3. Results and discussion3.1. Exper

3. Results and discussion

3.1. Experiments with model fermentation broths

3.1.1. Effect of ethanol feed weight fraction

Chovau et al. (2013) reported that the fermentation of lignocellulosic wastes produces, on average, 3–6 wt% of ethanol. Hence we analyzed the results for total and partial fluxes and separation and enrichment factors, as illustrated in Figs.
1 and 2, respectively, with an ethanol weight fraction range from 1% to 5% (values expected for a second-generation biomass) and then compared them with 9%, 10% and 12% (values related or even superior to first-generation biomass).
Increasing alcohol concentration increases permeation fluxes of the mixture of ethanol and water resulting in higher total flux (Fig. 1). In fact increasing the amount of the component that has major affinity with the membrane in the feed stream leads to an increase in the flux of these components in the permeate as reported in literature (Ortiz et al., 2002; Sommer and Melin, 2005; Wu et al., 2005; Zereshki et al., 2011). A higher ethanol concentration in the feed produces a higher ethanol flux. Dobrak et al. (2010) reported similar results with polydimethylsiloxane composite membranes, where the permeate flux through the membrane increased with increasing concentration of ethanol in the feed, due to the swelling effects. The ethanol flux demonstrated an increase even with ethanol concentrations less than 5 wt% in the feed, but this increase is even greater at higher concentrations. As reported by Pereira et al. (2006), the permeate flux of an organic dilute feed solution is generally a linear function of concentration, and the water flux remains constant (dependent on the concentration of the organic component). This behavior is observed in this study when ethanol content in the feed is less than 5 wt%. However, water flux increases more than alcohol, resulting in a separation factor reduction as observed in Fig. 2. According to Mohammadi et al. (2005), this is a result of an enhanced diffusion of water into the membrane by the fact that increasing alcohol concentration increases membrane-free volume and simultaneously

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

3. ผลลัพธ์ และสนทนา3.1 การทดลองกับแบบหมัก broths3.1.1. น้ำหนักเศษอาหารผลของเอทานอลChovau et al. (2013) รายงานว่า หมักขยะ lignocellulosic สร้าง เฉลี่ย 3 – 6 wt %ของเอทานอล ดังนั้น เราวิเคราะห์ผลรวม และบางส่วน fluxes แยก และเติมเต็ม ปัจจัย ดังที่แสดงในมะเดื่อ 1 และ 2 ตามลำดับ น้ำหนักเอทานอลมีเศษตั้งแต่ 1% ถึง 5% (ค่าที่คาดไว้สำหรับชีวมวล second-generation) และเทียบกับ 9%, 10% และ 12% (ค่าที่เกี่ยวข้อง หรือแม้กระทั่งเหนือกว่าชีวมวลรุ่น)เพิ่มความเข้มข้นของแอลกอฮอล์เพิ่ม fluxes ซึมของส่วนผสมของเอทานอลและน้ำในไหลรวมสูง (Fig. 1) การเพิ่มจำนวนของส่วนประกอบที่มีความสัมพันธ์ที่สำคัญกับเมมเบรนเป้าหมายกระแสอาหารเพื่อเพิ่มการไหลของส่วนประกอบเหล่านี้ใน permeate ในวรรณคดี (พล.ต. et al., 2002 ในความเป็นจริง ฤดูและ Melin, 2005 Wu et al., 2005 Zereshki et al., 2011) ความเข้มข้นเอทานอลสูงในอาหารทำให้เกิดฟลักซ์เป็นเอทานอลสูง Dobrak et al. (2010) รายงานผลลัพธ์คล้ายกับ polydimethylsiloxane สารคอมโพสิต ที่ฟลักซ์ permeate ผ่านเยื่อเพิ่มขึ้น ด้วยการเพิ่มความเข้มข้นของเอทานอลในอาหาร เนื่องจากมีลักษณะบวม ไหลเอทานอลแสดงเพิ่มขึ้นแม้ว่าจะ มีเอทานอลความเข้มข้นน้อยกว่า 5 wt %ในตัวดึงข้อมูล แต่เพิ่มขึ้นที่ความเข้มข้นสูง เป็นรายงานโดย Pereira et al. (2006), ฟลักซ์ permeate ของโซลูชันการป้อนกระดาษ dilute อินทรีย์ได้โดยทั่วไปฟังก์ชันเชิงเส้นของความเข้มข้น น้ำไหลยังคงคง (ขึ้นอยู่กับความเข้มข้นของส่วนประกอบอินทรีย์) ลักษณะเช่นนี้จะพบในการศึกษานี้เมื่อเอทานอลเนื้อหาในตัวดึงข้อมูล น้อยกว่า 5 wt % อย่างไรก็ตาม เพิ่มการไหลของน้ำมากกว่าแอลกอฮอล์ ในการแยกปัจจัยลดเป็นสังเกตใน Fig. 2 ตาม Mohammadi et al. (2005), นี้เป็นผลของการแพร่เพิ่มน้ำเข้าเมมเบรนความจริงที่ว่า เพิ่มความเข้มข้นของแอลกอฮอล์เพิ่มปริมาณฟรีเมมเบรน และพร้อมกัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

