- ข้อความ
- ประวัติศาสตร์
ResultsThe number of diurnal landbi
Results
The number of diurnal landbird species that disappeared from each island ranged from zero (Malawali and Mantanani)to 15 (Bintan) (Table 1). The percentage of forest-dwelling birds that disappeared from the islands ranged from 0% (Balambangan, Malawali, and Mantanani)to 100% (Mengalum; Table 1). Sampling saturation was reached for all islands except Mantanani (Fig. 2), and observed species richness for all islands was very close to themean estimated richness (88.7–97.9%; Table 1). Some species vanished from all the islands where they previously occurred (Scarlet-rumped Trogon), whereas others disappeared from some but not all islands (Oriental Pied
Hornbill [Anthracoceros albirostris]) (Supporting Information).
The regression model of percentage of forest cover explained 34.8% of variation in forest-bird extinctions across seven islands (Fig. 3). Extinction rate was lower when forest cover was high (more habitat). Nevertheless, statistical support for the regression was weak, probably
because our small sample size was small (seven islands). The relative AICc weight (sums to 1.0) was strongest (0.825) for the null (no predictor) model. That is, the model in which extirpation rate and forest cover were not related was 4.7 times better supported by the data (on the basis of the evidence ratio of the AICc weights)even though the correlation with forest cover was reasonably strong. We considered this an issue of data paucity rather than structural inadequacy (i.e., data from additional islands would be needed to reinforce the strength of evidence for the predictive relationships, but relevant historical data are lacking). When only forest bird species were modelled, the variation explained dropped slightly to 32%.
For the classification-tree trait comparison between extinct and extant birds, all predictors except forest specialization and primary diet were selected. The full tree had 23 terminal nodes. The final and optimum (parsimonious)tree from our classification tree analysis, however,
had five terminal nodes (Fig. 4). Overall, the classification models were highly accurate (>84%) and statistically significant (Cohen’s kappa p < 0.001) (Table 2).
The traits retained in the optimal tree were Indomalayan realm endemism, minimum clutch size, habitat breadth, and mass (in decreasing order of importance) (Fig. 4). These same four traits were also the most important in predicting local extinction of Bintan birds on the basis
of random forests. In particular, predictors that resulted in the largest mean decrease in accuracy of the classification were the most important: Indomalayan realm endemism (2.99), minimum clutch size (2.56), habitat breadth (1.94), and mass (1.67). Overall, support for the
classification-tree model was corroborated by the random forest model (Table 2).The probability of extinction in Bintan birds varied from 0% to 100%, depending on the combination of these four traits (Fig. 4). For instance, this model estimated a 100% probability of extinction (three species) for the most vulnerable collection of traits. Bird species in Bintan that are endemic to the Indomalayan realm, have a minimum clutch size of at least 1.5, have a habitat breadth
of 25.9 g (second terminal node from the right; Fig. 4). In addition, birds that are endemic to the Indomalayan realm and have smaller minimum clutch sizes had a 75% extinction probability (first terminal node from the right; Fig. 4).
The number of diurnal landbird species that disappeared from each island ranged from zero (Malawali and Mantanani)to 15 (Bintan) (Table 1). The percentage of forest-dwelling birds that disappeared from the islands ranged from 0% (Balambangan, Malawali, and Mantanani)to 100% (Mengalum; Table 1). Sampling saturation was reached for all islands except Mantanani (Fig. 2), and observed species richness for all islands was very close to themean estimated richness (88.7–97.9%; Table 1). Some species vanished from all the islands where they previously occurred (Scarlet-rumped Trogon), whereas others disappeared from some but not all islands (Oriental Pied
Hornbill [Anthracoceros albirostris]) (Supporting Information).
The regression model of percentage of forest cover explained 34.8% of variation in forest-bird extinctions across seven islands (Fig. 3). Extinction rate was lower when forest cover was high (more habitat). Nevertheless, statistical support for the regression was weak, probably
because our small sample size was small (seven islands). The relative AICc weight (sums to 1.0) was strongest (0.825) for the null (no predictor) model. That is, the model in which extirpation rate and forest cover were not related was 4.7 times better supported by the data (on the basis of the evidence ratio of the AICc weights)even though the correlation with forest cover was reasonably strong. We considered this an issue of data paucity rather than structural inadequacy (i.e., data from additional islands would be needed to reinforce the strength of evidence for the predictive relationships, but relevant historical data are lacking). When only forest bird species were modelled, the variation explained dropped slightly to 32%.
