generate revenue from the tourist i

generate revenue from the tourist industry. The state’s dependence on tourism-derived revenue made wildlife conservation a priority in their development planning; hence, a dynamic was created to furthering the planning and implementation of other development programs designed to facilitate wildlife conservation projects. Wildlife conservation and tourism took priority over agricultural production and resources extraction (Neumann 1991). Neumann’s article illustrates how commoditization of natural resources (tourism industry in conjunction with wildlife conservation) can play a vital role in a state’s capacities building (revenue generation). Expansion and extension of state mechanisms of control and surveillance over rural society thus derived from the need to secure commoditization processes. Going back to the context of forest lands, articles reviewed argue that forest zoning was done to facilitate the state or state-promoted natural extraction activities. As we can see, the demarcation of forest was always accompanied by the control and management over forest resources and products. This, I believe, is due to the ideology of “scientific forestry” management developed during the colonial period which still serves as the base of forest management in many post-colonial states (Peluso 1994, Sundar 2001, Peluso and Vandergeest 2001). According to Nandini Sundar: “Historically, scientific forestry involved institutionalizing certain sorts of territorial claims on the basis of timber quality and its potential for revenue generation and criminalizing those activities that competed with this goal, like shifting cultivation.” (Sundar 2001, 330) From this explanation we can see that forest management is actually designed for revenue generation through effective and efficient timber exploitation. As explained by Sundar, “The classification of existing lands into a hierarchy of value on the basis of
timber contained was not in any sense natural or obvious…A timber-based
classification of forests often meant transforming lands to make them correspond
more closely to the official ideal…It also meant transforming people to make
them worthy of the good forest they inhabited. For instance, tribes with their
“wasteful” shifting cultivation were seen as underserving of good forest.”
(Sundar 2001, 334-5) In the Indonesian context, the perception of shifting-cultivation as “wasteful” practices by traditional or customary communities is often connoted with a perception and

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สร้างรายได้จากอุตสาหกรรมท่องเที่ยว การพึ่งพาอาศัยกันของรัฐเกี่ยวกับการท่องเที่ยวที่ไ​​ด้รับรายได้ที่ทำให้การอนุรักษ์สัตว์ป่ามีความสำคัญในการวางแผนการพัฒนาของพวกเขาดังนั้นแบบไดนามิกถูกสร้างขึ้นเพื่อการต่อการวางแผนและการดำเนินการตามโครงการพัฒนาอื่น ๆ ที่ออกแบบเพื่ออำนวยความสะดวกในโครงการอนุรักษ์สัตว์ป่าอนุรักษ์สัตว์ป่าและการท่องเที่ยวจึงมีความสำคัญกว่าการผลิตทางการเกษตรและการสกัดทรัพยากร (Neumann 1991) บทความนอยมันน์แสดงวิธีการ commoditization ของทรัพยากรธรรมชาติ (อุตสาหกรรมการท่องเที่ยวควบคู่ไปกับการอนุรักษ์สัตว์ป่า) สามารถมีบทบาทสำคัญในการสร้างขีดความสามารถของรัฐ (การสร้างรายได้)การขยายตัวและการขยายของกลไกรัฐในการควบคุมและการเฝ้าระวังกว่าสังคมชนบทจึงได้มาจากความต้องการที่จะรักษากระบวนการ commoditization จะกลับไปที่บริบทของที่ดินป่าสงวนบทความครั้งยืนยันว่าการกำหนดเขตป่าไม้ได้ดำเนินการเพื่ออำนวยความสะดวกของรัฐหรือรัฐการส่งเสริมกิจกรรมการสกัดธรรมชาติ ในขณะที่เราสามารถมองเห็นแบ่งเขตของป่าก็พร้อมเสมอโดยการควบคุมและการจัดการกับทรัพยากรป่าไม้และผลิตภัณฑ์ นี้ผมเชื่อว่าเป็นเพราะอุดมการณ์ของการจัดการ "วิทยาศาสตร์การป่าไม้" การพัฒนาในช่วงยุคอาณานิคมที่ยังคงทำหน้าที่เป็นฐานของการจัดการป่าไม้ในหลายรัฐหลังอาณานิคม (Peluso 1994 Sundar 2001 Peluso และ vandergeest 2001) ตาม Nandini Sundar:"ในอดีตทางวิทยาศาสตร์ที่เกี่ยวข้องกับการป่าไม้ institutionalizing บางประเภทของการเรียกร้องดินแดนบนพื้นฐานของคุณภาพไม้และศักยภาพในการสร้างรายได้และ criminalizing กิจกรรมเหล่านั้นที่เข้าแข่งขันโดยมีเป้าหมายนี้เช่นปลูกขยับ." (Sundar 2001,330) จากคำอธิบายนี้เราจะเห็นว่าการจัดการป่าไม้ได้รับการออกแบบจริงสำหรับการสร้างรายได้ผ่านการใช้ประโยชน์ไม้ที่มีประสิทธิภาพและมีประสิทธิภาพ อธิบายตาม Sundar, "การจัดหมวดหมู่ของดินแดนที่มีอยู่เป็นลำดับชั้นของค่าบนพื้นฐานของไม้
มีไม่ได้อยู่ในความรู้สึกธรรมชาติหรือที่เห็นได้ชัดใด ๆ ... ไม้ตาม
การจำแนกประเภทของป่ามักจะหมายถึงดินแดนที่เปลี่ยนเพื่อให้สอดคล้อง
อย่างใกล้ชิดกับอุดมคติอย่างเป็นทางการ ... มันก็หมายความว่าคนเปลี่ยนที่จะทำให้พวกเขา
คุณค่าของป่าที่ดีที่พวกเขาอาศัยอยู่ เช่นชนเผ่าที่มีการเพาะปลูก
"สูญเปล่า" ของพวกเขาขยับถูกมองว่าเป็น underserving ของป่าดี. "
(Sundar 2001, 334-5) ในบริบทอินโดนีเซีย,การรับรู้ของไร่เลื่อนลอยเป็นแนวทางปฏิบัติที่ "สูญเปล่า" โดยชุมชนดั้งเดิมหรือประเพณีที่มี connoted มักจะมีการรับรู้และ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สร้างรายได้จากอุตสาหกรรมท่องเที่ยว รัฐพึ่งรายได้ที่ได้มาท่องเที่ยวทำการอนุรักษ์สัตว์ป่าสำคัญในการพัฒนา ดังนั้น ก็สร้างขึ้นเพื่อ furthering การวางแผน และดำเนินงานพัฒนาโปรแกรมอื่น ๆ ออกแบบมาเพื่ออำนวยความสะดวกในโครงการอนุรักษ์สัตว์ป่า อนุรักษ์สัตว์ป่าและการท่องเที่ยวจึงสำคัญกว่าเกษตรทรัพยากรการผลิตและสกัด (Neumann 1991) บทความของ Neumann แสดงวิธี commoditization ทรัพยากรธรรมชาติ (อุตสาหกรรมท่องเที่ยวร่วมกับการอนุรักษ์สัตว์ป่า) สามารถมีบทบาทสำคัญในสถานะกำลังสร้าง (สร้างรายได้) ขยายตัวและส่วนขยายของกลไกรัฐควบคุมและเฝ้าระวังมากกว่าสังคมชนบทจึงมาจากต้องปลอดภัย commoditization กระบวน กลับไปยังบริบทของที่ดินป่า ตรวจทานบทความโต้เถียงว่า โซนป่าถูกทำเพื่ออำนวยความสะดวกรัฐหรือกิจกรรมส่งเสริมรัฐสกัดธรรมชาติ เราสามารถดู เสมอแบ่งป่าถูกพร้อม ด้วยการควบคุมและการจัดการทรัพยากรป่าไม้และผลิตภัณฑ์ ผม อยู่เนื่องจากอุดมการณ์ของการจัดการ "วนศาสตร์วิทยาศาสตร์" พัฒนาช่วงโคโลเนียลที่ยังคง ทำหน้าที่เป็นฐานของการจัดการป่าไม้ในหลาย post-colonial รัฐ (Peluso 1994, Sundar 2001, Peluso และ Vandergeest 2001) ตาม Sundar นันดินี: ส่วน "ประวัติ วนศาสตร์วิทยาศาสตร์ร่วม institutionalizing บางประเภทเรียกร้องดินแดนโดยใช้ไม้คุณภาพและศักยภาพในการสร้างรายได้ และความผิดทางอาญาที่กิจกรรมที่ร่วมแข่งขัน มีเป้าหมายนี้ เช่นขยับปลูก (Sundar 2001 330) จากคำอธิบายนี้ เราจะเห็นได้ว่า การจัดการป่าจริงออกแบบมาสำหรับการสร้างรายได้ผ่านทางการใช้ประโยชน์จากไม้ที่มีประสิทธิภาพ และได้ ตามที่อธิบายไว้ โดย Sundar, "ที่ดินประเภทของที่มีอยู่ในลำดับชั้นของค่าบนพื้นฐานของ
