- ข้อความ
- ประวัติศาสตร์
The "10,000-hour rule"-that this le
The "10,000-hour rule"-that this level of practice holds the secret to great success in any field-has become sacrosanct gos pel, echoed on websites and recited as litany in high-performance workshops.1 The problem: it's only half true.
If you are a duffer at golf, say, and make the same mistakes every time you try a certain swing or putt, 10,000 hours of practicing that error will not improve your game. You'll still be a duffer, albeit an older one.
No less an expert than Anders Ericsson, the Florida State University psychologist whose research on expertise spawned the 10,000-hour rule of thumb, told me, "You don't get benefits from mechanical repetition, but by adjusting your execution over and over to get closer to your goal."
"You have to tweak the system by pushing," he adds, "allowing for more errors at first as you increase your limits."
Apart from sports like basketball or football that favor physical traits such as height and body size, says Ericsson, almost anyone can achieve the highest levels of performance with smart practice.
Iditarod mushers at first dismissed Susan Butcher's chances of ever winning the race. "In those days," David Monson recalls, "the lditarod was considered a man's cowboy-type sport-rough-and tumble. You did it because you were tough. Other racers said Susan could never win-she babies her dogs. Then when she won year after year, people realized her dogs were better suited than others for the rigors of the race. That fundamentally changed how folks prepare for and run in the race now."
Ericsson argues that the secret of winning is "deliberate prac tice," where an expert coach (essentially what Susan Butcher was for her dogs) takes you through well-designed training over months or years, and you give it your full concentration.
Hours and hours of practice are necessary for great performce, but not sufficient. How experts in any domain pay attention while practicing makes a crucial difference. For instance, in his much-cited study of violinists-the one that showed the top tier had practiced more than 10,000 hours-Ericsson found the experts did so with full concentration on improving a particular aspect of their performance that a master teacher identified.
If you are a duffer at golf, say, and make the same mistakes every time you try a certain swing or putt, 10,000 hours of practicing that error will not improve your game. You'll still be a duffer, albeit an older one.
No less an expert than Anders Ericsson, the Florida State University psychologist whose research on expertise spawned the 10,000-hour rule of thumb, told me, "You don't get benefits from mechanical repetition, but by adjusting your execution over and over to get closer to your goal."
"You have to tweak the system by pushing," he adds, "allowing for more errors at first as you increase your limits."
Apart from sports like basketball or football that favor physical traits such as height and body size, says Ericsson, almost anyone can achieve the highest levels of performance with smart practice.
Iditarod mushers at first dismissed Susan Butcher's chances of ever winning the race. "In those days," David Monson recalls, "the lditarod was considered a man's cowboy-type sport-rough-and tumble. You did it because you were tough. Other racers said Susan could never win-she babies her dogs. Then when she won year after year, people realized her dogs were better suited than others for the rigors of the race. That fundamentally changed how folks prepare for and run in the race now."
Ericsson argues that the secret of winning is "deliberate prac tice," where an expert coach (essentially what Susan Butcher was for her dogs) takes you through well-designed training over months or years, and you give it your full concentration.
Hours and hours of practice are necessary for great performce, but not sufficient. How experts in any domain pay attention while practicing makes a crucial difference. For instance, in his much-cited study of violinists-the one that showed the top tier had practiced more than 10,000 hours-Ericsson found the experts did so with full concentration on improving a particular aspect of their performance that a master teacher identified.
0/5000
The "10,000-hour rule"-that this level of practice holds the secret to great success in any field-has become sacrosanct gos pel, echoed on websites and recited as litany in high-performance workshops.1 The problem: it's only half true.
If you are a duffer at golf, say, and make the same mistakes every time you try a certain swing or putt, 10,000 hours of practicing that error will not improve your game. You'll still be a duffer, albeit an older one.
No less an expert than Anders Ericsson, the Florida State University psychologist whose research on expertise spawned the 10,000-hour rule of thumb, told me, "You don't get benefits from mechanical repetition, but by adjusting your execution over and over to get closer to your goal."
"You have to tweak the system by pushing," he adds, "allowing for more errors at first as you increase your limits."
Apart from sports like basketball or football that favor physical traits such as height and body size, says Ericsson, almost anyone can achieve the highest levels of performance with smart practice.
Iditarod mushers at first dismissed Susan Butcher's chances of ever winning the race. "In those days," David Monson recalls, "the lditarod was considered a man's cowboy-type sport-rough-and tumble. You did it because you were tough. Other racers said Susan could never win-she babies her dogs. Then when she won year after year, people realized her dogs were better suited than others for the rigors of the race. That fundamentally changed how folks prepare for and run in the race now."
