคิดที่คล้ายกัน Canarella และ Nourayi (2008) ใช้
สัญลักษณ์ของการวัดผลการปฏิบัติงานและใช้การประมาณค่าจีเอ็มเอ็เพื่อทดสอบ
ผลกระทบแรงจูงใจที่ไม่สมดุลในการชดเชยทั้งหมดและเงินสด พวกเขา
พบว่ามีความสัมพันธ์ที่ไม่เป็นเชิงเส้นและไม่สมดุลระหว่างการบริหารค่าตอบแทน
และผลการดำเนินงานของ บริษัท และที่ไม่ใช่เชิงเส้นและไม่สมส่วน
ขึ้นอยู่กับมาตรการของผลการดำเนินงานของ บริษัท นูน
ลักษณะความไม่สมดุลของความสัมพันธ์ระหว่างการบริหารค่าตอบแทน
และผลตอบแทนของตลาดในขณะที่ส่วนเว้าที่แตกต่างไม่สมดุล
ของความสัมพันธ์ระหว่างการบริหารค่าตอบแทนและ
ผลตอบแทนที่บัญชี.
ตามที่ปรากฏข้างต้นนักวิจัยหลายคนพบว่ามีความไม่สมมาตร
ผลกระทบของการบริหารค่าตอบแทนในการปฏิบัติงานของ บริษัท และ ให้
คำอธิบายที่เป็นไปได้ต่าง ๆ สำหรับเรื่องนี้ เป็นหลักที่พวกเขาใช้ที่แตกต่างกัน
วิธีการแบ่งส่วนข้อมูลที่จะระบุปัจจัยที่อาจมีผลต่อ
ผลกระทบที่เกิดแรงจูงใจในการชดเชยหุ้นตาม แต่โดยทั่วไป
segmentations เหล่านี้เป็นโดยพลการและภายนอกและโดยปกติพวกเขา
จะเปลี่ยนการจัดจำหน่ายเดิมของตัวอย่างเต็มรูปแบบซึ่งอาจ
ทำให้การทดสอบทางสถิติ QR วิธีเป็นวิธีหนึ่งที่จะบรรเทา
ปัญหาเหล่านี้และทำให้เราใช้มันเพื่อทดสอบความสัมพันธ์ระหว่าง
การชดเชยหุ้นที่ใช้และผลการดำเนินงานของ บริษัท

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เท่าที่เห็นในตารางที่ 1 เราพบว่าบางการศึกษารองรับผลกระทบ
หุ้นชดเชยตาม ตัวอย่างเช่น larcker et al . ( 2550 ) แสดงทั้งเงินสดและเงินชดเชยตาม

บวกค่าหุ้นตามผลการปฏิบัติในอนาคตของ บริษัท และผลซึ่งสอดคล้อง
ภายในตลาดและมาตรการการปฏิบัติงานบัญชี นอกจากนี้
aboody et al .( 2010 ) ทดสอบแรงจูงใจผลที่เกี่ยวข้องกับ re ราคา
ใต้น้ำตัวเลือกและพบว่า สมรรถภาพของบริษัทซึ่งวัดโดย
รายได้หรือกระแสเงินสด จะดีขึ้นอย่างมาก นี้หมายถึงว่าราคาเป็นแรงจูงใจ
ฟื้นฟูผลกระทบในตัวเลือกหุ้นทุน
ซึ่งคล้ายกับแรงจูงใจผลที่เกิดขึ้นกับทุนชดเชยตามหุ้นใหม่
.
บนมืออื่น ๆนักวิจัยบางคนแสดงผลกระทบเชิงลบของ
หุ้นตามชดเชยในงานในอนาคตของบริษัท หลัก et al .
( 1999 ) พบว่าบริษัทที่มีมากเกินค่าตอบแทนทํางาน
เมื่อเทียบกับผู้ที่มีระดับการชดเชยหรือลบส่วนเกิน บริษัทมีโครงสร้างอ่อนแอ
) น่าจะมีการชดเชยเกิน
ดังนั้นส่วนเกินค่าเสียหายที่เกิดจากปัญหาหน่วยงาน
ที่มีอิทธิพลในทางลบต่อทั้งผลการดำเนินงานและตลาด

อิฐ et al . ( 2006 ) และเฉิง และฟาร์ ( 2008 ) ให้
ผลที่คล้ายกันด้วยการกระตุ้นที่แตกต่างกันเล็กน้อยและมาตรการการปฏิบัติ .
ข้อมูลผสมต่อความสัมพันธ์ระหว่าง
ชดเชยหุ้น CEO และผลประกอบการของบริษัทต้องสร้างความสนใจมากกับ
2 เส้นทางน่าสนใจโดยเฉพาะของการวิจัยครั้งแรกที่ศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างค่าตอบแทน
เงื่อนไขทุน CEO และผลการดำเนินงาน

