Social Policy and AdministrationSoc

Social Policy and Administration
Social Policy and Administration is an academic subject concerned with the study of social services and the welfare state. It developed in the early part of the 20th century as a complement to social work studies, aimed at people who would be professionally involved in the administration of welfare. In the course of the last forty years, the range and breadth of the subject has developed. The principal areas relate to
• policy and administrative practice in social services, including health administration, social security, education, employment services, community care and housing management;
• social problems, including crime, disability, unemployment, mental health, learning disability, and old age;
• issues relating to social disadvantage, including race, gender and poverty; and
• the range of collective social responses to these conditions.
Social Policy is a subject area, not a discipline; it borrows from other social science disciplines in order to develop study in the area. The contributory disciplines include sociology, social work, psychology, economics, political science, management, history, philosophy and law.
Welfare
Welfare is an ambiguous term, used in three main senses:
• Welfare commonly refers to 'well-being'. In welfare economics, welfare is understood in terms of 'utility'; people's well-being or interests consist of the things they choose to have.
• Welfare also refers to the range of services which are provided to protect people in a number of conditions, including childhood, sickness and old age. The idea of the 'welfare state' is an example. This is equivalent to the term 'social protection' in the European Union.
• In the United States, welfare refers specifically to financial assistance to poor people (e.g. Temporary Aid to Needy Families). This usage is not generally reflected elsewhere, but it has been adopted by politicians in the UK in recent years.
Welfare is often associated with needs, but it goes beyond what people need; to achieve well being, people must have choices, and the scope to choose personal goals and ambitions.
The idea of the "welfare state" is explained, along with models of welfare provision in several countries, in another page of this website. Choose this link to go there.
Arguments for welfare
The basic arguments for collective provision are
• humanitarian. Concerns about poverty and need have been central to many developments.
• religious. Several of the world's major religions make charity a religious duty. Beyond charity, Catholicism recognises a duty of social solidarity (or mutual social responsibility); Judaism, Islam and Lutheran Christianity require collective responsibility for one's community.
• mutual self-interest. Many welfare systems have developed, not from state activity, but from a combination of mutualist activities, gradually reinforced by government.
• democratic. Social protection has developed in tandem with democratic rights.
• practical. Welfare provision has economic and social benefits. Countries with more extensive systems of social protection tend to be richer and have less poverty. (The main difficulty of evaluating this is knowing which comes first, wealth or welfare.)
There is scarcely a government in the world that does not recognise the force of these arguments and make some form of collective social provision. The real disputes are not about whether welfare should exist, but about how much provision there should be, and how it should be done.
Arguments against welfare
The main objections to the provision of welfare come from the ‘radical right'. They are against welfare in principle, on the basis that it violates people's freedom. Redistribution is theft; taxation is forced labour. (1) These arguments rest on some questionable assumptions:
• People have absolute rights to use property as they wish. People in a society are interdependent, and the production of property depends on social arrangements. Rights to property are conventional. Liability to taxation is part of the conventions.
• People do not consent to welfare provision; redistributive arrangements are based in compulsion. This is not necessarily true. Several countries have developed welfare systems, in whole or in part, on a voluntary, mutualist basis - Denmark, Finland and Sweden have moved to compulsion only recently.
• The rights of the individual are paramount. Property rights are certainly important, but few people would argue that property rights are more important than every other moral value. If one person owns all the food in a region while everybody else is starving, do the others have no moral claim on it?
The radical right also claim that the welfare state has undesirable effects in practice. Economically, it can be argued that economic development is more important for welfare than social provision. Dollar and Kraay, for the World Bank, have argued that property rights and a market economy are essential for growth and so for the protection of the poor. The other main argument is that the welfare state undermines economic performance. However, this position is not supported by the evidence. In social terms, the welfare state is accused of fostering dependency and trapping people in poverty. (2) Evidence on the dynamics of poverty shows that poverty and dependency are not long-term, but affect people at different stages in the life cycle; the population of welfare claimants is constantly changing. (3) Where poor people are separated and excluded by welfare, this is mainly the product of the kinds of restricted, residual system the radical right has been arguing for.
Who is welfare for?
Residual welfare
Welfare provision is often seen as being for the poor. This was the dominant model in English-speaking countries; the English Poor Law (1598-1948) was exported to many other countries. This has been taken as the model of a residual system of welfare, in which welfare is a safety net, confined to those who are unable to manage otherwise.
Solidarity
Welfare in much of Europe is based on the principle of solidarity, or mutual responsibility. The responsibilities which people have to each other depend on their relationships; people in society are part of solidaristic social networks. Many of the rights which people have are particular, rather than general - they depend on a person's circumstances, work record or family relationships, not on general rights protected by the state. Those who are not part of such networks are said to be 'excluded'.
Institutional welfare
An institutional system is one in which need is accepted as a normal part of social life. Welfare is provided for the population as a whole, in the same way as public services like roads or schools might be. In an institutional system, welfare is not just for the poor: it is for everyone.