For the classification-tree trait comparison between extinct and extant birds, all predictors except forest specialization and primary diet were selected. The full tree had 23 terminal nodes. The final and optimum (parsimonious)tree from our classification tree analysis, however,
had five terminal nodes (Fig. 4). Overall, the classification models were highly accurate (>84%) and statistically significant (Cohen’s kappa p < 0.001) (Table 2).
The traits retained in the optimal tree were Indomalayan realm endemism, minimum clutch size, habitat breadth, and mass (in decreasing order of importance) (Fig. 4). These same four traits were also the most important in predicting local extinction of Bintan birds on the basis
of random forests. In particular, predictors that resulted in the largest mean decrease in accuracy of the classification were the most important: Indomalayan realm endemism (2.99), minimum clutch size (2.56), habitat breadth (1.94), and mass (1.67). Overall, support for the
classification-tree model was corroborated by the random forest model (Table 2).The probability of extinction in Bintan birds varied from 0% to 100%, depending on the combination of these four traits (Fig. 4). For instance, this model estimated a 100% probability of extinction (three species) for the most vulnerable collection of traits. Bird species in Bintan that are endemic to the Indomalayan realm, have a minimum clutch size of at least 1.5, have a habitat breadth
of 25.9 g (second terminal node from the right; Fig. 4). In addition, birds that are endemic to the Indomalayan realm and have smaller minimum clutch sizes had a 75% extinction probability (first terminal node from the right; Fig. 4).
0/5000
ผลลัพธ์จำนวนสปีชีส์ diurnal landbird ที่หายจากแต่ละเกาะที่อยู่ในช่วงจากศูนย์ (Malawali และ Mantanani) 15 (บินตัน) (ตาราง 1) เปอร์เซ็นต์ของนกป่าที่อยู่อาศัยที่หายไปจากเกาะที่อยู่ในช่วงจาก 0% (Balambangan, Malawali และ Mantanani) 100% (Mengalum ตาราง 1) สุ่มตัวอย่างที่อิ่มตัวแล้วสำหรับหมู่เกาะทั้งหมดยกเว้น Mantanani (Fig. 2), และร่ำรวยชนิดที่พบในหมู่เกาะทั้งหมดอยู่ใกล้ประมาณ themean ร่ำรวย (88.7 – 97.9% ตาราง 1) ศาสดาบางชนิดเกาะทั้งหมดซึ่งก่อนหน้านี้เกิด (สีแดงเทาหลังในเชิงความสัพันธ์), ในขณะที่คนอื่น ๆ หายไปบางส่วน แต่ไม่ทั้งหมดเกาะ (โอเรียนทัลนกนกเงือก [Anthracoceros albirostris]) (สนับสนุนข้อมูล)แบบจำลองถดถอยของเปอร์เซ็นต์ของป่าอธิบาย 34.8% ของความผันแปรในป่านก extinctions ข้ามเกาะเจ็ด (Fig. 3) อัตราการสูญพันธุ์ถูกล่างเมื่อป่าสูง (อยู่อาศัยเพิ่มเติม) อย่างไรก็ตาม การถดถอยทางสถิติสนับสนุนแนะนำอ่อนเนื่องจากขนาดของตัวอย่างขนาดเล็กขนาดเล็ก (เกาะเจ็ด) AICc น้ำหนักสัมพัทธ์ (ผล 1.0) แข็งแกร่ง (0.825) สำหรับรูปแบบของค่า null (ไม่มีผู้ทายผล) นั่นคือ รูปแบบในอัตรา extirpation และป่าที่ครอบคลุมไม่เกี่ยวข้องถูก 4.7 ครั้งดี สนับสนุนข้อมูล (ตามอัตราส่วนหลักฐานของน้ำหนัก AICc) แม้ว่าความสัมพันธ์กับป่าแข็งแรงสม เราพิจารณานี้ประเด็นของ inadequacy paucity แทนที่เป็นโครงสร้างข้อมูล (เช่น ข้อมูลเกาะเพิ่มเติมจะต้องเสริมสร้างความเข้มแข็งหลักฐานสำหรับความสัมพันธ์ที่คาดการณ์ แต่ไม่มีข้อมูลทางประวัติศาสตร์ที่เกี่ยวข้อง) เมื่อสปีชีส์นกป่าเท่านั้นก็คือ แบบจำลอง การเปลี่ยนแปลงที่อธิบายกระตุกเล็กน้อยเป็น 