3. ผลการอภิปรายและ3.1 การทดลองกับรูปแบบการหมักมิโสะ3.1.1 ผลของเอทานอลส่วนน้ำหนักอาหารChovau et al, (2013) รายงานว่าการหมักของเสียลิกโนเซลลูโลสผลิตโดยเฉลี่ย 3-6% ของน้ำหนักเอทานอล ดังนั้นเราวิเคราะห์ผลสำหรับฟลักซ์รวมและบางส่วนและการแยกและปัจจัยการตกแต่งดังแสดงในมะเดื่อ. 1 และ 2 ตามลำดับโดยมีเอทานอลช่วงส่วนน้ำหนักจาก 1% ถึง 5% (ค่าคาดว่าสำหรับมวลชีวภาพรุ่นที่สอง) และ จากนั้นเมื่อเทียบกับพวกเขาด้วย 9%, 10% และ 12% (ค่าที่เกี่ยวข้องหรือแม้แต่ดีกว่าชีวมวลรุ่นแรก). การเพิ่มความเข้มข้นของแอลกอฮอล์เพิ่มการซึมผ่านของฟลักซ์มีส่วนผสมของเอทานอลและน้ำส่งผลให้ฟลักซ์รวมที่สูงขึ้น (รูปที่ 1). ในความเป็นจริงการเพิ่มปริมาณขององค์ประกอบที่มีความสัมพันธ์ที่สำคัญกับเมมเบรนในกระแสฟีดจะนำไปสู่การเพิ่มขึ้นของฟลักซ์ขององค์ประกอบเหล่านี้ในการซึมผ่านตามที่รายงานในวรรณคดีที่ (ออร์ติซ, et al., 2002; ซอมเมอร์และ Melin 2005; Wu et al, 2005;.. Zereshki et al, 2011) ความเข้มข้นเอทานอลที่สูงขึ้นในฟีดผลิตเอทานอลที่สูงขึ้นของฟลักซ์ Dobrak et al, (2010) รายงานผลที่คล้ายกันด้วยเมมเบรนคอมโพสิต polydimethylsiloxane ที่ฟลักซ์ซึมผ่านเยื่อหุ้มเซลล์ที่เพิ่มขึ้นมีความเข้มข้นที่เพิ่มขึ้นของเอทานอลในอาหารเนื่องจากผลกระทบบวม ฟลักซ์เอทานอลแสดงให้เห็นถึงการเพิ่มขึ้นแม้จะมีความเข้มข้นของเอทานอลน้อยกว่า 5% โดยน้ำหนักในอาหาร แต่การเพิ่มขึ้นนี้จะยิ่งใหญ่กว่าที่ความเข้มข้นที่สูงขึ้น ตามการรายงานของรา et al, (2006), ฟลักซ์การซึมผ่านของสารละลายป้อนเจือจางอินทรีย์โดยทั่วไปเป็นฟังก์ชันเชิงเส้นของความเข้มข้นและการไหลของน้ำคงที่ (ขึ้นอยู่กับความเข้มข้นขององค์ประกอบอินทรีย์) ลักษณะการทำงานนี้เป็นที่สังเกตในการศึกษาครั้งนี้เมื่อเนื้อหาเอทานอลในอาหารน้อยกว่า 5% โดยน้ำหนัก อย่างไรก็ตามการไหลของน้ำเพิ่มขึ้นมากกว่าเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ที่มีผลในการลดปัจจัยที่แยกเป็นข้อสังเกตในรูป 2. ตามที่มูฮัมมาดีอัลเอต (2005) นี้เป็นผลมาจากการเพิ่มขึ้นของการแพร่กระจายน้ำเข้าสู่เมมเบรนจากข้อเท็จจริงที่ว่าความเข้มข้นของแอลกอฮอล์ที่เพิ่มขึ้นเพิ่มปริมาณเยื่อฟรีและพร้อมกัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