Industrial achievement/performance
Welfare has often been seen as a 'handmaiden' to the economy. It helps employers, by preparing and servicing the capacity of the workforce, and it acts as an economic regulator, stimulating demand when production is low.
Universality and selectivity
Universal benefits and services are benefits available to everyone as a right, or at least to whole categories of people (like 'old people' or 'children'). Selective benefits and services are reserved for people in need. The arguments refer to the same issues as 'institutional' and 'residual' welfare, but there is an important difference. Institutional and residual welfare are principles: universality and selectivity are methods. A residual system might use a universal service where appropriate (e.g. a residual system of health care might be associated with universal public health); an institutional system needs some selective benefits to ensure that needs are met.
Universal services can reach everyone on the same terms. This is the argument for public services, like roads and sewers: it was extended in the 1940s to education and health services. The main objection to universal services is their cost. Selectivity is often presented as being more efficient: less money is spent to better effect. There are problems with selective services, however: because recipients have to be identified, the services can be administratively complex and expensive to run, and there are often boundary problems caused by trying to include some people while excluding others. Selective services sometimes fail to reach people in need.
Models of welfare
Esping-Andersen has described three main types of welfare régime:
• corporatist régimes are work-oriented and based on individual contribution.
• social democratic régimes favour universalist values.
• liberal régimes tend to be residualist. (4)
The grouping of particular countries tends to be unreliable, but the classification may help to understand some of the main patterns of provision. This table shows rates of economic exclusion in five countries. The blue bars at the front show the proportions of poor people; the red bars the "poverty gap", how far those remaining fall below minimum standards; and the green bars at the rear the numbers of people before transfers and taxes. Social protection in the UK and Sweden is institutional, but the UK offers less to poor people, both in the numbers of people brought out of poverty and in poverty reduction. France is solidaristic, but its performance has still secured coverage as good as the institutional welfare states. The German system is work oriented: it excludes some people who have not contributed, and it does not extend to those on the highest incomes. The system in the US has substantial residual elements, and social policy is often hostile to the poor. It has fewer people in poverty before transfers than France or Germany, but it fails to bring people out of poverty and the poverty that remains is more severe
References
1. e.g. R Nozick, 1974, Anarchy state and utopia, Basic Boo

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

นโยบายและการบริหารสังคม
นโยบายทางสังคมและการจัดการเป็นการศึกษาเรื่องที่เกี่ยวข้องกับการศึกษาของรัฐสวัสดิการและบริการสังคม มันพัฒนาในส่วนต้นของศตวรรษ 20 เป็นส่วนเติมเต็มเพื่อการศึกษางานสังคม มุ่งเน้นที่คนจะมีอาชีพเกี่ยวข้องกับการบริหารสวัสดิการ ในหลักสูตรสี่สิบปี มีพัฒนาในช่วงและความกว้างของเรื่อง พื้นที่หลักที่เกี่ยวข้องกับ
•นโยบายและการปฏิบัติดูแลในสังคมแก่ ดูแลสุขภาพ สังคม การศึกษา บริการงาน ชุมชนดูแล และบริหาร งานหมู่บ้าน
•ปัญหาสังคม อาชญากรรม พิการ ว่างงาน สุขภาพจิต เรียนพิการ และ อายุมาก
•ปัญหาเรื่องเสียเปรียบทางสังคม การแข่งขัน เพศ และความยาก จน และ
•ช่วงของเงื่อนไขเหล่านี้รวมตอบสังคม
สังคมนโยบายเป็นเรื่องพื้นที่ ไม่มีวินัย มันมิตรจากสาขาสังคมศาสตร์อื่น ๆ การพัฒนาศึกษาในพื้นที่ สาขา contributory รวมสังคมวิทยา สังคมสงเคราะห์ จิตวิทยา เศรษฐศาสตร์ รัฐ ศาสตร์ บริหาร ประวัติศาสตร์ ปรัชญา และกฎหมาย.
