Daily fluctuations in the affective states of dancers: A cross-situational test
of basic needs theory
Objectives: This study tested the general iz ability of basic needs theory (BNT; Deci & Ryan, 2000) across
situations in which dancers learn and perform within vocational dance. Specifically, we examined the
inter-relationships between daily and typical perceptions of autonomy support, basic psychological need
satisfaction, and changes in affective states, across dance situations that were divergent in their learning
and evaluative potential (dance classes, rehearsals, and performances). Genre differences were also
examined.
Design: A one-month diary study examined the inter-relationships between typical and daily perceptions
of autonomy support, basic psychological need satisfaction and positive and negative affect among
dancers studying three distinct genres and in three situations (classes, rehearsals, performances).
Method: Fifty-five dancers completed a series of scales tapping the variables of interest. Abbreviated
versions of the scales were completed before (affective states) and after (affective states, basic needs and
autonomy support) dance classes, rehearsals and performances over four weeks. Analyzes tested the
BNT sequence across the learning and performance situations. Interactions between typical and state
experiences were tested. Cross-genre comparisons were also made.
Results: Results partially supported the BNT sequence across classes, rehearsals and performances.
There were situational differences in the salience of each need as a predictor of affective states. When
comparing genres, some differences were also found in perceived autonomy support, basic need
satisfaction and affective states.
Conclusions: Findings point to the importance of promoting autonomy supportive dance teaching to
facilitate dancers’ day-to-day experiences of well-being.
In the setting of vocational dance, students train for approximately
nine hours per day, five or six days per week. Despite the
potential repetition of the daily routine, fluctuation in the extent to
which a dancer feels he/she has had a “good day” or a “bad day” is
inevitable. This variability may have implications for dancers’ longterm
health and well-being.
Grounded in self-determination theory (Deci & Ryan, 1985,
2000), numerous studies have examined the psychological mechanisms
predictive of between-person variability in subjective wellbeing
(Ryan & Deci, 2001). This work has been undertaken in
performance-related settings such as education (Vansteenkiste,
Lens, Soenens, & Luyckx, 2006), sport (Adie, Duda, & Ntoumanis,
2008), and more recently, vocational dance (Quested & Duda,
2010). Less is known regarding the psychological processes that
may account for within-person day-to-day fluctuations in wellbeing
in any setting. Examining the predictors of daily peaks and
troughs in well- and ill-being is an important step in delineating the
antecedents of optimized and sustained psychological health.
ความผันผวนของชีวิตประจำวันในรัฐทางอารมณ์ของนักเต้น: ทดสอบข้าม
สถานการณ์ของความต้องการขั้นพื้นฐานทฤษฎี