3 . ผลและการอภิปราย

1 . การทดลองกับแบบจำลองการหมัก 3.1.1 า

. ผลกระทบของเอทานอลป้อนน้ำหนักส่วน

chovau et al . ( 2013 ) รายงานว่า การหมักของเสีย lignocellulosic ผลิตโดยเฉลี่ย 3 – 6 เปอร์เซ็นต์ เอทานอล เพราะเราวิเคราะห์ผลทั้งหมดและบางส่วนฟลักซ์และแยก และปัจจัยเสริม ตามที่แสดงในผลมะเดื่อ .
1 และ 2 ตามลำดับที่มีเอทานอลเศษส่วนน้ำหนักช่วงจาก 1% เป็น 5% ( ค่าคาดหวังสำหรับรุ่นชีวมวล ) แล้วเทียบกับ 9% 10 % และ 12 % ( ค่าที่เกี่ยวข้องหรือแม้แต่เหนือกว่า 2 รุ่นแรก )
เพิ่มความเข้มข้นแอลกอฮอล์เพิ่มการซึมผ่านเมมเบรนของส่วนผสมของเอทานอลและน้ำที่เกิดขึ้นทั้งหมด ฟลักซ์ ( รูปที่ 1 )ในความเป็นจริงการเพิ่มปริมาณของส่วนประกอบที่สำคัญความสัมพันธ์กับเยื่อในกระแสป้อน นำไปสู่การเพิ่มขึ้นในค่าขององค์ประกอบเหล่านี้ในทำนองเดียวกับรายงานในวรรณคดี ( ออร์ติซ et al . , 2002 ; และซอมเมอร์เมลิน , 2005 ; Wu et al . , 2005 ; zereshki et al . , 2011 ) . เอทานอลความเข้มข้นสูงในอาหารก่อให้เกิดการเอทานอลที่สูงขึ้น dobrak et al .( 2553 ) รายงานผลที่คล้ายกันกับ O คอมโพสิตเมมเบรนที่ซึมไหลผ่านเมมเบรนมีค่าเพิ่มขึ้นเมื่อเพิ่มความเข้มข้นของเอธานอลในอาหาร เนื่องจากการบวม ผล เอทานอลให้เพิ่มขึ้นแม้จะมีความเข้มข้นของเอทานอลน้อยกว่า 5 เปอร์เซ็นต์โดยน้ำหนักในอาหาร แต่การเพิ่มขึ้นนี้จะยิ่งใหญ่กว่าที่ความเข้มข้นสูงรายงานโดย Pereira et al . ( 2006 ) , ซึมของของเหลวอินทรีย์เจือจางสารละลายป้อนโดยทั่วไปฟังก์ชันเชิงเส้นของความเข้มข้น และน้ำไหลคงที่ ( ขึ้นอยู่กับความเข้มข้นขององค์ประกอบอินทรีย์ ) พฤติกรรมนี้พบในการศึกษานี้เมื่อเนื้อหาเอทานอลในอาหารน้อยกว่า 5 เปอร์เซ็นต์โดยน้ำหนัก อย่างไรก็ตาม น้ำที่ไหลเพิ่มแอลกอฮอล์มากกว่าผลในการลดปัจจัยเท่าที่สังเกตในรูปที่ 2 ตาม mohammadi et al . ( 2005 ) , นี้คือผลของการเพิ่มการแพร่กระจายของน้ำเข้าสู่เมมเบรน โดยข้อเท็จจริงที่ว่า การเพิ่มปริมาณและความเข้มข้นของแอลกอฮอล์เมมเบรนฟรีพร้อมกัน