สวัสดิการ
สวัสดิการเป็นการชัดเจน ใช้ในความรู้สึกหลักสาม:
•สวัสดิการโดยทั่วไปหมายถึง 'ความเป็น' ในเศรษฐศาสตร์สวัสดิการ สวัสดิการคือเข้าใจใน 'โปรแกรม' สุขภาพของคนหรือความสนใจประกอบด้วยสิ่งที่พวกเขาเลือกที่จะให้
•สวัสดิการยังอ้างอิงถึงช่วงของการบริการที่มีการป้องกันคนในจำนวนเงื่อนไข วัยเด็ก เจ็บป่วย และอายุมาก ความคิดของ 'รัฐสวัสดิการ' เป็นตัวอย่าง นี้จะเท่ากับคำว่า 'ป้องกันสังคม' ในสหภาพยุโรป
•ในสหรัฐอเมริกา สวัสดิการหมายถึงเฉพาะความช่วยเหลือทางการเงินเพื่อคนจน (เช่น ชั่วคราวช่วยครอบครัวยากจน) งานนี้จะไม่โดยทั่วไปผลอื่น ๆ แต่มันได้รับการรับรอง โดยนักการเมืองใน UK ในปีที่ผ่านมา
สวัสดิการมักเชื่อมโยงกับความต้องการ แต่มันเกินกว่าที่คนต้องการ เพื่อให้บรรลุความเป็นอยู่ ผู้คนต้องมีตัวเลือก และขอบเขตการเลือกเป้าหมายส่วนบุคคลและความทะเยอทะยาน
อธิบายความคิดของ "รัฐสวัสดิการ" พร้อมกับรูปแบบของการจัดสวัสดิการในหลายประเทศ ในหน้าอื่นของเว็บไซต์นี้ เลือกการเชื่อมโยงนี้จะไปมี
อาร์กิวเมนต์สำหรับสวัสดิการ
อาร์กิวเมนต์พื้นฐานสำหรับการจัดรวมเป็น
•มนุษยธรรม ความกังวลเกี่ยวกับความยากจนและจำเป็นต้องมีศูนย์กลางในการพัฒนา
•ศาสนา หลายศาสนาสำคัญของโลกทำให้กุศลธรรม นอกเหนือจากองค์กรการกุศล คาทอลิกตระหนักถึงหน้าที่ของเอกภาพทางสังคม (หรือสังคมซึ่งกันและกัน); ศาสนายูดาย ศาสนาอิสลาม และศาสนา คริสต์ Lutheran ต้องรับผิดชอบรวมของชุมชน
• self-interest ซึ่งกันและกัน ระบบสวัสดิการต่าง ๆ มีพัฒนา จากกิจกรรมรัฐไม่ แต่ จากการรวมกันของ mutualist กิจกรรม ค่อย ๆ เสริม โดยรัฐบาล
•ประชาธิปไตย ป้องกันสังคมได้พัฒนาคือสิทธิประชาธิปไตย
•ปฏิบัติการ การจัดสวัสดิการมีผลประโยชน์ทางเศรษฐกิจ และสังคม ประเทศที่ มีระบบป้องกันสังคมกว้างขวางมากขึ้นมีแนวโน้มดีขึ้น และมีความยากจนน้อย (ปัญหาหลักของการประเมินนี้จะรู้ที่มาก่อน ให้เลือกมากมายหรือสวัสดิการ)
มีแทบรัฐบาลที่รู้แรงของอาร์กิวเมนต์เหล่านี้ และทำให้รูปแบบของการจัดสังคมรวม ข้อโต้แย้งแท้จริงไม่เกี่ยวกับว่าสวัสดิการควร มี แต่เกี่ยวกับเงินสำรองจำนวนควรมี และอย่างไรควรจะทำ
อาร์กิวเมนต์กับสวัสดิการ
คัดค้านหลักการจัดสวัสดิการมาจาก 'ขวารุนแรง' จะอยู่กับสวัสดิการหลัก บนพื้นฐานว่า มันละเมิดเสรีภาพของประชาชน ซอร์สเป็นขโมย ภาษีถูกบังคับแรงงาน (1) อาร์กิวเมนต์เหล่านี้วางตัวบนสมมติฐานบางอย่างอาจ:
•คนมีสิทธิ์แบบเต็มเพื่อใช้คุณสมบัติ ตามที่เขาต้องการ คนในสังคมเปลี่ยนแปลงได้ง่ายกว่า และคุณสมบัติการผลิตขึ้นอยู่กับการจัดการทางสังคม สิทธิทรัพย์สินทั่วไปได้ ความรับผิดชอบการจัดเก็บภาษีเป็นส่วนหนึ่งของอนุสัญญา
•คนไม่ยินยอมให้การจัดสวัสดิการ redistributive จัดอยู่ในการบีบบังคับ ก็ไม่จำเป็นต้อง หลายประเทศมีพัฒนาระบบสวัสดิการ ทั้งหมด หรือบางส่วน บน พื้นฐานความสมัครใจ mutualist - เดนมาร์ก ฟินแลนด์ และสวีเดนได้ย้ายไปบีบบังคับเท่านั้นเพิ่ง
