The purpose of this research is to

The purpose of this research is to compare public child welfare workers' perception of job conditions, unmet expectations, and burnout to those of social workers in other settings.

Using data from a sample of 408 social workers identified from a cross-sectional random survey of California registered social workers, a series of ANOVA and multiple regression analysis was performed.

Results of ANOVA revealed that public child welfare workers experienced higher workloads, greater role conflict, and depersonalization, and had lower personal accomplishment.

However, they had similar levels of unmet expectations and emotional exhaustion as other
social workers.

Adjusted for perceived job conditions and demographic characteristics, regression analyses
revealed that public child welfare workers had significantly higher levels of depersonalization than those of private child welfare workers.

Finally, workers in public settings exhibited significantly lower levels of personal accomplishment than social workers in private settings did, regardless of their practice field.

Implications for organizational practices and future research are discussed.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วัตถุประสงค์ของงานวิจัยนี้เป็นการ เปรียบเทียบการรับรู้สาธารณะเด็กสวัสดิการแรงงานเงื่อนไข unmet ความคาดหวัง และถูกกระทำอย่างรุนแรงกับคนในสังคมในการตั้งค่าอื่น ๆใช้ข้อมูลจากตัวอย่างของคนสังคม 408 identified จากการสำรวจแบบสุ่มเหลวของแคลิฟอร์เนียทะเบียนสังคม ทำชุดของการวิเคราะห์ความแปรปรวนและการวิเคราะห์ถดถอยหลาย ผลการวิเคราะห์ความแปรปรวนเปิดเผยว่า เด็กสาธารณะสวัสดิการแรงงานมีประสบการณ์สูงเวิร์ก มากกว่าบทบาท conflict และบุคลิกวิปลาส และมีความสำเร็จส่วนบุคคลลดลงอย่างไรก็ตาม พวกเขาระดับคล้าย unmet ความคาดหวังและอารมณ์มาเป็นอีกสังคมคนงานการปรับปรุงสำหรับงานรับรู้เงื่อนไข และลักษณะประชากร การวิเคราะห์การถดถอยเปิดเผยว่า เด็กสาธารณะสวัสดิการแรงงานมี significantly ระดับที่สูงขึ้นของบุคลิกวิปลาสกว่าเด็กส่วนตัวสวัสดิการแรงงาน สุดท้าย ผู้ปฏิบัติงานในการตั้งค่าสาธารณะจัดแสดง significantly ระดับที่ต่ำกว่าของความสำเร็จส่วนบุคคลมากกว่าสังคมแรงงานในการตั้งค่าส่วนตัวไม่ได้ ไม่ field ปฏิบัติตนผลการปฏิบัติงานวิจัยในอนาคตจะกล่าวถึง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วัตถุประสงค์ของงานวิจัยนี้คือการเปรียบเทียบการรับรู้ของแรงงานเด็กสวัสดิการสังคมของเงื่อนไขงานที่คาดหวังกระทําและเหนื่อยหน่ายกับของสังคมในการตั้งค่าอื่น ๆ . โดยใช้ข้อมูลจากกลุ่มตัวอย่าง 408 สังคมสงเคราะห์เอ็ดสายระบุจากการสำรวจภาคตัดขวางสุ่ม แคลิฟอร์เนียจดทะเบียนสังคมชุดของการวิเคราะห์ความแปรปรวนและการวิเคราะห์การถดถอยพหุคูณได้ดำเนินการ. ผลการวิเคราะห์ความแปรปรวนเปิดเผยว่าแรงงานเด็กสวัสดิการสังคมที่มีประสบการณ์ปริมาณงานที่สูงขึ้นเพิ่มบทบาทนักโทษชั้นไอซีทีและ depersonalization และมีความสำเร็จส่วนบุคคลลดลง. แต่พวกเขามีระดับที่คล้ายกันของกระทํา ความคาดหวังและความอ่อนล้าทางอารมณ์กับคนอื่น ๆสังคมสงเคราะห์. ปรับเงื่อนไขงานการรับรู้และลักษณะทางประชากรถดถอยวิเคราะห์เปิดเผยว่าแรงงานเด็กสวัสดิการสังคมมีระดับอย่างมีนัยสำคัญที่สูงขึ้นของ depersonalization กว่าแรงงานเด็กสวัสดิการส่วนตัว. ในที่สุดคนงานในการตั้งค่าสาธารณะแสดงอย่างมีนัยสำคัญในระดับที่ต่ำกว่า ของความสำเร็จส่วนบุคคลกว่านักสังคมสงเคราะห์ในการตั้งค่าส่วนตัวได้โดยไม่คำนึงถึงการปฏิบัติภาคสนามของพวกเขา. ผลกระทบต่อการปฏิบัติขององค์กรและการวิจัยในอนาคตที่จะกล่าวถึง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อเปรียบเทียบแรงงานสวัสดิการเด็กสาธารณะรับรู้สภาพ ความคาดหวังในงานทั่วไป และบรรดาของนักสังคมสงเคราะห์ในการตั้งค่าอื่น ๆ .

โดยใช้ข้อมูลจากกลุ่มตัวอย่างจำนวน 408 คน สังคม identi จึงเอ็ดจากการสำรวจแบบสุ่มของแคลิฟอร์เนียลงทะเบียนนักสังคมสงเคราะห์ , ชุดของการวิเคราะห์ความแปรปรวน ( ANOVA ) และการวิเคราะห์หลาย การกำหนด

ผลจากการวิเคราะห์พบว่า สวัสดิการแรงงานเด็กสาธารณะประสบการณ์งานสูงกว่าบทบาทที่มากขึ้นด้วยflไอซีที และด้านล่าง และมีความสำเร็จส่วนบุคคล

แต่พวกเขามีระดับที่คล้ายกันของความคาดหวังของผู้ป่วยและสภาพอารมณ์เป็นนักสังคมสงเคราะห์ ๆ
.

ปรับงานตามสภาพและลักษณะทางประชากร การวิเคราะห์การถดถอย
พบว่า สวัสดิการแรงงานเด็ก signi จึงลดลงอย่างมีนัยสําคัญเมื่อประชาชนได้ระดับที่สูงขึ้นของแรงงานด้านกว่าของสถานสงเคราะห์เด็กเอกชน

ในที่สุด คนงานในการตั้งค่าสาธารณะมี signi จึงลดลงอย่างมีนัยสําคัญเมื่อลดระดับของความสำเร็จส่วนบุคคลมากกว่านักสังคมสงเคราะห์ในการตั้งค่าส่วนตัวไม่ได้ ไม่ว่าการปฏิบัติจึงละมั่ง

แนวทางการปฏิบัติขององค์กรและการวิจัยในอนาคตว่า