Ericsson argues that the secret of winning is "deliberate prac tice," where an expert coach (essentially what Susan Butcher was for her dogs) takes you through well-designed training over months or years, and you give it your full concentration.
Hours and hours of practice are necessary for great performce, but not sufficient. How experts in any domain pay attention while practicing makes a crucial difference. For instance, in his much-cited study of violinists-the one that showed the top tier had practiced more than 10,000 hours-Ericsson found the experts did so with full concentration on improving a particular aspect of their performance that a master teacher identified.
If you are a duffer at golf, say, and make the same mistakes every time you try a certain swing or putt, 10,000 hours of practicing that error will not improve your game. You'll still be a duffer, albeit an older one.
No less an expert than Anders Ericsson, the Florida State University psychologist whose research on expertise spawned the 10,000-hour rule of thumb, told me, "You don't get benefits from mechanical repetition, but by adjusting your execution over and over to get closer to your goal."
"You have to tweak the system by pushing," he adds, "allowing for more errors at first as you increase your limits."
Apart from sports like basketball or football that favor physical traits such as height and body size, says Ericsson, almost anyone can achieve the highest levels of performance with smart practice.
Iditarod mushers at first dismissed Susan Butcher's chances of ever winning the race. "In those days," David Monson recalls, "the lditarod was considered a man's cowboy-type sport-rough-and tumble. You did it because you were tough. Other racers said Susan could never win-she babies her dogs. Then when she won year after year, people realized her dogs were better suited than others for the rigors of the race. That fundamentally changed how folks prepare for and run in the race now."
Ericsson argues that the secret of winning is "deliberate prac tice," where an expert coach (essentially what Susan Butcher was for her dogs) takes you through well-designed training over months or years, and you give it your full concentration.
Hours and hours of practice are necessary for great performce, but not sufficient. How experts in any domain pay attention while practicing makes a crucial difference. For instance, in his much-cited study of violinists-the one that showed the top tier had practiced more than 10,000 hours-Ericsson found the experts did so with full concentration on improving a particular aspect of their performance that a master teacher identified.
การแปล กรุณารอสักครู่..
The "10,000-hour rule"-that this level of practice holds the secret to great success in any field-has become sacrosanct gos pel, echoed on websites and recited as litany in high-performance workshops.1 The problem: it's only half true.
If you are a duffer at golf, say, and make the same mistakes every time you try a certain swing or putt, 10,000 hours of practicing that error will not improve your game. You'll still be a duffer, albeit an older one.
No less an expert than Anders Ericsson, the Florida State University psychologist whose research on expertise spawned the 10,000-hour rule of thumb, told me, "You don't get benefits from mechanical repetition, but by adjusting your execution over and over to get closer to your goal."
"You have to tweak the system by pushing," he adds, "allowing for more errors at first as you increase your limits."
Apart from sports like basketball or football that favor physical traits such as height and body size, says Ericsson, almost anyone can achieve the highest levels of performance with smart practice.
Iditarod mushers at first dismissed Susan Butcher's chances of ever winning the race. "In those days," David Monson recalls, "the lditarod was considered a man's cowboy-type sport-rough-and tumble. You did it because you were tough. Other racers said Susan could never win-she babies her dogs. Then when she won year after year, people realized her dogs were better suited than others for the rigors of the race. That fundamentally changed how folks prepare for and run in the race now."
Ericsson argues that the secret of winning is "deliberate prac tice," where an expert coach (essentially what Susan Butcher was for her dogs) takes you through well-designed training over months or years, and you give it your full concentration.
Hours and hours of practice are necessary for great performce, but not sufficient. How experts in any domain pay attention while practicing makes a crucial difference. For instance, in his much-cited study of violinists-the one that showed the top tier had practiced more than 10,000 hours-Ericsson found the experts did so with full concentration on improving a particular aspect of their performance that a master teacher identified.
If you are a duffer at golf, say, and make the same mistakes every time you try a certain swing or putt, 10,000 hours of practicing that error will not improve your game. You'll still be a duffer, albeit an older one.
No less an expert than Anders Ericsson, the Florida State University psychologist whose research on expertise spawned the 10,000-hour rule of thumb, told me, "You don't get benefits from mechanical repetition, but by adjusting your execution over and over to get closer to your goal."
"You have to tweak the system by pushing," he adds, "allowing for more errors at first as you increase your limits."
Apart from sports like basketball or football that favor physical traits such as height and body size, says Ericsson, almost anyone can achieve the highest levels of performance with smart practice.