•สิทธิของบุคคลมีสิ่ง สิทธิในทรัพย์สินมีความสำคัญอย่างแน่นอน แต่บางคนจะโต้แย้งว่า ทรัพย์สินเป็นสำคัญกว่าทุกค่าคุณธรรม ถ้าคนเป็นเจ้าของอาหารทั้งหมดในภูมิภาคในขณะที่ทุกคนอื่นจะอดอยาก อื่นจะไม่เรียกร้องจริยธรรมใน
ขวารุนแรงอ้างว่า รัฐสวัสดิการมีผลที่ไม่พึงปรารถนาในทางปฏิบัติ กาญจน์ มันสามารถถูกโต้เถียงว่า พัฒนาเศรษฐกิจสำคัญสำหรับสวัสดิการกว่าบทบัญญัติทางสังคม ดอลลาร์ และ Kraay ธนาคารโลก ได้โต้เถียงสิทธิในทรัพย์สินและเศรษฐกิจตลาดจำเป็นต่อการเจริญเติบโตและให้การคุ้มครองคนจน อาร์กิวเมนต์หลักอื่น ๆ คือ ว่า รัฐสวัสดิการทำลายประสิทธิภาพทางเศรษฐกิจ อย่างไรก็ตาม ตำแหน่งนี้ไม่ได้รับการสนับสนุน ด้วยหลักฐาน ในแง่สังคม รัฐสวัสดิการถูกกล่าวหาว่าอุปถัมภ์คนดักความยากจนและพึ่งพา (2) แสดงหลักฐานของความยากจนว่า ความยากจนและพึ่งพาไม่ระยะยาว แต่มีผลต่อคนในระยะต่าง ๆ ในวงจรชีวิต ตลอดเวลามีการเปลี่ยนแปลงประชากรของสวัสดิการแบบทวิภาคี (3) คนจนถูกแยก และถูกแยกออก โดยสวัสดิการ นี้เป็นส่วนใหญ่ผลิตภัณฑ์ชนิดระบบจำกัด เหลือ ด้านขวารุนแรงมีการโต้เถียงกัน
ที่เป็นสวัสดิการ?
สวัสดิการเหลือ
มักจะเห็นการจัดสวัสดิการสำหรับคนจนเป็นการ นี้เป็นรูปแบบหลักในประเทศอังกฤษ กฎหมายยากภาษาอังกฤษ (1598-1948) ถูกส่งออกไปประเทศอื่น ๆ นี้ได้ถูกนำมาเป็นรูปแบบของระบบสวัสดิการ ที่สวัสดิการเป็นแบบนิรภัย ขังผู้ที่ไม่สามารถจัดการหรือส่วนที่เหลือ
เอกภาพ
สวัสดิการในยุโรปมากขึ้นอยู่กับหลักการของเอกภาพ หรือความรับผิดชอบร่วมกัน ความรับผิดชอบซึ่งคนมีกันขึ้นอยู่กับความสัมพันธ์ของพวกเขา คนในสังคมเป็นส่วนหนึ่งของเครือข่ายทางสังคม solidaristic หลายคนที่มีสิทธิมีเฉพาะ มากกว่าทั่วไป - ขึ้นอยู่กับบุคคลสถานการณ์ บันทึกงาน หรือความ สัมพันธ์ในครอบครัว ไม่เกี่ยวกับสิทธิทั่วไปคุ้มครอง โดยรัฐ ผู้ที่ไม่ได้เป็นส่วนหนึ่งของเครือข่ายดังกล่าวได้กล่าวว่า 'ออก'
สถาบันสวัสดิการ
ระบบสถาบันเป็นหนึ่งในที่ต้องเป็นที่ยอมรับเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตทางสังคม สวัสดิการให้สำหรับประชากรทั้งหมด ในลักษณะเดียวกับการบริการสาธารณะเช่นถนนหรือโรงเรียนอาจ ในระบบสถาบัน สวัสดิการไม่เพียงสำหรับคนจน: สำหรับทุกคน.
สำเร็จประสิทธิภาพอุตสาหกรรม
เห็นสวัสดิการเป็น 'handmaiden' เศรษฐกิจมักจะ ช่วยนายจ้าง การเตรียมการ และกำลังการผลิตของบุคลากรให้บริการ และมันเป็นการควบคุมทางเศรษฐกิจ กระตุ้นความต้องการเมื่อผลิต น้อย
Universality และใว
สากลและการบริการมีประโยชน์ทุกคนเป็นประเภทที่ขวา หรือทั้งหมดไปน้อยคน (เช่น 'ร่วม' หรือ 'เด็ก') ใช้ประโยชน์และบริการสงวนไว้สำหรับคนต้องการ อาร์กิวเมนต์หมายถึงปัญหาเดียวกัน 'สถาบัน' และ 'เหลือ' สวัสดิการ แต่มีความแตกต่าง สวัสดิการสถาบัน และเหลือกำลังหลัก: universality ใวและเป็นวิธีการ ระบบที่เหลืออาจใช้บริการสากลที่เหมาะสม (เช่น ระบบส่วนที่เหลือของการดูแลสุขภาพอาจจะเกี่ยวข้องกับสาธารณสุขสากล); ระบบการสถาบันต้องการประโยชน์บางงานที่ต้องได้ตามใจ
