Background and Purpose. The purpose

Background and Purpose. The purpose of this study was to determine whether the motor abilities of children with spastic cerebral palsy who were receiving functional physical therapy (physical therapy with an emphasis on practicing functional activities) improved more than the motor abilities of children in a reference group whose physical therapy was based on the principle of normalization of the quality of move- ment. Subjects. The subjects were 55 children with mild or moderate cerebral palsy aged 2 to 7 years (median555 months). Methods. A randomized block design was used to assign the children to the 2 groups. After a pretest, the physical therapists for the functional physical therapy group received training in the systematic application of functional physical therapy. There were 3 follow-up assessments: 6, 12, and 18 months after the pretest. Both basic gross motor abilities and motor abilities in daily situations were studied, using the Gross Motor Function Measure (GMFM) and the self-care and mobility domains of the Pediatric Evaluation of Disability Inventory (PEDI), respectively. Results. Both groups had improved GMFM and PEDI scores after treatment. No time 3 group interactions were found on the GMFM. For the PEDI, time 3 group interactions were found for the functional skills and caregiver assistance scales in both the self-care and mobility domains. Discussion and Conclusion. The groups’ improvementsinbasicgrossmotorabilities,asmeasuredbytheGMFM in a standardized environment, did not differ. When examining functional skills in daily situations, as measured by the PEDI, children in the functional physical therapy group improved more than children inthereferencegroup.[KetelaarM,VermeerA,’tHartH,etal.Effects of a functional therapy program on motor abilities of children with cerebral palsy.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

พื้นหลังและวัตถุประสงค์ วัตถุประสงค์ของการศึกษานี้คือการ กำหนดว่า ความสามารถของเด็กสมองพิการ spastic ซึ่งได้รับการทำกายภาพบำบัด (กายภาพบำบัดเน้นการฝึกกิจกรรมการทำงาน) มอเตอร์ดีขึ้นมากกว่าความสามารถของเด็กในกลุ่มอ้างอิงกายภาพบำบัดเป็นไปตามหลักการฟื้นฟูคุณภาพของติดขัดย้ายมอเตอร์ หัวข้อนี้ หัวข้อ 55 เด็กไมลด์ หรือสมองปานกลางอายุ 2 ถึง 7 ปี (median555 เดือน) วิธี แบบ randomized บล็อกถูกใช้เพื่อกำหนดเด็กกลุ่ม 2 หลังจากแบบ pretest นักกายภาพบำบัดกลุ่มงานกายภาพบำบัดได้รับการฝึกอบรมในการประยุกต์ระบบงานกายภาพบำบัด มีการประเมินติดตามผล 3:6, 12 และ 18 เดือนหลังจากแบบ pretest พื้นฐานความมอเตอร์รวมทั้งความสามารถรถยนต์ในสถานการณ์ทุกวันได้ศึกษา ใช้การรวมมอเตอร์ฟังก์ชันวัด (GMFM) และสุขภาพและเคลื่อนไหวโดเมนของเด็กประเมินของพิการคง (PEDI), ตามลำดับ ผลลัพธ์ที่ ทั้งสองได้ดีขึ้น GMFM และ PEDI คะแนนหลังการรักษา ไม่โต้ตอบกลุ่มครั้งที่ 3 พบใน GMFM สำหรับ PEDI เวลาโต้ตอบกลุ่ม 3 พบทักษะการทำงานและความช่วยเหลือของภูมิปัญญาปรับขนาดในโดเมนทั้งสุขภาพและเคลื่อนไหว อภิปรายและสรุป ไม่ได้แตกกลุ่ม improvementsinbasicgrossmotorabilities, asmeasuredbytheGMFM ในสภาพแวดล้อมที่เป็นมาตรฐาน เมื่อตรวจสอบการทำงานทักษะในสถานการณ์ประจำวัน วัดโดย PEDI เด็กในกลุ่มงานกายภาพบำบัดเพิ่มขึ้นมากกว่าเด็ก inthereferencegroup [KetelaarM, VermeerA,'tHartH, etal ผลของโปรแกรมบำบัดที่ทำงานบนรถยนต์ความสามารถของเด็กสมองพิการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความเป็นมาและวัตถุประสงค์ วัตถุประสงค์ของการศึกษานี้คือการตรวจสอบว่ามีความสามารถมอเตอร์ของเด็กที่มีสมองพิการกระตุกที่ได้รับการรักษาทางกายภาพการทำงาน (การรักษาทางกายภาพมีความสำคัญในการฝึกกิจกรรมการทำงาน) ดีขึ้นกว่าความสามารถของมอเตอร์ของเด็กในกลุ่มอ้างอิงที่มีการรักษาทางกายภาพ มีพื้นฐานอยู่บนหลักการของการฟื้นฟูคุณภาพของ ment มูฟที่ วิชา กลุ่มตัวอย่างเป็นเด็กที่มี 55 อ่อนหรือปานกลางสมองพิการอายุ 2-7 ปี (median555 เดือน) วิธีการ การออกแบบบล็อกสุ่มถูกใช้ในการกำหนดให้เด็ก 2 กลุ่ม หลังจากที่ก่อนการทดลองที่นักกายภาพบำบัดสำหรับกลุ่มการรักษาทางกายภาพการทำงานได้รับการฝึกในการประยุกต์ใช้ระบบของการรักษาทางกายภาพการทำงาน มี 3 มีการประเมินผลการติดตาม: 6, 12, และ 18 เดือนหลังจากที่ก่อนการทดลอง ทั้งความสามารถในการรวมมอเตอร์ขั้นพื้นฐานและความสามารถของมอเตอร์ในสถานการณ์ในชีวิตประจำวันได้ศึกษาโดยใช้ฟังก์ชั่นมอเตอร์ขั้นต้นวัด (GMFM) และการดูแลตนเองและโดเมนการเคลื่อนไหวของการประเมินผลของสินค้าคงคลังเด็กพิการ (Pedi) ตามลำดับ ผล. ทั้งสองกลุ่มมีการปรับปรุงคะแนน GMFM Pedi และหลังการรักษา ไม่มีเวลา 3 ปฏิสัมพันธ์กลุ่มพบใน GMFM สำหรับ Pedi เวลา 3 ปฏิสัมพันธ์กลุ่มที่พบสำหรับทักษะการทำงานและเครื่องชั่งน้ำหนักความช่วยเหลือดูแลผู้ป่วยทั้งในการดูแลตนเองและโดเมนการเคลื่อนไหว คำอธิบายและสรุป improvementsinbasicgrossmotorabilities กลุ่ม 'asmeasuredbytheGMFM ในสภาพแวดล้อมที่ได้มาตรฐานไม่แตกต่างกัน เมื่อตรวจสอบทักษะการทำงานในสถานการณ์ในชีวิตประจำวันเป็นวัดโดย Pedi เด็กในกลุ่มการรักษาทางกายภาพการทำงานที่ดีขึ้นกว่าเด็ก inthereferencegroup. [KetelaarM, VermeerA 'tHartH, etal.Effects ของโปรแกรมการบำบัดการทำงานในความสามารถของมอเตอร์ของเด็กที่มีสมอง อัมพาต.