วัตถุประสงค์การศึกษาครั้งนี้ได้รับการทดสอบความสามารถทั่วไป iz ของทฤษฎีความต้องการขั้นพื้นฐาน (BNT; deci & ryan, 2000) ทั่ว
สถานการณ์ที่นักเต้น เรียนรู้และดำเนินการภายในเต้นอาชีพ โดยเฉพาะเราตรวจสอบความสัมพันธ์ระหว่าง
ระหว่างชีวิตประจำวันและการรับรู้ทั่วไปของการสนับสนุนเอกราชความต้องการทางจิตวิทยาขั้นพื้นฐาน
ความพึงพอใจและการเปลี่ยนแปลงในรัฐอารมณ์ข้ามสถานการณ์การเต้นรำที่แตกต่างกันในการเรียนรู้ของพวกเขาที่มีศักยภาพ
และประเมิน (ชั้นเรียนเต้นรำ, การฝึกซ้อมและการแสดง) ความแตกต่างของรูปแบบนั้นยังมีการตรวจสอบ
ออกแบบ. การศึกษาไดอารี่หนึ่งเดือนการตรวจสอบความสัมพันธ์ระหว่างการรับรู้ระหว่างทั่วไปและในชีวิตประจำวันของการสนับสนุน
เอกราชความพึงพอใจของความต้องการขั้นพื้นฐานและจิตวิทยาเชิงบวกและเชิงลบส่งผลกระทบต่อในหมู่นักเต้น
ศึกษาสามประเภทแตกต่างกันและในสถานการณ์ที่สาม (ชั้นเรียนการฝึกซ้อมการแสดง)
วิธี. ห้าสิบห้านักเต้นที่เสร็จสมบูรณ์ชุดของเกล็ดแตะตัวแปรที่น่าสนใจ ย่อ
รุ่นตาชั่งเสร็จสมบูรณ์ก่อน (รัฐอารมณ์) และหลัง (รัฐอารมณ์ความต้องการขั้นพื้นฐานและ
สนับสนุนเอกราช) ชั้นเรียนเต้นรำ, การฝึกซ้อมและการแสดงในช่วงสี่สัปดาห์ การวิเคราะห์ทดสอบ
BNT ลำดับในการเรียนรู้และการปฏิบัติงานในสถานการณ์ ปฏิสัมพันธ์ระหว่างทั่วไปและรัฐ
ประสบการณ์ได้มีการทดสอบ เปรียบเทียบข้ามแนวเพลงที่ยังได้ทำผล
.. ผลการสนับสนุนลำดับ BNT ข้ามชั้นเรียนการฝึกซ้อมและการแสดงบางส่วน
มีความแตกต่างในสถานการณ์นูนของแต่ละจำเป็นที่จะต้องเป็นของรัฐทำนายอารมณ์
เมื่อเปรียบเทียบประเภทแตกต่างบางอย่างนอกจากนี้ยังพบในการสนับสนุนการปกครองตนเองรับรู้ต้องการขั้นพื้นฐาน
ความพึงพอใจและรัฐอารมณ์
ข้อสรุป. ผลการวิจัยชี้ให้เห็นความสำคัญของการส่งเสริมการเรียนการสอนสนับสนุนเอกราชเต้นรำ
อำนวยความสะดวกในประสบการณ์แบบวันต่อวันนักเต้นของดี เป็นอยู่.
ในการตั้งค่าของการเต้นรำอาชีพนักเรียนฝึกประมาณ
เก้าชั่วโมงต่อวัน, ห้าหรือหกวันต่อสัปดาห์ แม้จะมีการทำซ้ำ
ศักยภาพของกิจวัตรประจำวันของความผันผวนในขอบเขตที่ซึ่งนักเต้น
รู้สึกว่าเขา / เธอมี "วันดี" หรือ "วันที่ไม่ดี" เป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยง
ความแปรปรวนนี้อาจมีผลกระทบสำหรับนักเต้น 'ระยะยาว
สุขภาพและความเป็นอยู่ที่ดี
.เหตุผลในทฤษฎีการตัดสินใจเอง (deci & ryan, 1985
2000), การศึกษาจำนวนมากได้รับการตรวจสอบกลไกทางจิตวิทยา
ทำนายความแปรปรวนระหว่างคนในคุณภาพชีวิตส่วนตัว
(ryan & deci, 2001) งานนี้ได้รับการดำเนินการใน
ตั้งค่าประสิทธิภาพที่เกี่ยวข้องเช่นการศึกษา (luyckx vansteenkiste
เลนส์ soenens, &, 2006), กีฬา (adie, Duda, & ntoumanis
2008)และเมื่อเร็ว ๆ เต้นรำวิชาชีพ (quested & Duda,
2010) น้อยเป็นที่รู้จักกันเกี่ยวกับกระบวนการทางจิตวิทยาที่
อาจบัญชีสำหรับความผันผวนของคนภายในวันต่อวันในคุณภาพชีวิต
ในการตั้งค่าใด ๆ การตรวจสอบการพยากรณ์ของยอดเขาทุกวันและ
รางในดีและไม่ดีเป็นอยู่เป็นขั้นตอนสำคัญในโทบี้
บุคคลของสุขภาพจิตที่ดีและยั่งยืน
การแปล กรุณารอสักครู่..
ความผันผวนรายวันในอเมริกาผลนักเต้น: ทดสอบข้ามเมืองไทย
ของพื้นฐานทฤษฎีที่จำเป็นต้อง
วัตถุประสงค์: การศึกษานี้ทดสอบความสามารถของ iz ทั่วไปของทฤษฎีความต้องการพื้นฐาน (BNT Deci &ไรอัน 2000) ข้าม
สถานการณ์ที่เรียนรู้ และดำเนินการภายในการอาชีวศึกษาเต้นเต้น โดยเฉพาะ เราตรวจสอบการ
อินเตอร์ความสัมพันธ์ระหว่างวัน และโดยทั่วไปแนวอิสระสนับสนุน ความต้องการทางจิตวิทยาพื้นฐาน
ความพึงพอใจ และการเปลี่ยนแปลงในอเมริกาผล ข้ามสถานการณ์เต้นที่ขันติธรรมในการเรียนรู้
และศักยภาพ evaluative (เรียนเต้น rehearsals และการแสดง) ความแตกต่างประเภทได้ยัง
ตรวจสอบ.