Iditarod mushers at first dismissed Susan Butcher's chances of ever winning the race. "In those days," David Monson recalls, "the lditarod was considered a man's cowboy-type sport-rough-and tumble. You did it because you were tough. Other racers said Susan could never win-she babies her dogs. Then when she won year after year, people realized her dogs were better suited than others for the rigors of the race. That fundamentally changed how folks prepare for and run in the race now."
Ericsson argues that the secret of winning is "deliberate prac tice," where an expert coach (essentially what Susan Butcher was for her dogs) takes you through well-designed training over months or years, and you give it your full concentration.
Hours and hours of practice are necessary for great performce, but not sufficient. How experts in any domain pay attention while practicing makes a crucial difference. For instance, in his much-cited study of violinists-the one that showed the top tier had practiced more than 10,000 hours-Ericsson found the experts did so with full concentration on improving a particular aspect of their performance that a master teacher identified.
การแปล กรุณารอสักครู่..
" กฎ 10 , 000 ชั่วโมง " ระดับของการปฏิบัตินี้กุมความลับสู่ความสำเร็จที่ยิ่งใหญ่ในเขตข้อมูลใด ๆได้กลายเป็นที่เคารพสักการะกอสองเพลๆ , บนเว็บไซต์และท่องเป็นเพลงสวดในประสิทธิภาพสูงการประชุมเชิงปฏิบัติการที่ 1 ปัญหา : มันก็จริงครึ่งหนึ่ง .
ถ้าคุณเป็นแคดดี้กอล์ฟ พูด และทำเหมือนกัน ความผิดพลาด EV ery องเวลาคุณพยายามแกว่งแน่นอน หรือพัต , 10 ,000 ชั่วโมงของการผิดพลาดที่จะปรับปรุงเกมของคุณ เธอจะยังคงเป็นแคดดี้ แต่เป็นรุ่นเก่า .
ไม่น้อย ผู้เชี่ยวชาญกว่า Anders Ericsson , มหาวิทยาลัยฟลอริดานักจิตวิทยาผู้วิจัยเชี่ยวชาญเกิด 10 , 000 ชั่วโมง กฎของหัวแม่มือ บอกผมว่า " คุณไม่ได้รับผลประโยชน์จากกลการ แต่โดยการปรับการดำเนินการของคุณมากกว่าที่จะเข้าใกล้เป้าหมาย "
." คุณต้องปรับระบบโดยกดที่ " เขาเพิ่ม , " เพื่อให้สามารถเพิ่มเติมข้อผิดพลาดที่แรกที่คุณเพิ่มขีด จำกัด ของคุณ "
นอกเหนือจากกีฬาเช่นบาสเกตบอลหรือฟุตบอลที่ชอบลักษณะทางกายภาพ เช่น ความสูง และขนาดร่างกาย กล่าวว่า อีริคสัน เกือบทุกคนสามารถบรรลุระดับสูงสุดของประสิทธิภาพการฝึก
สมาร์ทiditarod ผู้แข่งขันที่ได้โอกาสแรก ซูซาน เขียง เคยชนะการแข่งขัน . ในวันเหล่านั้น " เดวิด Monson เล่าว่า " lditarod ถือว่าลูกผู้ชายคาวบอยประเภทกีฬาหยาบและเกลือกกลิ้งอง . คุณทำมันเพราะคุณกำลังลำบาก racers อื่น ๆกล่าวว่าซูซานเคยชนะเธอมีลูกสุนัขของเธอ แล้วเมื่อเธอได้รับรางวัลทุกปีคนตระหนักว่าสุนัขของเธอน่าจะเหมาะกว่าผู้อื่นเพื่อ rigors ของการแข่งขัน ที่คิดค้นเปลี่ยนวิธี folks เตรียมและใช้ในการแข่งขันตอนนี้ . "
Ericsson แย้งว่า ความลับในการชนะคือ " เจตนาปฏิบัติองไทซ์ " ที่ผู้เชี่ยวชาญโค้ช ( สิ่งที่ซูซานเขียงสำหรับสุนัขของเธอ ) จะนำคุณผ่านการฝึกอบรมที่ดีกว่าเดือนหรือปีและคุณให้มันเข้มข้นเต็มของคุณ .
ชั่วโมงและชั่วโมงของการปฏิบัติที่จำเป็นมากอง perfor MCE แต่ไม่เพียงพอ วิธีผู้เชี่ยวชาญในใด ๆโดเมนให้ความสนใจโดยการสร้างความแตกต่างที่สำคัญ ตัวอย่างเช่นในของเขามากอ้างศึกษาไวโอลินหนึ่งที่แสดงด้านบนชั้นฝึกประสบการณ์มากกว่า 10000 ชั่วโมง Ericsson พบผู้เชี่ยวชาญจึงมีความเข้มข้นเต็มรูปแบบในการปรับปรุงด้านใดด้านหนึ่งของการแสดงที่เป็นครูต้นแบบ
ระบุ
ถ้าคุณเป็นแคดดี้กอล์ฟ พูด และทำเหมือนกัน ความผิดพลาด EV ery องเวลาคุณพยายามแกว่งแน่นอน หรือพัต , 10 ,000 ชั่วโมงของการผิดพลาดที่จะปรับปรุงเกมของคุณ เธอจะยังคงเป็นแคดดี้ แต่เป็นรุ่นเก่า .
