In ancient pagan times, the last da

In ancient pagan times, the last day of winter in the Northern Hemisphere was celebrated as the night that the Great Mother Goddess gives birth to the baby Sun God. It is also called Yule, the day a huge log is added to a bonfire, around which everyone would dance and sing to awaken the sun from its long winter sleep.

In Roman times, it became the celebrations honoring Saturnus (the harvest god) and Mithras (the ancient god of light), a form of sun worship that had come to Rome from Syria a century before with the cult of Sol Invictus. It announced that winter is not forever, that life continues, and an invitation to stay in good spirit.

The first day of winter in the Northern Hemisphere occurs between the 20th and 22nd of December. The Roman celebrated Saturnalia between 17 and 24 December.



See: History of Christmas

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในสมัยโบราณป่าเถื่อน วันสุดท้ายของฤดูหนาวในซีกโลกเหนือมีการเฉลิมฉลองเป็นคืนที่เจ้าแม่ดีให้กำเนิดเด็กพระอาทิตย์ มันยังเรียกว่าเทศกาลคริสต์มาส วันล็อกขนาดใหญ่เพิ่มการก่อกองไฟ สถานที่ทุกคนจะเต้น และสิงห์ตื่นดวงอาทิตย์จากนอนหนาวยาวมัน

เวลาในโรมัน มันเป็นการเฉลิมฉลองที่ honoring Saturnus (พระเก็บเกี่ยว) และ Mithras (โบราณพระแสง), แบบบูชาดวงอาทิตย์ที่มีมาถึงโรมจากซีเรียเป็นศตวรรษก่อนกับลัทธิของ Sol อินวิคตุส มันประกาศว่า หนาวไม่ตลอดไป ที่ยังคงมีชีวิตอยู่ และเชิญให้จิตวิญญาณดี

วันแรกของฤดูหนาวในซีกโลกเหนือเกิดขึ้นระหว่าง 20 และ 22 ธันวาคม โรมันเฉลิมฉลอง Saturnalia ระหว่าง 17 และ 24 ธันวาคม.


เห็น: ประวัติคริสต์มาส

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในศาสนาสมัยโบราณในวันสุดท้ายของฤดูหนาวในซีกโลกเหนือกำลังโด่งดังเป็นคืนที่แม่ที่ยิ่งใหญ่ให้กำเนิดทารกดวงอาทิตย์พระเจ้า จะเรียกว่าเทศกาลคริสต์มาสวันบันทึกใหญ่ถูกเพิ่มเข้าไปในกองไฟรอบที่ทุกคนจะเต้นและร้องเพลงเพื่อปลุกดวงอาทิตย์จากการนอนหลับฤดูหนาวที่ยาวนานของตนในสมัยโรมันมันก็กลายเป็นงานเฉลิมฉลองที่เคารพ Saturnus (พระเจ้าเก็บเกี่ยว) และ Mithras (เทพเจ้าโบราณของแสง), รูปแบบของการเคารพบูชาดวงอาทิตย์ที่ได้มาไปยังกรุงโรมจากซีเรียศตวรรษก่อนที่จะมีศาสนาของกรุงโซล มันประกาศว่าฤดูหนาวไม่ได้ตลอดชีวิตที่ยังคงและคำเชิญที่จะอยู่ในจิตวิญญาณที่ดีในวันแรกของฤดูหนาวในซีกโลกเหนือเกิดขึ้นระหว่างที่ 20 และ 22 ธันวาคม โรมันฉลองเอิกเกริกระหว่างวันที่ 17 และ 24 ธันวาคมดู: ประวัติศาสตร์ของคริสมาสต์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในโบราณพุกามครั้ง วันสุดท้ายของฤดูหนาวในซีกโลกเหนือได้รับการเฉลิมฉลองเป็นคืนที่เทพธิดาแม่ที่ดีให้กำเนิดเด็กดวงอาทิตย์พระเจ้า เรียกว่า ยูล วันท่อนซุงขนาดใหญ่เพิ่มกองไฟรอบตัว ซึ่งทุกคนจะเต้นและร้องเพลง เพื่อปลุกดวงอาทิตย์จากการนอนหลับของฤดูหนาวยาว

ในยุคโรมันมันเป็นพิธีเคารพ saturnus ( การเก็บเกี่ยวพระเจ้า ) และ Mithras ( พระเจ้าโบราณของแสง ) , รูปแบบของการบูชาดวงอาทิตย์ที่ไปโรมจากซีเรียศตวรรษก่อน กับลัทธิของ Sol ควั่น . มันประกาศว่า ฤดูหนาวไม่ตลอดไป ชีวิตยังดำเนินต่อไป และเชิญอยู่ในจิตวิญญาณ

วันแรกของฤดูหนาวในซีกโลกเหนือจะเกิดขึ้นระหว่าง 20 และ 22 ธันวาคม โรมันฉลองความเสื่อมทรามทางศีลธรรมระหว่าง 17 และ 24 ธันวาคม



ดู : ประวัติความเป็นมาของวันคริสต์มาส