The White Crucifixion is a painting

The White Crucifixion is a painting by Marc Chagall. It was painted in 1938 after Chagall had visited Europe, and can be viewed at the Art Institute of Chicago.

Summary[edit]
The painting emphasizes the suffering of Jesus and the Jewish people. At the sides violent acts against Jews occur such as the burning of a synagogue and invaders. And in the center, Jesus is shown crucified wearing a prayer shawl as a symbol that he is Jewish.[1] The work is startling as the crucifixion, often seen by the Jewish people as a symbol of oppression, is instead being used to represent their suffering.[2]

Many of Chagall’s paintings could be described as lively, romantic, humorous, imaginative, and filled with brilliant colors, but the White Crucifixion is largely drained of color. Chagall painted it in 1938 while living in Paris, in response to the horrifying events of Kristallnacht, the “Night of Broken Glass,” an anti-Jewish pogrom of official decree by propaganda minister Joseph Goebbels in Nazi Germany (including Austria and Sudetenland) from the 9th until the 10th of November 1938.

A green figure carrying a bundle is shown crossing the foreground. This figure, who appears in several of Chagall's works, has been interpreted as being either a Jewish wanderer from Yiddish tradition or the Prophet Elijah.[2]

Two changes were made by Chagall to the work, a swastika on the armband of the soldier burning the synagogue was overpainted as well as the words "Ich bin Jude" on a placard around the neck of a man.[1]

There is also a Lithuanian flag in the upper right hand of the painting, which is not unexpected due to Chagall's Litvak roots. Also, in the upper left hand portion of the painting there are the red flags of communism.

Pope Francis, a well-established ally and friend of the Jewish people, [3] considers the painting to be his favorite.[4]