32%ติดแผนภูมิการจัดประเภทการเปรียบเทียบระหว่างนกสูญ และยัง predictors ทั้งหมดยกเว้นเฉพาะทางป่าและอาหารหลักที่เลือก ต้นไม้เต็มโหน 23 เทอร์มินัลได้ แผนภูมิ (parsimonious) สุดท้าย และสูงสุดจากของเราจัดประเภทแผนภูมิการวิเคราะห์ อย่างไรก็ตามมีห้าโหนเทอร์มินัล (Fig. 4) โดยรวม แบบจำลองประเภทมีความถูกต้องสูง (> 84%) และอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (ของโคเฮนกัปปะ p < 0.001) (ตารางที่ 2)ลักษณะที่เก็บไว้ในเหมาะสม มี Indomalayan endemism ขอบเขต ขนาดต่ำสุดไขว่คว้า อยู่อาศัยกว้าง (ในลดลำดับความสำคัญ) (Fig. 4) ยังมีลักษณะสี่เหล่านี้เหมือนกันสำคัญที่สุดในการทำนายการสูญพันธุ์ภายในของบินตันนกบนพื้นฐานของป่าสุ่ม โดยเฉพาะ predictors ซึ่งส่งผลให้ลดลงเฉลี่ยที่ใหญ่ที่สุดในความถูกต้องของการจัดประเภท สำคัญสุด: Indomalayan ขอบเขต endemism (2.99), ต่ำสุดหนีบขนาด (2.56), อยู่อาศัยกว้าง (1.94), และมวล (1.67) โดยรวม สนับสนุนสำหรับการรูปแบบการจัดประเภทแผนภูมิถูก corroborated โดยแบบสุ่มป่า (ตารางที่ 2)ที่น่าสูญพันธุ์ในบินตันนกแตกต่างกันจาก 0% ถึง 100% ขึ้นอยู่กับการรวมกันของลักษณะเหล่านี้สี่ (Fig. 4) ตัวอย่าง รุ่นนี้ประเมินความน่าเป็น 100% ของดับ (3 ชนิด) สำหรับชุดที่มีความเสี่ยงมากที่สุดของลักษณะ นกสปีชีส์ในบินตันที่ยุงไปแดน Indomalayan มีแบบหนีบขนาด 1.5 น้อย มีอยู่อาศัยกว้าง< 1.5 และมี > 25.9 g (เทอร์มินัลที่สองโหนจากขวา Fig. 4) นอกจากนี้ นกที่มียุงไปแดน Indomalayan และหนีบต่ำขนาดเล็ก มีความน่าเป็น 75% ดับ (เทอร์มินัลโหนดแรกจากขวา Fig. 4)
การแปล กรุณารอสักครู่..
Results
The number of diurnal landbird species that disappeared from each island ranged from zero (Malawali and Mantanani)to 15 (Bintan) (Table 1). The percentage of forest-dwelling birds that disappeared from the islands ranged from 0% (Balambangan, Malawali, and Mantanani)to 100% (Mengalum; Table 1). Sampling saturation was reached for all islands except Mantanani (Fig. 2), and observed species richness for all islands was very close to themean estimated richness (88.7–97.9%; Table 1). Some species vanished from all the islands where they previously occurred (Scarlet-rumped Trogon), whereas others disappeared from some but not all islands (Oriental Pied
Hornbill [Anthracoceros albirostris]) (Supporting Information).
The regression model of percentage of forest cover explained 34.8% of variation in forest-bird extinctions across seven islands (Fig. 3). Extinction rate was lower when forest cover was high (more habitat). Nevertheless, statistical support for the regression was weak, probably
because our small sample size was small (seven islands). The relative AICc weight (sums to 1.0) was strongest (0.825) for the null (no predictor) model. That is, the model in which extirpation rate and forest cover were not related was 4.7 times better supported by the data (on the basis of the evidence ratio of the AICc weights)even though the correlation with forest cover was reasonably strong. We considered this an issue of data paucity rather than structural inadequacy (i.e., data from additional islands would be needed to reinforce the strength of evidence for the predictive relationships, but relevant historical data are lacking). When only forest bird species were modelled, the variation explained dropped slightly to 32%.