สากลบริการสามารถเข้าถึงทุกคนบนเงื่อนไขเดียวกัน นี่คืออาร์กิวเมนต์สำหรับบริการสาธารณะ ถนนและท่อระบายน้ำ: มันถูกขยายในทศวรรษ 1940 โดยการศึกษาและสุขภาพ ปฏิเสธหลักการสากลบริการเป็นต้นทุนของพวกเขา วิธีนำเสนอมักจะเป็นมีประสิทธิภาพมากขึ้น: ใช้เงินน้อยเพื่อผลที่ดี อย่างไรก็ตามมีปัญหา selective บริการ: เพราะผู้รับมีการระบุ การให้บริการ administratively ซับซ้อน และการทำงาน และมักจะมีขอบเขตของปัญหาที่เกิดจากพยายามที่จะรวมคนบางขณะไม่รวมอื่น ๆ Selective บริการบางครั้งไม่สามารถเข้าถึงคนในต้อง
รุ่นสวัสดิการ
Esping แอนเดอร์ได้อธิบายหลักสามชนิดของสวัสดิการ régime:
• corporatist régimes จะมุ่ง เน้นการทำงาน และขึ้นอยู่กับแต่ละส่วน
régimes ประชาธิปไตยสังคม•ค่า universalist โปรดปราน
• régimes เสรีมีแนวโน้มที่จะ residualist (4)
การจัดกลุ่มเฉพาะประเทศที่มีแนวโน้มมีเสถียรภาพ แต่การจัดประเภทอาจช่วยให้เข้าใจบางส่วนของรูปแบบหลักของการจัดงาน ตารางนี้แสดงอัตราการแยกเศรษฐกิจ 5 ประเทศ แถบสีฟ้าด้านหน้าแสดงสัดส่วนของคนจน สีแดงบาร์ "ความยากจนช่องว่าง" เท่าใดที่เหลือลดลงต่ำกว่ามาตรฐานขั้นต่ำ และแถบสีเขียวหลังจำนวนคนก่อนโอนและภาษี ป้องกันสังคมในสหราชอาณาจักรและสวีเดนเป็นสถาบัน แต่สหราชอาณาจักรมีน้อยกับคนจน ทั้ง ในจำนวนคนที่มาจากความยากจน และลดความยากจน ฝรั่งเศสเป็น solidaristic แต่มันยังคงยินดีความครอบคลุมดีเป็นรัฐสวัสดิการสถาบัน ระบบเยอรมันเป็นงานที่มุ่งเน้น: มันไม่คนบางคนที่ไม่ได้ส่ง และจะไม่ขยายไปยังผู้ที่รายได้สูงสุด ระบบในสหรัฐอเมริกามีองค์ประกอบส่วนที่เหลือพบ และนโยบายทางสังคมมักจะสู้กับคนจน มีคนน้อยความยากจนก่อนที่จะโอนย้ายมากกว่าฝรั่งเศสหรือเยอรมนี แต่มันไม่สามารถนำคนออกจากความยากจน และความยากจนที่เหลือจะ
อ้างอิง
1 เช่น R Nozick, 1974 รัฐอนาธิปไตยและยูโทเปีย Boo พื้นฐาน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

นโยบายและการบริหารสังคม
การบริหารนโยบายทางสังคมและเป็นวิชาการเรื่องเกี่ยวข้องกับการศึกษาสังคมและสวัสดิการของรัฐ มันพัฒนาในส่วนต้นของศตวรรษที่ 20 เป็นส่วนเติมเต็มให้กับการศึกษาสังคมสงเคราะห์ โดยคนที่จะเป็นมืออาชีพมีส่วนร่วมในการบริหารงานสวัสดิการ ในหลักสูตรของเมื่อสี่สิบปีช่วงกว้างของวิชาที่ได้พัฒนา พื้นที่หลักที่เกี่ยวข้องกับนโยบายและการปฏิบัติในการบริหาร
- บริการสังคม รวมทั้งการบริหารสุขภาพ , ประกันสังคม , บริการการศึกษา , การจ้างงาน , การดูแลชุมชนและการจัดการที่อยู่อาศัย ;
- ปัญหาทางสังคม รวมทั้งอาชญากรรม , ความพิการ , การว่างงาน , สุขภาพจิต , การเรียนรู้พิการ และอายุ ;
- ประเด็นที่เกี่ยวข้องกับเสียเปรียบทางสังคม รวมทั้ง เชื้อชาติ เพศ และความยากจน และ
- ช่วงการตอบสนองทางสังคมร่วมกัน เงื่อนไขเหล่านี้
นโยบายสังคมพื้นที่เรื่อง ไม่มีวินัย มันยืมจากวิทยาศาสตร์สังคมศาสตร์เพื่อการพัฒนาการศึกษาในพื้นที่ วิชาเสริม ได้แก่ สังคมวิทยา สังคมสงเคราะห์ จิตวิทยา การเมือง เศรษฐกิจการจัดการ , ประวัติศาสตร์ , ปรัชญากฎหมายและสวัสดิการสวัสดิการ .