ไม้อยู่ไม่ในความรู้สึกใด ๆ ทางธรรมชาติ หรือชัดเจน...ไม้ขึ้นอยู่
ประเภทของป่าไม้มักจะหมายถึง แปลงที่ดินเพื่อให้สอดคล้อง
ให้เหมาะอย่างเป็นทางการ...มันยังหมายถึง เปลี่ยนคนทำ
พวกเขาคุ้มค่าป่าดีที่พวกเขาอาศัยอยู่ เช่น ชนเผ่ากับความ
"wasteful" ขยับเพาะปลูกถูกมองว่าเป็น underserving ของดีป่า "
(Sundar 2001, 334-5) ในที่อินโดนีเซียบริบท การรับรู้ของปลูกขยับเป็นแนว "wasteful" โดยชุมชนดั้งเดิม หรือจารีตประเพณีเป็นมักจะ connoted กับการรับรู้ และ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สร้างรายได้จากอุตสาหกรรมการท่องเที่ยวได้ การพึ่งพาการของรัฐรายได้การท่องเที่ยวที่ได้ทำการอนุรักษ์สัตว์ป่าลำดับความสำคัญในการวางแผนการพัฒนาของตนดังนั้นแบบไดนามิกที่ถูกสร้างขึ้นในการสานและการนำไปใช้งานการวางแผนของโปรแกรมการพัฒนาอื่นๆได้รับการออกแบบเพื่ออำนวยความสะดวกแก่โครงการการอนุรักษ์สัตว์ป่าการท่องเที่ยวและการอนุรักษ์สัตว์ป่าก็มีความสำคัญมากกว่าการขุดเจาะทรัพยากรและการผลิตสินค้าเกษตร( Neumann , 1991 ) ข้อของ Neumann แสดงถึงวิธีการ commoditization ของทรัพยากรธรรมชาติ(อุตสาหกรรมการท่องเที่ยวร่วมกับการอนุรักษ์สัตว์ป่า)สามารถมีบทบาทสำคัญในการสร้างความจุของรัฐ(สร้างรายได้)การขยายและการขยายตัวของกลไกของรัฐในการตรวจจับและการควบคุมสังคมในชนบทจึงได้มาจากความต้องการที่จะรักษาความ ปลอดภัย กระบวนการ commoditization กำลังจะกลับไปตามบริบทของที่ดินป่าข้อพิจารณาให้เหตุผลว่าเป็นป่าเป็นการกระทำเพื่ออำนวยความสะดวกแก่รัฐหรือกิจกรรมการขุดตามธรรมชาติของรัฐได้รับการส่งเสริมการลงทุนจาก เนื่องจากเราสามารถดูการกำหนดของป่าพร้อมด้วยการจัดการและการควบคุมที่มากกว่าสินค้าและทรัพยากรป่าไม้อยู่เสมอ โรงแรมแห่งนี้ผมเชื่อว่าเป็นเพราะอุดมการณ์ของ"ทางด้านวิทยาศาสตร์การทำป่าไม้"การบริหารจัดการได้พัฒนาขึ้นมาในช่วงระหว่างช่วงเวลาอาณานิคมซึ่งยังคงจัดให้บริการเป็นฐานของการจัดการป่าในรัฐหลังอาณานิคมจำนวนมาก( peluso 1994 sundar 2001 peluso และ vandergeest 2001 ) ตาม nandini sundar"ในอดีตการทำป่าไม้ทางด้านวิทยาศาสตร์ซึ่งมีส่วนเกี่ยวข้องกับทุกชนิดบางอย่างเกี่ยวกับการอ้างสิทธิ์อาณาเขตอยู่บนพื้นฐานของ คุณภาพ ไม้สนและ ศักยภาพ ที่แท้จริงสำหรับสร้างรายได้และ criminalizing กิจกรรมที่เข้าแข่งขันโดยมีเป้าหมายนี้เหมือนเดิมการปลูก"( sundar 2001330 )จากคำอธิบายนี้เราจะเห็นว่าการจัดการป่าได้รับการออกแบบมาสำหรับการสร้างรายได้จริงๆโดยผ่านการตักตวงประโยชน์ทางไม้มี ประสิทธิภาพ และมีประสิทธิผล. ตามที่ได้อธิบายไว้โดย sundar "การกำหนด ประเภท ของที่ดินที่มีอยู่ลงในลำดับชั้นที่อยู่บนพื้นฐานของความคุ้มค่าของ
ไม้สนที่อยู่ไม่ได้อยู่ในความรู้สึกที่เป็นธรรมชาติหรือเห็นได้ชัด...ไม้ซึ่งใช้
การจำแนก ประเภท ของป่ามักหมายถึงการเปลี่ยนที่ดินเพื่อทำให้สอดคล้องกับ
ได้อย่างใกล้ชิดเหมาะสมอย่างดีเยี่ยมอย่างเป็นทางการ...แต่ยังหมายถึงการปรับเปลี่ยนคนไปทำให้เขาถึงตาย
ของป่าที่จะอาศัยอยู่ ตัวอย่างเช่นตระกูลพร้อมด้วย
"อย่างแท้จริง"ของพวกเขา"ย้ายปลูกได้เป็น underserving ของป่าที่ดี"
( sundar 2001 334-5 )ในบริบทที่อินโดนีเซียความเข้าใจในการเคลื่อนย้าย - การปลูกเป็น"ความเสียหาย"การปฏิบัติโดยชุมชนแบบดั้งเดิมหรือประเพณีเป็นจริงด้วยการรับรู้และที่อยู่