For the classification-tree trait comparison between extinct and extant birds, all predictors except forest specialization and primary diet were selected. The full tree had 23 terminal nodes. The final and optimum (parsimonious)tree from our classification tree analysis, however,
had five terminal nodes (Fig. 4). Overall, the classification models were highly accurate (>84%) and statistically significant (Cohen’s kappa p < 0.001) (Table 2).
The traits retained in the optimal tree were Indomalayan realm endemism, minimum clutch size, habitat breadth, and mass (in decreasing order of importance) (Fig. 4). These same four traits were also the most important in predicting local extinction of Bintan birds on the basis
of random forests. In particular, predictors that resulted in the largest mean decrease in accuracy of the classification were the most important: Indomalayan realm endemism (2.99), minimum clutch size (2.56), habitat breadth (1.94), and mass (1.67). Overall, support for the
classification-tree model was corroborated by the random forest model (Table 2).The probability of extinction in Bintan birds varied from 0% to 100%, depending on the combination of these four traits (Fig. 4). For instance, this model estimated a 100% probability of extinction (three species) for the most vulnerable collection of traits. Bird species in Bintan that are endemic to the Indomalayan realm, have a minimum clutch size of at least 1.5, have a habitat breadth
of <1.5, and are >25.9 g (second terminal node from the right; Fig. 4). In addition, birds that are endemic to the Indomalayan realm and have smaller minimum clutch sizes had a 75% extinction probability (first terminal node from the right; Fig. 4).
The number of diurnal landbird species that disappeared from each island ranged from zero (Malawali and Mantanani)to 15 (Bintan) (Table 1). The percentage of forest-dwelling birds that disappeared from the islands ranged from 0% (Balambangan, Malawali, and Mantanani)to 100% (Mengalum; Table 1). Sampling saturation was reached for all islands except Mantanani (Fig. 2), and observed species richness for all islands was very close to themean estimated richness (88.7–97.9%; Table 1). Some species vanished from all the islands where they previously occurred (Scarlet-rumped Trogon), whereas others disappeared from some but not all islands (Oriental Pied
Hornbill [Anthracoceros albirostris]) (Supporting Information).
The regression model of percentage of forest cover explained 34.8% of variation in forest-bird extinctions across seven islands (Fig. 3). Extinction rate was lower when forest cover was high (more habitat). Nevertheless, statistical support for the regression was weak, probably
because our small sample size was small (seven islands). The relative AICc weight (sums to 1.0) was strongest (0.825) for the null (no predictor) model. That is, the model in which extirpation rate and forest cover were not related was 4.7 times better supported by the data (on the basis of the evidence ratio of the AICc weights)even though the correlation with forest cover was reasonably strong. We considered this an issue of data paucity rather than structural inadequacy (i.e., data from additional islands would be needed to reinforce the strength of evidence for the predictive relationships, but relevant historical data are lacking). When only forest bird species were modelled, the variation explained dropped slightly to 32%.
For the classification-tree trait comparison between extinct and extant birds, all predictors except forest specialization and primary diet were selected. The full tree had 23 terminal nodes. The final and optimum (parsimonious)tree from our classification tree analysis, however,
had five terminal nodes (Fig. 4). Overall, the classification models were highly accurate (>84%) and statistically significant (Cohen’s kappa p < 0.001) (Table 2).
The traits retained in the optimal tree were Indomalayan realm endemism, minimum clutch size, habitat breadth, and mass (in decreasing order of importance) (Fig. 4). These same four traits were also the most important in predicting local extinction of Bintan birds on the basis
of random forests. In particular, predictors that resulted in the largest mean decrease in accuracy of the classification were the most important: Indomalayan realm endemism (2.99), minimum clutch size (2.56), habitat breadth (1.94), and mass (1.67). Overall, support for the
classification-tree model was corroborated by the random forest model (Table 2).The probability of extinction in Bintan birds varied from 0% to 100%, depending on the combination of these four traits (Fig. 4). For instance, this model estimated a 100% probability of extinction (three species) for the most vulnerable collection of traits. Bird species in Bintan that are endemic to the Indomalayan realm, have a minimum clutch size of at least 1.5, have a habitat breadth
of <1.5, and are >25.9 g (second terminal node from the right; Fig. 4). In addition, birds that are endemic to the Indomalayan realm and have smaller minimum clutch sizes had a 75% extinction probability (first terminal node from the right; Fig. 4).