เป็นศัพท์ที่ใช้ใน 3 อย่างหลัก :
- สวัสดิการโดยทั่วไปหมายถึง ' สุข ' ในเศรษฐศาสตร์สวัสดิการ สวัสดิภาพ คือเข้าใจในแง่ของ ' ประโยชน์ ' ; ประชาชนอยู่ดีกินดีหรือผลประโยชน์ประกอบด้วยสิ่งที่พวกเขาเลือกที่จะมี
- สวัสดิการยังหมายถึงช่วงของการบริการซึ่งมีไว้เพื่อป้องกันคนในจำนวนของเงื่อนไข ได้แก่ วัยเด็ก เจ็บป่วย และวัยชรา ความคิดของ ' รัฐสวัสดิการ ' เป็นตัวอย่าง นี้จะเทียบเท่ากับคำว่า " การคุ้มครองทางสังคมในสหภาพยุโรป
- ในสหรัฐอเมริกา สวัสดิการ หมายถึงเฉพาะเพื่อให้ความช่วยเหลือทางการเงินให้กับคนจน เช่นชั่วคราวเพื่อช่วยเหลือครอบครัวที่ยากจน ) การใช้นี้ไม่ได้โดยทั่วไปสะท้อนที่อื่น แต่มันได้รับการยอมรับโดยนักการเมืองใน UK ในปีล่าสุด
สวัสดิการมักเกี่ยวข้องกับความต้องการ แต่นอกเหนือไปจากสิ่งที่ผู้คนต้องการ เพื่อให้ได้เป็นอย่างดี ประชาชนต้องเลือก และขอบเขตการเลือกเป้าหมายส่วนบุคคล และความทะเยอทะยาน
ความคิดของ " รัฐสวัสดิการ " อธิบายพร้อมกับรูปแบบของการให้สวัสดิการในประเทศต่าง ๆ ในหน้าอื่นของเว็บไซต์นี้ เลือกที่ลิงค์นี้ไป สำหรับการจัดสวัสดิการ

เหตุผลพื้นฐานสำหรับการรวมเป็น
- มนุษยธรรม ความกังวลเกี่ยวกับความยากจนและต้องมีกลางเพื่อการพัฒนาหลาย
- ศาสนา หลายศาสนาหลักของโลกทำกุศลเป็นหน้าที่ทางศาสนา นอกจากความรักศาสนาคริสต์นิกายโรมันคาทอลิกตระหนักถึงหน้าที่ของความเป็นปึกแผ่นทางสังคม ( หรือความรับผิดชอบทางสังคมร่วมกัน ) ; ยูดายและศาสนาอิสลามของศาสนาคริสต์ต้องใช้ความรับผิดชอบร่วมกันสำหรับหนึ่งของชุมชน
บริการซึ่งกันและกัน ไม่ได้สนใจเลย ระบบสวัสดิการมากมายได้พัฒนา ไม่ใช่จากกิจกรรมของรัฐ แต่จากการรวมกันของกิจกรรม mutualist ค่อยๆเสริม โดยรัฐบาล ประชาธิปไตย
- .การคุ้มครองทางสังคมได้พัฒนาควบคู่กับสิทธิประชาธิปไตย
- ปฏิบัติ การจัดสวัสดิการที่มีผลประโยชน์ทางเศรษฐกิจและสังคม ประเทศที่กว้างขวางมากขึ้นระบบการคุ้มครองทางสังคมมีแนวโน้มที่จะร่ำรวยและมีความยากจนให้น้อยลง ( ปัญหาหลักของการประเมินนี้จะทราบที่มาครั้งแรก ความมั่งคั่ง หรือสวัสดิการ
)มีแทบจะไม่ รัฐบาล ใน โลก ที่ ไม่ รู้จักบังคับของอาร์กิวเมนต์เหล่านี้ และให้บางรูปแบบของการให้สังคมร่วมกัน ข้อพิพาทจริงไม่ได้เกี่ยวกับว่าสวัสดิการควรอยู่ แต่เรื่องการให้เท่าไหร่ควรจะมี และสิ่งที่ต้องทำ .