ออกแบบ: ไดอารี่หนึ่งเดือนการศึกษาตรวจสอบความสัมพันธ์ระหว่างระหว่างแนวทั่วไป และทุกวัน
อิสระสนับสนุน พื้นฐานจิตใจที่ต้องการความพึงพอใจและมีผลต่อค่าบวก และค่าลบระหว่าง
เต้นเรียนสามประเภทแตกต่างกันและ ในสถานการณ์ที่ 3 (ชั้น rehearsals แสดง) .
วิธี: ห้าสิบห้าเต้นเสร็จสมบูรณ์ชุดของระดับแตะตัวแปรที่น่าสนใจ ย่อ
รุ่นเครื่องชั่งได้เสร็จสิ้นก่อน (ผลอเมริกา) และหลัง (ผลอเมริกา ความต้องการพื้นฐาน และ
เรียนเต้นอิสระสนับสนุน) rehearsals และแสดงกว่า 4 สัปดาห์ วิเคราะห์ทดสอบ
ลำดับ BNT ในสถานการณ์เรียนรู้และประสิทธิภาพการ โต้ตอบทั่วไป และรัฐ
ทดสอบประสบการณ์การ ยังได้ทำการเปรียบเทียบระหว่างประเภทการ
ผลลัพธ์: ผลลัพธ์บางส่วนสนับสนุนลำดับ BNT คลา rehearsals และแสดง
ยังมีความแตกต่างในสถานการณ์ salience ของแต่ละความต้องเป็นผู้ทายผลของอเมริกาผล เมื่อ
เปรียบเทียบประเภท ความแตกต่างนอกจากนี้ยังพบในอิสระรับรู้สนับสนุน ความต้องการพื้นฐาน
ความพึงพอใจและผลอเมริกา.
บทสรุป: ค้นพบจุดสำคัญของสอนเต้นสนับสนุนอิสระเพื่อส่งเสริม
ช่วยเต้นของประสบการณ์ประจำวันของ
การเต้นรำอาชีพ นักศึกษาฝึกประมาณ
เก้าชั่วโมงต่อวัน ห้า หรือหกวันต่อสัปดาห์ แม้มีการ
ซ้ำประจำวันเกิด ความผันผวนในขอบเขตการ
ซึ่งนักเต้นรู้สึกเขามี "วันดี" หรือ "วันดี"
หลีกเลี่ยง ความแปรผันนี้อาจมีนัยในตนของนักเต้น
สุขภาพ.
สูตรทฤษฎีเจตจำนง (Deci &ไรอัน 1985,
2000), การศึกษาหลายแห่งได้ตรวจสอบกลไกทางจิตวิทยา
คาดการณ์ของความแปรผันระหว่างบุคคลในดีตามอัตวิสัย
(ไรอัน& Deci, 2001) มีการดำเนินงานนี้ใน
การตั้งค่าที่เกี่ยวกับประสิทธิภาพการทำงานเช่นการศึกษา (Vansteenkiste,
เลนส์ Soenens & Luyckx, 2006), กีฬา (Adie, Duda & Ntoumanis,
2008), และอื่น ๆ เมื่อเร็ว ๆ นี้ เต้นรำอาชีพ (Quested & Duda,
2010) น้อยเป็นที่รู้จักกันเกี่ยวกับจิตวิทยาการประมวลผลที่
อาจบัญชีสำหรับการเปลี่ยนแปลงประจำวันภายในบุคคลในดี
ในการตั้งค่าใด ๆ ได้ ตรวจสอบ predictors ของยอดรายวัน และ
troughs ในดี - และ ill - being เป็นขั้นตอนสำคัญใน delineating
antecedents ให้เหมาะ และ sustained สุขภาพจิตใจ
การแปล กรุณารอสักครู่..