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความเป็นมาและวัตถุประสงค์การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อตรวจสอบว่า ความสามารถของเด็กกับเด็กสมองพิการที่ได้รับกายภาพบำบัดการทำงาน ( กายภาพบําบัด โดยเน้นการฝึกกิจกรรมหน้าที่ดีขึ้นกว่าความสามารถของเด็กในกลุ่มอ้างอิงที่มีกายภาพบําบัด ใช้หลักการของการฟื้นฟูคุณภาพของการย้าย .วิชา จำนวน 55 เด็กอ่อนหรือปานกลาง สมองพิการอายุ 2 ถึง 7 ปี ( median555 เดือน ) วิธีการ โดย Block ใช้ให้เด็ก 2 กลุ่ม หลังจากทดลอง , นักกายภาพบำบัดกายภาพบำบัดสำหรับกลุ่มการทำงานได้รับการฝึกในการประยุกต์ใช้ระบบกายภาพบำบัดการทํางาน มีการติดตามผลการประเมิน : 36 , 12 และ 18 เดือนหลังก่อน . ทั้งพื้นฐานและความสามารถทางกลไกรวมความสามารถในสถานการณ์ทุกวัน ได้แก่ การใช้ฟังก์ชันมอเตอร์รวมวัด ( gmfm ) และการดูแลตนเอง และ โดเมนของการประเมินเด็กพิการของสินค้าคงคลัง ( เท้า ) , ตามลำดับ ผลลัพธ์ ทั้งสองกลุ่มมีการปรับปรุง gmfm คะแนน และเท้าหลังการรักษาเวลาที่ไม่มีปฏิสัมพันธ์ 3 กลุ่ม พบว่ามี gmfm . สำหรับเท้า เวลา 3 ปฏิสัมพันธ์กลุ่มพบสำหรับการทำงานและทักษะระดับผู้ช่วยผู้ดูแลทั้งในการดูแลตนเองและโดเมน การเคลื่อนไหว การอภิปรายและสรุปผล กลุ่ม improvementsinbasicgrossmotorabilities asmeasuredbythegmfm ' , ในสภาพแวดล้อมที่ได้มาตรฐาน ไม่แตกต่างกันเมื่อตรวจสอบทักษะการทำงานในสถานการณ์ทุกวัน โดยวัดจากเท้า เด็กในกลุ่มงานกายภาพบำบัด ขึ้นกว่า inthereferencegroup เด็ก [ ketelaarm vermeera 'tharth , , , etal.effects ของโปรแกรมการรักษาด้วยการทำงานในความสามารถของเด็กที่มีสมองพิการ