Lean fresh meat has a water content

Lean fresh meat has a water content of approximately 70%.
One of the major challenges of meat processing is concerned
with preventing loss of liquid from lean meat tissue during
storage. When meat is cut, a red solution of proteins that is
known as drip (or weep or purge) oozes from the cut
surfaces. For primals, the volume of drip produced in the first
48 hours or so after boning is typically quoted to be about 1 to
10 mL per kg of meat (0.1 to 1%), while for steaks or chops; it
can be 10 times greater.
In meat that is stored for extended periods (e.g. vacuumpackaged
primals), the drip loss gradually increases with
time. A ‘normal’ amount of drip in commercial vacuum packs
of chilled primals is usually regarded to be 1 to 2%. Drip of
more than 1% is unusual for the main seam-boned primals,
but it could be up to 2% for pieces of meat that are subject to
cutting and trimming to achieve a specification. The amount
will be greater in smaller packs where the surface area is
proportionately greater per unit weight. In some of the
scientific investigations upon which information for this article
is based, the pieces of meat were small (for instance eighths
of striploins in one trial) to ensure that different treatment
effects were tested with practical quantities of meat. For
some of these trials, drip losses of 5 to 10% are quoted.
This article briefly discusses the mechanism of drip formation in meat
tissue and its eventual accumulation at the surface. It also considers
a number of factors that people have demonstrated or implicated as
contributors to drip loss.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เนื้อสดมีปริมาณน้ำประมาณ 70%หนึ่งในความท้าทายสำคัญของการประมวลผลเนื้อเป็นห่วงมีการป้องกันการสูญเสียของเหลวจากเนื้อเยื่อระหว่างจัดเก็บ เมื่อตัดเนื้อ การแก้ไขสีแดงของโปรตีนที่เป็นเป็น oozes หยด (หรือร้อง หรือล้างข้อมูล) จากการตัดพื้นผิว สำหรับ primals ปริมาตรของหยดผลิตในครั้งแรก48 ชั่วโมงหรือดังนั้นหลังจาก boning คือโดยทั่วไปจะเสนอราคาให้ ประมาณ 110 มล.ต่อกก. (0.1-1%), ในขณะที่สเต็กหรือสับเนื้อได้มากกว่า 10 ครั้งในเนื้อสัตว์ที่ถูกเก็บไว้สำหรับรอบระยะเวลาขยายเพิ่มเติม (เช่น vacuumpackagedprimals), การสูญเสียหยดค่อย ๆ เพิ่มด้วยเวลา จำนวนหยดในแพ็คสูญญากาศพาณิชย์ 'ปกติ'ของ primals เย็นมักจะถือเป็น 1-2% หยดของมากกว่า 1% เป็นเรื่องปกติหลัก boned ตะเข็บ primalsแต่มันอาจจะถึง 2% สำหรับชิ้นส่วนของเนื้อที่จะตัดและตัดแต่งเพื่อให้บรรลุข้อกำหนด ยอดเงินจะมากขึ้นในชุดที่มีขนาดเล็กที่มีพื้นที่ผิวตามสัดส่วนมากขึ้นต่อหน่วยน้ำหนัก ในบางตรวจสอบทางวิทยาศาสตร์ตามที่ข้อมูลในบทความนี้เป็นอยู่ ชิ้นเนื้อมีขนาดเล็ก (สำหรับอินสแตนซ์ eighthsของ striploins ในการทดลองหนึ่ง) ให้การรักษาที่แตกต่างกันผลทดสอบ มีปริมาณจริงของเนื้อ สำหรับ บางเหล่านี้ทดลอง หยดขาดทุน 5-10% คิดเป็นเงินบทความนี้กล่าวถึงกลไกในการก่อตัวของหยดน้ำในเนื้อสั้น ๆเนื้อเยื่อและสะสมตัวในที่พื้นผิว นอกจากนี้ยังถือเอาปัจจัยที่มีสาธิต หรืออู๊ดเป็นคนร่วมสมทบออกขาดทุน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ลีนเนื้อสดมีปริมาณน้ำประมาณ 70%.
หนึ่งในความท้าทายที่สำคัญของการแปรรูปเนื้อสัตว์ที่เกี่ยวข้อง
กับการป้องกันการสูญเสียของของเหลวจากเนื้อเยื่อเนื้อไม่ติดมันในระหว่างการ
เก็บรักษา เมื่อเนื้อสัตว์ที่ถูกตัดเป็นทางออกที่สีแดงของโปรตีนที่
รู้จักกันเป็นหยดน้ำ (หรือร้องไห้หรือล้าง) oozes จากการตัด
พื้นผิว สำหรับ primals ปริมาณของหยดน้ำที่เกิดขึ้นในครั้งแรก
48 ชั่วโมงหรือดังนั้นหลังจาก boning ถูกยกมาโดยทั่วไปจะประมาณ 1 ถึง
10 มิลลิลิตรต่อกิโลกรัมของเนื้อ (0.1-1%) ในขณะที่สำหรับสเต็กหรือสับ; มัน
ได้ 10 ครั้งยิ่งใหญ่.
ในเนื้อสัตว์ที่จะถูกเก็บไว้เป็นระยะเวลานาน (เช่น vacuumpackaged
primals), การสูญเสียน้ำหยดค่อยๆเพิ่มขึ้นกับ
เวลา จำนวนเงินที่ 'ปกติ' ของหยดในแพ็คสูญญากาศในเชิงพาณิชย์
ของ primals เย็นมักจะได้รับการยกย่องให้เป็น 1 ถึง 2% หยดของ
มากขึ้นกว่า 1% เป็นเรื่องแปลกสำหรับ primals ตะเข็บกระดูกหลัก
แต่มันอาจจะถึง 2% สำหรับชิ้นส่วนของเนื้อสัตว์ที่อาจมีการ
ตัดและการตัดแต่งเพื่อให้บรรลุข้อกำหนด จำนวนเงินที่
จะมากขึ้นในแพ็คขนาดเล็กที่บริเวณพื้นผิวที่เป็น
สัดส่วนมากขึ้นต่อหน่วยน้ำหนัก ในบางส่วนของ
การตรวจสอบทางวิทยาศาสตร์ซึ่งข้อมูลสำหรับบทความนี้
เป็นไปตามชิ้นส่วนของเนื้อสัตว์ที่มีขนาดเล็ก (สำหรับ eighths ตัวอย่าง
ของ striploins ในการพิจารณาคดี) เพื่อให้แน่ใจว่าการรักษาที่แตกต่างกัน
ได้มีการทดสอบผลกระทบกับปริมาณการปฏิบัติของเนื้อสัตว์ สำหรับ
บางส่วนของการทดลองเหล่านี้สูญเสียหยด 5 ถึง 10% จะถูกยกมา.
บทความนี้สั้น ๆ ถึงกลไกของการสร้างหยดน้ำในเนื้อ
เนื้อเยื่อและการสะสมในที่สุดที่พื้นผิว นอกจากนี้ยังพิจารณา
จำนวนของปัจจัยที่ผู้คนได้แสดงให้เห็นหรือเกี่ยวข้องเป็น
ผู้ให้ข้อมูลการสูญเสียที่จะหยด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เนื้อสด ยันมีปริมาณน้ำประมาณ 70 %
หนึ่งในความท้าทายที่สำคัญของการแปรรูปเนื้อสัตว์เป็นกังวล
กับการป้องกันการสูญเสียของเหลวจากเนื้อเยื่อเนื้อแดงในระหว่าง
กระเป๋า . เมื่อเนื้อถูกตัด โซลูชั่นสีแดงของโปรตีนคือ
เรียกว่าหยด ( หรือร้องไห้ หรือ ล้างปีกผีเสื้อ ตัด
) จากพื้นผิว สำหรับ primals ปริมาณของน้ำที่ผลิตในแรก
48 ชั่วโมงหรือดังนั้นหลังจากที่กระดูกมักจะยกมาเป็นประมาณ 1