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การตรึงกางเขนสีขาวเป็นภาพวาด โดยมาร์กชากาล มันถูกวาดในค.ศ. 1938 หลังจากที่ชากาลได้เยี่ยมชมยุโรป และสามารถดูได้ที่สถาบันศิลปะของชิคาโกสรุป [แก้ไข]ภาพเน้นที่ทุกข์ทรมานของพระเยซูและคนยิว ในด้าน กระทำความรุนแรงต่อชาวยิวเกิดขึ้นเช่นการเขียนแบบโบสถ์และรุกราน และในศูนย์ พระเยซูจะปรากฏ crucified สวมสไบอธิษฐานเป็นสัญลักษณ์ว่า เป็นชาวยิว [1] ทำงานอยู่ตกใจเป็นตรึงกางเขน มักจะเห็นคนยิวเป็นสัญลักษณ์ของการกดขี่ แทนที่ใช้แทนพวก [2]หลายภาพของชากาลอาจจะมีชีวิตชีวา โรแมนติก อารมณ์ขัน จินตนาการ และเต็มไป ด้วยสีสดใส แต่ส่วนใหญ่มีการระบายออกตรึงกางเขนสีขาวของสี ชากาลวาดมันใน 1938 ขณะอยู่ในปารีส ตอบสนองต่อเหตุการณ์น่าสะพรึงกลัวของ Kristallnacht "คืนของเสียแก้ว โพกรมการต่อต้านยิวของพระราชกำหนดอย่างเป็นทางการโดยรัฐมนตรีว่าการกระทรวงโฆษณาชวนเชื่อโยเซฟเกิบเบลส์ในนาซีเยอรมนี (รวมทั้งออสเตรียและ Sudetenland) จากที่ 9 จนถึงที่ 10 ของเดือน 1938 พฤศจิกายนแสดงตัวเลขสีเขียวดำเนินกลุ่มข้ามเบื้องหน้า รูปนี้ ที่ปรากฏในงานของชากาล มีการตีความเป็น คนหลงทางจากประเพณียิวยิวหรือเอลียาห์ผู้เผยพระวจนะ [2]สองแปลง โดยชากาลเพื่อการทำงาน สวัสติกะบังกาโลบนปลอกแขนของทหารเผาโบสถ์ถูกทาสีทับและคำว่า "Ich ช่อง Jude" บน placard รอบคอของชายคนหนึ่ง [1]นอกจากนี้ยังมีธงลิทัวเนียในด้านบนขวามือของภาพวาด ที่ไม่คาดคิดเนื่องจากรากของชากาล Litvak ยัง ในส่วนด้านบนซ้ายมือของภาพวาดที่ มีธงสีแดงของคอมมิวนิสต์สมเด็จพระสันตะปาปา Francis พันธมิตรดีขึ้นและเพื่อนชาวยิว, [3] พิจารณาภาพเป็น รายการโปรดของเขา [4]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การตรึงกางเขนสีขาวเป็นภาพวาดโดยมาร์คชากาล มันถูกวาดในปี 1938 หลังจากที่ Chagall เคยไปเยือนยุโรปและสามารถดูได้ที่สถาบันศิลปะแห่งชิคาโก. อย่างย่อ [แก้ไข] การวาดภาพที่เน้นความทุกข์ทรมานของพระเยซูและชาวยิว ที่ด้านข้างการกระทำที่รุนแรงกับชาวยิวเกิดขึ้นเช่นการเผาไหม้ของโบสถ์และผู้บุกรุก และในศูนย์, แสดงให้เห็นพระเยซูถูกตรึงกางเขนสวมใส่ผ้าคลุมไหล่อธิษฐานเป็นสัญลักษณ์ว่าเขาเป็นชาวยิว. [1] การทำงานเป็นที่น่าตกใจเป็นตรึงกางเขนเห็นบ่อยโดยคนยิวเป็นสัญลักษณ์ของการกดขี่จะถูกนำมาใช้แทนเพื่อเป็นตัวแทนของ ความทุกข์ทรมานของพวกเขา. [2] จำนวนมากของภาพวาดของ Chagall สามารถอธิบายได้ว่ามีชีวิตชีวา, โรแมนติก, อารมณ์ขัน, ความคิดสร้างสรรค์และเต็มไปด้วยสีสดใส แต่ตรึงกางเขนสีขาวเป็นเนื้อส่วนใหญ่ที่มีสี Chagall วาดมันในปี 1938 ขณะที่อาศัยอยู่ในกรุงปารีสในการตอบสนองต่อเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นน่ากลัวของ Kristallnacht, "คืนเศษแก้ว" การสังหารหมู่ชาวยิวต่อต้านของคำสั่งอย่างเป็นทางการโดยรัฐมนตรีว่าการกระทรวงการโฆษณาชวนเชื่อ Joseph Goebbels ในนาซีเยอรมนี (รวมทั้งประเทศออสเตรียและ Sudetenland) จาก 9 จนถึง 10 พฤศจิกายน 1938 รูปสีเขียวถือกำจะแสดงข้ามเบื้องหน้า รูปนี้ที่ปรากฏในหลายผลงานของชากาลได้รับการตีความว่าเป็นอย่างใดอย่างหนึ่งพเนจรชาวยิวจากประเพณียิดดิชหรือพระศาสดาเอลียาห์. [2] สองการเปลี่ยนแปลงที่ทำโดย Chagall ในการทำงาน, สวัสติกะบนปลอกแขนของการเผาไหม้ทหาร โบสถ์ที่ถูก overpainted เช่นเดียวกับคำว่า "ถังจูดไอซี" บนป้ายรอบคอของชายคนหนึ่ง. [1] นอกจากนี้ยังมีธงชาติลิทัวเนียในขวาบนของภาพวาดที่ไม่คาดคิดเนื่องจาก Litvak ชากาลของ ราก นอกจากนี้ในส่วนบนด้านซ้ายมือของภาพวาดที่มีธงสีแดงของลัทธิคอมมิวนิสต์. สมเด็จพระสันตะปาปาฟรานซิสเป็นพันธมิตรที่ดีขึ้นและเพื่อนของคนยิว [3] คิดว่าภาพวาดของเขาจะเป็นที่ชื่นชอบ. [4]