IntroductionSurgical resection is b

Introduction

Surgical resection is being increasingly used for early-stage small cell lung cancer (SCLC). However, there are sparse data regarding the role of adjuvant therapies, particularly postoperative radiation therapy (PORT). We investigated the impact of PORT on survival after complete surgical resection for SCLC using the National Cancer Database.

Methods

There were 3017 patients diagnosed with nonmetastatic SCLC between 1998 and 2011 who underwent R0 sublobar resection, lobectomy, or pneumonectomy. Patients were stratified by the use of PORT, and only those who received a minimum dose of 45 Gy were included. The overall survival (OS) of patients based on PORT use were analyzed by Kaplan–Meier analysis and compared using the log-rank test. Multivariate Cox regression analysis was used to identify factors associated with survival.

Results

For the entire study population, the 5-year OS was significantly poorer with the addition of PORT (33.9% versus 40.6%; p = 0.005). When analyzed by subgroup, patients with pN0 stage had significantly decreased OS with PORT (39.3% versus 46.3%; p = 0.07) and patients with pN2 stage had significantly improved OS with PORT (29.0% versus 18.6%; p < 0.001). No differences in OS were observed in patients with pN1 stage. On multivariate analysis, the hazard ratio for PORT in pN0 disease was 1.36 (95% confidence interval, 1.09–1.70; p < 0.001) and the hazard ratio for PORT in pN2 disease was 0.60 (95% confidence interval, 0.45–0.80; p < 0.001).

Conclusion

The use of PORT was associated with a deleterious effect on OS in patients with pN0 disease but significantly improved OS in patients with pN2 disease.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทนำผ่าตัดศัลยกรรมจะถูกใช้มากขึ้นสำหรับขั้นต้นเซลล์มะเร็งปอดขนาดเล็ก (SCLC) แต่มีข้อมูลที่เบาบางเกี่ยวกับบทบาทของการบำบัดแบบเสริม, การรักษาด้วยการฉายรังสีหลังผ่าตัดโดยเฉพาะอย่างยิ่ง (พอร์ต) เราตรวจสอบผลกระทบของพอร์ตการอยู่รอดหลังการผ่าตัดศัลยกรรมที่สมบูรณ์แบบสำหรับ SCLC โดยใช้ฐานข้อมูลมะเร็งแห่งชาติ. วิธีการมีผู้ป่วยได้รับการวินิจฉัยกับ 3017 nonmetastatic SCLC ระหว่างปี 1998 และ 2011 ที่เข้ารับการผ่าตัด R0 sublobar, lobectomy หรือ pneumonectomy อยู่ คนไข้โดยการใช้พอร์ตและเฉพาะผู้ที่ได้รับยาอย่างน้อย 45 Gy ถูกรวม การอยู่รอดโดยรวม (OS) ของผู้ป่วยขึ้นอยู่กับการใช้พอร์ตโดยการวิเคราะห์ Kaplan-Meier และเมื่อเทียบกับการใช้ log-rank test . การวิเคราะห์การถดถอยหลายตัวแปรค็อกซ์ถูกนำมาใช้เพื่อระบุปัจจัยที่เกี่ยวข้องกับความอยู่รอดของผลการค้นหาสำหรับประชากรที่ศึกษาทั้งหมด 5 ปีระบบปฏิบัติการอย่างมีนัยสำคัญที่ยากจนด้วยนอกเหนือจากพอร์ต (33.9% เมื่อเทียบกับ 40.6%; p = 0.005) เมื่อวิเคราะห์โดยกลุ่มย่อยผู้ป่วยที่มีขั้นตอน PN0 ได้ลดลงอย่างมีนัยสำคัญของระบบปฏิบัติการที่มีพอร์ต (39.3% เมื่อเทียบกับ 46.3%; p = 0.07) และผู้ป่วยที่มีขั้นตอน PN2 ได้ดีขึ้นอย่างมีนัยสำคัญของระบบปฏิบัติการที่มีพอร์ต (29.0% เมื่อเทียบกับ 18.6%; p <0.001) ไม่มีความแตกต่างในระบบปฏิบัติการพบในผู้ป่วยที่มีขั้นตอน PN1 ในการวิเคราะห์หลายตัวแปรค่า hazard ratio สำหรับพอร์ตในการเกิดโรค PN0 เป็น 1.36 (95% confidence interval, 1.09-1.70; p <0.001) และอัตราอันตรายสำหรับพอร์ตในการเกิดโรค PN2 0.60 (ช่วงความเชื่อมั่น 95%, 0.45-0.80; P <0.001). สรุปการใช้พอร์ตที่เกี่ยวข้องกับผลกระทบที่เป็นอันตรายบน OS ในผู้ป่วยที่มีโรค PN0 แต่ปรับตัวดีขึ้นอย่างมีนัยสำคัญ OS ในผู้ป่วยที่มีโรค PN2

