Scene 7 ฉากในห้องนอนของทั้งรันและต้าร์ แบ่งครึ่งจอ ในอิริยาบถ ที่ทั้งคู่ถือโทรศัพท์พูดคุยกัน
Narrator : ต้าร์
Run : ฮัลโหล ว่าไงค่ะ คุณ กีต้าร์
TAR : คุณรัน ผมต้าร์ นะ วันนี้ผมไปกินข้าวกับคุณ ซิน ตามนัดที่ รันนัดให้ผมแล้ว นะครับ
Run : แล้วเป็นไงบ้าง ล่ะ ฟินเลยใช่มั้ย ได้พูดคุย ในเรื่องต่างๆ ตามที่ฉันบอกไปป่าว
TAR : บอกครับ ผมพูดทุกอย่าง เล่าทุกเรื่อง ที่ผมสามารถจะหามาได้ เพื่อมาพูดคุยกับ ซิน ให้ซิน สนใจผม แต่แล้ว ซิน บอกว่าผมเป็นคนคุยสนุก เหมาะที่จะคบหาเป็นเพื่อน
Run : อ่าว ก็ดีแล้วหนิ เริ่มต้นเป็นเพื่อนกันไปก่อน ?
TAR : แต่สุดท้ายแล้วผมลองถามซิน ว่าซิน ชอบผู้ชายยังไง ซินกลับบอกว่า ซินไม่ได้ชอบผู้ชาย อ่ะครับ เศร้าเลย
Run : 55555+ เห็นมั้ยฉันบอกแล้วว่ายังไงคุณก็แห้ว
TAR : รัน อะไรเนี่ย ผมกำลังเศร้าอยู่นะยังมา หัวเราะเยาะผมอีก พอเลยๆ หยุดเลย
Run : อ่ะๆ ไม่ขำ ก็ไม่ขำ แล้วมีอะไรอีกป่ะ แค่นี้ก่อนนะ
TAR : เด๋วก่อนๆ รัน ผมจะปรึกษาอีกเรื่อง ผมจะทำไงดี สุดสัปดาห์นี้ ผมจะกลับบ้านที่ต่างจังหวัดไปเยี่ยม ยายที่กำลังป่วย
Run : แล้วไงค่ะ ก็ไปเยี่ยมสิ ฉันฝากสวัสดีคุณยาย คุณด้วยแล้วกัน
TAR : ก็จะไปเยี่ยมยังไงล่ะ ผมดันไปหลอก ยาย ผมไว้ว่าตอนนี้ผมมีแฟนแล้ว เพราะคุณยายเค้าอยากให้ผมมีแฟน แต่งงานมีครอบครัวซักที แกจะได้หมดห่วง มีกำลังใจขึ้น แต่คราวนี้ คุณ ซิน ผมก็แห้ว ไปแล้ว
จะรบกวนไปไหมถ้าผมอยากจะขอชวนคุณไปเยี่ยมคุณยายเป็นเพื่อนผมหน่อย อ่ะ
Run : ลำบากมาก ไม่ไปหรอก บ้านยายคุณอยู่ที่ไหน ก็ไม่รู้ เกิดลวงฉันไปกังขัง ทำยังไง
TAR : นะๆ ผมขอร้อง ขอร้องจริงๆ ไปเป็นแฟนหลอกๆให้ผมหน่อย แค่ 2-3 วันเอง รับรองผมจะไม่ล่วงเกินคุณ จะทำตัวเป็นสุภาพบุรษ ขอเพียงแต่คุณยอมช่วย กลับมาจากเยี่ยม คุณยายแล้ว จะให้ผมทำอะไรผมก็ยอมทุกอย่าง
Run : ทุกอย่างจริงๆ นะ ?
TAR : ใช่ๆ ทุกอย่างจริงๆ คุณต้องการอะไรบอกมาได้เลย
Run : งั้นถ้าฉันไปช่วยคุณ กลับมาต่อไปนี้ห้ามโทรมาหาแน มายุ่ง มารบกวนอะไรฉันอีกต่อไปนะ ตัดขาดกันเลย โอเคไหม ทำได้ป่าว
TAR : ทำได้ๆ รัน ขอแค่คุณไปกับผม กลับมาผมจะทำตามสัญญา ตามที่คุณต้องการ