ไม่น้อย ผู้เชี่ยวชาญกว่า Anders Ericsson , มหาวิทยาลัยฟลอริดานักจิตวิทยาผู้วิจัยเชี่ยวชาญเกิด 10 , 000 ชั่วโมง กฎของหัวแม่มือ บอกผมว่า " คุณไม่ได้รับผลประโยชน์จากกลการ แต่โดยการปรับการดำเนินการของคุณมากกว่าที่จะเข้าใกล้เป้าหมาย "
." คุณต้องปรับระบบโดยกดที่ " เขาเพิ่ม , " เพื่อให้สามารถเพิ่มเติมข้อผิดพลาดที่แรกที่คุณเพิ่มขีด จำกัด ของคุณ "
นอกเหนือจากกีฬาเช่นบาสเกตบอลหรือฟุตบอลที่ชอบลักษณะทางกายภาพ เช่น ความสูง และขนาดร่างกาย กล่าวว่า อีริคสัน เกือบทุกคนสามารถบรรลุระดับสูงสุดของประสิทธิภาพการฝึก
สมาร์ทiditarod ผู้แข่งขันที่ได้โอกาสแรก ซูซาน เขียง เคยชนะการแข่งขัน . ในวันเหล่านั้น " เดวิด Monson เล่าว่า " lditarod ถือว่าลูกผู้ชายคาวบอยประเภทกีฬาหยาบและเกลือกกลิ้งอง . คุณทำมันเพราะคุณกำลังลำบาก racers อื่น ๆกล่าวว่าซูซานเคยชนะเธอมีลูกสุนัขของเธอ แล้วเมื่อเธอได้รับรางวัลทุกปีคนตระหนักว่าสุนัขของเธอน่าจะเหมาะกว่าผู้อื่นเพื่อ rigors ของการแข่งขัน ที่คิดค้นเปลี่ยนวิธี folks เตรียมและใช้ในการแข่งขันตอนนี้ . "
Ericsson แย้งว่า ความลับในการชนะคือ " เจตนาปฏิบัติองไทซ์ " ที่ผู้เชี่ยวชาญโค้ช ( สิ่งที่ซูซานเขียงสำหรับสุนัขของเธอ ) จะนำคุณผ่านการฝึกอบรมที่ดีกว่าเดือนหรือปีและคุณให้มันเข้มข้นเต็มของคุณ .
ชั่วโมงและชั่วโมงของการปฏิบัติที่จำเป็นมากอง perfor MCE แต่ไม่เพียงพอ วิธีผู้เชี่ยวชาญในใด ๆโดเมนให้ความสนใจโดยการสร้างความแตกต่างที่สำคัญ ตัวอย่างเช่นในของเขามากอ้างศึกษาไวโอลินหนึ่งที่แสดงด้านบนชั้นฝึกประสบการณ์มากกว่า 10000 ชั่วโมง Ericsson พบผู้เชี่ยวชาญจึงมีความเข้มข้นเต็มรูปแบบในการปรับปรุงด้านใดด้านหนึ่งของการแสดงที่เป็นครูต้นแบบ
ระบุ
การแปล กรุณารอสักครู่..
ภาษาอื่น ๆ
การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.
- In this study, the aquaculture wastewate
- mind
- ห้องเก็บของ
- Crucial to being able to recognize the e
- ฉันรู้สึกตื่นเต้นที่ฉันทำสำเร็จ
- ระวังเมาเครื่อง
- Ordinary
- เพราะเห็นถึงความมั่นคง
- Drinking water plant
- SECURITIES deductible
- I appreciate your time and effort. I am
- Brief
- ฉันอยากเห็นคุณ
- listed
- ติน
- คุณรู้ไหมตั้งแต่ฉันรู้จักคุณฉันมีความสุข
- IP address 61.47.34.86 which belongs to
- สถานทูตอังกฤษ
- The kinetics of the enzymatic conversion
- What is the name of this product.
- Thank you for your feedback.As your ment
- Bc Asian girls in the United States like
- learned toblock outthe crowds
- อยู่ใกล้กันแค่นี้แต่ทำไมมันเหมือนไกลออกไ