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แนะนำศัลยกรรมผ่าตัดจะถูกใช้มากขึ้นสำหรับโรคมะเร็งปอดเซลล์ขนาดเล็กระยะแรก ( SCLC ) อย่างไรก็ตาม มีข้อมูลมากเกี่ยวกับบทบาทของผู้ช่วยการรักษา โดยเฉพาะอย่างยิ่งการผ่าตัดรังสีรักษา ( พอร์ต ) ศึกษาผลกระทบของพอร์ตการรอดชีวิตหลังผ่าตัดเอามะเร็งชนิดที่สมบูรณ์สำหรับการใช้ฐานข้อมูลแห่งชาติวิธีการมี 3017 ผู้ป่วยที่วินิจฉัยชนิด nonmetastatic ระหว่างปี 1998 และปี 2011 ที่ได้รับ r0 sublobar ชำแหละวตดัดปอด หรือ pneumonectomy , . ผู้ป่วยถูกแบ่งโดยการใช้พอร์ต และเฉพาะผู้ที่ได้รับปริมาณรังสีต่ำสุด 45 Gy ) รวม การอยู่รอดโดยรวม ( OS ) ของผู้ป่วยตามพอร์ตที่ใช้ วิเคราะห์ข้อมูลโดยการวิเคราะห์และเปรียบเทียบ Kaplan – Meier ใช้ Log rank test การวิเคราะห์การถดถอยหลายตัวแปร คอกซ์ถูกใช้เพื่อระบุปัจจัยที่เกี่ยวข้องกับการอยู่รอดผลลัพธ์สำหรับประชากรที่ศึกษาทั้งหมด OS 5 อย่างยากจนด้วยการเพิ่มพอร์ต ( 33.9 % เมื่อเทียบกับร้อยละ 40.6 ; P = 0.005 ) เมื่อวิเคราะห์โดยกลุ่มย่อย ผู้ป่วยระยะ pn0 ได้ลดลง OS กับพอร์ต ( 39.3 % เมื่อเทียบกับส่วนใหญ่ ; P = 0.07 ) และผู้ป่วยระยะ pn2 อย่างมีนัยสำคัญปรับปรุง OS กับพอร์ต ( 29.0 % เมื่อเทียบกับ 18.6 % ; p < 0.001 ) ไม่แตกต่างกันในระบบปฏิบัติการที่พบในผู้ป่วยระยะ pn1 . ในการวิเคราะห์ตัวแปรหลายตัว , อัตราส่วนอันตรายสำหรับพอร์ตในโรค pn0 คือ 1.36 ( ช่วงความเชื่อมั่นร้อยละ 95 เท่ากับ 1.09 และ ; P < 0.001 ) และเมื่อวิเคราะห์โดยพอร์ตในโรค pn2 เป็น 0.60 ( ช่วงความเชื่อมั่น 95% 0.45 – 0.80 ; p < 0.001 )สรุปใช้พอร์ตที่เกี่ยวข้องกับผลคง OS ในผู้ป่วยโรค pn0 ดีขึ้นอย่างมีนัยสำคัญ แต่ OS ในผู้ป่วยโรค pn2 .