คัดค้านสวัสดิการคัดค้านหลักเพื่อการจัดสวัสดิการมาจาก ' รุนแรง ' .พวกเขากับสวัสดิการในหลักการบนพื้นฐานที่ว่ามันละเมิดเสรีภาพของประชาชน การแจกจ่ายการโจรกรรม ; ภาษีบังคับแรงงาน ( 1 ) ส่วนที่เหลืออาร์กิวเมนต์เหล่านี้ในบางสมมติฐานที่น่าสงสัย :
- ประชาชนมีสิทธิที่แน่นอนที่จะใช้คุณสมบัติที่เขาต้องการ ผู้คนในสังคมพึ่งพากัน และการผลิตคุณสมบัติขึ้นอยู่กับการจัดการทางสังคมสิทธิในทรัพย์สินที่ปกติ ความรับผิดในภาษีอากรเป็นส่วนหนึ่งของการประชุม
- คนไม่ยอมรับการจัดสวัสดิการ ; การจัด redistributive อยู่ในการบังคับ นี่ไม่ใช่ความจริง หลายประเทศได้พัฒนาระบบสวัสดิการ ทั้งหมดหรือบางส่วน บนพื้นฐานความสมัครใจ mutualist - เดนมาร์ก ฟินแลนด์ และสวีเดน ได้ย้ายไปอยู่ที่การบังคับเท่านั้น เมื่อเร็วๆ นี้
- สิทธิของแต่ละมหา สิทธิในทรัพย์สินอย่างแน่นอน ที่สำคัญ แต่บางคนอาจจะเถียงว่า สิทธิในทรัพย์สินสำคัญกว่าทุกๆ คุณค่าทางจริยธรรมอื่น ๆ ถ้าคนหนึ่งเป็นเจ้าของอาหารทั้งหมดในภูมิภาค ขณะที่คนอื่น ๆกำลังหิว คนอื่นไม่มีจริยธรรมเรียกร้องหรือไม่
ขวาหัวรุนแรงยังอ้างว่ารัฐสวัสดิการได้ไม่พึงประสงค์ผลในการปฏิบัติเศรษฐกิจ , มันสามารถจะแย้งว่า การพัฒนาเศรษฐกิจเป็นสำคัญมากขึ้นกว่าการให้สวัสดิการทางสังคม ดอลลาร์และ kraay , ธนาคารโลก ได้เสนอว่าสิทธิในทรัพย์สินและระบบเศรษฐกิจตลาดเป็นสิ่งจำเป็นสำหรับการเจริญเติบโตและพิทักษ์คนยากจน อาร์กิวเมนต์หลักๆ คือสวัสดิการของรัฐเอง ประสิทธิภาพทางเศรษฐกิจ อย่างไรก็ตามตำแหน่งนี้ไม่ได้รับการสนับสนุนจากหลักฐาน ในแง่สังคม สวัสดิการของรัฐก็ถูกกล่าวหาว่าสนับสนุนการพึ่งพาและจับคนในความยากจน ( 2 ) หลักฐานเกี่ยวกับพลวัตของความยากจน พบว่า ความยากจนและการพึ่งพาไม่ได้ในระยะยาว แต่ส่งผลกระทบต่อประชาชนในแต่ละขั้นตอนในวงจรชีวิต ; ประชากรของ claimants สวัสดิการ มีการเปลี่ยนแปลงอยู่ตลอดเวลา( 3 ) ที่คนจนจะแยกและแยกตามสวัสดิการ นี้เป็นผลิตภัณฑ์ของชนิดของระบบที่ถูก จำกัด อยู่ที่รุนแรงมีการเถียง .
ที่เป็นสวัสดิการสำหรับ ?

เหลือสวัสดิการ มักถูกมองว่าการให้สวัสดิการสำหรับคนจน นี้เป็นรุ่นที่โดดเด่นในประเทศที่พูดภาษาอังกฤษ ; กฎหมายน่าสงสารภาษาอังกฤษ ( 1598-1948 ) ถูกส่งออกไปยังประเทศอื่น ๆนี้ได้ถูกนำมาเป็นแบบจำลองของระบบที่เหลือของสวัสดิการ ในการจัดสวัสดิการที่เป็นเครือข่ายความปลอดภัย แต่ผู้ที่ไม่สามารถจัดการเป็นอย่างอื่น

ในสวัสดิการความเป็นปึกแผ่นของยุโรปตั้งอยู่บนหลักการของความสามัคคีหรือความรับผิดชอบร่วมกัน ความรับผิดชอบที่ประชาชนกับแต่ละอื่น ๆขึ้นอยู่กับความสัมพันธ์ของพวกเขาผู้คนในสังคมเป็นส่วนหนึ่งของเครือข่ายทางสังคม solidaristic . หลายของสิทธิที่ประชาชนมีเฉพาะ มากกว่าทั่วไป - มันขึ้นอยู่กับสถานการณ์ของบุคคล ความสัมพันธ์ หรือ บันทึกครอบครัวทำงาน ไม่ใช่ทั่วไป สิทธิได้รับการคุ้มครองโดยรัฐ ผู้ที่ไม่ได้เป็นส่วนหนึ่งของเครือข่ายดังกล่าวว่าเป็น ' ไม่ '

สวัสดิการของสถาบันระบบเป็นหนึ่งในสถาบันที่ได้รับการยอมรับเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตปกติของสังคม สวัสดิการมีไว้สำหรับประชากรทั้งในแบบเดียวกับการบริการสาธารณะ เช่น ถนน โรงเรียน หรือ อาจจะ ในระบบสถาบัน สวัสดิการ ไม่ใช่แค่คนจน : มันคือสำหรับทุกคน .