การแปล กรุณารอสักครู่..
ผลลัพธ์
จํานวนวัน landbird ชนิดที่หายตัวไปจากแต่ละเกาะอยู่ระหว่างศูนย์ ( malawali และ mantanani ) 15 ( Bintan ) ( ตารางที่ 1 ) ร้อยละของป่าไม้ที่อยู่อาศัยนกที่หายไปจากเกาะอยู่ระหว่าง 0 % ( balambangan malawali , และ mantanani ) 100% ( mengalum ตารางที่ 1 ) ความอิ่มตัวของกลุ่มตัวอย่างถึงหมู่เกาะทั้งหมดยกเว้น mantanani ( รูปที่ 2 )พบว่าชนิดและความมั่งคั่งทั้งหมดเกาะที่มีความใกล้เคียงกับประมาณการ ( 88.7 97.9 % ( ตารางที่ 1 ) บางชนิดหายไปจากเกาะทั้งหมดที่เคยเกิดขึ้น ( นกขุนแผนตะโพกแดง ) , ในขณะที่คนอื่น ๆหายไปบางส่วน แต่ไม่เกาะ ( นกแก๊กนกเงือก anthracoceros albirostris
[ ]
) ( ข้อมูลประกอบ )ตัวแบบการถดถอยร้อยละ 34.8 ของปกป่าอธิบายการผันแปรของป่านกการสูญพันธุ์ในเจ็ดเกาะ ( รูปที่ 3 ) อัตราการสูญเสียลดลงเมื่อครอบคลุมพื้นที่ป่าอยู่ในระดับสูง ( ที่อยู่อาศัย ) อย่างไรก็ตาม การสนับสนุนทางสถิติสําหรับการถดถอยอ่อนแออาจ
เพราะตัวอย่างขนาดเล็ก เราเล็ก ( เจ็ดเกาะ ) น้ำหนัก aicc ญาติ ( ผลรวมถึง 1.0 ) อยู่ที่ 0825 ) สำหรับ null ( ไม่ ) ) รุ่น นั่นคือรูปแบบ ซึ่งอัตราการถอนรากถอนโคนและครอบคลุมพื้นที่ป่าไม่ที่เกี่ยวข้องคือ 4.7 เท่า โดยการสนับสนุนข้อมูล ( บนพื้นฐานของหลักฐานที่อัตราส่วนของน้ำหนัก aicc ) แม้ความสัมพันธ์กับปกป่าแข็งแรงพอสมควร เราถือว่านี่เป็นปัญหาความขัดสนข้อมูลมากกว่าความไม่เพียงพอของโครงสร้าง ( เช่นข้อมูลจากเกาะเพิ่มเติมจะต้องเสริมสร้างความแข็งแกร่งของหลักฐานความสัมพันธ์อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ แต่ข้อมูลทางประวัติศาสตร์ที่เกี่ยวข้องจะขาด ) เมื่อนกชนิดป่าเพียงจำลอง , รูปแบบที่อธิบายลดลงเล็กน้อยร้อยละ 32 .
