Happiness is probably the most impo

Happiness is probably the most important aspiration of all human beings. It can also be argued that the pursuit of happiness is the most important direct or indirect factor underlying all human behavior. Therefore, it is not surprising that happiness has always been an important topic for both scholars and the public. In particular, from bothreligious and philosophical perspectives, there have been stimulating discussions not only about the determinants of happiness but also about what should be the determinants of happiness! Although there have been numerous studies by scholars from across disciplines to try to identify the key determinants of happiness, the results are often weak and, more
over, inconsistent. For instance, the often weak relationship between income and happiness is likely the foremost paradox in economic literature. According to Rojas (2007), there are different theories to explain this paradox. He summarizes these theories as follows

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ความสุขอาจเป็นปณิธานที่สำคัญของมนุษย์ มันสามารถยังสามารถโต้เถียงว่า การแสวงหาความสุขสำคัญที่สุดทางตรง หรือทางอ้อมปัจจัยต้นแบบพฤติกรรมมนุษย์ทั้งหมด ดังนั้น มันจึงไม่น่าแปลกใจที่ความสุขได้เสมอเป็นหัวข้อสำคัญสำหรับนักวิชาการและประชาชน โดยเฉพาะ bothreligious และมุมมองปรัชญา มีการกระตุ้นสนทนาไม่เพียง เกี่ยวกับดีเทอร์มิแนนต์ของความสุข แต่ยัง เกี่ยวกับสิ่งที่ควรเป็นดีเทอร์มิแนนต์ของความสุข ถึงแม้ว่าได้มีการศึกษามากมาย โดยคณะนักวิชาการจากข้ามสาขาเพื่อหาดีเทอร์มิแนนต์สำคัญของความสุข ผลลัพธ์มักอ่อนแอ และ เพิ่มเติมมาก ไม่สอดคล้องกัน เช่น ความสัมพันธ์ระหว่างรายได้และความสุขมักจะอ่อนแออยู่อาจ paradox สำคัญในวรรณคดีเศรษฐกิจ ตาม Rojas (2007), มีทฤษฎีต่าง ๆ ที่อธิบายปฏิทรรศน์นี้ เขาสรุปทฤษฎีเหล่านี้เป็นดังนี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความสุขน่าจะเป็นความทะเยอทะยานที่สำคัญที่สุดของมนุษย์ทุกคน นอกจากนี้ยังสามารถจะแย้งว่าการแสวงหาความสุขเป็นปัจจัยที่สำคัญที่สุดตรงหรือทางอ้อมพื้นฐานพฤติกรรมของมนุษย์ทั้งหมด ดังนั้นจึงไม่น่าแปลกใจที่มีความสุขได้เสมอหัวข้อสำคัญสำหรับนักวิชาการและประชาชน โดยเฉพาะอย่างยิ่งจากมุมมองที่ bothreligious และปรัชญามีการกระตุ้นให้เกิดการอภิปรายไม่เพียง แต่เกี่ยวกับปัจจัยของความสุข แต่ยังเกี่ยวกับสิ่งที่ควรจะเป็นปัจจัยของความสุข! แม้ว่าจะมีการศึกษาจำนวนมากโดยนักวิชาการจากทั่วสงฆ์เพื่อพยายามหาปัจจัยหลักที่มีความสุขผลมักจะอ่อนแอและมากขึ้น
กว่าที่ไม่สอดคล้องกัน ยกตัวอย่างเช่นความสัมพันธ์ที่อ่อนแอมักระหว่างรายได้และความสุขที่มีแนวโน้มความขัดแย้งที่สำคัญที่สุดในวรรณคดีทางเศรษฐกิจ ตาม Rojas (2007), มีทฤษฎีที่แตกต่างกันในการอธิบายความขัดแย้งนี้ เขาสรุปทฤษฎีเหล่านี้ดังต่อไปนี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความสุขอาจเป็นแรงบันดาลใจที่สำคัญที่สุดของมนุษย์ทุกคน มันสามารถจะแย้งว่า การแสวงหาความสุขเป็นสิ่งสำคัญที่สุดปัจจัยอ้างอิงโดยตรงหรือโดยอ้อมทั้งหมด พฤติกรรมมนุษย์ ดังนั้นจึงไม่น่าแปลกใจที่ความสุขได้เสมอหัวข้อสำคัญ ทั้งนักวิชาการและประชาชน โดยเฉพาะจาก bothreligious ปรัชญาและมุมมองมีการกระตุ้นการอภิปรายไม่เพียง แต่เกี่ยวกับปัจจัยของความสุข แต่ยังเกี่ยวกับสิ่งที่ควรเป็นปัจจัยของความสุข แม้จะมีการศึกษาโดยนักวิชาการจากหลายสาขา ผ่านการพยายามที่จะระบุปัจจัยที่สำคัญของความสุข ผลลัพธ์ที่ได้มักจะอ่อนแอและมากขึ้น
กว่า ไม่สอดคล้องกัน สำหรับอินสแตนซ์ความสัมพันธ์ระหว่างรายได้และความสุขมักจะอ่อนแอมีโอกาส Paradox ชั้นดีในวรรณกรรมไทย ตาม โรฮาส ( 2007 ) มีหลายทฤษฎีอธิบายความขัดแย้งนี้ เขาได้สรุปทฤษฎีดังนี้