เรียนอุตสาหกรรม / งานสวัสดิการได้รับมักจะเห็นเป็น ' สาวใช้ ' เพื่อเศรษฐกิจมันช่วยให้นายจ้าง โดยการจัดเตรียมและให้บริการ ความสามารถของบุคลากร และจะทำหน้าที่เป็นผู้ควบคุมเศรษฐกิจ กระตุ้นความต้องการเมื่อการผลิตต่ำ มีความเป็นสากลและประโยชน์การ

สากลและการบริการที่เป็นประโยชน์สามารถใช้ได้กับทุกคนที่เป็นขวา หรืออย่างน้อยประเภทของคนทั้งหมด ( เช่น ' ' หรือ ' ' เด็ก คนแก่ ' )ประโยชน์ของการเลือกและการบริการจะถูกสงวนไว้สำหรับคนที่ต้องการ การอ้างถึงประเด็นเดียวกับ ' สถาบัน ' และ ' ที่เหลือ ' สวัสดิการ แต่มันมีความแตกต่างที่สำคัญ สถาบันสวัสดิการและที่เหลือเป็นหลักการสากลและการเป็นวิธีการ ระบบที่เหลืออาจใช้บริการสากลที่เหมาะสม ( เช่นระบบการตกค้างของการดูแลสุขภาพอาจจะมีความเกี่ยวข้องกับสากลสาธารณสุข ) ; ระบบสถาบันต้องการใช้ประโยชน์เพื่อให้แน่ใจว่า ความต้องการได้
บริการสากลสามารถเข้าถึงทุกคนในเงื่อนไขเดียวกัน นี่คือเหตุผลสำหรับการบริการสาธารณะ เช่น ถนน ท่อระบายน้ำ เป็นไปในทศวรรษที่ 1940 เพื่อการศึกษาและบริการสุขภาพหลักในการคัดค้านการให้บริการสากลเป็นค่าใช้จ่ายของพวกเขา เวลาที่มักจะนำเสนอเป็นมีประสิทธิภาพมากขึ้น : น้อยกว่าเงินที่ใช้เพื่อผลที่ดี . มีปัญหากับการเลือกบริการ แต่เนื่องจากผู้รับ ต้องระบุ บริการที่สามารถมีความซับซ้อนและมีราคาแพงเพื่อวิ่งและมีมักจะปัญหาเขตแดนที่เกิดจากการพยายามรวมบางคน ในขณะที่ไม่รวมคนอื่น ๆ บริการเลือกบางครั้งล้มเหลวในการเข้าถึงผู้คนในความต้องการ รูปแบบของสวัสดิการ

esping ได้มีอธิบายสามชนิดหลักของสวัสดิการ r é r éบรรษัทนิยม GIME :
- gimes มีการงานและตามผลงานของแต่ละบุคคล สังคมประชาธิปไตย r é gimes
-
ค่านิยมสากล โปรดปรานเสรีนิยม - R é gimes มีแนวโน้มที่จะ residualist . ( 4 )
การจัดกลุ่มของประเทศโดยเฉพาะอย่างยิ่งมีแนวโน้มที่จะเชื่อถือไม่ได้ แต่การจะให้เข้าใจบางส่วนของรูปแบบหลักของการให้ . ตารางนี้แสดงอัตราของการกีดกันทางเศรษฐกิจของ 5 ประเทศ สีฟ้าแถบด้านหน้าแสดงสัดส่วนของคนจน ; แถบสีแดง " ความยากจนช่องว่าง "ไกลแค่ไหนที่ยังอยู่ต่ำกว่ามาตรฐานขั้นต่ำ และแถบสีเขียวที่ด้านหลังตัวเลขของประชาชนก่อนการโอนและภาษี การคุ้มครองทางสังคมในอังกฤษ และ สวีเดน อังกฤษ สถาบัน แต่ให้น้อยกว่าคนจนทั้งในตัวเลขของผู้ที่นำออกจากความยากจนและการลดความยากจน solidaristic ฝรั่งเศส ,แต่ประสิทธิภาพยังปลอดภัยครอบคลุมเป็นรัฐสวัสดิการของสถาบัน ระบบการทำงานที่มุ่งเน้นภาษาเยอรมัน : ยกเว้นบางคนที่ไม่สนับสนุน และไม่ขยายไปถึงผู้ที่รายได้สูงสุด ระบบในสหรัฐอเมริกามีองค์ประกอบที่เหลือมาก และนโยบายทางสังคมมักจะเป็นศัตรูกับคนจนมันมีคนน้อยลงในความยากจนก่อนโอน มากกว่า ฝรั่งเศส หรือเยอรมัน แต่ล้มเหลวที่จะนำคนออกจากความยากจนและความยากจนที่ยังคงรุนแรงมากขึ้น

อ้างอิง 1 เช่น อาร์ โนซิก , 1974 , อนาธิปไตยของรัฐยูโทเปีย บู ขั้นพื้นฐาน