10 ml ต่อกิโลกรัมของอาหาร ( 0.1 ถึง 1 % ) ในขณะที่สำหรับสเต็กหรือสับ มัน

ได้มากกว่า 10 ครั้ง ในเนื้อสัตว์ที่ถูกเก็บไว้เป็นระยะเวลานาน เช่น vacuumpackaged
primals ) , การสูญเสียน้ำค่อย ๆเพิ่มมากขึ้น
เวลา ยอดเงินเป็น ' ปกติ ' ของหยดน้ำในเครื่องดูดฝุ่นแพ็ค
แช่เย็น primals มักจะถือเป็น 1 ถึง 2% หยดของ
มากกว่า 1 % เป็นปกติ สำหรับหลักรอยต่อกระดูก primals
, แต่มันอาจจะถึงร้อยละ 2 ชิ้นเนื้อนั้นอาจมี
ตัดและตัดเพื่อให้ได้สเปค จํานวน
จะสูงกว่าในแพ็คขนาดเล็กที่มีพื้นที่ผิวต่อน้ำหนัก
เป็นสัดส่วนที่มากกว่าหน่วย ในบางส่วนของ
การสืบสวนทางวิทยาศาสตร์เมื่อข้อมูลที่บทความนี้
ตั้งอยู่ชิ้นเนื้อมีขนาดเล็ก ( เช่นหนึ่งในแปด
ของ striploins ในหนึ่งการทดลอง ) เพื่อให้แน่ใจว่าผลที่แตกต่างกันการรักษา
ทดสอบการปฏิบัติของปริมาณเนื้อ สำหรับ
บางส่วนของการทดลองเหล่านี้ หยดจาก 5 ถึง 10 % เป็นเงิน .
บทความนี้สั้น ๆกล่าวถึงกลไกของการพัฒนายาในเนื้อเยื่อเนื้อ
และการสะสมของ บริษัท ที่ในที่สุดพื้นผิว นอกจากนี้ยังพิจารณา
ปัจจัยหลายประการที่คนแสดง หรือพาดพิงถึงเป็น
ผู้ให้การสูญเสีย .