ในการจำแนกลักษณะเปรียบเทียบระหว่างต้นไม้นกสูญพันธุ์ และเท่าที่มีอยู่ ,ทั้งหมด ( ยกเว้นเฉพาะป่าและอาหารหลักถูกเลือก ต้นไม้เต็มได้ 23 ปลายโหนด สุดท้ายและเหมาะสม ( ตระหนี่ ) ต้นไม้จากต้นไม้ของเรา การจำแนก การวิเคราะห์ อย่างไรก็ตาม มีขั้วโหนด 5
( รูปที่ 4 ) โดยรวมแล้ว การจำแนกรูปแบบมีความแม่นยำสูง ( 84% ) อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ( Cohen Kappa p < 0.001 )
( ตารางที่ 2 )ลักษณะที่สะสมในต้นที่เหมาะสมคือ indomalayan ดินแดนถิ่นสุด คลัชขนาดกว้างที่อยู่อาศัยและมวลในการลดลำดับความสำคัญ ) ( รูปที่ 4 ) เหล่านี้สี่ลักษณะเดียวกันยังสำคัญที่สุดในการทำนายการสูญเสียท้องถิ่นของนกบินตันบนพื้นฐาน
ป่าแบบสุ่ม โดยเฉพาะอย่างยิ่งตัวแปรที่ส่งผลให้ลดหมายถึงใหญ่ที่สุดในความถูกต้องของการจำแนกเป็นสำคัญที่สุด indomalayan ดินแดนถิ่น ( 2.99 ) ขนาดคลัทช์ขั้นต่ำ ( 2.56 ) , ความกว้างเคอ ( 1.94 ) และมวล ( 1.67 ) โดยรวม การสนับสนุนสำหรับ
หมวดหมู่ต้นไม้แบบเป็น corroborated โดยรูปแบบป่า สุ่ม ( ตารางที่ 2 ) ความน่าจะเป็นของการสูญเสียในนกบินตันที่หลากหลายจาก 0% ถึง 100%ขึ้นอยู่กับการรวมกันของเหล่านี้สี่ลักษณะ ( รูปที่ 4 ) ตัวอย่าง รูปแบบนี้ประมาณ 100 % ความน่าจะเป็นของการสูญเสีย ( 3 ชนิด ) สำหรับคอลเลกชันที่เสี่ยงมากที่สุดของลักษณะ . ชนิดนกใน Bintan ที่มีถิ่นที่ indomalayan แดนมีขนาดคลัทช์ขั้นต่ำอย่างน้อย 1.5 มีความกว้างของที่อยู่อาศัย
< 1.5 และ > < G ( สองขั้วโหนดจากขวา รูปที่ 4 )นอกจากนี้ นกที่มีถิ่นที่ indomalayan อาณาจักรและมีขนาดเล็กขนาดน้อยคลัตช์มีความน่าจะเป็นการสูญพันธุ์ 75% ( ขั้วโหนดแรกจากด้านขวา รูปที่ 4 )
จํานวนวัน landbird ชนิดที่หายตัวไปจากแต่ละเกาะอยู่ระหว่างศูนย์ ( malawali และ mantanani ) 15 ( Bintan ) ( ตารางที่ 1 ) ร้อยละของป่าไม้ที่อยู่อาศัยนกที่หายไปจากเกาะอยู่ระหว่าง 0 % ( balambangan malawali , และ mantanani ) 100% ( mengalum ตารางที่ 1 ) ความอิ่มตัวของกลุ่มตัวอย่างถึงหมู่เกาะทั้งหมดยกเว้น mantanani ( รูปที่ 2 )พบว่าชนิดและความมั่งคั่งทั้งหมดเกาะที่มีความใกล้เคียงกับประมาณการ ( 88.7 97.9 % ( ตารางที่ 1 ) บางชนิดหายไปจากเกาะทั้งหมดที่เคยเกิดขึ้น ( นกขุนแผนตะโพกแดง ) , ในขณะที่คนอื่น ๆหายไปบางส่วน แต่ไม่เกาะ ( นกแก๊กนกเงือก anthracoceros albirostris
[ ]
) ( ข้อมูลประกอบ )ตัวแบบการถดถอยร้อยละ 34.8 ของปกป่าอธิบายการผันแปรของป่านกการสูญพันธุ์ในเจ็ดเกาะ ( รูปที่ 3 ) อัตราการสูญเสียลดลงเมื่อครอบคลุมพื้นที่ป่าอยู่ในระดับสูง ( ที่อยู่อาศัย ) อย่างไรก็ตาม การสนับสนุนทางสถิติสําหรับการถดถอยอ่อนแออาจ
เพราะตัวอย่างขนาดเล็ก เราเล็ก ( เจ็ดเกาะ ) น้ำหนัก aicc ญาติ ( ผลรวมถึง 1.0 ) อยู่ที่ 0825 ) สำหรับ null ( ไม่ ) ) รุ่น นั่นคือรูปแบบ ซึ่งอัตราการถอนรากถอนโคนและครอบคลุมพื้นที่ป่าไม่ที่เกี่ยวข้องคือ 4.7 เท่า โดยการสนับสนุนข้อมูล ( บนพื้นฐานของหลักฐานที่อัตราส่วนของน้ำหนัก aicc ) แม้ความสัมพันธ์กับปกป่าแข็งแรงพอสมควร เราถือว่านี่เป็นปัญหาความขัดสนข้อมูลมากกว่าความไม่เพียงพอของโครงสร้าง ( เช่นข้อมูลจากเกาะเพิ่มเติมจะต้องเสริมสร้างความแข็งแกร่งของหลักฐานความสัมพันธ์อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ แต่ข้อมูลทางประวัติศาสตร์ที่เกี่ยวข้องจะขาด ) เมื่อนกชนิดป่าเพียงจำลอง , รูปแบบที่อธิบายลดลงเล็กน้อยร้อยละ 32 .