ทิศทางที่สองตรวจสอบว่าสมาคม
ระหว่างค่าตอบแทนส่วนซีอีโอและการแสดงที่แข็งแกร่งกับ
ใช้แบบจำลองทางเศรษฐมิติ . ในงานวิจัยก่อนหน้านี้และสำรวจ Ehrenberg
milkovich ( 1987 ) กล่าวถึงว่าผู้รับมอบฉันทะเพื่อประสิทธิภาพของ
เช่นขนาดหรือคนอื่น ๆจะพิจารณาในแง่ของผลกระทบ
ในกลวิธีการชดเชยของบริษัท ในงานเชิงประจักษ์ในภายหลัง
นักวิจัยใช้วิธีสมการพร้อมกันกับรูปแบบความสัมพันธ์ภายในระหว่างการปฏิบัติงานและค่าตอบแทนของบริษัท
4
ที่อยู่สัมพันธ์เงื่อนไขระหว่างซีอีโอชดเชยหุ้น
กับผลการดำเนินงาน นักวิจัยพยายามที่จะใช้ที่แตกต่างกัน segmentations
ของ บริษัท ที่จะทดสอบเป็นสิ่งจูงใจพิเศษ ต่อไปนี้ เมอร์ฟี่ ( 2003 ) ,
และ ittner et al . ( 2003 ) , คิม ( 2010 ) พบว่า เศรษฐกิจ ใหม่ ยัง หรือ บริษัท ที่ผันผวนที่สูงจูงใจให้

จากหุ้นตามค่าตอบแทน คิมยังแสดงหลักฐานว่าไดรเวอร์หลักรูปแบบของแรงจูงใจ ผลคือ
ตัวเลือกมอบ ดังนั้น เพื่อให้สอดคล้องกับปัจจุบันวรรณกรรมเราเน้นหุ้นพื้นฐานในการวิเคราะห์องค์ประกอบแรงจูงใจต่อ

ค่าตอบแทนผู้บริหาร ในทางตรงกันข้ามกับการแบ่งส่วนโดยลักษณะของบริษัท matolcsy ( 2000 )
วิเคราะห์ค่าความไวสมรรถนะ
ชดเชยเงินสดที่ใช้ตัวอย่างของบริษัทออสเตรเลีย 100 สุ่ม statex .
ภายในขั้นตอนต่างๆของวัฏจักรเศรษฐกิจ ความไวของเงินสด
การเปลี่ยนแปลงในกำไรแบบอสมมาตร ในทำนองเดียวกัน ฟราย
( 2547 ) การทดสอบความสัมพันธ์ระหว่างหุ้นตามค่าตอบแทนและ
ผลการดำเนินงานโดยใช้ข้อมูลบริษัทในช่วงเวลาที่แตกต่างกันและ
พบผลกระทบทางบวกของ บริษัท ที่ลงทุนในหุ้นตามค่าตอบแทนใน
ช่วงต้นทศวรรษ 1990 แต่ผลกระทบเชิงลบในปลายปี 1990 .
s และ samwick ( 2006 ) แสดงให้เห็นว่า ของบริษัทเพิ่มขึ้น
โทบินแรงจูงใจในระดับที่แตกต่างกันของแรงจูงใจ พวกเขาใช้ 5 และ 25 ต่อ
เซนต์เป็นค่าวิกฤต เพื่อแยกบริษัทเป็นส่วนที่แตกต่างกับ
ต่อสิ่งจูงใจให้แก่ผู้จัดการด้านบน แม้ว่า
ผู้เขียนพบผลลัพธ์ที่สอดคล้องกันในทุกระดับของแรงจูงใจก็ยังเป็นไปได้ที่ระดับที่แตกต่างกันของแรงจูงใจ

หรือการวัดผลการดำเนินงานบริษัทอาจจะเป็นเหตุผลสำคัญสำหรับผลกระทบที่แตกต่างกันของหุ้นตาม
ชดเชยในผลการดำเนินงานที่พบในวรรณคดี
ตามความคิดที่คล้ายกัน และ canarella nourayi ( 2008 ) ใช้
เครื่องหมายของการวัดผลการปฏิบัติงานและการใช้ 3.9G เพื่อทดสอบ
ผลจูงใจอสมมาตรรวมและชดเชยเงินสด พวกเขา
หาที่ไม่ใช่เชิงเส้นและสมมาตรความสัมพันธ์ระหว่าง
ค่าตอบแทนผู้บริหารและ บริษัท ประสิทธิภาพ และ ไม่ และความไม่สมดุล
ขึ้นอยู่กับมาตรการการปฏิบัติงานของบริษัท นูน
ลักษณะของความไม่สมมาตรของความสัมพันธ์ระหว่าง
ค่าตอบแทนผู้บริหารและตลาดกลับมา ในขณะที่ความเว้าแตกต่างความไม่สมดุล
ของความสัมพันธ์ระหว่างค่าตอบแทนผู้บริหารและ
กลับบัญชี
ดังแสดงข้างต้น นักวิจัยหลายคนพบว่า มีความไม่สมมาตรของการบริหารค่าตอบแทน
มีผลกระทบต่อผลการดำเนินงานและให้
คำอธิบายที่เป็นไปได้ต่าง ๆ นี้ ที่สำคัญ พวกเขาใช้วิธีการแบ่งส่วน
ข้อมูลที่แตกต่างเพื่อระบุปัจจัยที่อาจมีอิทธิพลต่อแรงจูงใจในการชดเชยผล
หุ้นตาม อย่างไรก็ตามโดยทั่วไป
segmentations เหล่านี้เป็นเผด็จการและจากภายนอก และโดยปกติพวกเขา
จะเปลี่ยนการกระจายของตัวอย่างฉบับเต็ม ซึ่งอาจ
ยกเลิกการทดสอบทางสถิติ QR วิธีเป็นวิธีหนึ่งที่จะบรรเทา
ปัญหาเหล่านี้ ดังนั้นเราจึงใช้มันเพื่อทดสอบความสัมพันธ์ระหว่าง
ชดเชยหุ้นอยู่ และผลประกอบการของบริษัท