Cellophane film was invented by Jac

Cellophane film was invented by Jacques E Brandenberger in 1908, a Swiss textile engineer who first thought of the idea for a clear, protective, packaging layer in 1900.

Brandenberger was seated at a restaurant when a customer spilt wine onto the tablecloth. As the waiter replaced the cloth, Brandenberger decided that he should invent a clear flexible film that could be applyed to cloth, making it waterproof.

Jacques E Brandenberger experimented with many different materials, including applying liquid viscose (a cellulose product known as rayon) to cloth, however, the viscose made the cloth too stiff. The experiment failed but Brandenberger noted that the coating peeled off in a transparent film.

Like so many inventions, the original use for Cellophane film was abandoned and new and better uses were found. By 1908, Brandenberger developed the first machine for the manufacture of transparent sheets of regenerated cellulose. By 1912, Brandenberger was making a saleable thin flexible film used in gas masks.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

กระดาษแก้วฟิล์มถูกคิดค้น โดย Jacques E Brandenberger ใน 1908 สวิสสิ่งทอวิศวกรที่ครั้งแรก คิดไอเดียสำหรับป้องกันชัดเจน บรรจุภัณฑ์ชั้นใน 1900Brandenberger ถูกนั่งที่ร้านอาหารเมื่อลูกค้ารั่วไหลไวน์ลงบนผ้าปูโต๊ะ ขณะเสิร์ฟแทนผ้า Brandenberger ตัดสินใจว่า เขาควรคิดค้นฟิล์มใสยืดหยุ่นที่สามารถใช้ได้กับผ้า การกันน้ำJacques E Brandenberger ทดลองกับวัสดุต่าง ๆ มากมาย รวมถึงการใช้ผ้า เส้นใยวิสคอสเหลว (เซลลูโลสผลิตภัณฑ์ที่เรียกว่าเรยอน) อย่างไรก็ตาม เส้นใยวิสคอสทำผ้าแข็งเกินไป การทดลองล้มเหลว แต่ Brandenberger ตั้งข้อสังเกตว่า การปอกเปลือกที่เคลือบออกในฟิล์มใสเช่นสิ่งประดิษฐ์มากมาย ยกเลิกการใช้เดิมสำหรับฟิล์มกระดาษแก้ว และพบใหม่ และดีกว่าการใช้ โดย 1908, Brandenberger พัฒนาเครื่องแรกสำหรับการผลิตแผ่นโปร่งใสของเซลลูโลสอาศัย โดย 1912, Brandenberger ถูกทำช่วยยืดหยุ่นฟิล์มใช้ในสเปรย์ดับกลิ่น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ภาพยนตร์กระดาษแก้วถูกคิดค้นโดยฌาค E Brandenberger ในปี 1908 วิศวกรสิ่งทอสวิสคนแรกที่คิดว่าความคิดที่ชัดเจนป้องกันชั้นบรรจุภัณฑ์ในปี 1900 Brandenberger นั่งอยู่ที่ร้านอาหารเมื่อลูกค้าที่หกรั่วไหลไวน์ลงบนผ้าปูโต๊ะ ในฐานะที่เป็นบริกรแทนที่ผ้า Brandenberger ตัดสินใจว่าเขาควรจะคิดค้นฟิล์มที่มีความยืดหยุ่นที่ชัดเจนว่าจะได้รับการ applyed ผ้าทำให้น้ำ. ฌาคส์อี Brandenberger ทดลองกับวัสดุที่แตกต่างกันจำนวนมากรวมทั้งการใช้เหนียวเหลว (สินค้าเซลลูโลสที่เรียกว่าเรยอน) เพื่อ ผ้า แต่เหนียวทำให้ผ้าแข็งเกินไป การทดลองที่ล้มเหลว แต่ Brandenberger ตั้งข้อสังเกตว่าการเคลือบปอกเปลือกออกในฟิล์มใส. เช่นเดียวกับสิ่งประดิษฐ์จำนวนมากดังนั้นการใช้งานที่เป็นต้นฉบับสำหรับภาพยนตร์กระดาษแก้วถูกทอดทิ้งและการใช้งานใหม่และดีกว่าที่พบ 1908 โดย Brandenberger พัฒนาเครื่องแรกสำหรับการผลิตแผ่นโปร่งใสเซลลูโลส Regenerated โดยปี 1912 Brandenberger ถูกทำขายฟิล์มบางที่มีความยืดหยุ่นในการใช้หน้ากากป้องกันแก๊ส