ในการจำแนกลักษณะเปรียบเทียบระหว่างต้นไม้นกสูญพันธุ์ และเท่าที่มีอยู่ ,ทั้งหมด ( ยกเว้นเฉพาะป่าและอาหารหลักถูกเลือก ต้นไม้เต็มได้ 23 ปลายโหนด สุดท้ายและเหมาะสม ( ตระหนี่ ) ต้นไม้จากต้นไม้ของเรา การจำแนก การวิเคราะห์ อย่างไรก็ตาม มีขั้วโหนด 5
( รูปที่ 4 ) โดยรวมแล้ว การจำแนกรูปแบบมีความแม่นยำสูง ( 84% ) อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ( Cohen Kappa p < 0.001 )
( ตารางที่ 2 )ลักษณะที่สะสมในต้นที่เหมาะสมคือ indomalayan ดินแดนถิ่นสุด คลัชขนาดกว้างที่อยู่อาศัยและมวลในการลดลำดับความสำคัญ ) ( รูปที่ 4 ) เหล่านี้สี่ลักษณะเดียวกันยังสำคัญที่สุดในการทำนายการสูญเสียท้องถิ่นของนกบินตันบนพื้นฐาน
ป่าแบบสุ่ม โดยเฉพาะอย่างยิ่งตัวแปรที่ส่งผลให้ลดหมายถึงใหญ่ที่สุดในความถูกต้องของการจำแนกเป็นสำคัญที่สุด indomalayan ดินแดนถิ่น ( 2.99 ) ขนาดคลัทช์ขั้นต่ำ ( 2.56 ) , ความกว้างเคอ ( 1.94 ) และมวล ( 1.67 ) โดยรวม การสนับสนุนสำหรับ
หมวดหมู่ต้นไม้แบบเป็น corroborated โดยรูปแบบป่า สุ่ม ( ตารางที่ 2 ) ความน่าจะเป็นของการสูญเสียในนกบินตันที่หลากหลายจาก 0% ถึง 100%ขึ้นอยู่กับการรวมกันของเหล่านี้สี่ลักษณะ ( รูปที่ 4 ) ตัวอย่าง รูปแบบนี้ประมาณ 100 % ความน่าจะเป็นของการสูญเสีย ( 3 ชนิด ) สำหรับคอลเลกชันที่เสี่ยงมากที่สุดของลักษณะ . ชนิดนกใน Bintan ที่มีถิ่นที่ indomalayan แดนมีขนาดคลัทช์ขั้นต่ำอย่างน้อย 1.5 มีความกว้างของที่อยู่อาศัย
< 1.5 และ > < G ( สองขั้วโหนดจากขวา รูปที่ 4 )นอกจากนี้ นกที่มีถิ่นที่ indomalayan อาณาจักรและมีขนาดเล็กขนาดน้อยคลัตช์มีความน่าจะเป็นการสูญพันธุ์ 75% ( ขั้วโหนดแรกจากด้านขวา รูปที่ 4 )
การแปล กรุณารอสักครู่..
ภาษาอื่น ๆ
การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.
- We do a lot of talking-asking, answering
- and enbrasser me?
- เราจะไปกี่วันดี
- Action and scary
- Which instrument would you pluck to make
- In diabetes mellitus , 30-40% of these p
- อำเภอ ศรีสำโรง
- พรุ่งนี้ฉันจะได้คุยกับคุณไหม
- This is difficult for penguins
- refresh
- had an experience working with children
- When you engage in actual fighting, if v
- ได้เลย
- เมย์
- 装配
- เมย์
- คุณจะไปอเมริกาไหม
- ฉันสามารถทำเองได้
- ฉันพูดภาษาจีนไม่ได้
- รัฐใช้เหตุผลข้ออ้างว่าด้วย “ความงาม” อย่
- had an experience working with children
- Static bench-scale experiments using sec
- I don't know how to tell him.
- and at least 1 year
